Foto; Shutterstock.
Het hernieuwbare energiebeleid verhoogt allerlei energiebevoorradingsrisico’s. Wat kun je doen om de nadelige effecten ervan te minimaliseren?
Dat we in een energiecrisis zitten lees je vandaag ook in de mainstream media, waar men zich dingen afvraagt als: ‘Zullen we deze winter kou lijden?’ De analyse beperkt zich voornamelijk tot de hoge prijzen en tot boeman Poetin. Dat we door het doldwaze Europese klimaatbeleid nu meer black-outs en andere energiebevoorradingsproblemen riskeren dan ooit, hoor je minder. Neem nu de sluiting van de Belgische kerncentrales en de overinvesteringen in hernieuwbare energie. Deze maatregelen zouden ons moeten beschermen tegen een (klimaat)ramp, maar blijken zelf een ramp te zijn.
Een bijdrage van Rob Lemeire.
We kunnen knarsetanden van deze slechte politieke beslissingen, maar we moeten daar nu wel rekening mee houden: niet enkel de hogere energieprijzen, ook de ineenstortende energievoorzieningszekerheid en de algemene verarming die nu steeds sneller op ons afkomt. We mogen de ernst niet onderschatten: zelfs met morgen een pragmatische regering zal het nog jaren duren vooraleer de situatie terug min of meer op de rails komt. Energiebeleid heeft altijd een lange adem. Toch wil ik geen aanleiding geven tot paniek, dat is niet mijn stijl: ook al kan het best moeilijk worden, angst is geen goede raadgever. Blindheid ook niet.
Black-outs in andere landen
Er kwamen al meer stroomuitvallen voor in het Westen. Het ‘groene’ California bijvoorbeeld, niet toevallig met zeer veel hernieuwbare energie, heeft zoveel voorzieningsproblemen zodat ze zelfs een website hebben om het probleem op elk moment in kaart te brengen. Ook instructief is de belangrijke black-out in Zuid-Australië van september 2016: daarop volgde een sterke verhoging van de elektriciteitsrekening, gezien de vele verkeerde investeringen van het hernieuwbare energiebeleid. Een deel van de populatie verviel zo in armoede.
Een regio van 55 miljoen inwoners over Canada en de USA kreeg in 2003 een black-out, met een schade tussen de 6 en de 10 miljard euro. Is Europa op weg naar een gelijkaardig scenario? Op Doorbraak sprak men al over een mogelijke black-out, vooral in 2024, maar het kan ook sneller. Misschien deze winter al? In andere landen woedt die discussie al: The Times waarschuwde enkele dagen geleden nog dat miljoenen huishoudens in het Verenigd Koninkrijk afgeschakeld kunnen worden voor wel drie uur. Die Welt spreekt over een black-out-gevaar in Duitsland van meer dan 72 uur. Ook Frankrijk zit nu al in de gevarenzone, volgens Le Vif.
Waarom meer kans op een black-out?
Er zijn dus verschillende redenen voor een verhoogde kans tot een black-out, ook in België. Neem nu de twee Belgische kernreactoren die de voorbije weken stilvielen: nog een incident in combinatie met weinig hernieuwbare energie en we zijn gezien. Veel hernieuwbare energie heeft nogal evidente gevolgen: als in één land weinig zon schijnt (’s nachts bijvoorbeeld) en weinig wind waait, is dat waarschijnlijk ook zo in veel andere Europese landen. In dat geval kan het weinig hulp verwachten van buurlanden. Gecombineerd met minder kernenergie en meer elektrische wagens, die onze consumptie van elektriciteit sterk aanzwengelen (volgens de plannen 3 miljard kWh meer tegen 2026). Of oorlog: Europa koos voor Russisch gas waardoor we technologisch geen Amerikaans gas (met een andere samenstelling) aankunnen. Ook om het Europese verbod op de ontginning van schaliegas wrijft Poetin zich in de handen.
Daarnaast kan een cyber-aanval of een andere vorm van terreur op onze elektrische voorzieningen ook een black-out in de hand werken – dit door vijandelijke mogendheden of door extreme klimaatactivisten. Zelfs ‘earth hour’ – massaal een uur het licht uit – is niet onschuldig: bij de black-out van 2003 in Italië was dat één van de versterkende factoren. Een black-out gebeurt immers ook bij een elektriciteitsoverschot – bijvoorbeeld op een zeer zonnige dag met een stevig windje.
