Wopke Hoekstra. Foto: Shutterstock.

De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

Dat Rutte niet de ambitieuze Sigrid Kaag naar Brussel heeft gestuurd om het klimaatbeleid van Frans Timmermans met de meest volle kracht voort te zetten maar Wopke Hoekstra de eer heeft gegund, is voor het klimaatalarmisme een domper van jewelste. Een ingezonden-briefschrijver in de Volkskrant raakte de kern van het ongenoegen:

‘Ik voel mij diep beledigd en teleurgesteld over de voordracht van deze klimaatlafaard’.

Ook de gesubsidieerde klimaatclubs, van Natuur en Milieu tot Urgenda, waren unisono: Hoekstra heeft geen ‘hart en ziel’ voor de klimaatzaak, heeft een Shell-verleden, heeft geen ervaring en al helemaal geen dossierkennis. Hoekstra zelf gaf vrijdag een korte repliek door de stellen dat ‘klimaat een van de grootste thema’s van deze tijd is’. Hij wil zich wat graag mengen in de klimaatdiplomatie op de klimaattop in Dubai in November.

Dat wat het CDA overkomt, is dus het schrikbeeld van de klimaatbeweging.

Wat klimaatalarmisten moeten verwachten lijkt inmiddels wel duidelijk. Geen bezorgde einde-tijd- toespraken rechtstreeks vanuit het menselijke hart, zoals we die van Timmermans kennen, maar slappe bestuurlijke praat die het effect van wegblokkades ondermijnen.

Zelf gaf Hoekstra immers toe, bij zijn aftreden als CDA-leider, toch meer een bestuurder te zijn dan een politicus. En succes is bij hem verzekerd, gezien de totale ineenstorting van zijn partij, het CDA.

Jan van Friesland.

Geen antenne voor wat er leeft in de achterban, niet iemand die de harten sneller laat kloppen, of een onderwerp met verve op de agenda zet, geen innoverend politicus. Dat wat het CDA overkomt is dus het schrikbeeld van de klimaatbeweging. Het gevoel dat alles in een neerwaartse spiraal gaat komen omdat er in Brussel geen stem wordt gegeven aan de angst voor een planeet die werkelijk op de laatste benen loopt. Dat er niemand is in Brussel die volledig pal staat voor de vele miljarden klimaatsubsidie en die maar blijft hameren op de energietransitie.

Een man van statuur die elke kritiek daarop smoort, elk wetenschappelijk inzicht met andere conclusies naar de prullenbak verwijst, die gretig eredoctoraten ontvangt vanwege zijn tomeloze inzet voor het klimaat en elk jaar met een droef gezicht de Europese klimaatdoden herdenkt. Zo’n man wordt Wopke nooit en daarom is de klimaatwereld ‘witheet’.

Anderzijds heeft Rutte met de voordracht van Hoekstra het klimaatrealisme misschien de grootste dienst ooit bewezen. Ere wie ere toekomt.

***