Door dr. Rudolph Kalveks.
In een recente lezing legde Nobelprijswinnaar en natuurkundige John Clauser uit hoe de modellen en analyses van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), waarop politici en activisten vertrouwen om beweringen over een ‘klimaatcrisis’ te ondersteunen, niet voldoen aan de basisnormen van wetenschappelijk onderzoek. Clauser ontving zijn Nobelprijs in 2022 voor de observationele meting van kwantumverstrengeling en begrijpt het probleem van het onderscheiden van een fysiek signaal van achtergrondruis goed.
Clauser toont aan dat, wanneer gecorrigeerd voor de foutgevoelige rekenkunde en statistieken van het IPCC, de observatiegegevens de machtsonevenwichtigheid die verantwoordelijk wordt geacht voor de opwarming van de aarde niet ondersteunen. Bovendien zijn de uitkomsten van klimaatmodellen in strijd met de observatiegegevens.
Clauser bespreekt de rol van convectie, wolken en hun variabiliteit bij het bieden van een negatief feedbackmechanisme, en stelt voor dat dit fungeert als een thermostaat die de oppervlaktetemperaturen stabiliseert. Clausers conclusie is dat beweringen over een ‘klimaatcrisis’ geen wetenschappelijke basis hebben en dat Net Zero-beleid een onnodige belemmering vormt.
Clauser’s voordracht is beschikbaar op YouTube. Er is echter wel wat voor te zeggen om de natuurkundige argumenten nog eens te bekijken die gebaseerd zijn op observationele data over atmosferische energiestromen om het idee van een door antropogene opwarming van de aarde (AGW) veroorzaakte klimaatcrisis te weerleggen.
Energiestromen in het klimaatsysteem
Het is nuttig om te beginnen met een vereenvoudigde weergave van de zonne-energiestroom die de aarde bereikt, de transformatie ervan door het klimaatsysteem van de aarde en de resulterende (meestal thermische) energiestroom die de atmosfeer van de aarde verlaat. Dit wordt getoond in Figuur 1, afkomstig uit een recent IPCC-rapport.
Het IPCC-diagram toont een energie-onevenwicht, zijnde het verschil tussen de binnenkomende zichtbare en UV-zonnestraling 340 W/m 2, minus de hoeveelheid gereflecteerde (100 W/m 2), minus de uitgaande infrarode (IR) thermische straling (239 W/m 2). Het beweerde onevenwicht aan de bovenkant van de atmosfeer is 0,7 W/m 2 (plus of min 0,2) en het IPCC beweert dat dit de voortdurende opwarming van het klimaatsysteem veroorzaakt.
Tabel. 1. Energiestromen aan de bovenkant van de atmosfeer. Energiestromen aan de bovenkant van de atmosfeer van de aarde, met hun fouten volgens figuur 1. De balans wordt berekend op basis van de componenten.De stralingsmetingen die nodig zijn voor deze berekening worden uitgevoerd op verschillende golflengten door instrumenten die worden gedragen door satellieten, en observatiefouten zijn onvermijdelijk. Door de onzekerheidsbereiken in de inkomende, gereflecteerde en uitgaande stromen te combineren die in Tabel 1 worden weergegeven, met behulp van de standaard statistische Root Mean Square-regel, blijkt dat de foutmarge in de berekende onbalans in werkelijkheid 3 W/m 2 is , ongeveer 15 keer groter dan de foutmarge van 0,2 W/m 2 die door het IPCC wordt geclaimd. Kortom, er is geen waargenomen energie-onbalans. De geclaimde onbalans van 0,7 W/m 2 wordt gedomineerd door observatiefouten en wordt vanuit een wetenschappelijk perspectief door Clauser beschreven als een “fudge”.
Natuurlijke variabiliteit
Belangrijk is dat de IPCC-behandeling de natuurlijke variabiliteit van de zonne-energiestroom die het klimaatsysteem binnendringt, onderschat. Een belangrijk element dat deze variatie aanstuurt, is ‘albedo’, het deel van het zonlicht dat wordt weerkaatst door wolken of het oppervlak. De mate van bewolking, die doorgaans ongeveer tweederde van het aardoppervlak bedekt, is in feite vrij dynamisch en als gevolg daarvan varieert albedo van maand tot maand in een bereik van 0,275 tot 0,305. Clauser schat dat de resulterende maandelijkse variatie in weerkaatste energie het bereik (95-105 W/m 2 ) beslaat. Clauser merkt op dat dit fluctuerende maandelijkse patroon niet goed wordt gerepliceerd door de computermodellen van het Coupled Model Intercomparison Project (CMIP) die door het IPCC worden gebruikt, en die daarom belangrijke aspecten van de fysica van wolken moeten missen.