Black-out versus afschakelplan
Komt er dan nu een hele hoop black-outs op ons af? Als ingenieur moet ik wijzen op technische oplossingen om de situatie beheersbaar te houden. In de pers maakt men vaak geen onderscheid tussen een black-out en een afschakeling: het eerste gaat om een plotse afbreking van een groot deel van het elektriciteitsnet door een ongeluk, het tweede om een tijdelijke en ook in plaats beperkte maar aangekondigde interventie door de netwerkbeheerder (bij ons Elia) om een echte black-out te voorkomen. Voor de consument is het verschil minder groot: een afschakeling is ook geen pretje.
Het afschakelplan zal proberen grote stadscentra en hoofdplaatsen te ontwijken en zorgt dat er een min of meer gelijke verdeling is van de lasten. Het land is opgedeeld in verschillende regio’s, die dan elk voor een beperkte tijd afgeschakeld wordt, gebruikmakende van een rotatiesysteem (meer informatie op de website van de overheid). Een mogelijk nadeel hierbij is dat het afschakelplan in samenspraak met de (vandaag toch onverantwoordelijke) regering in werking wordt gesteld – of misschien niet.
Bereid je voor, ook op het ergste
Wat kunnen we zelf doen? Minder energie gebruiken? Dat is logisch en gezien de prijsstijgingen doet iedereen dat al, maar dat zal nooit voldoende zijn. De ramp tegenhouden zal het niet doen. Zorg dus voor een radio met batterijen om op de hoogte gehouden te worden. Ook zaklampen, een koelbox, koelelementen in de diepvries, kaarsen. En een noodpakket: houdbaar voedsel, drank, dagelijkse verbruiksproducten, handig gereedschap. De kans om dit alles nodig te hebben is misschien klein, maar de situatie dan is ernstig genoeg. Let op dat er leveringsproblemen met gas kunnen komen: bereid alternatieve manieren om je huis te verwarmen voor. Wees vriendelijk met de buren, want als het echt moeilijk wordt ga je ze nodig hebben.
Bereid je vooral ook psychologisch voor: wat voor een scenario’s kunnen we verwachten, van enkele uren tot dagen zonder elektriciteit? Van een ordelijk verlopende afschakeling tot een chaotische black-out waar niemand precies weet wanneer de elektriciteit terugkomt. Herinner je de korte opstoten van chaos tijdens het begin van de coronacrisis rond toiletpapier. Tijdens een langdurige energiecrisis kan het probleem nog veel groter worden. Informeer de kinderen: niet enkel over wat hen te wachten staat, maar ook waarom.
Doe niet mee aan ‘Earth Hour’
‘Earth Hour’ is zoals we zagen een mogelijke reden voor een black-out, dus geen nobele daad, eerder sabotage. De volgende is gepland op 25 maart 2023. Doe daar alvast niet aan mee! Wat kan je nog doen, tijdens de lockdown? Let in de winter op voor onderkoeling. Haal de stekkers van kritische apparatuur uit hun stopcontact of zet bepaalde zekeringen af om schade bij het terug aanzetten te voorkomen. Panikeer niet maar wees wel voorbereid op eventuele paniek bij anderen. Houd contact met zwakkeren in de familie, in de vriendenkring of in de buurt, zeker bij langere perioden tijdens strenge winters.
Hoe groot is nu de kans op een black-out of lange afschakelperiode tijdens deze winter? Op een echte black-out waarschijnlijk niet erg groot. Hoe groot is de kans dat het gebeurt als ons energiebeleid de volgende jaren zo blijft voordoen? Dan lijkt het me nogal zeker! Bovendien, wie op erger is voorbereid kan zich ook in minder erge situaties handhaven. Een goede ingesteldheid is niet onbelangrijk tijdens moeilijke tijden: bijvoorbeeld de wens je gezin recht te houden geldt evengoed tijdens crisissituaties.
