Foto Shutterstock.
Door Roger Pielke Jr.
Sinds het begin van de jaren negentig is het klimaatbeleid gericht op een aantal verschillende maatstaven voor het vaststellen van beleidsdoelstellingen. Daaronder emissiereducties (Kyoto 1997), kooldioxide-concentraties in de atmosfeer (Kopenhagen, 2009) en wereldwijde gemiddelde temperatuurverandering ten opzichte van pre-industriële tijden (Parijs, 2015). In een eerdere bijdrage beschreef ik de arbitraire en niet-wetenschappelijke oorsprong van de 2-gradendoelstelling van het Akkoord van Parijs (2015).
In deze bijdrage leg ik de oorsprong uit van zijn kompaan, de doelstelling van 1,5°C, die in veel opzichten de 2°C-doelstelling heeft overschaduwd in publieke discussies over het klimaat. De meeste klimaatwetenschappers weten dat de 1,5°C-doelstelling, ondanks haar prominente rol in de politiek, al achterhaald is. In feite is dat altijd al zo geweest. Dit is hoe dat gebeurde.
Volgens klimaatwetenschapper James Hansen nam milieuactivist Bill McKibben in 2007 contact met hem op voor advies over de naam van zijn nieuwe klimaatorganisatie:
‘In 2007 begon milieuactivist en schrijver Bill McKibben, heel beleefd, aan te dringen om ofwel te bevestigen dat 450 deeltjes per miljoen [ppm kooldioxide in de atmosfeer] het geschikte streefdoel is voor koolstofdioxide in de atmosfeer, ofwel een geschikter doel te definiëren. Hij was een website aan het maken om de aandacht te vestigen op dit streefdoel en dacht erover om het 450.org te noemen.’
Op dat moment werkte Hansen aan een paper waarin hij en zijn collega’s betoogden:
‘Wij opperen als eerste objectief een vermindering van de atmosferische CO2 tot 350 ppm, waarbij het doel moet worden bijgesteld naarmate het wetenschappelijk inzicht en het empirisch bewijs van klimaateffecten toenemen.’
Voor Hansen was 350 ppm nooit een doel dat niet mocht worden overschreden, aangezien de wereld daar al ver overheen was toen hij de paper schreef, maar een doel voor beleidsmakers om tegen het einde van de eeuw naar terug te keren.
McKibben en collega’s volgden het advies van Hansen en richtten in 2007 350.org op. Dat jaar erkende hij dat de wereld al ver voorbij de 350 ppm was, en dat het streefdoel niet was om deze concentratie te vermijden, maar om er in de toekomst naar terug te keren, zoals Hansen had betoogd:
‘We zitten al op 383 ppm, en dat brengt de planeet in belangrijke mate uit balans. Wat betekent dat? … Betekent dat dat we gedoemd zijn? Niet helemaal. Net zomin als wanneer je dokter je waarschuwt voor een te hoog cholesterol. Net zoals je lichaam je bloed verdunt als je geen cheesy chips meer eet, zo raakt de aarde elk jaar op natuurlijke wijze een deel van haar CO2 kwijt. We moeten gewoon stoppen met er meer in te stoppen en na verloop van tijd zal het cijfer dalen, misschien snel genoeg om de ergste schade af te wenden.’
De wens om een wereldwijde coalitie bijeen te houden in het licht van de onenigheid in Kopenhagen, heeft de doelstelling van 1,5°C een politiek houvast gegeven.
Om zijn nieuwe organisatie wereldwijd te promoten, werkte McKibben samen met het Tällberg Forum, een Zweedse stichting, om wereldwijd te pleiten voor 350 ppm als nieuwe doelstelling voor het klimaatbeleid. Hun doel was de komende grote klimaatconferentie in Kopenhagen eind 2009, te beïnvloeden.