Dit is belangrijk omdat de natuurlijke variabiliteit die door variaties in wolken en albedo in het klimaatsysteem wordt geïntroduceerd, het effect van secundaire broeikasgassen zoals CO2 overschaduwt. Bovendien geeft de relatieve stabiliteit van het klimaatsysteem van de aarde in het licht van deze schommelingen in de invoer van zonne-energie aan dat er negatieve feedbackmechanismen aan het werk zijn.
Oppervlaktewarmtestromen en de aard van het atmosferisch evenwicht
Voordat we terugkeren naar het onderwerp wolken, zijn er nog wat opmerkingen over de energiestromen die in Figuur 1 zijn afgebeeld op hun plaats. In de thermodynamica is het cruciaal om onderscheid te maken tussen energie en warmte. De Eerste Wet van de Thermodynamica stelt dat energie behouden blijft. De Tweede Wet van de Thermodynamica stelt dat de entropie nooit afneemt, en dit houdt op zijn beurt in dat warmte alleen stroomt van warmere naar koudere objecten en nooit andersom.
Om de fysica van atmosferische processen te begrijpen, is het noodzakelijk om rekening te houden met deze richting van warmtestromen. De energiestroom ‘broeikasgassen beneden het oppervlak’ (339-347 W/m 2) die in het IPCC-diagram wordt weergegeven, vertegenwoordigt dus niet echt een warmtestroom; het werkt eerder om een deel van de energiestroom ‘boven het oppervlak’ (395-400 W/m 2) tegen te gaan, met als resultaat dat de snelheid van oppervlaktekoeling door straling wordt bepaald door het verschil (56 +/-5 W/m 2). Met behulp van dit inzicht kunnen we de balans van warmtestromen aan het aardoppervlak in perspectief plaatsen, zoals weergegeven in Tabel 2.
De algemene circulatieklimaatmodellen die tegenwoordig worden gebruikt, zijn geïnspireerd door het werk van de Nobelprijswinnende natuurkundige Syukuro Manabe, die in 1967 het paradigma van het atmosferische systeem introduceerde als zijnde in een stralingsconvectief evenwicht 1 . Uit Tabel 2 blijkt dat de convectieve stroming van latente en voelbare warmte twee keer zo belangrijk is als straling bij het afkoelen van het aardoppervlak. Manabes opname van convectie markeerde een duidelijke verbetering ten opzichte van de eerdere generatie stralingsmodellen. Men kan zich echter afvragen of er binnen de klimaatmodelleringsgemeenschap nog steeds een voorkeur bestaat om atmosferische dynamiek puur in termen van straling te begrijpen in plaats van convectieve warmtestromen, en of dit de oorzaak is van het voortdurende onvermogen van klimaatmodellen om observaties te evenaren.
Stralingsforcering en negatieve terugkoppelingen
Het vroege werk van Manabe, onlangs bevestigd in verfijnde berekeningen uitgevoerd door Happer en van Wjngaarden 2, beschrijft de impact van broeikasgassen in termen van ‘stralingsforcering’, dat wil zeggen, hun tijdelijke impact op de energiebalans van de Top of Atmosphere (ToA). Beide berekenen dat de stralingsforcering als gevolg van een verdubbeling van CO2 leidt tot een vermindering van ongeveer 3 W/m 2 in de uitgaande thermische straling bij heldere hemel. Toepassing van de wet van Stefan-Boltzmann, volgens welke de straling van zwarte lichamen toeneemt met de vierde macht van de temperatuur (gemeten in graden Kelvin), vertelt ons dat de stralingsbronnen in de atmosfeer ongeveer 0,75 °C in temperatuur zouden moeten toenemen om extra compenserende straling te produceren. De sleutelvraag voor klimaatfysica is: wat is de compenserende grondoppervlaktetemperatuurrespons die nodig is om de thermische straling bij de ToA te herstellen?
De 27 CMIP-klimaatmodellen die door het IPCC worden gebruikt, bevatten een evenwichtsklimaatgevoeligheid (ECS) met een bereik van 1,8 °C tot 5,6 °C toename van de temperatuur van het grondoppervlak per verdubbeling van CO 2 3 . Dit is tussen 2,5 en 7,5 keer hoger dan de temperatuurrespons van 0,75 °C in de atmosfeer, wat impliceert dat er enkele zeer substantiële positieve feedbackmechanismen zijn opgenomen in de CMIP-modellen die de initiële forcering vermenigvuldigen.
Clauser doet de algemene observatie, gebaseerd op het principe van Le Chatelier, dat een complex fysiek systeem in evenwicht doorgaans meerdere negatieve terugkoppelingsmechanismen bevat die de krachten tegenwerken in plaats van versterken. Ook stelt hij de basis van de veronderstelde positieve terugkoppelingen van het IPCC ter discussie.
