De regionale krant als propagandamiddel

Een regionale krant doet verslag van het onmogelijk maken van een filmvertoning in Limburg door diverse exploitanten en een gemeente, zonder fatsoenlijke argumentatie. De film wordt ‘omstreden’ en ‘eenzijdig’ genoemd zonder nadere uitwerking.

Als kers op de taart raadpleegt de krant een voormalige weerman -tegenwoordig zakenman- die zijn onbenul etaleert door internationaal hoog aangeschreven topwetenschappers te typeren als kwakzalvers. Welkom in de wereld van windbuilen en desinformatie.

Door Martien de Wit.

Er zijn nogal wat kranten die een enorme hekel hebben aan mensen die anders denken dan zij. Kranten zoals de Volkskrant en Trouw, die in de jaren zeventig nog wel kritische journalisten hadden, ageren nu tegen een democratisch tot stand gekomen verkiezingsuitslag, of knuppelen meedogenloos een wetenschapper neer die goed onderbouwde argumenten heeft voor een standpunt met andere opvattingen. De eigen columnisten met steevast een alfa-achtergrond of zogenaamd experts verdedigen een ideologie op basis van rapporten en theorieën waarvan keer op keer de onjuistheid wordt aangetoond. Onweerlegbare feiten spelen kennelijk geen rol bij een ideologie.

Ook regionale kranten, waarvan de meeste in bezit zijn van een Vlaamse mediamagnaat, (Tip: lees: ‘DE BELG’ van Mark Koster) doen graag mee aan het ondersteunen van de zittende macht met nogal extreme en ongefundeerde opvattingen over natuur, klimaat en energie. Zij bestrijden actief en fanatiek hen onwelgevallige meningen met behulp van zelfverklaarde ‘experts’ en geselecteerde wetenschappers die zich bij voorkeur vereenzelvigen met opvattingen die veel subsidie opleveren.

Bij toeval kreeg ik een papieren exemplaar van De Limburger van 13 juni jl. onder ogen, waarin verslag wordt gedaan van een brute aanval op de vrije meningsuiting, met kennelijke instemming van de krant. De filmvertoning werd geblokkeerd door een filmhuisdirecteur in Maastricht, een ambtenaar van de gemeente Brunssum, later gesteund door de burgemeester zelf en een manager van een cultureel centrum in Heerlen.

De Stichting Clintel wilde graag de film ‘Climate The Movie’ vertonen, maar dat werd tot drie keer toe geweigerd door de genoemde functionarissen die grotendeels afhankelijk zijn van subsidies, belastinggeld en een goede reputatie bij de bovenbazen. De redenen die ze opgaven voor hun weigering: de openbare orde, angst voor ordeverstoringen en de agenda die bij nader inzien ineens vol zat. Laffe smoesjes van bange baasjes zonder ruggengraat.

We kennen dit soort directeuren en bestuurders met smetvrees nu wel. Kwalijk is ook de berichtgeving door de regionale krant over deze botte beperking van de vrijheid van meningsuiting. De krant geeft weliswaar een woordvoerder van Clintel de ruimte om op de kwestie te reageren, maar de alle nuance verpletterende afsluiter wordt verzorgd door een weerman, bekend van radio en televisie. En dus een autoriteit op zijn vakgebied: het weer van gisteren.

Gerrit Hiemstra, die zijn BN-er status momenteel verzilvert door een lucratieve business te runnen met het verhuren van consultants op het gebied van vrees voor extreem weer en klimaat, gaat volledig uit zijn dak en noemt de toonaangevende geleerden die in de film geïnterviewd worden “geen echte klimaatwetenschappers.” Dat klopt in zekere zin want ‘echte’ klimaatwetenschappers bestaan nauwelijks. Het klimaat is zo veelomvattend, dat geen enkel mens het gehele wetenschappelijke gebied kan overzien. Klimaatwetenschap omvat onder veel meer: geologie, geochemie, geodesie, hydrologie, hydrografie, oceanografie, glaciologie, natuurkunde, scheikunde, biologie, wiskunde en ja ook: meteorologie.

