Cartoon door Josh: www.cartoonsbyjosh.com

Door Jeroen Hetzler.

Het begint ondertussen op te vallen dat, zeg maar de gevestigde, klimaatwetenschap elk debat uit de weg gaat. Te meer valt dit op daar de kritiek op het internationale klimaatpanel (IPCC) aanzwelt, vanwege aantoonbare fouten. Ook het opzettelijk achterwege laten van informatie in de samenvatting voor politici is duidelijk politiek-ideologisch ingegeven.

Weersextremen zijn hier het duidelijkste voorbeeld van. Het IPCC zegt in het rapport dat er geen toename is van weersextremen – is al jaren bekend -, maar in de samenvatting is dit weggelaten. Dus kunnen belanghebbenden ongestoord doorgaan met het schrik aanjagen vanwege die vermeende weersextremen. Zie hier: Grondige analyse door Clintel toont ernstige fouten in laatste IPCC-rapport – Climategate Klimaat

Het IPCC fungeert dan ook als de politieke arm van de VN.

De gevestigde klimaatwetenschap beroept zich op een vermeende, doch frauduleuze, consensus en daardoor haar monopolie van ‘science is settled’. Zij meent aldus geen verantwoording te hoeven afleggen over het door het IPCC bevooroordeelde aanbevolen politieke beleid.

Consensus en correcte wetenschapsbeoefening van falsifieerbaarheid sluiten elkaar uit. Vanzelfsprekend wordt hier dan ook slechts een autoriteitsargument toegepast. Met wetenschap heeft dit niets te maken. Tamelijk absurd is de bewering van de VN-voorzitter dat wij ons op weg naar de hel hebben begeven. Onlangs liet de universiteit van Utrecht zich door klimaatactivisten omver praten door te spreken over klimaatnoodtoestand. Inmiddels is dus duidelijk dat het gros van de beweringen door het IPCC door feiten en metingen zijn gefalsifieerd.

Kritiek treft ook de NPO die het beleid in stand houdt te weigeren programma’s te maken die aan de orde stellen of er eigenlijk wel een klimaatprobleem is. Dit is goed merkbaar in vooral het NOS-journaal, waar eenzijdig het accent ligt op catastrofale opwarming. Bron.

Angst voor gezichtsverlies of uit de collectiviteit van het groepsdenken te moeten stappen lijken de echte redenen te zijn waarom bijvoorbeeld de TU-Delft elk klimaatdebat uit de weg gaat, ook al is hier meermalen op aangedrongen. Hoe zeker is de TUD nog van zichzelf kun je je dan afvragen. Ook een voordracht van scepticus Marcel Crok voor de TUD werd op het laatste moment afgeblazen. Waarom?

Dat het niet tot een ordentelijk debat kan komen als het gaat om klimaatverandering, de oorzaken en gevolgen daarvan, leert de houding van een hoogwaardig kennisinstituut als de TU Delft. Ondanks herhaaldelijke toezeggingen van de rector Tim van der Hagen, is de TUD niet in staat om een normaal debat te voeren over dit belangrijke maatschappelijke onderwerp. Al meer dan een jaar zit de zaak op slot, na de felle kritiek op de uitreiking van een ere-doctoraat aan zittend politicus Frans Timmermans (PvdA). Sommige hoogleraren spraken van een hetze tegen hun universiteit. Ook werd een lezing van klimaatjournalist Marcel Crok op het laatste moment afgezegd vanwege onwelgevallige conclusies. Zijn ‘geen paniek’ -lezingen worden inmiddels op internet zeer goed bekeken. Bron.

TU Delft promovendus Hugo-Pieter Iglesias van Montfort formuleerde het aldus:

‘Een scherpzinnige lezer zal ook een verontrustend perspectief ontdekken in het manifest en de lijst met eisen van de klimaatactivisten. Deze groep wil geen debat aangaan en on speaking terms zijn met het College van Bestuur en de wetenschappelijke gemeenschap van de TU Delft, maar eist de onmiddellijke uitvoering van haar voorstellen zonder openbaar debat. Zij rechtvaardigt dit door te stellen dat zij lang genoeg heeft gewacht na ‘maanden praten met het bestuur’ waarna ‘niets gebeurde’. Dit soort idealistisch absolutisme is een – goedgeklede, dat geef ik ze toe – vorm van autoritarisme die de TU Delft altijd zou moeten veroordelen en afwijzen.’