Op 23 juni 2008 publiceerde het Tällberg Forum een paginagrote advertentie in de Financial Times, de International Herald Tribune en de New York Times met meer dan 150 ondertekenaars. In de dagen daarna organiseerde het Tällberg Forum een internationale conferentie om de voorgestelde doelstelling te promoten, die werd bijgewoond door secretaris-generaal Kofi Annan van de Verenigde Naties. Hun campagne was een doorslaand succes.
Het sullige concept van 350 deeltjes per miljoen kooldioxide in de atmosfeer was wereldwijd doorgedrongen, ondanks het feit dat er in wezen geen wetenschap achter zat, alleen Hansens paper (niet door de peer review gegaan) en een stel ondertekenaars van een krantenadvertentie. Goed gedaan!
In 2009, aan de vooravond van de klimaatconferentie van Kopenhagen, riep het UN Framework Convention on Climate Change (UNFCCC) nog op tot een klimaatdoelstelling van 450 ppm kooldioxide, wat volgens hen neerkwam op een wereldwijde opwarming van 2,0 tot 2,4°C tegen 2100, en een emissiereductie van 50% tegen 2050. Maar tijdens de Kopenhagen Conferentie in december, die vrij slecht afliep, legden vooral de kleine eilandstaten de nadruk op de doelstelling van 350 ppm; als manier om invloed uit te oefenen op de onderhandelingen.
De wens om een wereldwijde coalitie bijeen te houden in het licht van de onenigheid in Kopenhagen, heeft de doelstelling van 1,5°C een politiek houvast gegeven. En daarmee veel landen bij de onderhandelingen betrokken gehouden. Zoals in een samenvatting van de conferentie van Kopenhagen werd uitgelegd:
‘Veel landen steunden de doelstelling om de opwarming onder 2˚C boven het pre-industriële niveau te houden, waarbij AOSIS [Alliance of Small Island States] 1,5˚C benadrukte en Bolivia 1˚C.’
Het erkennen van 1,5°C ging niet over wetenschap, maar over Realpolitik.
Toen de doelstelling in het Akkoord van Parijs werd opgenomen, zagen veel deskundigen haar echter als een onmogelijkheid.
Omdat de doelstellingen van het klimaatbeleid verschoven van kooldioxide-concentraties naar wereldwijde temperaturen, moest ook het discours veranderen om gelijke tred te houden. Dus werd 450 ppm omgewerkt tot 2 graden Celsius en 350 ppm tot 1,5 graden Celsius, ook al was 350 ppm nooit echt onderzocht en werd 450 ppm in het vorige IPCC-rapport geassocieerd met temperatuurstijgingen van 1,4 tot 3,1°C.
Deze keuze voor een temperatuurdoelstelling boven een kooldioxide-doelstelling, kwam tot uiting in de definitieve tekst van het Akkoord van Kopenhagen, waarin het lang besproken begrip “gevaarlijke antropogene verstoring” werd gedefinieerd in termen van 2°C:
‘Ter verwezenlijking van de uiteindelijke doelstelling van het Verdrag om de concentratie van broeikasgassen in de atmosfeer te stabiliseren op een niveau waarop gevaarlijke antropogene verstoring van het klimaatsysteem wordt voorkomen, zullen wij, onder erkenning van het wetenschappelijke standpunt dat de stijging van de mondiale temperatuur minder dan 2 graden Celsius moet bedragen, op basis van billijkheid en in de context van duurzame ontwikkeling, onze gezamenlijke lange-termijnactie ter bestrijding van klimaatverandering versterken.’
Een knipoog naar de kleine eilandstaten en hun oproep tot een doelstelling van 1,5 graden Celsius werd ook opgenomen, waarbij in het Akkoord kort werd toegezegd te overwegen de doelstelling te verstrengen tot 1,5 graden Celsius tegen 2015.
Merk op wat hier gebeurde: 350 ppm was al lang geleden gepasseerd en was bedoeld als een doelstelling voor 2100. De wereld moest nog een opwarming van 1,5 graden bereiken, maar deze 1,5 graden werd omgewerkt tot een hedendaagse vangrail. Naarmate het taalgebruik veranderde, veranderde ook de onderliggende betekenis.
