Academie van wetenschappen Australië.

Auteur: Tony Thomas (Australië).

Het is een raadsel hoe en waarom de Australian Academy of Science een pleidooi hield bij de media-techreuzen om haar critici het zwijgen op te leggen.

De Academie wil dat ze Twitter- en Facebook-accounts annuleren of de labels “Desinformatie” en “Codeovertreding” toevoegen aan websites van degenen die bezwaar maken tegen de fatwa van de Academie tegen fossiele brandstoffen.

Verwachtte niemand bij de Academie een reactie tegen deze aanval, die een van haar Fellows veroordeelde voor het gebruik van “pure politieke brute kracht om te voorkomen dat een kant van het argument zijn zaak bepleit”? Het is bovendien een debat dat het welzijn van elke Australiër aantast. Ik vermoed twee redenen voor het eigen doel van de Academie: groepsdenken en het feit dat de Academie wakker is geworden, zoals ik hieronder zal documenteren. Ondanks de manifeste vroomheid van de Academie, ben ik van mening dat zij via haar klimaatagenda streeft naar:

♦ Verlaging van onze levensstandaard door duurdere energie. De rekeningen van Europese huishoudens zullen bijvoorbeeld begin volgend jaar naar verwachting stijgen met $ 3 biljoen op hun hoogtepunt.

♦ Destabilisering van ons elektriciteitsnet met gedwongen introductie van onbetrouwbare, intermitterende zonne- en windenergie.

♦ Vernietiging van de vooruitgang van een halve eeuw in de export van brandstoffen, mineralen en landbouwproducten door netto-nuldoelen waarvoor geen praktische technologie bestaat – alleen fantasieën van groene waterstof, megabatterijen, kooldioxideafvang en -opslag en het plukken van CO2 uit de atmosfeer.

Zoals de voorzitter van de Academie, Chennupati Jagadish, afgelopen juli toegaf:

“Er is ook geen realistisch pad naar decarbonisatie voor Australië en de wereld zonder vooruitgang in onderzoek en mechanismen om technologische ontwikkeling op grote schaal te stimuleren.”

De Academie rechtvaardigt haar recept voor nationale ontwrichting en verarming (conform de huidige ontwikkelingen in het VK en Duitskand) op basis van voorspellingen van rampzalige opwarming tegen 2100. Die opwarming is op zijn beurt gebaseerd op klimaatmodellen. Het standpunt van de Academie is dat:

“projecties van door de mens veroorzaakte klimaatverandering gedurende tientallen jaren tot eeuwen mogelijk zijn omdat menselijke activiteiten voorspelbare effecten hebben op de toekomstige atmosferische samenstelling en op hun beurt een voorspelbaar effect op het klimaat.”

De Academie heeft echter nooit uitgelegd hoe haar vertrouwen overeenkomt met het derde rapport van het IPCC:

Het klimaatsysteem is een gekoppeld niet-lineair chaotisch systeem en daarom is het niet mogelijk om op lange termijn toekomstige klimaattoestanden te voorspellen. De focus moet eerder liggen op de voorspelling van de kansverdeling van de toekomstige mogelijke toestanden van het systeem door het genereren van ensembles van modeloplossingen.

Met andere woorden, alle IPCC-voorspellingen van klimaatverschrikkingen in 2050 en 2100 – kritiekloos hergebruikt door de Academie – zijn niets meer dan gemiddelden die zijn afgeleid van de enorm variërende output van tientallen modellen. De nieuwste CMIP6-reeks modellen heeft de afgelopen 40 jaar opwarming met ongeveer een halve graad Celsius. Voormalig hoofdwetenschapper Alan Finkel was het er in 2018 mee eens dat niets wat Australië doet aan emissies een merkbaar verschil zal maken voor de mondiale temperaturen. Ondertussen zal onze “net zero”-implementatie in 2050 tot 650.000 banen in gevaar brengen, volgens een IPA-studie van vorig jaar.

Tony Thomas.

Het is des te opmerkelijker dat de Academie medewerkers en Fellows in belangrijke commissies heeft opgedragen cursussen te volgen tegen groepsdenken en onbewuste vooroordelen. Net als andere groen/linkse pestkoppen is de Academie bang om gecancelled te worden door fanatiekelingen die nog verder links op de klimaatas staan. Dit werd geïllustreerd in een bizarre aflevering vorig jaar toen de Academie capituleerde voor een Twitter-menigte en vergiffenis smeekte voor haar overtreding. De details werden, verrassend genoeg, onthuld in een stuk in The Guardian. Gefeliciteerd, Guardianista’s!

***

Het  is een uitgebreid artikel dat verder gaat over een aantal zaken die meer specifiek relevant zijn voor Australië. Deze zijn in voorgaande vertaling buiten beschouwing gebleven. Zie verder hier.

***