CO2, bouwsteen van het leven: Pauselijke encycliek over klimaatverandering negeert de wetenschap over kooldioxide

Als wetenschapper ben ik niet alleen simpelweg teleurgesteld door de uitgave van de encycliek Laudato Sí (Geprezen zij) van het Vaticaan, maar ik betreur ook ten zeerste het flagrante misbruik van de wetenschap en de wetenschappelijke methode als onderdeel van het excuus om sociaal onrecht en wangedrag te voorkomen.

Wie zou er tegen de bescherming en verbetering van de armen en kansarmen zijn? Wie staat onverschillig tegenover het lijden van de armen? Wie zou de problemen en de symptomen ervan maskeren door doelbewust pogingen te negeren om de negatieve of schadelijke gevolgen ervan te verzachten?

Zelfs als gelovige in God vind ik zulke uitspraken in de encycliek lastig. Met de vinger wijzen helpt niet in deze discussie. Het oordeel is duidelijk: elke poging om het gebruik van beschikbare fossiele brandstoffen voor het leven en alle menselijke activiteiten te stoppen, zal veel meer schade aanrichten en tot meer doden leiden dan het theologische geloof in toekomstige catastrofale rampen dat door de encycliek wordt onderschreven.

Erger nog, de kerk weet dat veel van de voorspelde catastrofale rampen als gevolg van de opkomst van kooldioxide in de atmosfeer sterk overdreven, zo niet regelrecht frauduleus zijn. Toch hecht Laudato Sí geloof aan deze voorspellingen door te vertrouwen op klimaatmodellenscenario’s waarvan is bewezen dat ze onjuist zijn.

Er had een duidelijke les geleerd moeten worden toen UNEP in 2005 voorspelde dat er in 2010 vijftig miljoen klimaatvluchtelingen zullen zijn. Toen deze voorspelling niet uitkwam, beweerden revisionisten – nu blijkbaar geholpen door de macht van het ambt van de Paus – in 2011 dat dezelfde voorspelling nu in 2020 werkelijkheid zal worden.

Het was tenenkrommend om naar de persconferentie te kijken waarin de opmerking van Hans Joachim Schellnhuber werd benadrukt dat een mondiale zeespiegelstijging van 50 meter (164 voet) zou optreden als gevolg van het bijna onmogelijke smelten van zowel het Groenlandse als het Antarctische ijs tegen 2500.

Het weer en klimaat in de wereld zullen niet nadelig worden beïnvloed door het verstandige en juiste gebruik van fossiele brandstoffen om ieders leven te verbeteren. Het vrijkomen van kooldioxide in de atmosfeer is een noodzakelijk gevolg van het leven op aarde – kooldioxide is een levensgas. Extra kooldioxide in de lucht zal alle vormen van biologische activiteit en leven in het algemeen verbeteren. De relatieve vergroening van de aarde in de afgelopen decennia is daar een positief voorbeeld van.

Een andere ernstige onwaarheid in de encycliek doet zich voor wanneer deze beweert dat de uitstoot van kooldioxide door elektriciteitscentrales en auto’s schade zal toebrengen aan het leven in de oceaan door ‘verzuring van de oceaan’. VN-IPCC-rapporten hebben deze leugen uitgevonden, die nu blindelings door de encycliek van de Paus wordt onderschreven.

Wetenschappelijke analyse bewijst dat de biologie en chemie van de oceaan nooit bepaald werden door de hoeveelheid kooldioxide in de atmosfeer. In feite is het omgekeerde waar: de groei van het leven in de oceaan wordt beperkt door een vermindering van kooldioxide veroorzaakt door de controle van de biogeochemische cycli van carbonaat en bicarbonaat.

De groei van kreeften, krabben en ander zeeleven in laboratoriumexperimenten wordt versterkt in plaats van catastrofaal vernietigd als het niveau van kooldioxide in de lucht wordt verhoogd. Zou de Paus kunnen voorkomen dat de regen, die zuurder is, in de oceaan valt, die tot 100 keer minder zuur is dan regenwater? Moet de paus voorkomen dat water uit de diepten van de oceaan naar de oppervlakte komt, omdat het tot tien keer zuurder is dan het oceaanoppervlak?

Laten deze mensen zich daarom beginnen toe te leggen op een onderzoek van de argumenten van Copernicus en anderen, en de veroordeling van de leer als onjuist en ketters overlaten aan de bevoegde autoriteiten. Onder de omzichtige en meest wijze Vaders, en in de absolute wijsheid van iemand die zich niet kan vergissen, zullen ze nooit de overhaaste beslissingen hopen te vinden waartoe ze zich laten leiden door een bepaalde hartstocht of persoonlijk belang. Met betrekking tot deze mening, en andere die niet rechtstreeks geloofskwesties zijn, twijfelt niemand eraan dat de Paus altijd de absolute macht heeft om goed te keuren of te veroordelen; maar het ligt niet in de macht van welk geschapen wezen dan ook om dingen waar of onwaar te maken, want dit behoort tot hun eigen aard en tot het feit. Daarom moet men naar mijn oordeel eerst verzekerd zijn van de noodzakelijke en onveranderlijke waarheid van het feit, waarover geen mens macht heeft.

Willie Soon.

Dit is een verstandiger advies dan beide partijen te veroordelen bij gebrek aan een dergelijke zekerheid, en zichzelf daarmee te beroven van het voortdurende gezag en het vermogen om te kiezen door zaken te bepalen die nu onbepaald en open zijn en nog steeds ondergeschikt zijn aan de wil van het hoogste gezag. En kortom: als het onmogelijk is om een conclusie ketters te verklaren terwijl we twijfelen aan de waarheid ervan, dan verspillen deze mensen hun tijd met het roepen om veroordeling van de beweging van de aarde en de stabiliteit van de zon, waarvan ze nog niet hebben aangetoond dat deze onmogelijk of onwaar zijn.