Clintel-wetenschappers leggen uit waarom er geen klimaatcrisis is

“Klimaatverandering is hier. Het is angstaanjagend. En het is nog maar het begin. Het tijdperk van de opwarming van de aarde is voorbij; het tijdperk van het mondiale koken is aangebroken. De lucht is niet in te ademen. De hitte is ondraaglijk. En het niveau van de winsten uit fossiele brandstoffen en de passiviteit op het gebied van het klimaat zijn onaanvaardbaar.”

Alexander zei dat een eerlijk antwoord op de oorzaak van de opwarming van de aarde is:

‘We weten het nu gewoon niet. Maar dat betekent niet dat wetenschappers een tekort aan ideeën hebben. De kans dat CO2 de grootste boosdoener is, is erg klein. CO2 draagt ​​ongetwijfeld bij, maar er zijn verschillende natuurlijke cycli die dat waarschijnlijk ook doen”, zei hij. ‘Hiertoe behoren de variabiliteit van de zon en de oceaancycli, die beide in klimaatmodellen worden genegeerd – omdat we niet weten hoe we ze moeten integreren – of slecht worden weergegeven. Hoewel klimaatactivisten je anders zullen vertellen, staat de klimaatwetenschap nog in de kinderschoenen, en er is een “Er is veel dat we nog niet begrijpen over ons klimaat.”

Hij zei dat een voorbeeld een recent onderzoeksartikel is waarin werd geschat dat veranderingen in de zonne-energie 70 tot 80 procent van de opwarming van de aarde zouden kunnen verklaren. Dit soort onderzoek wint niet veel terrein omdat het IPCC vasthoudt aan het idee dat menselijk CO2 de oorzaak is van de opwarming van de aarde.

John Christy.

Als verdere kritiek zei Alexander dat John Christy, een klimatoloog en hoogleraar atmosferische wetenschappen aan de Universiteit van Alabama in Huntsville en directeur van het Earth System Science Center, duidelijk heeft aangetoond dat klimaatmodellen de toekomstige opwarming op korte termijn met een factor twee tot drie overdrijven.

Roy Spencer.

Om nauwkeurigere metingen te vinden, ontwikkelden Christy en Spencer, een klimatoloog, voormalig NASA-wetenschapper en nu hoofdonderzoeker aan de Universiteit van Alabama in Huntsville, een mondiale temperatuurgegevensset op basis van microgolfsatellietwaarnemingen.

Ze startten hun project in 1989, analyseerden gegevens die teruggaan tot 1979 en ontdekten dat de temperatuur op aarde sinds 1979 in het algemeen elke tien jaar gestaag met 0,23 graden Fahrenheit is gestegen, volgens mondiale satellietgegevens, zei Spencer op zijn website. Over de reden waarom klimaatmodellen zo onnauwkeurig zijn, zei Alexander:

“Computersimulaties zijn slechts zo betrouwbaar als de aannames waarop het computermodel is gebouwd, en er zijn veel aannames die in klimaatmodellen worden gebruikt. Aannames over processen doen we niet volledig begrijpen vereist benaderingen. Al deze grootschalige en kleinschalige benaderingen zijn in het model verwerkt in de vorm van aanpasbare numerieke parameters – door wetenschappers en ingenieurs vaak ‘fudge-factoren’ genoemd. De beroemde wiskundige John von Neumann zei ooit: ‘Met vier [instelbare] parameters, ik kan een olifant passen, en met vijf kan ik hem zijn slurf laten wiebelen. ”

De uitspraak van de heer Neumann betekent dat mensen niet onder de indruk moeten zijn als een complex model in een dataset past, omdat je met voldoende parameters in elke dataset kunt passen.

Benaroya herhaalde de kritiek van Alexander, maar ging verder met betrekking tot klimaatmodellen.