Doelpalen verplaatst.
Het UNFCCC heeft altijd erkend dat de 1,5°C-doelstelling veel meer gebaseerd was op politieke aspiraties dan op wetenschap, en merkte bijvoorbeeld in 2015 op, terwijl het gevolg gaf aan zijn toezegging om de doelstelling te heroverwegen:
‘Hoewel de wetenschap over de limiet van 1,5°C opwarming minder robuust is, moet worden getracht de verdedigingslijn zo laag mogelijk te krijgen.’
De politieke motivatie is begrijpelijk (en lijkt ook door het IPCC te zijn gewaardeerd), maar mag niet worden verward met op bewijzen gebaseerd beleid. Er volgden heel wat campagnes, gelobby en diplomatieke onderhandelingen (zie bijvoorbeeld hier en hier). De limiet van 1,5°C werd aangenomen als een streefdoel in het Akkoord van Parijs, maar in veel van wat volgde, heeft de bijbehorende retoriek het verheven tot een daadwerkelijk beleidsdoel dat door velen (zoals president Biden) serieus wordt genomen. Toen de doelstelling in het Akkoord van Parijs werd opgenomen, zagen veel deskundigen haar echter als een onmogelijkheid.
Maar in plaats van luidkeels te verkondigen dat de streefdoelen precies dat waren en praktisch onbereikbaar, volgde de wetenschappelijke gemeenschap de politieke eis voor wetenschappelijke rechtvaardiging achteraf. Dit om het onmogelijke doel te legitimeren als een daadwerkelijk doel om het beleid te sturen.
Een recente analyse concludeerde dat de wetenschap werd geleid door de politiek:
‘Vóór het Akkoord van Parijs lag de limiet van 1,5°C buiten het bereik van onderzochte scenario’s. Ze werd als onrealistisch en dus irrelevant beschouwd (Livingston & Rummukainen, 2020; van Beek et al., 2022). Na het Akkoord van Parijs werden scenario’s die verenigbaar zijn met 1,5°C, wijdverbreid in de literatuur.’
Als het IPCC zou hebben besloten dat de 1,5°C onrealistisch was, hadden de Parijse onderhandelaars misschien zelfs terug naar de onderhandelingstafel moeten gaan.
Integrated Assessment Modelleurs (IAM) produceerden plichtsgetrouw fantasierijke scenario’s die in hun modellen 1,5°C bereikten, en uitten voor het grootste deel (althans in het begin) geen bedenkingen over wat ze deden (hoewel kritiek later veel gebruikelijker werd): IAM-teams ontwikkelden scenario’s die verenigbaar zijn met 1,5°C om aan de vraag te voldoen, waarbij ze vertrouwden op tijdelijke overschrijding en negatieve emissies, maar ook verruimden ze het scala aan mitigatie-opties dat ze in overweging namen (van Beek et al., 2022, p. 198). In 2017 legde een modelleur uit
‘… dat 2°C toen hij begon voor hem ‘onmogelijk was, maar ik bleef het zien, en het is iets heel gewoons geworden. Hetzelfde gebeurt met 1,5°C, ook al zijn er veel argumenten tegen.’
Centraal in de wetenschappelijke legitimering van de 1,5°C-doelstelling, stond het creëren van hypothetische “negatieve emissietechnologieën” in de IA-modellen. Het UNFCCC verzocht het IPCC een speciaal rapport over 1,5°C op te stellen. De positieve en onkritische reactie van het IPCC droeg verder bij tot de legitimering van de politieke status van de 1,5°C-doelstelling, ook al bleven veel onderzoekers twijfelen aan de haalbaarheid ervan. Ongetwijfeld heeft het IPCC zich in zijn 1,5°C-rapport meer gericht op belangenbehartiging, met het stellen en beantwoorden van leidende vragen zoals:
“Waarom is het noodzakelijk en zelfs essentieel om de wereldwijde temperatuurstijging onder de 1,5°C te houden in tegenstelling tot hogere niveaus?”