Het is inderdaad veel gemakkelijker om negatieve feedbackmechanismen te identificeren dan positieve feedbackmechanismen. Tabel 3 geeft de voor de hand liggende negatieve feedbackmechanismen weer als reactie op een oppervlaktetemperatuurstijging van 1°C, die volgen door de toepassing van basisfysica op de warmtestromen in Figuur 1.
De Clausius-Clapeyron-relatie houdt in dat het verzadigde waterdampgehalte van lucht met 7% toeneemt bij een temperatuurstijging van 1°C ten opzichte van het huidige wereldwijde gemiddelde van ongeveer 15°C. Op basis hiervan schat het IPCC een positieve feedback van 1,3 W/m 2 als gevolg van een verhoogd waterdampgehalte van de atmosfeer en de daaruit voortvloeiende absorptie van oppervlaktestraling.
Echter, zoals Clauser aangeeft, moet de Clausius-Clapeyron-relatie ook leiden tot vergelijkbare toenames in verdamping, wolkenvorming en regenval, samen met de bijbehorende overdracht van latente warmte (van verdamping van water) weg van het grondoppervlak. De daaruit voortvloeiende negatieve feedbacks werken om de stralingsforcering te compenseren. In het bijzonder heeft (a) het effect van verhoogde zonnereflectie door wolken een directe impact op de ToA-energiebalans, en (b) houdt de fysica van convectie in dat verwarmde lucht uitzet, drijfvermogen verkrijgt en opstijgt naar de tropopauze (op ongeveer 11 km hoogte), terwijl de extra warmte wordt afgegeven als thermische straling aan de ruimte.
Hoewel een deel van de thermische straling van het aardoppervlak door de atmosfeer wordt geabsorbeerd, blijkt uit Tabel 3 dat de geïdentificeerde negatieve terugkoppelingen de door het IPCC berekende positieve terugkoppelingen in de schaduw stellen.
Clauser wijst erop dat de hoeveelheid negatieve feedback van wolken niet alleen afhangt van hun omvang, maar ook van hun verdeling over het aardoppervlak en hun reflectiviteit. De meeste wolken worden gevormd door de sterke absorptie van zonlicht door de oceanen, waar de verkoelende impact van reflectie van wolken groter is dan over land. Samen vormen de thermische, convectieve en negatieve feedback van wolken een thermostaatmechanisme dat de temperatuur van het aardoppervlak stabiliseert tegen forcering, ongeacht of dit voortkomt uit variabiliteit in zonnestraling (bijvoorbeeld door veranderingen in de bewolking) of uit het effect van broeikasgassen. Clauser schat een gecombineerde negatieve netto feedbacksterkte in het bereik van 7-14 W/m2 per 1°C, wat overeenkomt met de groottes in Tabel 3.
Als we uitgaan van een algehele netto negatieve feedback van (10) W/m 2 per 1°C aan het oppervlak, in het midden van Clauser’s bereik, zou dit drie keer groter zijn dan de stralingsforcering van een verdubbeling van CO2 bij heldere hemel van 3 W/m 2, dus de oppervlaktetemperatuurstijging die nodig is om de stralingsforcering te compenseren zou een ECS van slechts 0,3°C impliceren. Met dit niveau van negatieve feedback overschat het ECS-bereik van 1,8°C tot 5,6°C dat door het IPCC wordt gebruikt het effect van CO2 met een factor van tussen de 6 en 19 keer.
Equivalent, onder dit bereik van negatieve feedbacks, zou het ECS-bereik van 1,8°C tot 5,6°C impliceren dat een toename in warmtestroom van het oppervlak van tussen de 18-56 W/m2 nodig is om te compenseren voor een stralingsforcering van slechts 3 W/m 2 in de atmosfeer. Waar gaat de rest van de warmtestroom naartoe? De Eerste Wet van de Thermodynamica houdt in dat deze energie niet kan verdwijnen, en de Tweede Wet van de Thermodynamica houdt in dat warmte in de atmosfeer alleen kan worden overgedragen naar een koeler oppervlak (d.w.z. kan uitstralen naar de ruimte). De klimaatmodellen van het IPCC lijken de Eerste of Tweede Wet van de Thermodynamica te schenden, mogelijk beide.
Conclusies
Concluderend betoogt Clauser dat de negatieve feedbackmechanismen in het klimaatsysteem van de aarde temperaturen stabiliseren tegen opwarming door toename van stralingsforcering. Als gevolg hiervan is er geen door CO 2 veroorzaakte antropogene klimaatcrisis. De negatieve feedbackmechanismen dienen op dezelfde manier om oppervlaktetemperaturen te stabiliseren tegen afkoeling. Zo’n thermostatisch mechanisme dat gebruikmaakt van de thermodynamische eigenschappen van water, kan verklaren hoe een waterrijke planeet als de aarde door de geschiedenis heen gastvrij is geweest voor leven.