“Alle voorspellingen van het klimaatmodel zijn verkeerd geweest”, vertelde de heer Benaroya aan The Epoch Times. “Het is belangrijk om te begrijpen dat een computationeel model van de atmosfeer inherent onnauwkeurig is. Dit is niet de schuld van de onderzoekers. Het is te wijten aan de enorme complexiteit van het klimaat: chemie; vloeistofmechanica; warmteoverdracht; effecten van zonnestraling; effecten van de aarde; de ​​modellering van de oceanen, die enorme hoeveelheden warmte kunnen vasthouden; en de effecten van wolken “Geen wiskundig model dat in een vorm is gegoten die door een computer kan worden geanalyseerd, kan al deze effecten verklaren. Veel van deze effecten worden niet volledig begrepen. Ook wordt niet begrepen hoe deze effecten aan elkaar zijn gekoppeld.”

Benaroya zei dat niet alleen de complexiteit van het klimaat niet volledig wordt begrepen, maar dat de beschikbare gegevens onvolledig zijn of, in sommige gevallen, gemanipuleerd zijn om in een verhaal te passen.

“Er zijn verschillende rapporten geweest over het manipuleren van de gegevens om resultaten te garanderen die wijzen op de komende klimaatramp”, zei hij. “Alle voorspellingen zijn verkeerd geweest. Ik wil dat het klimaat in de wetenschap apolitiek is. Beleid moet gebaseerd zijn op wetenschap. Bij beleid komt de politiek om de hoek kijken, niet de feiten.”

“… het gaat over “macht en geld, maar ook grotere politieke krachten. [Sommigen] haten misschien de grote industrie, de grote olie en de technologie. Misschien haten sommigen het Westen of het kapitalisme. “Dit alles speelt waarschijnlijk een rol”, zei hij.

Alexander was het ermee eens dat het om macht en geld gaat.

“In het begin was de sleutelzin eenvoudigweg ‘opwarming van de aarde.’ Toen dat weinig belangstelling wekte, kwam iemand op het slimme idee om de term ‘klimaatverandering’ te vervangen, wat een tijdje zeer effectief was, aangezien het klimaat op aarde voortdurend verandert, ongeacht wat de temperatuur doet,” zei hij. “Toen de ongelovigen de boodschap opnieuw begonnen te negeren, werd de mantra ‘klimaatcrisis’. Dat escaleerde tot de huidige ‘klimaatnoodtoestand’, in de hoop dat de term ‘noodsituatie’ mensen daadwerkelijk tot actie zou aanzetten en hen zou overtuigen om een ​​CO2-neutraliteitsreductie en andere maatregelen te steunen. Een ander element is de wens van uiterst links om het hele kapitalistische systeem omver te werpen, dat zij als kwaadaardig beschouwen en als de bron van alle maatschappelijke problemen. Voor hen is een klimaatcrisis of noodsituatie een handig middel om hun doelen te bereiken.”

Wat betreft het streven van de Verenigde Naties naar een netto-nul CO2-uitstoot in 2050 zei Alexander:

“Het is een complete verspilling van tijd en middelen en zou veel westerse economieën kunnen verarmen. China en India spelen hoe dan ook niet mee, wat de hele inspanning zinloos maakt.”

Armoede en menselijke gezondheid

Calvin Beisner, een expert op het gebied van milieu-ethiek en de oprichter en nationale woordvoerder van de Cornwall Alliance for the Stewardship of Creation, is het ermee eens dat de natuur, en niet de mens, de meeste klimaatverandering veroorzaakt. Hij zei dat de drang om de CO2-uitstoot te verminderen door over te stappen van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie mensen wereldwijd in extreme armoede gevangen houdt.

“Ik heb bij commissies van het Congres getest dat de hoeveelheid opwarming van de aarde die kan worden toegeschreven aan menselijke activiteit zo gering is dat deze weinig impact heeft op het menselijk welzijn”, zei de heer Beisner, die testte voor commissies van de VS. Senaat en Huis, vertelde The Epoch Times. Maar de poging om die opwarming te verminderen door een snelle transitie van steenkool, olie en aardgas naar wind- en zonne-energie en andere zogenaamde hernieuwbare energiebronnen te forceren, zou de tijd uit de armoede voor mensen over de hele wereld vertragen, stoppen of omkeren. En Armoede is een veel groter risico voor de menselijke gezondheid en het leven dan alles wat met het klimaat te maken heeft.”

Beisner legde uit dat als mensen rijkdom hebben, ze kunnen gedijen in “elk klimaat, van de poolcirkel tot de Sahara en het Braziliaanse regenwoud.” Maar als mensen proberen te overleven met een paar dollar per dag, kunnen ze niet gedijen in ‘zelfs het beste tropische paradijs’.