In een uitstekend artikel over deze dynamiek schrijven van Beek en collega’s:
‘Dit [aanpassen van de wetenschap aan politieke eisen] is een empirisch voorbeeld van het ‘kalibreren’ van de modelanalyse met het oog op de relevantie: ondanks de realistische overtuigingen bij sommige modelleurs in die tijd, werd het modelleren omgebogen van het verkennen van 2°C-scenario’s naar die van 1,5°C. Het alternatief zou zijn geweest te zeggen dat de doelstelling van 1,5 °C volgens de modelresultaten niet haalbaar was. Dit zou echter de kleine eilandstaten veronachtzamen (interview co-voorzitter IPCC). Als het IPCC zou hebben besloten dat de 1,5°C onrealistisch was, hadden de Parijse onderhandelaars misschien zelfs terug naar de onderhandelingstafel moeten gaan (interview COP21-onderhandelaar). Anderzijds impliceerde de verschuiving van 2°C naar 1,5°C een snellere emissiereductie, waarbij de snel opduikende 1,5°C-literatuur in nog sterkere mate op negatieve emissietechnologieën steunde. Zoals een modelleur verklaarde: ‘Ik geloof niet zozeer dat we het kunnen bereiken, maar wel dat we het kunnen modelleren. […] we zouden nooit hoeven te zeggen dat het niet haalbaar is, we stoppen er gewoon meer negatieve emissies in.’
In plaats van ‘ongemakkelijke kennis’ te leveren aan beleidsmakers in het UNFCCC en in de rest van de wereld, besloot de IPCC-gemeenschap (of beter gezegd, een belangrijk deel van die gemeenschap) mee te spelen met de schertsvertoning dat 1,5°C werkelijk een zinvol beleidsdoel was, in plaats van een politieke ambitie.
Bijgevolg bevindt de wereld zich vandaag in een lastig parket. De 1,5°C-doelstelling zal niet worden gehaald. De heronderhandeling van het Akkoord van Parijs die het afgelopen decennium werd vermeden, kan niet voor altijd uit de weg worden gegaan; een terugkeer naar de 2°C-doelstelling kan een dergelijke herwaardering mogelijk wel met een decennium of meer verlengen (1,5°C? Laat maar!).
In 2023 zien we nu academische papers met vragen als de volgende:
‘Hoe werd een bijna onmogelijke doelstelling het referentiepunt voor klimaatactie? Hoe behoudt ze haar legitimiteit ondanks de onverenigbaarheid tussen de ambities en de daadwerkelijke acties (die deze doelstelling duidelijk maakt)?’
Roger Pielke Jr.
Het valt nog te bezien of klimaatactivisten zullen besluiten dat de aandacht voor de 1,5°C-doelstelling in de afgelopen 14 jaar, een inefficiënte omweg was ten koste van productievere wegen naar decarbonisatie. Of vinden ze toch dat de brede bereidheid om het ongeloof tijdelijk op te schorten (in de hoop er politieke munt uit te slaan), de zaken er op vooruit heeft geholpen?
Trouwe lezers kennen mijn standpunt over deze kwestie: adviesorganen van deskundigen, zoals het IPCC, moeten het spel altijd eerlijk spelen en de verleiding weerstaan om op beleid gebaseerd bewijs te leveren of te bevorderen, zelfs als het alternatief een ongemakkelijke waarheid is.
Beleidsmakers vertellen wat ze niet willen horen, is misschien niet altijd wat ze willen, maar voor effectief beleid kan het precies zijn wat ze nodig hebben.
***
Bron hier.
***
Negatieve emissies. Belasting is gebaseerd op emissies. Dat wordt dan een auto waar je geld toe krijgt als je rijdt. Wensdenken.
Temperaturen in afgeronde getallen op 0.1 C. Waar is nu de wetenschappelijke consensus over de kantelpunten. 100 C als kookpunt van water ken ik. Alleen welke temperatuur is het vlampunt. Dat moeten we nu reeds bereiken met alle verhitte acties van extinction rebellion. Het kan niet veel hoger want dan is het zomer en zijn ze uitgevlogen naar een zonnig vacantie oord.
