Diederik Samsom

Door Reynier Pronk.

Bij de kosten van klimaatmaatregelen wordt meestal gedacht aan oplopende energieprijzen door extra belastingen op ‘ongewenste’ brandstoffen als kolen, benzine, diesel en aardgas. Althans in Nederland, want o.m. in Duitsland wordt aardgas juist gepromoot. Maar zoals een artikel in EW magazine van 6 juni jl. laat zien is de burgers en met name de huizenbezitters, een veel grotere strop om de nek gelegd: het verplichte energielabel.

Laat ik u nog even meenemen naar de nut en noodzaak vraag. Hoe zat het ook al weer? De voorzitter van de klimaattafel ‘Gebouwde Omgeving’ Diederik Samsom, verklaarde indertijd dat de gebouwde omgeving weliswaar verantwoordelijk was voor maar 10% van de CO2-uitstoot, maar dat het energielabel wel noodzakelijk was om de bevolking zich bewust te laten worden van het klimaatprobleem.

Op Samsom kom ik zo nog terug.

Met het klimaat heeft het maar weinig te maken want niet alleen levert de gebouwde omgeving maar 10% van de Nederlandse uitstoot van prik (wij noemden koolzuurgashoudende dranken vroeger prik-limonade) maar Nederland is maar klein en komt niet eens voor in de grafieken van Our World in Data. Europa in totaal veroorzaakt ca. 6% (en afnemend) van de totale CO2-uitstoot. De overige 94% (!) wordt in de rest van de wereld uitgestoten, met als grootste uitstoter China (en groeiend). Nederland valt geheel weg in de marge. Kortom: het maakt niets uit wat wij doen.

Daarom gebruikt men liever uit arremoede de ‘uitstoot per capita’, want dan komt Nederland wel degelijk in beeld en heeft men iets om ons om de oren te slaan. U zondaars verwoest de planeet!

Misschien kunnen we de grenzen wagenwijd open zetten en 2 miljoen extra migranten toelaten; dan daalt de prik-uitstoot per capita namelijk aanzienlijk.

Toen China ter sprake kwam omdat het nog honderden kolen en gascentrales bijbouwt, reageerde Samsom (daar is-ie weer) met:

Klopt, maar China is goed bezig want het doet ook heel veel aan hernieuwbare energie !

Was volgens Samsom het energielabel bedoeld om ons wakker te schudden, dan is dat tot daaraan toe. Maar het is inmiddels een serieuze industrie geworden en een dwangmiddel dat u van meer geld kan beroven dan cybercriminelen of ongure types die in ‘opsporing verzocht’ (het meest diverse TV programma dat er is) worden getoond, bij elkaar.

Jacobse en Van Es.

En natuurlijk trekt die industrie de ‘Jacobsen en van Essen’ aan die bereid zijn de boel te tillen voor een paar honderd euro. Want een hoger label kan zo maar een Euroton of meer opleveren.

Uit het lezenswaardige artikel ‘Schimmigheid troef’ van Theo van Vugt (EW Magazine 6 juni), blijkt dat onze overheid (en niet voor het eerst) fraude en willekeur in de hand werkt, nu weer bij de bepaling van het energielabel.

Maar daar blijft het niet bij, want de olifant in de kamer is dat de waarde van het woningbestand ernstig wordt aangetast, misschien wel tot 23% of meer.

Ik woon in een gemeente met huizen die veelal in de twintiger en dertiger jaren zijn gebouwd. Deze huizen zijn gemiddeld groter dan andere en kunnen nimmer een hoger label krijgen dan C. Zelfs om dat bescheiden label te bereiken moet er zo’n € 100.000 worden geïnvesteerd. Doe je dat niet, dan vermindert de waarde van het pand substantieel.

Rekenvoorbeeld: Je hebt een huis met een WOZ-waarde van 1 miljoen. Bij verkoop is de keuze: niets doen en zeker € 200.000 minder ontvangen, of voor een ton verbouwen en nog eens een ton verliezen bij de verkoop.

