Door Kurt Zimmermann.
Journalisten doen er opnieuw alles aan om ervoor te zorgen dat hun publiek klimaatverandering onzin vindt.
Afgelopen week waren er enkele stormen en enkele lokale overstromingen in Ticino, Graubünden en Wallis, bijvoorbeeld in de Maggiavallei, Misox en Zermatt.
Dat was tamelijk onschadelijk.
Meteorologische historici konden alleen maar glimlachen. Vergeleken met de echte stormcatastrofes in Ticino, Graubünden en Wallis, zoals die van 1834 en 1868, bracht de afgelopen week hoogstens hevige regenval.
In 1834 en 1868 was er, als korte inleidende opmerking, geen sprake van een klimaatcrisis.
Toch gingen journalisten de afgelopen week uit hun dak. Dergelijke overstromingen, waarschuwde de Tagesschau op de Zwitserse televisie,
“zullen in de toekomst vaker voorkomen in Zwitserland. Dit is het onvermijdelijke gevolg van deze “klimaatverandering”.
Precies een jaar eerder was het andersom. Er viel toen weinig regen. “Droogten!”, waarschuwde “io vor 10” op de Zwitserse televisie, zouden in de toekomst enorm toenemen. Dit is het onvermijdelijke gevolg van deze “door de mens veroorzaakte klimaatverandering”.
Nou, vrienden van de Zwitserse televisie, op een gegeven moment moet je een beslissing nemen. Zorgt uw klimaatverandering voor voortdurende overstromingen of permanente droogte?
Of laten we de kou nemen. Toen het begin van de winter afgelopen december een enorme hoeveelheid sneeuw naar lage hoogten bracht, wisten mensen onmiddellijk dat dit het “effect van de klimaatverandering” was. Toen januari daaropvolgend warm was en er weinig sneeuw viel, wisten we meteen dat “minder sneeuw valt door de klimaatverandering”.
Nou, vrienden van Swiss Boulevard, op een gegeven moment moet je een beslissing nemen. Zorgt uw klimaatverandering voor kou en veel sneeuw, of voor warmte en geen sneeuw?
Klimaatverandering is een populaire topsport. Wie is de grote winnaar in deze discipline?
Mijn favoriete voorbeeld is nog steeds Brazilië. Twee jaar geleden sneeuwde het daar en de Brazilianen konden voor het eerst in hun leven een sneeuwpop maken. De Zwitserse televisie wist dat de sneeuw “te wijten was aan klimaatverandering”. Der Blick meldde: “Brazilië: Sneeuwval door klimaatverandering”.
Vooral jongere journalisten zijn nu volledig geïndoctrineerd door deze klimaatobsessie. Als je uit het raam kijkt en het is niet bepaald bewolkt met 24 graden, dan wijt je dat aan de klimaatcrisis. Zelfs anderszins serieuze kranten zijn onderhevig aan deze reflex:
“Slecht weer bij klimaatverandering: opwarming maakt steeds gewelddadiger regenbuien mogelijk”,
zo dramatiseerde de NZZ het alleen maar, ook al waren er geen soortgelijke hevige stormen geweest Zwitserland sinds 1999.
Ik kan me niet voorstellen dat lezers deze onzin over de voortdurende klimaatverandering in alle situaties nog steeds serieus nemen. De media werken er hard aan om hun publiek ongevoelig te maken voor het klimaatbeleid. Met hun voortdurende angstzaaierij duwen ze een eigenlijk interessant gespreksonderwerp in de hoek van een klucht.
“China warmt sneller op dan de rest van de wereld”, zegt de Tages-Anzeiger. “Afrika warmt sneller op dan het mondiale gemiddelde”, corrigeert Die Zeit. “Mongolië warmt sneller op dan de rest van de wereld”, spreekt de NZZ tegen. “Europa warmt het snelst op van alle continenten”, benadrukt 20 Minutes. “De Noordpool warmt sneller op dan de rest van de wereld”, zegt de Basler Zeitung. Nee, nee, grijpt het online magazine Republic in: “Antarctica warmt sneller op dan de rest van de wereld.”
Er is tenminste nog steeds de patriottische visie: “Zwitserland warmt sneller op dan het noordelijk halfrond.”
Kurt Zimmermann.
Wat deze vraag betreft, blijf ik liever bij de bevindingen van de beroemde Servische wiskundige Milutin Milankovic, naar wie zowel een Mars- als een maankrater zijn vernoemd. Milankovic onderzocht de ijstijden van de afgelopen 650.000 jaar. Hij toonde aan dat de ijstijden werden veroorzaakt door de veranderende baan van de aarde rond de zon en de veranderende helling van de aardas. Hierdoor veranderde de zonnestraling op het noordelijk halfrond.
Volgens de berekeningen van Milankovic zal de volgende ijstijd over 30.000 jaar plaatsvinden. Tot die tijd moeten we het op de een of andere manier volhouden.
***
Bron Weltwoche hier.
***
Trol.
Voor jou wordt het ook tijd voor een eigen krater op een of ander hemellichaam in de kosmos.
Een ere doctoraat zoals Frans heeft gekregen is nog een brug te ver .
Frans blijft toch de fantast avant la lettre .
De kwestie is niet klimaatverandering, die is van alle tijden. De kwestie is in hoeverre een totale ideologisch gedreven CO2-ban de wereldwijde klimaatverandering kan stoppen.
NIET DUS, en daarom is een CO2-ban een effectloze en zinloze geld verspilling en die de welvaart wereldwijd in gevaar brengt op koste van de armen in de wereld.
Nee Scheffer dat is NIET de kwestie.
Dat is jouw valse propaganda.