Dus je moet met je status van televisie-weerman en een eenvoudige meteorologie-opleiding wel brutaal zijn om zoiets denigrerends te zeggen over gerenommeerde wetenschappers van het MIT, Princeton, NASA, etc. waaronder een Nobelprijswinnaar natuurkunde.

De laatste twee zinnen van het artikeltje zijn hilarisch.

“Discussies hebben geen zin. Ik doe dat nooit, want ze zijn alleen maar uit op publiciteit”.

Dit zegt de man die zijn inkomen te danken heeft aan gratis publiciteit en het afzeiken zonder argumenten van andersdenkenden. De man die meermalen is uitgedaagd door politici en wetenschappers om in het openbaar en op televisie in debat te gaan, maar dat niet durft omdat hij weet dat hij in de eerste ronde al knock out gaat op feitenkennis. Hiemstra heeft nog nooit kennis of feiten gebruikt om zijn punt te maken; hij beperkt zich tot het kleineren en uitschelden van wie een ander standpunt durft te hebben.

‘Klimaatkwakzalvers’ is natuurlijk een opzettelijk beledigende term die getuigt van onkunde, een minderwaardigheidscomplex of een kwaadaardig karakter. Of alledrie. Maar we nemen de weerman nog even serieus en onderzoeken of zijn kwalificatie misschien toch enige grond kan hebben. Laten we de ‘kwakzalvers’ die aan bod kwamen in deze film eens op een rijtje zetten met hun achtergrond. Wellicht geeft dat een beeld van het niveau van de geïnterviewden in de film.

De ‘kwakzalvers’

Steven Koonin.

Prof. Dr. Stephen Koonin

Ph.D in de theoretische fysica aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT).

Hij heeft zitting gehad in talrijke adviesorganen voor de National Science Foundation, het ministerie van Defensie en het ministerie van Energie en de verschillende nationale laboratoria, zoals de JASON defensie-adviesgroep, waarvan hij voorzitter was. Koonins onderzoeksinteresses omvatten theoretische kernfysica, veel-lichaamsfysica en computationele fysica, nucleaire astrofysica en wereldwijde milieuwetenschap. Hij is auteur van het onthullende boek Onbeslist (Unsettled).

John Clauser.

Dr. John Clauser

Ph.D in de experimentele en theoretische natuurkunde aan de Columbia University;

Hij is bekend om zijn bijdragen aan het onderzoek naar kwantummechanica, in het bijzonder op het gebied van kwantumverstrengeling. In 2022 ontving hij samen met collega-natuurkundigen Alain Aspect en Anton Zeilinger de Nobelprijs voor de natuurkunde, “voor experimenten met verstrengelde fotonen, het vaststellen van de schending van Bell-ongelijkheid en baanbrekend werk op het gebied van kwantuminformatica”.

William Happer.

Prof. William Happer

Amerikaanse natuurkundige die zich heeft gespecialiseerd in de studie van atoomfysica, optica en spectroscopie. Hij is de Cyrus Fogg Brackett professor in de natuurkunde, emeritus, aan Princeton University en een langdurig lid van de JASON adviesgroep, waar hij een pionier was in de ontwikkeling van adaptieve optica. Van 1991 tot 1993 was Happer directeur van het Office of Science van het Ministerie van Energie.

Richard Lindzen.

Prof. Dr. Richard Lindzen

Richard Lindzen, Ph.D. is emeritus Professor of Meteorology, Department of Earth, Atmospheric and Planetary Sciences aan het MIT.