Hij zei dat de economische ontwikkeling, deels dankzij goedkope fossiele brandstoffen, ervoor heeft gezorgd dat de bevolking zowel in landen als de Verenigde Staten als in Europa kan gedijen. Maar nu, nu de Verenigde Naties ernaar streven om in 2050 een netto-nuluitstoot van CO2 te bewerkstelligen, vertellen de ontwikkelde landen de landen in Sub-Sahara-Afrika en delen van Azië en Latijns-Amerika

“… om af te zien van het gebruik van overvloedige, betaalbare, betrouwbare energie uit fossiele brandstoffen die het Westen uit de armoede hebben gehaald en zich te beperken tot het gebruik van diffuse, dure, onbetrouwbare wind- en zonne-energie, en zo hun opkomst uit de armoede te vertragen arm. Dit is het Westen dat zijn ideologie aan de rest opdringt”, zei de heer Beisner. “En het is ethisch gewetenloos. Het is ironisch dat zoveel milieuactivisten die progressieve of wakkere ideologieën omarmen, en daarom de neiging hebben het kolonialisme uit het verleden te veroordelen, nu deze neokoloniale beweging omarmen.”

Net als Alexander wees Beisner terug naar de gegevens van de heer Christy over de mondiale temperatuur op aarde en zei:

“We komen uit een ijstijd, of we komen uit een kleine ijstijd die ongeveer tussen 1350 en 1850 duurde. Ik ben het eens met wat hun satellietgegevens laten zien, namelijk dat het tempo van de stijging van de gemiddelde temperatuur op aarde ongeveer 0,13 graden Celsius per decennium is geweest sinds het begin van de satellietgegevens in 1979. Dat zou ongeveer 1,3 graden per eeuw zijn. zal een ramp voor de mensheid veroorzaken.”

Hij zei dat er een drang is om een ​​klimaatnoodtoestand uit te roepen omdat

“politici met een slecht gevormd geweten het gemakkelijk vinden om de groei van de regeringsmacht te rechtvaardigen door een beroep te doen op de angst voor een crisis of een noodsituatie, en de leidende politici in Amerika vandaag de dag veel hongeriger zijn naar macht.” dan zij zich inzetten voor het welzijn van de bevolking.”

Richard Lindzen.

Richard Lindzen, emeritus hoogleraar meteorologie en Alfred P. Sloan professor aan het Massachusetts Institute of Technology, vertelde The Epoch Times dat het argument dat er een ‘existentiële bedreiging’ voor de aarde bestaat door stijgende temperaturen een ‘puur politieke verklaring’ is. omdat zelfs het IPCC niet beweert dat er sprake is van een existentiële dreiging.

In plaats daarvan verwijst het IPCC naar wetenschappers en klimaatactivisten die beweren dat er een existentiële dreiging bestaat, maar die bewering zelf nooit hebben gemaakt, zei Lindzen.

“De klimaatmodellen hebben dit niet eens gesuggereerd”, zei hij. “En het komt voort uit het feit dat dit oorspronkelijk een politieke kwestie was. En de politici die erbij betrokken zijn, maken zich zorgen dat hun hysterie niet de beste is. Ze verschuiven steeds van de mondiale gemiddelde temperatuur naar extreem weer. En weet je, ze blijven zeggende: ‘Maak je zorgen, maak je zorgen! Paniek!’ Maar de wetenschap heeft nooit gesuggereerd dat er sprake is van een klimaatnoodsituatie.”

Lindzen zei dat zelfs als de machthebbers geloofden dat er een existentiële bedreiging voor het klimaat bestond, het beleid dat zij hebben aangenomen om een ​​dergelijke bedreiging te verzachten geen zin heeft.

“Als je gelooft dat CO2 de boosdoener is en dat we met een existentiële dreiging worden geconfronteerd, dan is netto nul het verkeerde beleid. Alle dingen die gedaan worden – elektrische auto’s zijn belachelijk. Kijk eens hoe CO2 zich gedraagt. We hebben tot nu toe triljoenen uitgegeven, en het is niets veranderd. Het blijft in hetzelfde tempo stijgen, ‘zei hij. “Het enige doel van het beleid is om de samenleving armer te maken. En als je armer bent, ben je minder veerkrachtig. Dus als je gelooft dat CO2 een existentiële bedreiging is en je beleid niets doet om dit te voorkomen, maar je minder kwetsbaar maakt, veerkrachtig, zou je je moeten afvragen: ben je een pathologische sadist?”