Het klimaatverhaal dat het IPCC en zijn voorstanders verkondigen, is gebaseerd op slechte statistieken, een gebrekkige selectieve gegevensselectie en een onvolledige behandeling van fysieke mechanismen, waarbij belangrijke negatieve terugkoppelingsmechanismen worden genegeerd.
Uit een analyse van negatieve terugkoppelingen blijkt dat de toename van 50% van CO2 van de pre-industriële tijd (280 ppm) naar het huidige niveau (420 ppm) waarschijnlijk slechts de oorzaak is van ongeveer 0,15°C opwarming van de aarde.
Rudolph Kalveks.
Een natuurkundige verklaring van de waargenomen historische opwarmings- en afkoelingscycli van de aarde en de opwarming die sinds de jaren 70 is waargenomen, moet kijken naar de variabiliteit die wordt veroorzaakt door de vele andere natuurlijke mechanismen die in de klimaatliteratuur worden besproken, zoals zonnecycli, orbitale/maancycli, wolkenvariabiliteit, oceaancycli, vulkanen, ozonvariabiliteit, stedelijke hitte-eilanden enzovoort. Deze vallen buiten het bereik van deze notitie.
***
- S. Manabe en RT Wetherald, Thermisch evenwicht van de atmosfeer met een gegeven verdeling van relatieve vochtigheid, J. Atmos. Sci . 24, 241 (1967). ↩︎
- van Wijngaarden, WA en Happer, W., 2020. Afhankelijkheid van de thermische straling van de aarde van de vijf meest voorkomende broeikasgassen. arXiv preprint arXiv:2006.03098 . ↩︎
- Zelinka, MD, Myers, TA, McCoy, DT, Po-Chedley, S., Caldwell, PM, Ceppi, P., Klein, SA en Taylor, KE, 2020. Oorzaken van hogere klimaatgevoeligheid in CMIP6-modellen. Geophysical Research Letters , 47 (1), p.e2019GL085782. ↩︎
***
Dr. Rudolph Kalveks is een gepensioneerde bestuurder. Zijn PhD was in theoretische fysica.
***
Bron hier.
***
Natuurlijk is het geen crisis, want anders zouden wij het allemaal wel merken.
Het is van voor tot achter gelogen, en nu de critici worden aangevallen, zit de angst er bij de mensen goed in.
Je bent pas “veilig” als je de waanzin ondersteund.
De nieuwe kleren van de keizer. Zoals alles van de globalisten.
Er is ook een industrie aan ongewenste informatie bestrijding ontstaan.
Zogenaamde wetenschappers die op dit soort media de boel tegen betaling komen afzeiken.
Dat is tijdens corona een groot succes gebleken en daar wordt dan wel lering uitgetrokken.
@Cornelia,
Dat het geen crisis is klopt. Het wordt langzaam steeds heter totdat …
Zelfs dát kun je onmogelijk zeggen op basis van wat er bekend is.
Het is een gokje, dat van mij daarentegen kan iedereen met eigen ogen zien!
Bas
Heb je nu ook al een glazen bol i.p.v. een rekenmachine of gokstok?
@Cornelie, Peter,
Als je in google “ontwikkeling temperatuur Nederland” intikt dan zie je dat je ongelijk hebt.
“De jaargemiddelde temperatuur in Nederland is sinds 1907 met 2,3 °C toegenomen. De zomer is het sterkst opgewarmd, gevolgd door de herfst. Volgens het IPCC is de wereldgemiddelde temperatuur over de periode 1907-2020 met circa 1,1 °C gestegen.”
Daarmee is gelijk ook mijn idee dat de opwarming hier minder zou zijn dan het wereld gemiddelde omdat wij aan zee liggen, vervlogen….
Zolang er overal dikke huizen gebouwd worden vlak bij de kust, cq strand en de verzekeraars verzekeren deze mega villa’s maak ik me nergens druk om.
Het is zo als het is, in veel landen rijden auto’s rond die gewoon 1 op 5 rijden, en hier maken ze zich nog druk om een Suzuki Alto.
Trouwens vandaag weer in de krant dat de Europese industrie weer gekrompen is in tegenstelling wat de economen hadden gedacht. Duitsland begon helemaal achter te lopen schijnbaar.
Wat mede de oorzaak was hoef ik hier niet meer te schrijven.
Dat dat heel IPCC maar ontplofte, ze maken veel landen knettergek, en dat is precies wat velen willen die er baat bij hebben.
Het tegenfront moet sterker worden.
Als er nog plaats is aan de kust. Personen als Al Gore , de Obamas , hebben absurd riante villas pas aan de kustlijn…..
Het tegenfront moet sterker worden.
De Europese overheid is begonnen met het verbieden van websites en bladen die het overheidsnarratief ter discussie stellen.
Er staan mondjesmaat verhalen in onze media dat de elektrificatie spaak loopt. (om het pvv volk rustig te houden) Maar onder de oppervlakte gaat alles gewoon door.
