Van een onzer correspondenten.

Met de verkiezingswinst op rechts lijkt er een nieuwe politiek-bestuurlijke werkelijkheid te zijn ontstaan. De NRC spreekt in een nieuwe campagne voor de eigen krant zelfs van een ‘nieuw tijdperk’. Hoe het electorale succes van PVV, NSC en ook BBB politiek vorm gaat krijgen zullen we moeten afwachten, maar zeker is wel – getuige de verkiezingsprogramma’s – dat de realistische visie op klimaatverandering zal domineren.

Grote vraag is hoe het klimaatrealisme gaat landen bij de ambtenarij in Den Haag, in de provincie, in de gemeente en bij de waterschappen. Zullen ambtenaren, individueel aangestoken door het alarmisme, zich kunnen voegen in een ander klimaatbeleid met het nieuwe logo van de shredder op het briefpapier? Naast de politieke aardverschuiving naar rechts zal er ook een ambtelijke omwenteling moeten komen.

Als zulke ambtenaren geen gehoor geven aan klimaatrealistisch en democratisch gevormd kabinetsbeleid, wordt het een bestuurlijke janboel in Nederland.

Eerder dit jaar was er al ambtelijk verzet tegen het klimaatbeleid en werd per petitionnement steun gevraagd voor de afschaf van subsidie op fossiele brandstoffen. Men vond:

‘De gevolgen van de opwarming van de aarde zijn zowel voor Nederland als wereldwijd nu al omvangrijk en worden nog veel groter. De wetenschap waarop wij als ambtenaren beleid bouwen, is duidelijk: er rest ons beperkte tijd om de opwarming van de aarde binnen 1.5 graden te houden. Toch zijn er strijdigheden in het overheidshandelen en nog steeds is er groot gebrek aan urgentie.’

U treft de ondertekenaars en hun werkplekken hier.

Als zulke ambtenaren geen gehoor geven aan klimaatrealistisch en democratisch gevormd kabinetsbeleid, wordt het een bestuurlijke janboel in Nederland. Een voorbode daarvan bereikte ons gisteren in het ambtelijk rapport ‘Keuzewijzer Klimaat en Energie’ van een ‘onafhankelijke’ formatiewerkgroep, wat lijnrecht ingaat tegen de nieuwe politieke werkelijkheid. Sterker nog: men heeft het rechtse politieke klimaatalternatief niet eens in de te maken politieke keuzen betrokken. Alsof dit denken niet bestaat. Men blijft in de eigen echokamer de groene mantra’s maar herhalen, zoals:

‘De EU heeft een ambitieus energie- en klimaatbeleid in gang gezet. Nederland was daarin een van de koplopers. Het accent verschuift in de komende jaren naar uitvoering, versnelling en opschaling van publieke en private investeringen in de energietransitie. Hoge prioriteit verdient daarin de voortvarende aanpak van knelpunten zoals netcongestie en trage vergunningverlening. Het is zaak om de energie-infrastructuur sneller klaar te stomen voor de toekomstige duurzame samenleving. Ook blijft het krachtig stimuleren van innovatie essentieel om de kosten van nieuwe schone energie-technologieën zoals duurzame waterstof omlaag te krijgen.’

Voor het te maken klimaatplan voor 2025-2035 zou dit ambtelijk rapport bouwstenen moeten aandragen.

Maar het is al verleden tijd.

***

Bron hier.

***