Als we het vlampunt van water bereiken, is er wel iets heeeeeeeeeel erg misgegaan.
Eab, als je het over 1,5 graden hebt dan weet je dus niet waar je het over hebt. We discussieren over het 7e cijfer achter de komma terwijl we de waarde van het eerste cijfer voor de komma niet eens weten. Als ik dit soort onzin had gezegd in mijn werkende periode hadden ze me er al lang uitgelazerd. Dit zijn typisch modellenneukers die er niets van begrijpen net zoals die modellenneukers die zettingen van de grond op 1 mm nauwkeurig bepalen die hebben er ook niets van begrepen. Deze modellen zijn levensgevaarlijk want je kan daar absoluut geen beleid over 1 noch over 10, noch over 50, noch over XX jaar op bepalen net zoals je met een PCR test niet kan bepalen of iemand besmettelijk is, valt onder de zelfde onzin.
In normen vind ik soms ook absolute getallen harstikke fout, je moet tussen bandbreedtes praten. 1,5 graden wil zeggen dat je dat dus op 1 honderdste kan bepalen, als je gevoel voor humor hebt zal je in de lach moeten schieten. Het is allemaal jereinste onzin, we moeten zo snel mogelijk van deze onzin af want we kunnen ons geld veel beter aan echt zinnige dingen besteden zoals oa de armoede bestrijding en het MKB, de echte motor van onze economie, het leven niet zuur maken maar ze ondersteunen. Het enige dat ze in Den Haag kunnen, is de boel kapot regelen, verder deugen ze nergens voor. Het wordt ook tijd om uit al die niet nuttige organisaties te stappen die leveren geen enkele positieve bijdrage op, zelfs een negatieve bijdrage. Als je ziet hoeveel geld er naar die inproductieve organisaties gaat en hoeveel daar aan de verkeerde strijkstok blijft hangen dan rijzen je haren te berge.
Op 15 maart kunnen we daar als bevolking een eind aan maken. Ik ben benieuwd of het Nederlandse volk werkelijk niet dom is tot nu toe ben ik daar behoorlijk in teleurgesteld als je de samenstelling in vak K ziet, ik vrees met grote vrezen. We wachten maar af.
Eab. Het kookpunt van water us natuurlijk ook nog afhankelijk van de hoogte. En wat vlampunten en kookpunten betreft is de mijne al bereikt als ik XR, last generation en dit soort ideologisch verkwanselde figuren zie.
Udo, dat valt me van je tegen dat XR is een nieuwkookpunt verlagend middel komt uit de Sorosfabrieken.
Geen paniek, in 2025 is het omslagpunt volgens de geleerden bereikt en neemt de co2 uitstoot af, einde goed alles goed.
Naar mijn persoonlijke mening gaan er dan veel op een houtje bijten, maar ja we doen het voor de kinderen.
Het aanbod van hernieuwbare elektriciteit stijgt hard, maar nog niet zo hard als de vraag naar elektriciteit. Toch ziet het ernaar uit, dat er in 2025 een omslagpunt wordt bereikt. Vanaf dat moment neemt het gebruik van fossiele brandstoffen voor het opwekken van elektriciteit af.
https://www.change.inc/energie/kantelpunt-in-zicht-wereldwijde-vraag-naar-elektriciteit-stijgt-aanbod-van-hernieuwbare-energie-ook-39543
Dus alarmisten hou uw bek, doel bereikt.
Theo, ik betwijfel dat maar dat vind ik ook niet zo belangrijk. Belangrijker is of de prijs naar beneden gaat, dat antwoord is nee want we zullen een dubbele energie productie moeten houden. Als de vraag stijgt blijven we fossiel gebruiken want die centrales moeten standbye blijven om het rimpeltje op het net strak te houden en omdat ze dan onder hun rendement draaien stoten ze meer uit. De besparing in brandstof is mi marginaal, ik denk dst het meer wensdenken is dan realiteitszin. Hoe meer wiebelstroom hoe meer je weg moet gooien omdat het niet synchroon loopt met de vraag. Die zgn goedkope waterstof zie ik de eerste 20 jaar niet komen.