Pas als er in de media gaat verschijnen dat catastrofale klimaatverandering een leugen is zijn we op de goede weg.
Onze vijand, want dat is het, begeeft zich op ALLE gebieden, onderwijs, medische zorg, universiteiten, media…
Overal dezelfde leugens, overal het zelfde narratief, honderdduizenden websites zijn er voor opgericht, de hele media wereldwijd, je kunt zelfs met Google niets kritisch meer vinden, overal; zit het overheidsnarratief verwerkt en via de AI die ons van informatie voorziet wordt het uitgespreid.
Het is niet voor niets dat Wilders geen premier is, een premier hoort van de hoed en de rand, dat doet onze deep state sjoof nu, Wilders mag een beetje bazelen over migratie, waar overigens helemaal NIETS aan gaat veranderen.
Zelfde verhaal als met die klimaatwaanzin, de media schijven wat WIJ moeten geloven, en niet zoals het is.
Kees
Maar ook zoveel met angst verspreiden verworven geld dat ze zich ook een optrekje elders kunnen veroorloven en ook nog een toegangskaartje hebben voor een bom- en stralingsvrije atoombunker. Al spring je hoog, al spring je laag, de centen die regeren. Daar hebben alle Big bosses allang voor gezorgd. Om bij de 500 miljoen uitverkorenen te mogen behoren.
@Cornelia,
“Europese overheid is begonnen met het verbieden van websites ”
Geloof ik niets van omdat dat strijdig is met de vrijheid van meningsuiting.
Dan kun je die overheid met succes door de rechter laten veroordelen.
“mondjesmaat verhalen in onze media dat de elektrificatie spaak loopt”
Dat zijn fantasieën. Vooral van kernfanaten.
~30% van de verkochte auto’s was vorig jaar elektrisch.
Ik schat dat dat ook geld voor verwarming,
Heel duidelijk uitgelegd waar de makke van IPCC zit. Een teken aan de wand is het dus dat allerlei pogingen worden ondernomen om Clauser en vele anderen buiten het klimaatdebat te houden. Nee, sterker nog, was er maar een debat. Is de naam Clauser in dit geval ook maar één keer voorbij gekomen in de MSM?
Dat geeft ernstig te denken en rikt op zijn minst naar manipulatie en indoctrinatie.
rikt = riekt
Heeft Clauser meerdere artikelen gepubliceerd in een klimaat relevant tijdschrift met een redelijk citation index?
Zo niet dan is hij klimaat technisch een nitwit; niets relevants te brengen.
Trol. Identiteitsfraude.
Zelfde trol. andere identiteitsfraude
Trolleke! Hoe laat begint je therapietje?
Trol, Identiteitsfraude.
Ik besef alleen dat jij een stalker bent.
Het gegeven dat hij goed is in Quantum verstrengeling, betekent niet dat hij goed is in klimaat.
Bas
Alleen als je beter bent mag je meedoen. Eerst nog laten merken dat je kunt rekenen.
“Clauser kent blijkbaar het verschil niet tussen foutmarge en standaardafwijking. Men zou hem zijn Nobelprijs moeten ontnemen.”
Met jouw kennis zou het terecht zijn dat jij hem zou krijgen!
1) “Men zou hem zijn Nobelprijs moeten ontnemen”
2) “Daarom speelt hij op de man. Een typisch voorbeeld van Cognitieve dissonantie.”
Is dit zelfreflectie of wartaal?
“ Deze vallen buiten het bereik van deze notitie.”
Een gapend gat aldus in Clauser’s analyse.
“Deze vallen buiten het bereik van deze notitie.”
Dat is altijd hetzelfde liedje bij “sceptici”.
En dat schrijft de heilsoldaat van het narratief met zijn eentonige betweterige deuntjes.
Trol. Identiteitsfraude.”
van Leeuwen,
Bij echte klimaatwetenschappers vallen “deze” niet buiten het bereik. Je zou dus vooral heel erg teleurgesteld moeten zijn in Clauser’s beperkte aanpak.
Modelleur, er staat “buiten het bereik van deze notitie, en dat is heel wat anders dan “buiten het bereik”, zoals jij stelt. Elke normaal begaafde persoon begrijpt dat zulke notities niet allesomvattend kunnen zijn en beperkt zijn in scope als in lengte. Misschien komt Clauser nog wel terug op die andere onderwerpen, ik denk dat hij zich nu beperkt heeft tot één van de onderwerpen die hem het meest getroffen heeft. Misschien maakt hij er nog een lijvig boek van dat je dan kan kopen en waarin je je kan verdiepen. Kan je je nu beperken tot commentaar, opmerkingen of kritiek op hetgeen hij tot nu toe geschreven heeft? Want tot nu toe lijk je akkoord te gaan met hetgeen hij geschreven heeft, niet?