Lindzen zei dat het belangrijk is om te onthouden dat de aarde bolvormig is en dat de grote klimaatverandering tijdens het laatste ijstijdmaximum, ongeveer 20.000 jaar geleden, niet het gevolg was van het broeikaseffect (wat betekent dat warmte dicht bij het aardoppervlak vastzit). In plaats daarvan gebeurde het vanwege het temperatuurverschil tussen de tropen en de polen.

Hij legde uit dat de golfachtige bewegingen die op weerkaarten van west naar oost gaan, convectieve bewegingen zijn die warmte van de tropen naar de polen transporteren.

“[Convectieve bewegingen] proberen een bepaalde temperatuurverdeling tot stand te brengen voordat ze stoppen met pompen”, zei hij, en legde uit dat het proces vergelijkbaar is met het verwarmen van een pot water. De beweging van het kokende water is de temperatuur die probeert het temperatuurverschil tussen de verwarming onderin de pot en het water erbovenop te elimineren. Op dezelfde manier, wanneer de zon het aardoppervlak raakt, raakt hij deze frontaal op de evenaar, maar scheert nauwelijks over het oppervlak aan de polen. De aarde onderneemt dus een soortgelijke actie als de temperatuur in de pot met water en probeert in wezen de warmte tussen de evenaar en de polen gelijk te maken door de temperatuur in golven te verdelen. En dat is wat wij onder weer verstaan. Als je geen ijs hebt, brengt het oppervlak je naar 20 graden Celsius [68 graden F], wat je 50 miljard jaar geleden had. Als je een gletsjermaximum hebt, kom je op een temperatuurverschil van 20 graden.” groter dan vandaag de dag. Maar deze hebben niets te maken met het broeikasproces,” zei de heer Lindzen. “Er bestaat geen bewijs dat de temperatuurverschillen in de tropen en de polen aan het veranderen zijn. En dat is de oorzaak van grote klimaatverandering [in het verleden]. Welke verandering we ook hebben gezien, is minimaal en is grotendeels te wijten aan wat de tropen doen.”

Lindzen zei, net als de anderen, dat de drang om een ​​‘klimaatnoodtoestand’ uit te roepen niet over wetenschap gaat, maar over geld en macht.

“Je moet je bij politici afvragen of het een vorm van psychose is”, zei hij. ‘Misschien zijn het soms neurosen. Maar ik denk dat de aantrekkingskracht van politieke macht niet iets is dat normale mensen onweerstaanbaar vinden.’

Joe Bastardi.

Joe Bastardi, co-hoofdmeteoroloog bij WeatherBell, een dienst voor weersvoorspellingen, zegt dat het weer voortdurend op zoek is naar evenwicht, of ‘dynamisch evenwicht’. Maar in tegenstelling tot de heer Lindzen beweert de heer Bastardi dat we een lichte temperatuurstijging hebben gezien als gevolg van geothermische stijgingen.

“Op de geologische tijdschaal bevinden we ons in wat je een klimaatoptimum zou noemen, en niet een klimaatnoodtoestand”, vertelde de heer Bastardi aan The Epoch Times. ‘In het verleden hebben we dit soort opwarming verschillende keren gezien en het leven op aarde bloeide. Ik vermoedde dat de reden dat de opwarming in het verleden plaatsvond waarschijnlijk is omdat de oceaan opwarmde. En de oceanen werden warmer, denk ik, vanwege de toenemende vulkanische activiteit.”

Hij zei dat een perfect voorbeeld van zijn theorie de uitbarsting van de onderwatervulkaan Hunga Tonga in 2022 is, die het equivalent van 58.000 zwembaden aan waterdamp de stratosfeer in stuurde en verantwoordelijk is voor warmer dan gemiddeld weer in sommige gebieden in 2023.