In het kort samengevat. Politieke continu verplaatsing van de ‘klimaat’ doelpalen, en de onhaalbaarheid van de verzonnen uitkomsten daarvan aan de ideologisch verbonden ‘klimaat’ wetenschap opdragen achteraf deze doelstellingen en uitkomsten te ‘bewijzen’. Ideologische koehandel / handjeklap waar de natuurlijke klimaatverandering niks van aantrekt.
Al meer dan 20 jaar geen significante opwarming is de realiteit wereldwijd.
Ach het gaat toch helemaal niet echt om het klimaat, kijk eens wat een dwang de laatste jaren is opgelegd en vooral in de EU en Nederland doet er nog een schepje bovenop en alles is ineens crisis.
Het enige wat stijgt is de politieke dictatuur, democratie verliest steeds meer terrein, referendum, crisis en herstel wet en wat weet ik allemaal, daar ben jij beter in om dat allemaal op te noemen, ik begin het doodmoe te worden, media en activisten besturen een land land met wetten rechtzaken gebaseerd op klimaat, scholen maken kinderen gek, dwang op Universiteiten, en ga zo maar door.
De wereld en vooral Europa zijn ziekelijk gek geworden.
Scheffer
Het probleem is dat alarmisten wat wij hier klein of niet significant vinden, juist wél alarmerend en significant vinden.
Zij houden er net als bij de depositiewaarde van stikstof en het “uitsterven van de soorten” heel andere maatstaven op na.
Kortom, we hebben ons, met wrakke wetgeving, bedacht door activisten, opgeknoopt aan discutabele maatstaven.
En vervolgens nemen we juist die maatregelen waarbij het middel erger is dan de kwaal. (zo je die kwaal al erg vindt)
Peter, ja en wat hebben we nu, nu leveren de warmtepompen een probleem want die zijn veel vervuilender dan ze hadden verwacht dus de bouw van huizen en het plaatsen van die ondingen stopt. Wie schets mijn verbazing binnen een week worden de normen aangepast. Heel vreemd bij die boeren kon dat niet en zonder kontakt opnemen met onze regering in Brussel wordt het model aangepast, heeeeel merkwaardig dus blijkbaar kan het wel dus het stikstof probleem is nu ook opgelost. Dat stikstof model was toch fout dus wordt dat ook recht getrokken. Dit zijn twee vliegen in 1 klap wat een daadkracht, ik schrik me rot.
Ed Nijpels gaat u beschermen.
O, ja, hoe of was dat sarcastisch bedoeld?
Je kunt natuurlijk als doelstelling hebben dat het maar 1,5C warmer mag worden.
Als doelstelling 2,1C mag ook van mij – ik vond het maar kil de laatste weken.
Zo kun je ook als doelstelling nemen dat er het komende jaar maar 7 orkanen mogen zijn.
Of dat het in 2024 nog maar 150 miljoen keer mag bliksemen, waarvan niet meer dan 33,33% wolk-aarde.
Niet zo maar een doelstelling, nee: budget! Dus, taakstellende begroting.
Ik zou ook graag taakstellend begroot willen zien … ik weet nog even niet wie daar op aan te spreken, maar komt tijd, komt raad … taakstellend dus dat er in Turkije de komende 100 jaar geen aardbevingen mogen vooromen.
En ik wil trouwens voor Limburg dat het dit jaar niet meer dan 240 regendagen telt met precies 840mm neerslag.
’t Moet nou maar eens een keer afgelopen zijn met dat variabele gedonder van de elementen.
Leonardo, ik zou er nog een inlegvelletje aan toe willen voegen, namelijk dat we de getijden afschaffen. Een zeespiegel opgesteld tussen eb en vloed zorgt er voor dat de Delta werken nog eeuwen meekunnen.
johan van leeuwen
Ja, inlegvelletjes doen tegenwoordig wonderen.
