Nikkelmijn. Foto: Shutterstock.
Van een onzer correspondenten.
Om batterijen voor elektrische auto’s te maken heb je het metaal nikkel nodig, heel veel nikkel. Indonesië levert momenteel meer dan de helft van het wereldaanbod. Politici zien het als een gouden kans voor de economie. Maar de gevolgen voor de bevolking en het milieu zijn rampzalig.
Om te kunnen voldoen aan de groei van de markt voor elektrische auto’s, zal de vraag naar nikkel tegen 2040 veertig keer toenemen.
We zitten midden in de energietransitie; het fundament van onze moderne samenleving, fossiele energie, wordt in sneltreinvaart vervangen door technologieën zoals zonnepanelen, windturbines en elektrische auto’s. De vraag hiernaar zal de komende jaren alleen maar toenemen. Om deze nieuwe technologieën te maken zijn er grondstoffen nodig. En één van de belangrijkste grondstoffen om de energietransitie mogelijk te maken, is nikkel.
Nikkel speelt nu al een sleutelrol in veel dingen die we in ons dagelijks leven als vanzelfsprekend zien. Nikkel is bijvoorbeeld essentieel voor metalen constructies, omdat het hoge temperaturen kan weerstaan en roest en corrosie minimaliseert.
Daarnaast is nikkel onmisbaar voor elektrische voertuigen. Het gebruik van nikkel geeft lithium-ion batterijen een hogere energiedichtheid en meer opslagcapaciteit. Dat betekent dat elektrische auto’s meer kilometers kunnen halen uit één enkele oplaadbeurt. Nikkel is qua massa het belangrijkste metaal van batterijen die worden gebruikt voor hybride en elektrische voertuigen. Zo gaat er ongeveer 50 kilogram in een Tesla-batterij.
Volgens Tesla-topman Elon Musk is nikkel crucialer dan lithium, een grondstof die in de media waarschijnlijk het vaakst wordt genoemd als het over de energietransitie gaat.
‘[…] Onze batterijen zouden nikkel-grafiet moeten heten, omdat het vooral uit nikkel en grafiet bestaat. Er zit een klein beetje lithium in, maar het is net als zout op de salade.’
Uit een rapport van de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO) blijkt dat er in 2050 ongeveer vijf keer zoveel nikkel nodig zal zijn om aan de mondiale vraag te voldoen als lithium. Om te kunnen voldoen aan de groei van de markt voor elektrische auto’s, zal volgens het Internationaal Energieagentschap de vraag naar nikkel tegen 2040 veertig keer toenemen. Afgelopen jaar werd nog maar 16 procent van de wereldwijde nikkel gebruikt voor groene technologieën, maar verwacht wordt dat dit in 2040 ruim de helft zal zijn.
De grootste nikkelverwekkingslocatie is gelegen op het eiland Sulawesi; het Indonesia Industrial Park (IMIP). Het industriegebied behelst 20.000 vierkante kilometer, waar ongeveer 80.000 mensen werken, waarvan 10.000 Chinees.
Maar waarom hebben we het dan zo weinig over dit metaal in vergelijking met bijvoorbeeld lithium, kobalt of zeldzame aardmetalen? Volgens Irina Patrahau, strategisch analist energie, grondstoffen en klimaat bij het Haags Centrum voor Strategische Studies (HCSS), kan dit te maken hebben met het feit dat nikkel niet op de lijst van ‘kritieke grondstoffen’ van de EU staat. Dit zijn grondstoffen die economisch gezien het belangrijkst zijn en waarvan het risico het grootst is dat de aanvoer ervan stokt. Omdat nikkel net niet aan de eisen voldoet om als kritieke grondstof geclassificeerd te worden, staat deze niet op de lijst, in tegenstelling tot bijvoorbeeld lithium of kobalt. De EU beschouwt nikkel, samen met koper, wel als een ‘strategische grondstof’, want een gebrek daaraan kan grote gevolgen hebben voor de plannen van de Europese Unie om de CO2-uitstoot te verminderen op haar eigen continent.