“Toename van de geothermische activiteit gaat vooraf aan de stijging van de temperatuur van het zeeoppervlak”, zei hij. “Waterdamp is broeikasgas nummer één. Dus als de oceanen opwarmen, breng je meer waterdamp in de lucht. Het gevolg is dat je de opwarming krijgt, en het grootste deel van de opwarming vindt plaats buiten de evenaar. En dat is nog een aanwijzing, want dat gebeurt waar het het koudst en het droogst is, en daar heeft waterdamp de grootste invloed op de temperatuur.”

Terugkomend op het idee van dynamisch evenwicht legde Bastardi uit dat de atmosfeer “terugvecht” wanneer temperatuurveranderingen optreden.

‘Ik bedoel, het grootste geheimpje – en alleen een meteoroloog die orkanen volgt zou dit begrijpen – is dat de hotspots die [klimaatactivisten] in de jaren negentig naar voren brachten, nooit boven de tropen zijn opgedoken. Ze bevinden zich boven het Noordpoolgebied, “Dat is een heel ander antwoord. Dat betekent dat de atmosfeer terugvecht”, zei hij.

Bastardi voorspelt dat het deze winter “heel, heel koud en heel, heel stormachtig” zal zijn.

“Als er sprake is van opwarming in het Noordpoolgebied, is [afkoeling] een natuurlijke reactie op de opwarming. Deze grote El Niños moeten afgaan als je de hitte van de oceaan opbouwt. Als ze afgaan, bedoel ik dat het prachtig is. “Je kunt de stijging van de temperaturen zien als een stap-voor-stap-functie die direct gecorreleerd is met de grote El Niños,” zei hij.

Hij zei dat als de temperatuur stijgt als gevolg van geothermische activiteit, de stijging niet door de mens wordt veroorzaakt, en dat het streven naar een netto-nul CO2-uitstoot in 2050 zinloos is.

“Mijn oordeel is dat deze mensen [een klimaatnoodtoestand] om een ​​heel andere reden verkondigen dan klimaat en weer”, zei hij.

Larry Bell.

“Klimaat is een samenstelling van een heleboel factoren die het klimaat beïnvloeden”, vertelde Larry Bell, een architect die bekend staat om het ontwerpen en vervaardigen van bewoonbare gebouwen voor de ruimte, en een bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Houston, aan The Epoch Times.

“Het is moeilijk te modelleren omdat we niet alle verhoudingen kennen van verschillende variabelen die van invloed zijn op [klimaat]. Sommige variabelen werken over honderden, duizenden, tienduizenden jaren en hebben te maken met de positie van onze planeet in het zonnestelsel, of de positie in de Melkweg, en oceaanveranderingen die niets te maken hebben met de atmosfeer – El Niño en La Niña, het effect van zonneveranderingen (dit zijn magnetische veranderingen die van invloed zijn op de astrofysica) – het is dus heel complex, en veel van wat wij klimaatwetenschap noemen is zeer gespecialiseerd. Mensen bestuderen het een of het ander, maar de onderzoeken zijn niet met elkaar verbonden. “

Hij zei dat geologen bijvoorbeeld naar langetermijntrends kijken die reflecteren op rotsen en geologische formaties, terwijl wiskundigen en astrofysici anders naar het klimaat kijken. En geen van de verschillende disciplines kan zeggen dat ze het uiteindelijk door hebben, omdat het ‘duivels ingewikkeld’ is.

Hij zei dat er na de Tweede Wereldoorlog vier decennia van afkoeling plaatsvonden, ook al resulteerden de oorlogsinspanningen in extra CO2 in de atmosfeer.

“Dus het idee dat er een eenvoudig verband bestaat tussen koolstofdioxide en klimaatverandering is een handig idee,” zei hij.

Fred Singer.

Bell zei dat hij voor het eerst geïnteresseerd raakte in klimaatverandering toen Fred Singer, de grondlegger van de VS, Weather Satellite Service bezocht hem begin 1979 op zijn kantoor en liet hem zien dat satellietweergegevens niet werkten zoals sommigen hadden voorspeld.

“Hij zei dat weersatellieten niet de ‘hotspot in de tropische troposfeer’ lieten zien die het had voorspeld,” zei Bell. “De klimaatmodellen voorspelden dat eerst de atmosfeer opwarmt en daarna het oppervlak, en ze voorspelden dat daardoor een hotspot boven de evenaar detecteerbaar zou zijn, maar ze vonden die niet.”