Zoiets als het uitlokken van een oorlog waarin velen sneuvelen en veel wordt verwoest en de opbouw nog heel veel CO2 zal veroorzaken. Je zou bijna danken dat iedereen langdurig zijn/haar eigen schuttersputje dé oplossing van het “klimaatvraagstuk” is.
Ook weer zo’n “oplossing” waarbij het middel erger is dan de kwaal. “Haastige spoed is zelden goed”.
Leonardo
Praatpaal Paternotte is er overigens geheel van overtuigt dat die regenval in Limburg door de alarmerende antropogene opwarming komt. Die overtuiging heeft hij al doorgevend als doorgeefluik opgedaan.
Peter, die Paternotte kunnen ze beter als prastpaal langs de snelweg zetten dan maskt hij zich nog een beetje nuttig, de galbak. Ik krijg vlekken in mij nek van dat figuur.
Op nos een bericht dat het verzwaren van het elektriciteitsnet gevaar loopt door de stikstofproblemen, voor ieder geval moet een aparte berekening worden gemaakt.
Handig als de activisten elkaar de tent uitvechten.
Misschien tijd voor een worstelwedsrijd tussen vollenbroeck en minnesma eventueel by proxy door de rechters van wie ze gelijk gekregen hebben.
Even lachen.
https://www.geenstijl.nl/5169305/gstv-het-grote-shula-rijxman-uitzwaai-filmpje/
En dan maar blijven afvragen waarom Kaag zo veel agressie opwekt.
LOL.
Ik zal een slechte dag hebben maar wat een geleuter over ja over wat eigenlijk.
Het zou mijn ‘ doelstelling ‘ zijn om mensen duidelijk te maken dat ze – al babbelend de msm volgend en blijmoedig – hun eigen habitat verwoesten en de toekomst van hun eigen (klein )kinderen in de waagschaal stellen . Vervolgens om de verantwoordelijken op aan te wijzen en te berechten wegens misdaden tegen de menselijkheid . Immers dat is wat er daadwerkelijk aan de hand is. Maar ik heb geen doelstelling meer, anders dan van het leven te genieten en me dagelijks te verbazen over ‘den geheelen mensch’, ‘die niet eerder in haar geschiedenis zoo dom geweest moet zijn ‘.
Misschien dat een Derde wereldoorlog uitkomst kan bieden. Die doelstelling namelijk komt snel ‘in het vizier’, zeg maar, en wordt door de meerderheid van de mensen uit volle borst ondersteund onder het uitroepen van ‘ Nie wieder “ en het vingertje ( hallucinant ) Behalve dan aanhangers van ‘de man die niet genoemd mag worden’ .
Het wordt een CO2 neutrale oorlog . Dat wel gelukkig.
Bert, je hebt gelijk, ze gebruiken nu gifgas dat is veel beter dan CO2 dat ruimt echt op en is vervuilend. Het is alleen vervelend dat al die borden aangepast moeten worden waar ze mee demonstreren. Wel goed voor de handel, misdchien iets voor de Jonge en Sywert leuke bussines case.
Eh, heb ik iets gemist?
https://www.parool.nl/amsterdam/hoe-een-topbestuurder-mislukt-als-wethouder-de-grote-plannen-van-shula-rijxman-bleven-bij-holle-leuzen~b660b918/
Was zij bij de NPO dan wel ‘gelukt’ en moest ze daarom weg bij die inteeltclub?
“Was zij bij de NPO dan wel ‘gelukt’ en moest ze daarom weg bij die inteeltclub?”
In de carrousel der nuttelozen faalt niemand echt of valt dat niet op.
ik snap het nog steeds niet.
volgens mij zitten we nu op ca. 1 graad opwarming sinds 1850
https://www.woodfortrees.org/plot/hadcrut4gl/from/to:2023/plot/hadcrut4gl/from/to:2023/trend
daar komt dan misschien nog 0.3 K bij tot 2037. Maar misschien ook minder, zelfs een beetje negatief kan ook nog.