Goed stukje van Martien Visser bovenin. We worden bestuurd door mensen die hoogopgeleid zijn in onbruikbare kennis en dus denken dat we kunnen toveren. Ik kan alleen toveren met een eitje (maar dat kan iedereen).
Nee Scheffer dat is NIET de kwestie.
De “CO2-ban” is niet “ideologisc gedreven”, maar gebaseerd op wetenschap.
De strijd tegen de energietransitie daarentegen is wel ideologisch gedreven. Daarom bijvoorbeeld dat er hier veel reageerders worden verbannen, reacties worden verwijderd en dat Johan van Leeuwen geen argumenten presenteerde maar mij als persoon aanviel.
Trol.
Mensen zijn geneigd te denken dat het weer en klimaat moet werken als een machine, continue hetzelfde.
Vergeet dat dus maar, het weer kan spoken en het klimaat kan veranderen zoals het al duizenden jaren doet gezien het verleden.
De woestijnen waren ooit groen, zeeën waar ooit water stond zijn uitgedroogd, oogsten mislukten en oogsten waren er in overvloed, allemaal periodes in vergane tijd.
Hadden we heden geen snelle vervoersmiddelen dan zaten we dit jaar in de rats door een slechte oogst, zo was het vroeger, zo is net nu.
Theo, is nog erger geweest, er is ook wetenschappelijk aangetoond dat er gletsjers waren in de Sahara. De mensheid zegt dol op de natuur te zijn, gaat steeds meer op het tegenovergestelde lijken. Met de VN voorop lopend. Zelf van het laatste oerbos van Europa wat er stond in Polen is weinig meer over.
Trol. Identiteitsfraude.
Klein, klein trolleke wat doe je op mijn site?
Ja Peter dat klopt.
Ik vind het gewoon erg dat de geschiedenis genegeerd wordt.
Zeker het warmt wat op, maar geen mens kan je de exacte cijfers van het aandeel co2 geven en dit 100% kan onderbouwen.
Dat gezever van alle wetenschappers zijn het er over eens heb ik niks aan.
Ledigheid is de vijand.
Toen ik jong was waren er eeuwigdurende studenten. Ik heb er één gekend die 13 jaar over TU bouwkunde had gedaan. Noemde zichzelf architect.
Een jaar of 30 later googelde ik zijn naam. Bleek voor milieudefensie actief te zijn.
En dat is het enige probleem. Nietsnutten die interessant lopen te doen.
“Nietsnutten die interessant lopen te doen.”
Ja, mislukkelingen laten zichzelf maar wat graag op het schild van elk willekeurig deug narratief hijsen.
Veel meer dan (on) zin geven aan een verder leeg bestaan is het niet.
‘Het is wetenschappelijk aangetoond dat…’
‘Wetenschappers hebben bewezen dat…’
Je wordt er niet goed van! Elke dag word je er mee doodgegooid, een bron wordt zelden genoemd.
Laat staan dat het een ‘peer reviewed’ publicatie betreft.
En dan nog, die collegiale toetsing van al die poppetjes, die gezamenlijk uit de Staats-Mamouth ruiven vreten, die overtuigen mij ook niet echt. We zijn niet eens in staat om de vrede te bewaren en we ‘herdenken’ ons een breuk!
Science has settled!
Knok voor je mening!
De sterkste heeft gelijk!
En Al Gore is de grootste…
Een van de prominente klimaatzeloten waar ik wel eens mee gesproken heb is journalist Jaap Tielbeke van de Groene Aamsterdammer. In zijn grote wijsheid heeft hij een geschrift in elkaar gedraaid met de naam” Een betere wereld begint niet bij jezelf”.
Hier de recensie
:Eindelijk iemand die het huidige, misleidende klimaatdebat doorprikt en zich niet op individuele gedragsverandering richt. Jaap Tielbeke laat met dit diepgaande en alomvattende boek zien hoe het anders kan, en moet.’ – Roxane van Iperen ‘Doe het licht uit als je de deur uit gaat.’ ‘Scheid je afval.’ ‘Douche kort.’ Dat waren de ‘groene geboden’ waarmee journalist Jaap Tielbeke opgroeide. Een beter milieu begint immers bij jezelf, zo leerde hij. Veel heeft het niet geholpen, want twintig jaar later blijven de temperaturen stijgen, diersoorten uitsterven en stevenen we af op onvoorstelbare rampspoed. Maar we zijn nog niet verloren. In Een beter milieu begint niet bij jezelf doorprikt Tielbeke de mythes die het huidige klimaatdebat in de greep houden. We staren ons blind op persoonlijke gedragsverandering en technologische innovatie, terwijl echte verandering begint bij de politiek. Niet bij de aanschaf van een Tesla, maar bij het investeren in het openbaar vervoer. Niet bij een bekering tot veganisme, maar bij het afschaffen van intensieve veehouderij. Als de situatie ernstig genoeg is, zijn we bereid en in staat tot radicale verandering, zo bewijst de coronapandemie. Een beter milieu begint niet bij jezelf laat zien waarom we de ecologische ontwrichting met eenzelfde urgentie moeten behandelen. En het toont hoe we duurzamer uit de crisis kunnen komen. Een belangrijk en hoopvol boek, dat ons niet vrijpleit van actie, maar vooral laat zien hoe we de echte verantwoordelijken ter verantwoording kunnen roepen. Jaap Tielbeke (1989) is journalist en redacteur bij De Groene Amsterdammer. Sinds 2015 schrijft hij over klimaatverandering.
Het boek ga ik niet lezen hoewel het maar iets meer dan twee tientjes kost en mij toch eigenlijk wel intrigeert wat hij voor lumineuze ideeen hij pretendeert te hebben. Op het gebied van de natuurwetenschappen is het vanzelfsprekend een enorme witnit heb ik meermalen geconstateerd.