Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

De laatste tijd was er enige commotie rond het woord “reptiel”. Volgens Van Dale is een synoniem voor dit woord: een naar mens, verachtelijk wezen. Zo beoordeelt FvD bepaalde politieke personen. Het is hun goed recht.

Alle heilige verontwaardiging hierover echter heeft veel van het politiek correcte obligate groepsdenkende deugpronken om niet buiten de woke-lijntjes te kleuren. Al die commotie leidt de aandacht af van het echte probleem, namelijk dat van onze modellenmaatschappij, de papieren schijnwereld waarop de deugpronkers en redders van klimaat en stikstof, hun “beleid” baseren.

Die modellen hebben een verwoestend beleid voor boeren, vissers en burgers. Die modellen zijn als “reptielen” koudbloedig, ongevoelig voor menselijk leed. Bijvoorbeeld, de klimaatmodellen leiden tot astronomische verspillingen aan het voorkomen van fantoomrampen die zich nooit zullen voordoen zoals in de afgelopen 50 jaar is gebleken.

Nu heeft men zelfs de grenzeloze brutaliteit om de rijke landen te laten opdraaien voor de schade door natuurgeweld. Die schade is doorgaans het gevolg van slechte infrastructuur, slecht water- en landbeheer, verwaarlozing etc. Een dergelijke kapitaaloverdracht verdwijnt geheid in de zakken van plaatselijke potentaten en ontneemt elk initiatief om iets te doen aan effectieve adaptieve maatregelen om degelijke schade te voorkomen. Helemaal doordat onze deugpronkers elke vorm van welvaartsverbetering in die landen door toegang tot betaalbare energie onthouden. Waardeloze windmolens en zonnepanelen worden opgedrongen. Zie hier de meedogenloze schijnwereld van modellen.

In zijn boek: Een nieuw sociaal contract beschrijft Pieter Omtzigt de desastreuze gevolgen van verkeerde beleidsbesluiten gebaseerd op modellen. Ik citeer uit het boek:

Wis- en natuurkundige Jan Tinbergen was de eerste Nobelprijswinnaar voor economie en legde het fundament voor de Nederlandse modellencultuur. […] de Tinbergenregel: als je twee beleidsdoelen nastreeft, moet je ook twee beleidsinstrumenten hebben. […] terwijl iedereen modellen bouwt, wordt er nauwelijks nagedacht over de complexe werkelijkheid.

Pieter Omtzicht Een nieuw sociaal contract

Het huidige modelmatige klimaatbeleid berust op een ongefundeerde sterke vereenvoudiging van de werkelijkheid: het complexe non lineair chaotische klimaatsysteem teruggebracht tot 1 enkele variabele: CO2. Men hoeft maar aan één knop te draaien volgens de politiek gedragen opvattingen van bijvoorbeeld Timmermans.

Echter, het is onaannemelijk dat CO2 na 1850 opeens de de enig overgebleven klimaatveranderende factor zou zijn na duizenden jaren van natuurlijke klimaatschommelingen. Dit is onzin, een papieren werkelijkheid, wensdenken van onkundige gevoelloze politici. Er bestaat immers geen wetenschappelijk bewijs voor de catastrofale rol van CO2. Het tegendeel is juist wel zeer aannemelijk gemaakt. Ergo. Het model deugt niet. Dit is inmiddels van vele kanten aangetoond. Desondanks blijft het mondiaal “beleid” bepalend.

Eender geldt voor het stikstofbeleid hier ten lande. Ook hier is het beleid gebaseerd op modellen, maar deugen die dan opeens wél? Syp Wynia, bij monde van Arnout Jaspers, schreef er dit over:

Ik gok dat rechters van de Raad van State met enige basis in de beta-wetenschap de Bouwvrijstelling voor stikstofuitstoot onlangs niet om zeep geholpen hadden. Sterker nog, ik denk dat ze dan al veel eerder in allerlei procedures die Johan Vollenbroek aanspande tegen stikstofvergunningen, vernietigend geoordeeld zouden hebben over de rol van AERIUS.

Op zich is AERIUS niet meer dan een computermodel van het RIVM waarmee wordt gerekend aan stikstofuitstoot en -depositie in Nederland. Hoe valide en accuraat dat model is, is een wetenschappelijke discussie waarover een rechter geen mening hoeft te hebben. Maar waar de rechter wel een mening over zou moeten hebben, is hoe de Nederlandse overheid beleid waarvoor het halve land op slot moet en dat tienduizenden gezinnen en bedrijven in hun bestaan bedreigt, in de praktijk volledig aan dit computermodel overlaat.