En denk niet: ik heb mijn huis jaren geleden al voorzien van thermopane, dus ik zit goed, want dat is inmiddels reeds verouderd en wordt nu beoordeeld als enkelglas.

In deze overspannen markt, kan het zijn dat dit verlies meevalt, maar dan heb je buiten de waard gerekend: de banken. Die zijn inmiddels allen bekeerd tot klimaatreligie en willen geen (top)hypotheken meer verstrekken, tenzij er drastisch wordt geïnvesteerd in ‘verduurzaming’. De gevolgen laten zich raden. Waarom zou je als oudere bijvoorbeeld nog omkijken naar een kleinere woning als je linksom of rechtsom bij de verkoop van je huidige pand, substantieel kapitaal verliest, terwijl je voor het nieuwe huis of appartement (als dat er al is) met een hoog label de hoofdprijs betaalt, als je dat überhaupt nog kan betalen.

De vraag is dus waarom de overheid met volstrekt zinloze klimaatambities, verzuimt om op te komen voor z’n burgers. Tezamen met het straks totaal obsoleet maken van de fijnmazige gas-infrastructuur en het versneld afschrijven van vrijwel het totale wagenpark leidt dit tot een gigantische kapitaalvernietiging. En wat krijgen wij er voor terug? Nada, noppes, niets;

Hoge kosten, nul baten en over tien jaar ben je weer aan de beurt. En denk nu niet, ach wat kan mij het schelen, ik ben helemaal niet van plan om m’n huis te verkopen, dan rekent u buiten de waard, want het net sluit zich verder en verder.

Wij verhuren bijvoorbeeld een vakantiewoning. De verhuurorganisatie meldde ons verplicht te zijn om hen een geldig energielabel te verstrekken en wel per onmiddellijk, want het had al per 1 januari ingevoerd moeten zijn.

Want, niet alleen bij verkoop, maar ook bij verhuur, ja zelfs van vakantiehuizen aan vakantiegangers, is dat label verplicht op straffe van een boete. Waarom? Onze huurders zouden dat mogelijk kunnen vragen. Onzin. Alsof onze vakantiegangers, die niet eens de energietekening betalen, geïnteresseerd zouden zijn in het energielabel van hun zeer tijdelijke onderkomen.

Wij zijn inmiddels € 300 armer en ons oude B-label is gezakt naar een C-label omdat er inmiddels nieuwe eisen gelden. Bovendien is het label maar 10 jaar geldig.

Diederik Samsom kwam vanuit Greenpeace. Een activistische organisatie die zich heeft ontwikkeld van een oprechte dieren- en milieuclub tot een dogmatische, ideologische, anti-humane hindermacht (Patrick Moore, voormalig voorzitter, waarschuwt hier al geruime tijd voor). Samsom wist op de hem zo kenmerkende slinkse wijze Greenpeace de politiek in te manoeuvreren, door lidmaatschap en later voorzitterschap te verwerven van de PvdA om die vervolgens om te katten van ‘mensen’partij naar ‘klimaat’partij.

Reynier Pronk.

De coalitie met de VVD werd indertijd niet begrepen. Het was Samson tegen Rutte, maar werd Samsom met Rutte en in die volgorde. Samsom sloopte zijn eigen partij door de traditionele achterban van zich te vervreemden, maar hij wist Rutte zo te manipuleren dat die zijn standpunt ‘Windmolens draaien op subsidie’ inwisselde voor de Samsom-agenda met als eindresultaat een dwingende klimaatwet.

Daarmee is zelfs de nieuwe coalitie met handen en voeten gebonden. Zo zullen de o zo noodzakelijke en door het grootste gedeelte van het electoraat gewenste aanpassingen, bij de rechter sneuvelen. Timmermans heeft zich in de EU maar weinig geliefd gemaakt met z’n Green Deal, maar de kwestie is of hij niet gewoon de handpop van Samsom is geweest.

Timmermans is Samsom,
Samsom is Greenpeace.
Greenpeace regeert dit land.

***