Waarom zeggen ze nou dat we 1.5 niet gaan halen.
Ik leid af dat ze geen idee hebben waar ze over praten.
Ja, en “ze” zullen afleiden dat jij geen idee hebt waarover je praat. En “ze” zijn met meer.
Over welke grafiek hebben we het dan?
niet eentje in het bijzonder.
Zwak argument.
verkeerde vraag
Vandaag was het gemiddeld 9,0000007 graad we zijn op de goede weg. :)
De doelstelling van 1,5 graden C is nimmer mogelijk geweest, niet toen, niet nu em ook niet over 100 jaar, laat staan binnen een periode van duizend jaar.
Aangezien wat gemeten wordt, temperatuur een intensiteits waarde isw, dat in binnen de driedimensionele wereld waarin wij levem, met temperatuur als intensiteitsmaat en door ons gemetem en ervaren , de aanwezige hoeveelheid energie in het systeem aangeeft.
Ook het systeem mens als warmbloedig systeem wenst zichzelf in stand te houden (te blijven leven een voortbewegen) door het verbranden van voedsel binnen haar metabolisme, dat wil zeggen in een energietransitie door een reactie (omzetting) van koolstof bevattende verbindingen met zuurstof. Een oxidatieproces met als positief gevolg (resultaat) een vrijkomende hoeveelheid energie (tgv van dit exotherme proces) en een hoeveelheid afvalstoffen (reactanten) te weten water, kooldioxide en andere verbrandingsprodukten die het menselijke lichaam verlaten, afgevoerd worden in vaste vorm, vloeibare en gasfase.
De mens en in feite de gezamenlijkheid van alle warmbloedige wezens zijn een niet uit te wissen en te veronachtzamenfactor betreffende de hoeveelheid kooldioxide in de atmosfeer
Maar deze factor wordt niet genoemd door klimaatwetenschappers, maar wel wordt beweerd dat de mens schuldig is aan wat Al Gore noemde de ‘global warming’ en de these verspreidde in zijn video ‘An Inconveniant Truth’ dat er sprake is van ‘global warming’(opwarming van de Aarde), maar daarbij naliet te zeggen wat hij onder Aarde of ‘global warming’ verstaat. Zijn video kan beter gedefiniëerd worden als ‘Gemakkelijke Leugen’ en maar ik veroed dat hij en zij de hem volgden een heel ander doel nastreven dan het contoleren van de temperatuur binnen en voor het leefmilieu van de mens.
Tegenwoordig wordt zelfs in wetenschapelijke artikelen gesuggereerd dat over het toekomstige klimaat de planeet aarde als warmer wordend object geïnterpreteerd als gebruikt in verdragstekst en het Akkord van Parijs, terwijl alleen sprake is van een warmer wordende atmosfeer en gemeten wordt de temperatuur aan en van het aardoppervlak.
Maar global warming betreft niet de planeet, maar het warmer worden van de atmosfeer, waarin niet de intensiteit (temperatuur), maar de energieabsorptie, de toename van de hoeveelheid enegie, centraal behoort te staan. En temperatuursverlaging alleen gerealiseerd kan worden door desorptie van energtie en verlaging van de energiehoeveelheid in het systeem.
Maar deze beoogde temperatuuscontrole is een onmogelijk opgave als de werkelijkheid is een constante toename van energiedichtheid aan het aardoppervlak, want ook de energietransitie naar electriciteit ter voldoening aan de energievraag ter instandhouding van consumptie en behoud van welvaartsniveau is een bijdrage aan toenemende energiedichtheid
Het artikel maakt duidelijk dat de bestuurders/polici heel andere doelen nastreven, en weglopen van het immer van toepassing zijn van de natuurwetten, dat de reductie van temperatuur en hoeveelheid kooldioxide in de atmosfeer niet realiseerbare doelen zijn.