Hij heeft belangrijke bijdragen geleverd aan de ontwikkeling van de huidige theorie voor de Hadley-circulatie, die het atmosferische transport van warmte en momentum van de tropen naar hogere breedtegraden domineert, en heeft het begrip bevorderd van de rol van kleinschalige zwaartekrachtgolven bij het veroorzaken van de omkering van wereldwijde temperatuurgradiënten bij de mesopauze, en heeft aanvaarde verklaringen geleverd voor atmosferische getijden en de quasi-biënnale oscillatie van de tropische stratosfeer.

Nir Shaviv.

Prof. Dr. Nir Schaviv

Nir Joseph Shaviv is hoogleraar natuurkunde aan het Racah Instituut voor Natuurkunde van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem.

Hij staat bekend om zijn zonne- en kosmische stralingshypothese over klimaatverandering. In 2002 stelde Shaviv dat passages door de spiraalarmen van de Melkweg de oorzaak lijken te zijn van de grote ijstijden van de afgelopen miljarden jaren. In zijn latere werk, dat hij samen met Jan Veizer schreef, werd een lage bovengrens gesteld aan het klimaateffect van CO2.

Dr. Willie Soon

Willie Wei-Hock Soon is een Maleisische astrofysicus en ruimtevaartingenieur die lange tijd werkzaam was als parttime extern gefinancierd onderzoeker bij de Solar and Stellar Physics (SSP) Division van het Center for Astrophysics | Harvard & Smithsonian.

Soon is co-auteur van ‘The Maunder Minimum and the Variable Sun-Earth Connection samen met Steven H. Yaskell. Het boek behandelt historische en proxygegevens over klimaatveranderingen die samenvielen met het Maunder Minimum, een periode van 1645 tot ongeveer 1715 waarin zonnevlekken uiterst zeldzaam werden.

Roy Spencer.

Dr. Roy Spencer

Roy Spencer is een gepromoveerd meteoroloog. Hij is hoofdonderzoekswetenschapper aan de Universiteit van Alabama in Huntsville en de Amerikaanse leider van het wetenschapsteam voor de Advanced Microwave Scanning Radiometer (AMSR-E) op de Aqua-satelliet van NASA. Hij heeft gediend als senior wetenschapper voor klimaatstudies bij NASA’s Marshall Space Flight Center. Hij staat bekend om zijn baanbrekend werk op het gebied van satellietgebaseerde temperatuurmonitoring, waarvoor hij de American Meteorological Society’s Special Award heeft ontvangen.

RFoss McKitrick.

Prof. Dr. Ross McKitrick

Ross McKitrick (1965) is een Canadese econoom die gespecialiseerd is in milieueconomie en beleidsanalyse. Hij is hoogleraar economie aan de Universiteit van Guelph en senior fellow van het Fraser Institute. McKitrick is auteur van werken over milieueconomie en van werken die de wetenschappelijke consensus over klimaatverandering ontkennen, waaronder het co-auteurschap van het boek Taken by Storm: The Troubled Science, Policy and Politics of Global Warming, gepubliceerd in 2002. Hij is de auteur van Economic Analysis of Environmental Policy, gepubliceerd door de University of Toronto Press.

Henrik Svensmark.

Prof. Dr. Henrik Svensmark

Henrik Svensmark is natuurkundige en professor in de divisie Fysica van het Zonnestelsel aan het Deense nationale ruimte-instituut (DTU Space) in Kopenhagen. Hij is bekend om zijn werk aan de hypothese dat minder kosmische straling een indirecte oorzaak is van de opwarming van de aarde via wolkvorming. Svensmark is directeur van het centrum voor zon-klimaatonderzoek van het Danish Space Research Institute (DSRI), een onderdeel van het Danish National Space Center.