We zagen al dat de UvU is gezwicht.

Waaruit blijkt die overweldigende overtuigingskracht die leidde tot ‘science is settled’, noodtoestand, road to hell, ‘Do or die’? Die is nooit geleverd. Wel het residu van de buitenproportionele aanbidding van Greta Thunberg. Dit doet het wetenschappelijk gehalte van klimaatwetenschap evenmin goed en schept een ontluisterend beeld. De praktijk bevestigt dit dagelijks voor wie de oogkleppen afzet.

En dan is er het debat met het KNMI over de homogenisatie waardoor 16 hittegolven van vóór 1950 kwamen te vervallen.

Het Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut (KNMI) is verworden tot een staatsbureau dat kritiek vanuit de samenleving niet weet te hanteren en vlucht in onbeschoft gedrag. Ook de belastingbetaler heeft er recht op te vernemen hoe met zijn belastinggeld wordt omgesprongen en hoe het KNMI omgaat met het open wetenschappelijk debat.

Dit is het probleem:

Van der Steenhoven, directeur KNMI, is met een zekere regelmaat in het nieuws met zijn berichten over het klimaat die zonder meer alarmistisch genoemd kunnen worden. Aan dat alarmisme wordt aanmerkelijk meer aandacht besteed dan aan de harde wetenschappelijk onderbouwing van allerhande doemclaims die het vooral bij de NOS goed doen. […]

Alarmisme lijkt het centrale verdienmodel van het KNMI.

Wij vonden dat in onze discussiegroep nogal onbevredigend. Op 20 maart 2019 is daarom een uitgebreide brief aan de heer Van der Steenhoven uitgegaan, met een aantal indringende natuurwetenschappelijke vragen[…] Op 9 juli 2019 ontvingen wij een brief van Geert Jan van Oldenborgh, klimaatonderzoeker bij het KNMI die in opdracht van zijn directeur een soort antwoord formuleerde. […] Vooral de slotpassage “Ik ben uiteraard bereid colleges of een colloquium over deze materie te verzorgen op het niveau van uw groep van gepensioneerde professoren om u verder wegwijs te maken in deze twee toch vrij gespecialiseerde deelgebieden van de fysica” kwam op onze groep van deskundigen nogal arrogant, om niet te zeggen hilarisch over.

Het slotantwoord luidt:

“Onze conclusie moet tot onze spijt inmiddels zijn, dat wij in uw reacties onvoldoende aanleiding zien die een zinvolle voortzetting van de discussie rechtvaardigt”. Bron.

Verfrissend is dan te lezen in bijvoorbeeld het boek Het ontstaan van de tijd, de debatten onder natuurkundigen waaronder Hawking. Zo brengt men elkaar op verdere ideeën. Wetenschapsbeoefening in optima forma. Eender geldt voor het Belgische bedrijf Solvay:

Solvay was in de negentiende eeuw een van de weinige ondernemingen die vooruitstrevend waren inzake sociale politiek. Ook bevorderde Solvay sterk het wetenschappelijk onderzoek. Vanaf 1911 werden daartoe de Solvayconferenties gehouden, waarin vooraanstaande geleerden bijeenkwamen. Bron.

Jeroen Hetzler.

Dit alles contrasteert sterk met de gang van zaken rond het klimaatdebat, liever het uitblijven daarvan. Men duldt geen tegenspraak, onderdrukt kritiek en leeft in een politiek ideologisch gekleurde schijnwerkelijkheid.

Hiermee onderscheidt de als klimaatwetenschap vermomde VN-politieke ideologie zich niet van pseudowetenschap.

 

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd.)