Bell zei dat hij destijds niet teveel nadacht over de klimaatverandering, maar naarmate de jaren verstreken en hij er meer over hoorde, begon hij het voortdurend veranderende verhaal in twijfel te trekken.

“In eerste instantie was er bezorgdheid dat “de gletsjers eraan komen” en dat de mondiale afkoeling een probleem zou zijn, maar tien jaar later was de vrees omgeslagen in “de opwarming van de aarde”, zei hij. “Timothy Wirth, die hielp bij het organiseren van een hoorzitting in de Senaat over de opwarming van de aarde in Washington, vertelde een tijdschrift beroemd dat ze de bijeenkomst hadden gepland op wat doorgaans de heetste dag van het jaar was, en de avond voor de bijeenkomst gingen ze naar binnen en openden alle ramen en zette de airconditioning uit”, zei hij. “En James Hansen… die leiding gaf aan het Institute for Space Studies, dat deel uitmaakte van NASA, kwam naar buiten en zei: ‘De planeet staat in brand, en wij zijn de oorzaak ervan!’ En dit maakte deel uit van het verhaal, omdat het een opmaat was voor het pushen van al dit groene energie gedoe.”

Bell zei dat de bewering dat 97 procent van de wetenschappers het erover eens is dat mensen de opwarming van de aarde veroorzaken, niet waar is. Hij zei dat wetenschappers het erover eens zijn dat het klimaat aan het veranderen is, maar dat er “geen sprake is van een dergelijke noodsituatie”.

‘Het klimaat is sinds de laatste kleine ijstijd met horten en stoten aan het opwarmen. En dat kan zo blijven. Maar als je naar beelden van New York kijkt, aan de kustlijn daar van het Vrijheidsbeeld, is het water niet gestegen. Het zeeniveau is niet merkbaar anders dan jaren geleden. Dus dat is anekdotisch, maar het is echt. Je ogen kunnen het zien”, zei hij.

Bell zei dat een ander verhaal van klimaatalarmisten is dat het weer gewelddadiger wordt in de vorm van orkanen en andere weergerelateerde rampen.

‘Het enige wat ze hoeven te doen is naar de gegevens kijken. Nee, het is niet erger! De orkaanseizoenen waren veel erger in de jaren dertig. Maar ze kijken in termen van dodelijke slachtoffers of schade, en er wonen nu meer mensen aan de kust dan toen.”

‘De kinetische energie van orkanen is afgenomen, en dat zie je aan de ACE-index (Accumulated Cyclone Energy) – deze is gedaald. Wat [klimaatalarmisten] doen, is dat ze een soort roofdieren zijn in die zin dat ze beseffen dat de gemiddelde persoon geen tijd heeft om na te denken en elk klein detail te onderzoeken, vooral in deze tijd waarin mensen van salaris tot salaris leven en zich zorgen maken over hun banen. De gewone mens kijkt niet naar het feit dat er honderd keer meer vastgoedwaarde in de weg staat, en dat de inflatie de pan uit rijst, zodat wanneer een orkaan nu een plaats als Fort Myers treft, of een plaats als Myrtle Beach treft, deze veel, veel meer schade aanricht dan voorheen.”

Katie Spence.

Op de vraag wat hem het meest zorgen baart over de huidige verhalen die door klimaatalarmisten worden gepropageerdd, antwoordde Bell:

‘Ik maak mij zorgen over hoe klimaathysterie en hoe desinformatie het beleid bepaalt. En dit beleid is de drijvende kracht achter ons fundamentele beleid dat ons economisch welzijn bepaalt. Ze bepalen ons nationale defensie – we zullen geen marine op ethanol laten runnen. We gaan geen luchtmacht besturen op verlengsnoeren. Het is gewoon absoluut krankzinnig. Mensen beschouwen het klimaat als wetenschap. Nee, dat is het niet. Het is de grote hefboom van de overheid. Het is groot mondialisme. En het is niet in het belang van de VS. Er is absoluut niets dat meer impact heeft, niets effectiever, denk ik, dan het benutten van de klimaatangst.”