Nee, niet.
Overigens kijken alle “sceptici” maar naar één aspect van het klimaat. Of het nu CO2 betreft of de zon, of whatever, de rest wordt niet bestudeerd.
Modelleur
Het tegendeel is waar. De “sceptici” kijken naar alle factoren die het klimaat bepalen. En zoals gebruikelijk ook altijd veranderen. Zij betwisten slechts dat de humane extra toevoeging van CO2 de gevolgen heeft die het IPCC er aan verbindt. Het enige dat jij toevoegt als modelleur is alarmgeroep en de kreet, wat moet het anders zijn dan CO2. Ga op een zinnige manier met Clauser in debat, doe moeite hem en Happer hier te krijgen voor een openbaar debat met één of méér van jouw coryfeeën. Jij zelf lijkt me echt een maatje te klein. Zoals gebleken.
“Sceptici” hebben geen verklaring voor de opwarming, slechts suggesties, die ze nooit in combinatie onderzoeken.
Modelleur
CO2 is evenmin meer dan een suggestie/hypothese. Er zijn alleen meer woorden en er is meer geld aan besteed. Gevolg van meer macht, niet van meer kennis.
Nee, CO2 is zeer goed onderbouwd, in combinatie met alle andere factoren.
Ongelooflijk dat de wetenschap in staat is om het saldo van al die warmtestromen te berekenen en ongelooflijk dat die slechts 1 Watt per m2 bedraagt.
Wij gewone mensen zouden diep het hoofd moeten buigen voor het wonder van de natuur dat de gemiddelde temperatuur van de gehele planeet binnen de marge van enkele tienden van graden weet te houden en diep respect hebben voor de wetenschap die dat wonder voor ons onthulde. Kijk de film earth from space https://www.bertpijnsevanderaa.nl/hoe-weersystemen-werken/
Maar er waren mensen met kwade bedoelingen die het wonder gebruikten om macht uit te oefenen en geld te verdienen door mensen te misleiden met die kennis, nota bene door het voortbestaan van de planeet en de mensen die erop wonen, in gevaar te brengen. Die zouden gestraft moeten worden.
“Er zijn ernstige beschuldigingen geuit tegen Sodom en Gomorra, hun zonden zijn ongehoord groot. Ik zal ernaartoe gaan om te zien of de klachten die ik over hen heb gehoord gegrond zijn en zij verwoesting over zich hebben afgeroepen. Dat wil ik weten.” (Genesis 18:20)
zoals u wellicht weet heb ik een verhaal geschreven waarin de ontdekkingen van de wetenschap , vanaf het moment dat de mens zich settelde in de Levant , als puzzelstukjes in elkaar passen.
De conclusie is, dat de wetenschap altijd in dienst stond van de mensheid, maar dat die zich, sinds de vooruitgang ten einde kwam, tégen de mensheid ging keren.
maar dat niemand dat wilde geloven, want druk met de economie van de energietransitie. ( centjes verdienen ) Vandaar dat ik de woorden van de woorden van James Lovelock plaatste op de homepage.
“het wonder van de natuur dat de gemiddelde temperatuur van de gehele planeet binnen de marge van enkele tienden van graden weet te houden”
Dat is dus niet waar volgens google en het Compendium van de leefomgeving:
de aarde is aan het opwarmen sinds 1907. NL nog wat extra opwarming.
Het lijkt er op dat de feiten de mening van die mensen met kennis (opwarming) ondersteunen.
“De conclusie is, dat de wetenschap altijd in dienst stond van de mensheid, maar dat die zich, sinds de vooruitgang ten einde kwam, tégen de mensheid ging keren.”
Dat zijn 2 stelling die beide onjuist zijn. Dat soort absolutistisch denken is bijna altijd fout.
Blijkt niet meer dan een door de auteur geliefde fantasie.
Het principe van le Chatelier wordt er met de haren bij gesleept. Het principe zegt niets over positieve of negatieve terugkoppelingen. Het zegt alleen dat bij een verstoring er een nieuw evenwicht ontstaat waarbij de forcering wordt tegengewerkt. In het geval van het klimaat komt dat neer op een zekere temperatuurverhoging bij toename van CO2 in de atmosfeer (‘zekere’ in de betekenis van ‘niet nader aan te duiden’).
Variaties in het klimaat gaan niet geleidelijk, de variaties vertonen meer de vorm van een zaagtand dan van een sinus. Voorbeelden zijn de afwisseling van glaciaal-interglaciaal of ook DO-events. Nu zitten we in een fase van temperatuurstijging. Die begon in ~1850 en wordt momenteel zeer waarschijnlijk door CO2 versterkt. Dit gaat niet eeuwig duren. Er zal een omslagpunt komen waardoor de temperatuur geleidelijk zal gaan dalen. De klimaatwetenschap is voorlopig nog niet in staat (en onwillig) om hier duidelijkheid over te verschaffen. Het hangt er natuurlijk ook vanaf in welk tempo de CO2-uitstoot zal gaan verminderen.