Langere termijn effecten
Zoals Zuid-Australië ons hierboven leerde, zinderen de effecten van black-outs en een hernieuwbare energiebeleid nog jarenlang na in de vorm van armoede. Bedrijven houden niet van energieonzekerheid: niet enkel de industrie, ook alle vormen van IT, onze groeiende digitale geldeconomie, dienstverlening… Zelfs al krijgen we morgen een regering die de problemen bij de horens wil vatten, dan zijn we er nog niet: energierevoluties duren altijd vele jaren en vergen dure investeringen over lange tijd.
Voor wie het aanbelangt: verwacht grote bewegingen op de beurs! Daarover schreef ik twee jaar geleden al in ‘van klimaatbubbel tot beurscrash’: probeer je portefeuille zo onafhankelijk mogelijk te maken van de klimaatindustrie. Neem nu onze pensioenfondsen, die zitten vol met ‘groene’ investeringen die ooit in elkaar zullen stuiken, waarschijnlijk pas ná een nog grotere energiecrisis en verarming dan vandaag.
Een realistisch scenario
Verwacht problemen tijdens een donkere en koude winterperiode, vooral in combinatie met minder wind, problemen in de gas- of nucleaire industrie en tekorten op Europese schaal. De solidariteit valt dan snel weg: elk land krijgt eigen moeilijkheden. Weinig landen zullen bereid zijn elektriciteit te exporteren, tenzij aan een hoge prijs. Zoiets kan een periode van meerdere dagen of zelfs langer duren. Ofwel treedt er op tijd een afschakelplan in werking: veel burgers zullen dan op een regelmatige basis enkele uren zonder stroom zitten. Ofwel komt er effectief een black-out: dat betekent veel meer chaos.
Wanneer zal zoiets gebeuren? Niemand kan daar een antwoord op geven, maar met het huidige energiebeleid wordt het haast onvermijdelijk dát er één aankomt. Bereid je dus voor, zowel praktisch als mentaal.
***
Over de auteur
Rob Lemeire (1973) is vader van twee jonge kinderen. Hij maakt zich zorgen over het verlies aan steunpilaren in de wereld waarin de jeugd moet opgroeien.Hij schrijft over opvoeding, cultuur, klimaat, voeding en het sociale weefsel.
***
Bron: Doorbraak hier.
***
Ik kan niet precies onder woorden brengen wat ik voelde bij het lezen van dit bericht, maar, op zijn minst, een beetje ongemakkelijk. En ik ben geen paniekvogel.
Ik vraag me af: hoe zullen onze alarmistische bezoekers dit lezen.
Ministers en Directeuren Generaal zullen dit niet lezen. Maar die hoeven het ook niet te lezen. Ik kan me niet voorstellen dat de Directeur Generaal van Economische Zaken dat ongemakkelijke gevoel niet heeft, als ie ’s avonds z’n trim outfit oppakt en de deur uitgaat om een rondje te lopen. Of die van Volksgezondheid.
Zouden er Kamerleden zijn die dit onder ogen krijgen. Vast wel. Wat voor gevoelens hebben die daarbij. Zouden die daar iets mee doen. Of gaan ze pas gillen als het zover is, met dat zie-je-wel gevoel, dat toch niet verhindert dat ze geschokt zullen zijn – Kamerleden houden er van geschokt te worden.
Nou ja, voorlopig gaan we nog door met het stilleggen van energievoorzieningsinstituten. En het meest ongemakkelijke van de situatie: als we op black outs afstevenen dan is er, naar mijn gevoel, nu in ieder geval niemand die daar organisatorisch mee bezig is. En dat Rob Lemaire, voor zover iemand al van hem gehoord heeft, een beetje meewarig, zo niet onverschillig wordt bejegend.
Ik ben geen paniekvogel. Toch, het is niet de eerste keer dat ik dit gevoel niet kan onderdrukken. En ik merk dat ik de gevoelens van Rob Lemaire veel beter begrijp dan de angst voor natte voeten.
@leonardo 17 okt 2022 om 08:59 Ik deel je zorgen. Die heb ik zeker, want ik ben geheel afhankelijk van extra zuurstof d.m.v. zogeheten concentrators. Als reserve heb ik voor 1 etmaal een zuurstoffles. Dat onverantwoorde gepruts aan onze stroomvoorziening door een stelletje onbenullen schept een reëel gevaar.
De auteur vergeet de plaatselijke uitvallers van het stroomnet, deze zullen een grotere kans krijgen.