Overheden zijn dol op AERIUS, omdat het hen ontslaat van aanspreekbaarheid op ongemakkelijke beslissingen. AERIUS bepaalt in welke Natura 2000-gebieden de Kritische Depositie Waarde (KDW) wordt overschreden. AERIUS is de scherprechter wat betreft vergunningen. Hoger beroep bestaat niet; het computermodel heeft het laatste woord.

Dit doet denken aan Grenzen aan de groei, een boek waarbij men heel erg geïmponeerd was door de computermodellen toen al 50 geleden. Van al die rampenvoorspellingen is niets terecht gekomen. De ellende begon pas bij de hedendaagse modellen, omdat geen lering uit het verleden was getrokken. Hier maakt het clubje van Vollenbroek MOB handig misbruik van geholpen door de rechter die zich bovendien onttrekt – of dit niet meeweegt – aan de maatschappelijk negatieve gevolgen van zijn oordeel.

Er is in elk geval geen hard bewijs waarop de rechter zijn besluit kan baseren. Daadwerkelijke metingen ontbreken immers. Dit doet meteen denken aan opwarming, want daar zijn metingen wel gedaan. En ziedaar, niet veel aan de hand, graadje warmer en daarna misschien 0,2. De klimaat hysterie in COP 27 is dan ook ver bezijden de werkelijkheid. Mijn hoogleraar statistiek zei altijd: word nooit verliefd op je model. We keren terug naar modellen:

Ook op heel andere beleidsterreinen zijn computers medebeslissers, bijvoorbeeld over zaken als belastingaanslagen, toeslagen en verdenking van fraude. Maar terwijl er in de maatschappij en de politiek veel aandacht is voor de gevaren en beperkingen van beleid per algoritme, ontbreekt dit besef wat betreft AERIUS volledig, zeker bij dit kabinet en bij de rechters van de Raad van State. Van der Wal heeft zich van het begin af aan opgesteld als dienstmaagd van het AERIUS-orakel: als dat zegt dat er stikstofdepositie boven de KDW is toe te rekenen aan bedrijf X, moet bedrijf X weg.

Waarom we zulke beslissingen niet aan AERIUS kunnen overlaten is een vrij technisch verhaal, maar het komt er op neer dat het met dit model principieel onmogelijk is om in te zoomen op de stikstofdepositie van individuele uitstoters, terwijl de vergunningsverlening doet alsof dat wel kan.

Laat dus ter bevestiging metingen doen op het betreffende terrein, want dit gebeurt vrijwel niet. Tot slot:

TNO schatte in april 2022, in een aanvankelijk vertrouwelijke notitie aan het ministerie van LNV, dat de reële nauwkeurigheid waarmee AERIUS de depositie van één bron op nabijgelegen Natura2000-gebieden kan uitrekenen tussen de 14 en 140 gram ligt, honderden malen hoger dan de model-ondergrens van 0,07 gram. Zelfs het werkelijk meten van 14 gram stikstofdepositie per hectare per jaar zou zeer moeilijk zijn; het meten van 0,07 gram depositie is volslagen onmogelijk. We kunnen er dus rustig van uitgaan, dat AERIUS op dit detailniveau een geheel eigen, virtuele wereld schept, die eventueel bij toeval nog iets met de werkelijkheid te maken heeft. Dit is geen kritiek die door een paar dissidente gepensioneerden wordt opgedist; de Commissie Hordijk concludeerde al in 2020 dat AERIUS om die reden ongeschikt is voor vergunningsverlening, en ook het Planbureau voor de Leefomgeving zegt dit. Bij rechters zal het een kwestie van onkunde zijn, maar bij de overheid is het onwil: daar is de expertise wel degelijk aanwezig, maar de politieke wind waait momenteel anders.

Bron.

Onwil en onkunde vormen kennelijk de kern van overheidsbeleid en rechtspraak. En dit alles gebaseerd op een papieren werkelijkheid die, politiek gezien, ook nog eens berust op gewetenloze minachting van de Nederlandse burger, de boeren en de vissers.

Het zijn nare, zo niet verachtelijke, mensen die ons burgers, boeren en vissers dit menen te moeten aandoen op basis van computermodellen, desinformatie en ideologisch eigenbelang zonder enig fatsoenlijke concrete onderbouwing. Zo is het nog maar een kleine stap naar ontneming van vrijheid van meningsuiting, zelfbeschikkingsrecht, recht op organisatie en de willekeur van tirannie. D66 koketteert met het nemen van deze stap. Totaal gevoelloos voor de gevolgen.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd.)

***