Dr. Matthew Wielicki

Wielicki is gepromoveerd in geochemie. Hoogleraar in de aardwetenschappen. Gecancelled wegens ongewenste wetenschappelijke conclusies. Voorheen assistent-professor aan de faculteit Geologische Wetenschappen van de Universiteit van Alabama en postdoctoraal onderzoekswetenschapper aan de faculteit Aard-, Planeet- en Ruimtewetenschappen en het Instituut voor Planeten en Exoplaneten van de Universiteit van Californië in Los Angeles. Onderzoeksinteresses omvatten klimaatverandering en de implicaties van opwarming op zwaar weer en de algehele menselijke conditie, energietransitie, omstandigheden van de vroege Aarde tijdens de initiatie van leven, het bepalen van de hoeveelheid continentale lithosfeer door de tijd heen, het begrijpen van de flux en timing van asteroïden die inslaan op het Aarde-Maan-systeem en de associatie met grote uitstervingen, medische mineralogie en de evolutie van de Himalaya en het Tibetaanse Plateau.

Tom Nelson.

Tom Nelson

Ingenieur elektrotechniek en elektronica

“Ik ben jarenlang betrokken geweest bij techniek en software. In 2005 raakte ik als fervent vogelaar sterk betrokken bij het debunken van een geruchtmakende herontdekking van de ‘ivoorsnavelspecht’, die mijn ogen opende voor de problemen met het blindelings vertrouwen op ‘peer-reviewed wetenschap’. Toen wees een meteoroloog me op veel parallellen tussen dat spechtendebat en het klimaatveranderingsdebat, en sindsdien heb ik bijna dagelijks beweringen over klimaatverandering/energie ontkracht.”

Patrick Moore.

Dr. Patrick Moore

Patrick Moore studeerde bosbiologie aan de Universiteit van British Columbia. Voor zijn PhD deed Moore onderzoek naar de vervuiling van Rupert Inlet met zware metalen door mijnafval. Hij concludeerde dat bestaande mechanismen hadden gefaald om onaanvaardbare vervuiling te voorkomen.

Hij was mede-oprichter van Greenpeace en president van Greenpeace Canada. Toen echter bleek dat Greenpeace het contact met de werkelijkheid begon te verliezen en desinformatie verspreidde om mensen bang te maken en zo geld op te halen, verliet hij Greenpeace.

Tony Heller.

Tony Heller

Geoloog, elektronica-ingenieur en milieuactivist.

BS Geology, Arizona State University, Masters Electrical Engineering, Rice University, Boston University Geology, Northern Arizona University Computer Science, Colorado State University Computer Science, University of New Mexico Geochemistry.

“Al mijn hele leven milieuactivist. Ik getuigde op mijn eerste hoorzitting in het Congres ter ondersteuning van Wilderness in 1972. Ik vocht voor de Clean Air en Water Acts, Wildernis ranger Cibola National Forest, New Mexico, Wildernis ranger Santa Fe National Forest, New Mexico

Momenteel vecht ik tegen de stad Boulder, Colorado om de ontwikkeling van de South Boulder Wetlands te stoppen.

Benny Peiser.

Benny Peiser

Benny Peiser is een sociaal antropoloog gespecialiseerd in de ecologische en sociaaleconomische impact van fysieke activiteit op de gezondheid. Hij was hoofddocent aan de School of Sport and Exercise Sciences aan de Liverpool John Moores University (LJMU) en is visiting fellow aan de University of Buckingham. Peiser richtte in 1997 het Cambridge Conference Network op. Hij is mederedacteur van het tijdschrift Energy & Environment en levert regelmatig bijdragen aan de National Post in Canada. In 2009 werd hij directeur van de Britse organisatie Global Warming Policy Foundation.

Sallie Baliunas.

Prof. Sallie Baliunas

Sallie Louise Baliunas is een gepensioneerd astrofysicus. Ze werkte voorheen bij het Center for Astrophysics | Harvard & Smithsonian en was van 1991 tot 2003 adjunct-directeur van het Mount Wilson Observatory. Ze bestudeerde zichtbare en ultraviolette spectroscopie van sterren; structuur, variaties en activiteit in koele sterren; evolutie van stellair impulsmoment; variabiliteit en globale verandering van de zon; adaptieve optica; exoplaneten van zonachtige sterren.