Buurten met oude woningen, buurten die nog geen nieuw stroomnet hebben worden nu juist gevoeliger voor stroomuitval.
Soms zijn dit ook nog buurten met minder draagkrachtigen burgers, huizen die niet goed geïsoleerd zijn, hun die geen geld hebben voor een hoge gasrekening.
Bij een goede winter zullen deze mensen nu geneigd zijn massaal straalkachels in te zetten, er is al een complete run op deze dingen, maar trekken wel veel stroom, veel stroom door veel mensen tegelijk op het zelfde tijdstip.
Bij massaal gebruik kun je er van uitgaan dat er overbelasting komt met alle gevolgen van dien.
Ja bereid je voor, wees een kleine prepper, de kans is klein, maar als, dan heb je ook wat aan te pakken.
Lees eens op een prepper forum, ze zeggen wel eens die jongens zijn gek, maar is dat wel zo?
oh Theo,
Ik was niet bekend met het woord prepper. Dat komt vermoedelijk ook omdat ik geen prepper kan zijn. Mentaal ben ik daar niet geschikt voor, maar ik zie ook het praktische nut niet. Dus nu heb jij mij nog iets onrustiger gemaakt. Ik begin bijna naar natte voeten te verlangen.
Ik heb hier een mooi verhaal, THE KRAKEN WAKES van John Wyndham. Er is iets vreemds aan de hand met de aarde, niet duidelijk is wat, maar de zeespiegel begint te stijgen. En dat stijgen houdt niet op. Dat gaat gepaard met vreemde wezens in de zee, die zo nu en dan aan land komen voor een hit en run actie. Londen staat onder water, grote delen van West Europa. Her en der vormen heuveltoppen en berghellingen kleine eilandjes. De samenleving is, over de hele aarde, helemaal ontwricht.
Dit alles wordt beleefd, en voor het nageslacht beschreven door een journalistenechtpaar. Ze vluchten uit Londen weg, en weten, in een roeibootje, af en toe weggejaagd door mannen met geweren die “hun” heuveltje voor zichzelf willen, Cornwall te bereiken, waar ze een vakantiehuisje hebben. Dat heeft zij in stilte geprepareerd – prepper! – door een keldertje te metselen en dat vol te proppen met gehamsterde spullen.
De proloog en de epiloog gaat over hun nieuwe leven, terwijl ze van de kust op Het Kanaal kijken en de ijsbergen vanaf de Atlantische Oceaan zien “binnenlopen”.
Hoe groot zal dat keldertje geweest zijn. Hoe veel voedsel, en hoe lang kon je dat bewaren (het verhaal dateert uit 1955).
Daar heeft de schrijver niet over nagedacht.
Als de atoombom valt ga ik er onder staan, heb ik altijd gezegd.
Als er geen stroom meer is, dus geen water, dan weet ik niet wat ik moet doen.
Maar ik ga niet dagelijks in lange rijen staan. En ik ga ook niet preppen.
Leonardo dank, mooi verhaal waar wel waarheid in zit, vele films zijn er waar ook waarheid inzit omtrent dit gebeuren.
Om bij het laatste te beginnen, ja als de bom valt dan sta ik er het liefst zo dichtmogelijk erbij.
Verder, je hoeft maar een beetje prepper te zijn, gewoon voorbereid, voor de korte tijd is dat goed te doen voor weinig geld.
Ik heb de dingen die me helpen bij de eersts behoeften, zelfs een waterpomp in de kelder, over nagedacht, hij bevriest daar niet.
En een provisie kelder is waarvoor hij bedoelt is, zo was het vroeger zo is het nu nog bij mij, altijd genoeg voorraad aanwezig.
Voor te koken en te verwarmen en verlichting alles op petrolium-vergassers.
Maar wat belet de burger om een kook-brander te kopen bij de Action b.v, kost 7,50, een patroon gas 1 euro, koop wat eten in blik b.v.
Toen ik die gasbranders voor dat geld zag liggen heb ik er gewoon een paar meegenomen, je kunt altijd iemand helpen in een noodgeval.
Vergeet niet als echt de nood aan de man is, dan is ieder voor zich.
Misschien heb je wel eens gezien wat er in grote steden als in Amerika gebeurd als de stroom uitvalt, de getto wijken komen in actie en vieren feest.