Dirk Visser 11:49 ” In het geval van het klimaat komt dat neer op een zekere temperatuurverhoging bij toename van CO2 in de atmosfeer (‘zekere’ in de betekenis van ‘niet nader aan te duiden’).”
Kan je dat staven? Je verwijst naar de afwisseling glaciaal – interglaciaal. In al de gegevens die er zijn over de temperatuur en CO2 concentratie is het namelijk zo dat de temperatuur voorijlt en de CO2 concentratie naijlt. Dit spreekt dus tegen hetgeen jij zegt. De temperatuur “drijft” de CO2 concentratie en niet omgekeerd. Er is nog nooit een causaliteit gevonden of bewezen die zou staven dat een verhoogde CO2 concentratie een hogere temperatuur tot gevolg zou hebben, dat is een tot nu toe onbewezen hypothese.
Tijdens de afwisseling van glaciaal-interglaciaal was de bron van CO2 de oceaan. Die reageerde op de temperatuur door CO2 op te nemen dan wel af te staan, relatie is 16 ppm/K. Nu is er een daarvan losstaande bron van CO2, nl. het verbranden van steenkool, aardolie en aardgas. De uitstoot is nu ~5ppm/jaar waarvan ~2.5 ppm/jaar in de atmosfeer achter blijft en nu gestegen is van 280 naar ~425 ppm.
De temperatuur is sinds pre-industrieel ruim 1 graad gestegen. De responstijd van de oceaan is in de orde van ~500 jaar. Zelfs als die veel korter was dan zou door die temperatuurstijging het CO2-gehalte niet boven 300 ppm uitkomen.
Er is meer dan één natuurlijke bron van CO2, bv vulkaanuitbarstingen, bosbranden, … In een aantal verslagen van het IPCC staan de bronnen en de “sinks” van CO2, met de geschatte hoeveelheden en zelfs foutenmarges erbij. Ze kan je ontdekken dat “de mens” ongeveer 5% alle CO2 genereert. En dat is minder dan de foutenmarge op de schattingen van de door de natuur geproduceerde CO2. Maar zelfs op een kort tijdsbestek loopt de CO2 concentratiewijziging achter op de temperatuurswijziging.
Lees dit wetenschappelijk peer reviewed artikel https://www.aimspress.com/article/doi/10.3934/mbe.2024287
Het blijft dus zo dat de hypothese dat een temperatuurstijging een CO2 concentratiestijging voor gevolg heeft, niet bewezen is, integendeel.
Uit de studie : https://www.aimspress.com/article/doi/10.3934/mbe.2024287
“The type of causality appears to be unidirectional, T→[CO2], as in earlier studies. The time lags found depend on the time span and time scale and are of the same order of magnitude as the latter. These results contradict the conventional wisdom, according to which the temperature rise is caused by [CO2] increase.“
Ik ken het artikel van Koutsoyiannis.
Hij baseert zich op het volgende plaatje:
h ttps://www.woodfortrees.org/plot/hadcrut4gl/mean:12/isolate:60/from:1960/plot/esrl-co2/mean:12/isolate:60/scale:0.25
Op korte tijdschalen loopt CO2 inderdaad achter op de temperatuur. Dat is de reactie van de biosfeer op de temperatuur (decompositie van plantaardig materiaal). Maar hij negeert gemakshalve de geleidelijke toename van CO2.
De koolstofcyclus omvat ~210 GtC per jaar, de mens voegt daar ~9 GtC per jaar aan toe. Dat is inderdaad ~5% maar is wel extra. De helft daarvan neemt de oceaan en biosfeer op, de andere helft komt in de atmosfeer.
CO2 van vulkanen is een fractie van de antropogene uitstoot, CO2 van bosbranden horen bij de cyclus van de biosfeer.
Dirk Visser
Je verklaart met je betoog overigens niet de veel hogere waarden die in de geschiedenis van de aarde in proxies aangetoond lijken te zijn en de correlatie CO2-temperatuur erg onwaarschijnlijk maken.
Dirk Visser
Is een vertraging in de opname van CO2 in levende systemen die toenemen door meer humaan toegevoegd CO2 niet logisch? Kijk naar de toename van keven op land en in de oceanen. In het begin is dat een korte koolstofkringloop daarna wordt die kringloop steeds langer. Die 18% vergroening is dus een stabiliserende factor lijkt mij.
Peter van Beurden
Op geologische tijdschalen spelen belangrijker effecten mee zoals plaattektoniek en oceaancirculatie. In de Pleistocene ijstijd is dat slechts weinig veranderd en is de temperatuur geleidelijk 1 graad gedaald. Op tijdschalen van 100 000 jaar zal er zeker een respons zijn van CO2 op de temperatuur.