Claire Fox.

Claire Fox

Claire Regina Fox, Barones Fox of Buckley is een Britse schrijfster, journaliste, docente en politica die zitting heeft in het Hogerhuis als niet-aangesloten life peer. Ze is de directeur en oprichter van de denktank Academy of Ideas (voorheen Institute of Ideas).

Stephen Davies.

Dr. Stephen Davies

Steve Davies is Senior Education Fellow bij het Institute of Economic Affairs. Daarvoor was hij programmamedewerker bij het Institute for Humane Studies (IHS) aan de George Mason University in Virginia. Hij kwam bij het IHS vanuit het Verenigd Koninkrijk waar hij Senior Lecturer was bij de afdeling Geschiedenis en Economische Geschiedenis aan de Manchester Metropolitan University. Hij was ook gastdocent aan het centrum voor sociale filosofie en beleid aan de Bowling Green State University in Ohio. Als historicus studeerde hij in 1976 af aan de Universiteit van St Andrews in Schotland en promoveerde hij in 1984 aan dezelfde instelling.

Hij is auteur van verschillende boeken, waaronder Empiricism and History (Palgrave Macmillan, 2003) en was mederedacteur met Nigel Ashford van The Dictionary of Conservative and Libertarian Thought (Routledge, 1991).

***

Tot zover het overzicht van enkele van de geïnterviewden. In meerderheid wetenschappers die een groot deel van hun leven gewijd hebben aan onderzoek naar de vele verschijnselen en factoren die invloed hebben op het klimaat. Velen hebben een substantiële bijdrage geleverd aan de wetenschap en de kennis over het klimaat. Laten we dat nu eens vergelijken met de wetenschappelijke bijdragen van onze weerman.

Gerrit Hiemstra.

Wikipedia:

Gerrit Hiemstra (Drachten, 19 augustus 1961) is een Nederlands meteoroloog en ondernemer. Hiemstra is vooral bekend als voormalig weerpresentator bij het NOS Journaal. Daarnaast is hij mede-eigenaar van het bedrijf Weather Impact in Amersfoort, dat hij in 2015 heeft opgericht. Hiemstra is sinds de voltooiing van zijn studie Meteorologie aan de Wageningen University & Research in 1986 werkzaam in de meteorologie. Na zijn studie begon hij in 1986 als meteoroloog bij Meteo Consult. In 1995 werd hij hoofd van de operationele meteorologische dienst van het KNMI op Schiphol. In 1996 begon hij bij DLV Adviesgroep te Wageningen met de ontwikkeling van meteorologische advies- en consultancy-activiteiten voor de groene sector onder de naam DLV Meteo. Eind 2001 zijn deze activiteiten ondergebracht in de onderneming WeerOnline waarvan hij mede-eigenaar was. In 2009 is WeerOnline overgenomen door Webassets B.V..

De Rijksuniversiteit Groningen verleende hem in mei 2024 een eredoctoraat. De RUG eerde daarmee zijn prestaties op het gebied van de meteorologie en klimaatverandering.

Een teleurstellende tekst. Hiemstra is dus na zijn opleiding tot meteoroloog zijn vak gaan uitoefenen en kwam op de televisie. En passant is hij een handel in klimaatzaken begonnen en kreeg ook nog een eredoctoraat van de RUG. Vooral de laatste zin bij Wikipedia is hilarisch:

“…zijn prestaties op het gebied van de meteorologie en klimaatverandering.”

Welke dan? Wat heeft hij precies bijgedragen aan de wetenschap? Bij mijn weten helemaal niets.  

Wie de indrukwekkende capaciteiten en de prestaties van de personen in de film bekijkt, moet haast wel tot de conclusie komen dat de kwalificatie ‘klimaatkwakzalvers’ – als iemand zo’n grove belediging al zou willen gebruiken – misschien nog het meest van toepassing is op Hiemstra zelf.

***