Indonesië zit samen met Australië op de grootste nikkelreserves en is momenteel met grote afstand de koploper qua productie. Ruim de helft van de wereldwijde nikkel wordt gewonnen in Indonesië, met de Filipijnen (10 procent) en Rusland (6.7 procent) op respectievelijk de tweede en derde plaats. Voorheen werd het grootste deel geëxporteerd naar China, waar het werd geraffineerd – het industrieel zuiveren van de grondstof – en uiteindelijk in de batterijen van elektrische auto’s terechtkwam. Vervolgens verscheepte China de batterij of de elektrische auto, waardoor China veel meer waarde haalde uit de nikkel dan Indonesië zelf.
Daarom begon Indonesië in 2014 met het opleggen van restricties op de export van ruwe nikkel en vanaf januari 2020 kwam er een geheel exportverbod.
Metaal raffineren tot een product dat gebruikt kan worden voor batterijen, of zelfs roestvrij staal, vergt buitengewoon veel energie. Dit komt mede doordat de concentratie nikkel in het erts in Indonesië zeer laag is. De regering staat daarom weer de bouw van nieuwe kolencentrales toe die zijn aangesloten op nikkel-smelterijen, zolang ze maar vóór 2050 worden gesloten.
Voormalig president Joko Widodo riep het metaal uit tot nationaal, strategisch product. Het idee achter de downstream policy van Indonesië is om de economie een impuls te geven door nikkel lokaal te raffineren en op den duur ook batterijfabrieken te gaan bouwen. Momenteel bouwt het Zuid-Koreaanse Hyundai een batterijfabriek op West-Java, gaat het Chinese Build Your Dreams (BYD) er vanaf 2026 elektrische auto’s bouwen en overweegt ook Tesla de opening van een batterijfabriek in het land.
De grootste nikkelverwekkingslocatie is gelegen op het eiland Sulawesi; het Indonesia Industrial Park (IMIP). Het industriegebied behelst 20.000 vierkante kilometer, waar ongeveer 80.000 mensen werken, waarvan 10.000 Chinees. En dat is niet toevallig, want het was China dat flink heeft geïnvesteerd in de Indonesische mijnindustrie toen dat land de export van nikkel verbood. Er zijn nu 11 nikkel-smelterijen in de regio, waarvan een groot deel in handen is van Chinese investeerders. Na de exportrestricties in 2014 steeg het aandeel van Chinese investeringen van 5,1% naar 28,6%.
Of de downstream-policy ook daadwerkelijk goed is voor de bewoners van Indonesië is nog maar de vraag.
‘Aan de ene kant is het positief dat Indonesië zich omhoog werkt in de waardeketen en haar economie diversifieert,’ zegt Irina Patrahau. ‘Tegelijkertijd zien we dat zulke grondstoffen veelal uit ontwikkelingslanden worden gehaald waar corrupte instituties de dienst uitmaken en ongelijkheid almaar groter wordt.’
Als het beleid niet goed wordt uitgevoerd, en er niet tegelijkertijd wordt geïnvesteerd in het sterker maken van de instituties, zal het zo’n land niet veel helpen. Patrahau waarschuwt voor de mogelijkheid dat er uiteindelijk slechts een handjevol mensen zullen profiteren van de inkomsten. In veel gevallen zou het de situatie zelfs kunnen verergeren. En daar is Indonesië momenteel een goed voorbeeld van, want de gevolgen van de nikkelindustrie zijn vooralsnog rampzalig voor de lokale bevolking.