Antwoord in de wacht.
Preppen is niet nodig, maar een voorraadje hebben waarmee je het een week kan uitzitten is wel verstandig.
Even ter relativering. Alles wat in een blik zit kun je veilig eten zonder het te verwarmen.
In tijden dat klimaat nig geen issue was werd de energie voorziening door nutsbedrijven gedaan zoals nu nog de watervoorziening. Nu hebbeb de landen een minister van energie plus de rest van het kabinet. Ongelimiteerde budgetten zijn beschikbaar om middels de energie voorziening het klimaat kouder te krijgen. De opwarming moet gestopt worden en de kou van het preindustriele tijdperk moet terug. Tegelijkertijd dient het ongebreidelde consumeren vanuit idiologische redenen bestreden te worden. Dit laatste lukt steeds beter. De koude in de wereld brengen nog niet. Er is nog steeds visie in de politiek. Tot onze laatste cent investeren in hernieuwbare energie voorziening. Dat kan kog een tijdje goedgaan en over twintig jaar is alles versleten. De kou is er dan misschien nog niet. Met de bevolking in de kou en armoede geeft dat toch het zelfde resultaat en kan de huidige generatie bestuurders daar tevreden op terugkijken.
Er zijn diverse problemen die een ernstige storing teweeg kunnen brengen
— Voor zon is het enerzijds de te hoge productiepieken die nog zullen toenemen met de druk om meer panelen te plaatsen Dit levert twee problemen , enerzijds zijn die door de netbeheerder niet afschakelbaar een probleem dat nu duidelijk is in Australie, en anderzijds de snelle daling in productie, vooral voor zonneparken als bijvoorbeeld een wolk passeert, die enkel met batterijen kan opgevangen worden. De vraag is wie betaalt deze batterijen , de paneleneigenaars of de belastingbetaler?.
—– Voor wind is het de dunkelflaute , studies hebben aangetoont dat in de EU een dunkelflaute van meer dan een week voorkomt om de 10 à 20 jaar , dergelijke storingen hebben een effect die tot 100 dagen kunnen uitdeinen. Batterijen zijn hiervoor niet geschikt , enkel thermische centralers met een capaciteit van het ganse verbruik voldoen. De huidige plannen voor back up kunnen dit niet aan
Allesbrander en campinggas als backup.
Voorraadje hout, kranten en lucifers.
Precies, wij wisten dat dit er aan zat te komen.
En dan nog, alle stemmers op partijen anders dan de PVV en het FVD hebben op de globalisten gestemd, zij willen graag een op groen communisme gebaseerde wereld bestuurd door ongekozen leiders. Blackouts zijn nog maar het begin, wacht maar tot ze de controle over het voedsel hebben. We zullen nog veel “I told You so” momenten hebben.
Het wordt een koude winter. De vogels trekken al en de konijnen graven al holen. Dus we kunnen onze lol op!
Na de vroege koude vorig jaar in de VS nu opnieuw en nog vroeger https://www.theepochtimes.com/arctic-blast-to-impact-eastern-half-of-us_4799589.html?utm_source=goodeveningnoe-nonai&src_src=goodeveningnoe-nonai&utm_campaign=gv-2022-10-16-nonai&src_cmp=gv-2022-10-16-nonai&utm_medium=email&est=OqW6l7Ayfi1QmO0fgX8s5sk89QRyfRIAQ6ef1J9bhaQ06L7JBi28d3KFMRf1Mj%2BhZm%2BY
Ja Ronnie, je vergeet, dat de wormen al diep in de grond zitten. Jaren geschaatst en hopend op natuurijs. Dat gaat pas gebeuren wanneer de wind oost is en er sneeuw ligt in Polen.
Vooralsnog gaat de ontwikkeling van de economie als was te voorzien.
De economische crisis met of zonder Poetin zal heviger zijn dan de coronacrisis.
Volgens Johan Geeroms van kredietverzekeraar Allianz Trade wijst alles naar beneden en kwamen zoveel negatieve factoren gelijktijdig bij elkaar. Is zelden gebeurd volgens hem maar huidige situatie is uniek. De houdbaarheidsdatum van huidig economisch systeem is bereikt bij combinatie van einde goedkope energie en in groter verband schaarste aan belangrijke grondstoffen met alle hieraan te verbinden oplopende spanningen.
