Kim Putters. Schermafbeelding.

De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

De formatie is een tweede ronde ingegaan met de komst van informateur Kim Putters (PvdA), oud directeur Sociaal Cultureel Planbureau, oud-senator en huidig voorzitter van de SER. Wilders heeft hem zelf voorgedragen.

Waar Putters verschijnt zijn bestuurlijke jubeltonen te vernemen en de bestuurskundige is een veelgevraagd spreker. De Volkskrant riep hem twee keer uit tot invloedrijkste Nederlander en volgens analisten vormden zijn analyses de grondslag voor het kabinet Rutte III.

Misschien kan hij beter bij het klimaatonderwerp even de formatie verlaten.

Putters is naar eigen zeggen in staat een objectieve houding aan te nemen in het informatieproces.

We moeten hem het voordeel van de twijfel gunnen, maar toch heeft hij een kleine handicap. Putters is immers klimaat-alarmist. Hij is niet van de soort die brullend met een kartonnen bord ‘Moeder aarde heeft jou nu nodig!’ scanderend een snelweg blokkeert of links en rechts met groentesoep smijt in musea, nee Putters is van het bestuurlijk klimaatalarmisme, de meest venijnige species in de taxonomie van de klimaatbangmakerij. Zie hier wat Wilders allemaal gaat versnipperen:

Putters:

‘We staan met z’n allen onder druk. We zitten in een race tegen de opwarming van de aarde en tegen het verlies aan biodiversiteit.’

Putters:

‘We zitten aan het einde van een tijdperk. We raken aan de grenzen van mensen en natuur. Het moet anders.’

Putters:

‘Zonder het in samenhang sturen op deze transities komen klimaatdoelen in de knel; en zonder rechtvaardige verdeling van lusten en lasten, stranden transities in de uitvoering.’

Putters:

‘Al onze economische, sociale en politieke systemen kraken en schuren. Dit raakt iedereen, en dat heeft verschillende oorzaken. Zo dwingt de klimaatcrisis ons tot aanpassingen in onze manier van leven, maar ook om ervoor te zorgen dat schone energie, goed werk, gezond voedsel en duurzaam wonen voor iedereen bereikbaar zijn.‘

Jan van Friesland.

Putters:

‘Hoe alarmerend de staat van de leefomgeving ook is, er is ook hoop en optimisme nodig. En daar is ook reden toe, zeker als je ziet wat er aan klimaatmaatregelen aankomt vanuit Brussel en Den Haag. Denk aan het ETS systeem: de prijs die grote uitstoters moeten betalen voor de CO2 die ze uitstoten. Of neem de afspraak dat vanaf 2030 elke nieuw verkochte auto schoon moet zijn. Hoop en optimisme kunnen ons helpen om uit de klimaatcrisis – én crisisstand – te komen.’

De integere Putters kan een klein probleem zijn voor deze fase van de formatie. Misschien kan hij beter bij het klimaatonderwerp even de formatie verlaten.

***