Er is toch geen vertraging in de opname van CO2 door de biosfeer?
Dirk Visser,
Het pleistoceen maakt toch deel uit van het Phanerozoic, dat tot 550 miljoen jaar teruggaat? Hij heeft studies gedaan over de lange, middellange en korte termijn, dus hetgeen je zegt raakt kant nog wal. Overigens, meneer Demetris Koutsoyiannis staat open voor kritiek of opmerkingen, je kan hem bereiken op dit email adres dk@itia.ntua.gr Dan kan je hem vragen om een kleine rechtzetting te doen. Hier https://www.itia.ntua.gr/en/docinfo/2467/ vind je nog wat meer informatie over de studie, heel interessant zijn bv. de onbeschofte reacties tijdens het peer review proces. Omdat dit natuurlijk lijnrecht tegen het narratief ingaat en de tunnelvisie van sommigen geen grenzen kennen, nietwaar Dirk?
Dr. Clauser’s belangrijkste argument is: de uitgaande energie van oppervlak naar TOA via CO2 gevoelig IR wordt al vlak bij het oppervlak in thermische, atmosferische warmte omgezet, waarna dat transport kilometers lang thermodynamisch gaat. In dat thermodynamisch transport is H2O de belangrijkste transporteur. Omdat 1 graad temperatuurverhoging voor 7% meer transportcapaciteit zorgt, d.w.z. 0,3% absolute temperatuurverhoging, maakt dat dat deel van het uitwaarts energie transport 7/0,3 = 23 x zo efficiënt wordt. M.a.w. de terugkoppeling overtreft verre het effect van de actor. Zie
https://www.clepair.net/Thermodynamicist.html
Overigens maakt CO2 verdubbeling de weg en daarmee de totale weerstand voor dat energietransport, die ongeveer 10 km is, minder dan 50/10000 = 5 promile groter.
Tja, wat hiervan te denken. Het klinkt wel heel ideaal: als het aardoppervlak een beetje dreigt op te warmen neemt de warmteafgifte zo sterk toe dat het effect vrijwel helemaal teniet gedaan wordt. Er spelen natuurlijk wel zulke processen (met name convectie, rol van H2O) maar de kunst is om het goed te kwantificeren.
Als ik naar de temperatuurgegevens van de laatste 2 miljoen jaar kijk dan schiet het flink op en neer. Kleine triggers (Milankovitch etc) geven een grote maar ook grillige respons. Dus zo goed is de thermostaat werking nou ook weer niet.
Één van de dingen die mis gaan in het verhaal van Kees le Pair is dat er onvoldoende vocht is om de opwarming bij te houden. Omdat de oceanen minder opwarmen dan de continenten verdampt er te weinig water. Het is al vaak gezegd: de absolute vochtigheid neemt toe, maar de relatieve vochtigheid neemt af, zeker boven de continenten.
https://www.carbonbrief.org/guest-post-investigating-climate-changes-humidity-paradox/
Beste Bart, de oceaan- , 2 km diep, 70% van het oppervlak, temperatuur bepaalt de partiële dampdruk. Er is een enorme lucht circulatie, zo goed dat we aan één Mauna Loa genoeg denken te hebben om het Aardse CO2 niveau te meten, waarom zou dat voor waterdamp erg anders zijn?
Beste Kees, ook met CO2 zijn er concentratieverschillen. Er zijn mooie animaties van op internet waar je kan zien hoe de co2 zich vanuit de bronnen over de aarde verdeelt. Er zijn verschillende meetpunten met een lange meetreeks. Op het noordelijk halfrond is de concentratie hoger dan op het zuidelijk halfrond. Doordat daar de grootste emissies zijn en minder grote sinks. Hierdoor loopt het zuidelijk halfrond gemiddeld (uit m’n hoofd) zo’n 4 jaar achter met de co2 toename.
https://www.knmi.nl/over-het-knmi/nieuws/vulkaanuitbarsting-verstoort-langjarige-co2-metingen
De H2O concentraties verschillen veel sterker dan de CO2 concentraties. Verschil is ook dat het weinig persistent is, damp kan zo maar veranderen in wolkendruppels of regen. De concentraties zijn het hoogst boven de oceanen en boven regenwouden. Dat betekent dat ontbossing ook een duidelijke invloed kan hebben op de luchtvochtigheid. Ook interessant: door stijgende CO2 concentraties zal de transpiratie door planten verminderen (de huidmondjes hoeven minder ver open).
@Kees,
Ik denk dat je je theorie moet aanpassen aan de werkelijkheid.
Volgens je link zou Happer hebben geconcludeerd:
“Above 280 ppM more CO2 changes little.”
Dat is een aangename conclusie, naar wel totaal fout.