En tja het is al eerder aangekondigd en uitgelegd. Nu in dit groeiende besef nog even de echte oorzaak benoemen al is het al veel te laat om complete chaos nog af te kunnen wenden.
Goed idee, met een kaars de meterkast in gaan. Als je teminste nog een gasaansluiting hebt.
Een allesbrander! Nu nog wat gaten maken in twee verdiepingsvloeren en het dak ,en de kachelpijp zien weg te werken… Oh ja, ben vergeten de opslag van het hout en papier te regelen.
Nou, dan vertrouw ik toch maar op mijn 3-jarig energiecontract dat nu op de helft van z’n looptijd is.
Je hoeft echt geen jaarvoorraad aan voedsel en brandstoffen te hebben. En ook geen kilo’s edelmetalen, tenten, slaapzakken, handbogen, aggregaten, branders, jodiumtabletten, gevechtsmessen, camouflagejassen en een atoomschuilkelder.
Zorg wel voor wat cash geld, wat gouden sieraden of muntjes, een volle vriezer en gevulde voorraadkast, wat extra water, toilet- en schoonmaakartikelen, een jerrycan benzine en extra verlichting plus goede batterijen. Misschien nog een Porta Potti voor als de watervoorziening na 3 dagen uitvalt. Daar kan je het 1 tot 2 weken mee redden. Mocht een black-out langer duren, dan hebben we heel andere, veel grotere problemen te overwinnen!
Uhhh… ik zie dat ikzelf nog niet de helft van mijn eigen aanbevelingen in huis heb! Hahaha!
In april dit jaar heb ik hierover ook geschreven in het Ref. Dagblad, zie https://www.digibron.nl/viewer/collectie/Digibron/offset/3/zoekwoord/eradus/id/tag:RD.nl,20220405:newsml_pr18117236
wim eradus schreef; :”De slimme elektriciteitsmeter in de meterkast geeft per kwartier het gebruik door met het daarbij behorende prijskaartje. De gebruiker kan daarop anticiperen door bijvoorbeeld de wasmachine alleen te laten draaien als de energieprijs laag genoeg is.”
Niet alleen de gebruiker kan anticiperen, ook de overheid in casu de stroomleverancier. Aan de andere kant van de slimme meter is namelijk ook te zien wanneer je je wasmachine laat draaien. Als dat tijdens een duur uurtje is, kan de stroom onderbroken of beter ‘gereguleerd’ worden. De slimme meter is er niet alleen voor jou!!
Misschien wordt het tijd om een tweede elektriciteitsnet te bouwen. Het eerste is voor serieuze dingen en wordt gevoed vanuit betrouwbare bronnen. Het tweede is voor ondergeschikte zaken en voed je met wind en zon. Voor het eerste betaal je een hoog tarief en voor het tweede een laag tarief.
“De energiecrisis: wat te doen bij een ‘black-out’?”
Ik heb mijzelf dat al eerder afgevraagd. Nu heb ik twee opties.
1. De camper in – deze is off grid prima te gebruiken met ijskast op zonnestroom of gas of 12 Volt DC en verder alle voorzieningen inclusief verwarming op diesel.
2. Eigen gescheiden stroomvoorziening voor belangrijkste apparatuur thuis als cv (pomp) en koel/ijskast en tevens twee gasflessen – dit alles eenvoudig handmatig over te schakelen.
De voorzieningen voor thuis zijn minimaal maar voldoende in periode zonder stroom voor zelfs meerdere dagen. Zonder gas kan er dan nog wel gekookt worden maar moet er wel warmte kleding worden aangetrokken.
Een gescheiden eigen (tweede) stroomvoorziening van beperkte omvang zou zich moeten richten op inzet bij piekvraag en zoals hier in noodsituaties.
Voordelen zijn minder belasting van net en noodvoorziening als net mocht wegvallen. Het betekent ook dat mogelijkheden of voordelen van terugleveren van opgewekte zonne-energie op net zeer beperkt moeten worden.
Over een andere toepassing van zon en wind in relatie met belasting van het net heb ik al eerder geschreven. Blijkbaar met toch enig succes gezien recent gelezen ideeën over een mogelijk andere aanpak.