Naast nikkel is Indonesië ook een grote producent van steenkool. Gezien de dringende noodzaak om over te stappen op duurzame energiebronnen wil het land zo spoedig mogelijk de kolencentrales ontmantelen. Maar sinds Joko Widodo de nikkelindustrie uitriep tot nationaal belang, is de regering in een dilemma terechtgekomen. Want metaal raffineren tot een product dat gebruikt kan worden voor batterijen, of zelfs roestvrij staal, vergt buitengewoon veel energie. Dit komt mede doordat de concentratie nikkel in het erts in Indonesië zeer laag is. De regering staat daarom weer de bouw van nieuwe kolencentrales toe die zijn aangesloten op nikkel-smelterijen, zolang ze maar vóór 2050 worden gesloten. Dit heeft ervoor gezorgd dat de steenkoolproductie in 2023 naar een nieuw record steeg en de CO2-uitstoot niet eerder zo hoog was in het land.
Door de nikkelindustrie is een groot deel van het water vervuild geraakt. Toxisch afvalwater van de nikkelsmelterijen wordt veelal direct in het water gedumpt, waardoor vissen zijn verdreven en koraal is verwoest.
Een andere tegenstrijdigheid is dat het mijnen van nikkel gepaard gaat met grootschalige ontbossing, terwijl het juist zaak is om de regenwouden te behouden om klimaatverandering tegen te gaan. De nikkel ligt relatief ondiep in de grond, wat het mijnen makkelijker zou maken met minder impact. Maar in Indonesië is het tegendeel waar, daar ligt de nikkel grotendeels onder de gigantische regenwouden. De enige manier om nikkel te winnen, is door het hele gebied plat te bulldozeren en de bovenste grondlagen af te schrapen. De nikkelindustrie is momenteel al verantwoordelijk voor bijna 80.000 hectare verlies van tropisch bos, een gebied vier keer zo groot als Amsterdam. En uit een recente studie van Mighty Earth blijkt dat ruim 500.000 hectare bos in gevaar is.
De gevolgen van de nikkelindustrie zijn goed voelbaar voor de bewoners van het eiland Sulawesi, wat voor een groot gedeelte bestond uit kleine gemeenschappen en vissersdorpen. Een tekenend voorbeeld daarvan is de Baujau-gemeenschap op Kabaena, een klein eiland voor de kust van Zuidoost-Sulawesi. De Bajau worden beschouwd als de laatste ‘zeenomaden’ van de wereld. Hun unieke manier van leven betekent dat ze vaak hun hele leven doorbrengen zee, op traditionele woonboten. In het geval van Kabaena, wonen ze op paalwoningen boven het water en zijn ze voor hun levensonderhoud en inkomsten afhankelijk van de oceaan. Ze staan bekend als hele goede zwemmers en vrijduikers, wiens milt- en longcapacitieit is geëvolueerd waardoor ze 10 minuten onder water kunnen blijven bij één ademhaling. Dit helpt hen bij het zoeken naar zeekomkommers, zeewier en ander zeeleven.
Door de nikkelindustrie is een groot deel van het water waar zij op leven vervuild geraakt. Toxisch afvalwater van de nikkelsmelterijen wordt veelal direct in het water gedumpt, waardoor vissen zijn verdreven en koraal is verwoest. Een direct gevolg van het vervuilde zeewater is dat drie Baujau-kinderen zijn verdronken sinds de nikkelindustrie op poten is gezet. De sterfgevallen werden toegeschreven aan het onvermogen om goed te kunnen zien door het bruine water. Daarnaast leren de kinderen steeds minder van jongs af aan te zwemmen vanwege het vervuilde water. In andere Bajau-gemeenschappen waar het water nog helder is, kunnen kinderen al zwemmen en duiken vanaf hun derde jaar.
De nikkelindustrie op Centraal-Sulawesi, met name na 2014, werd zo snel uit de grond gestampt dat er helemaal niet de faciliteiten waren voor de 80 duizend arbeiders die erheen migreerden om in de mijnen en de smelter-fabrieken te werken, vertellen Yunika Kurniyatiningsih en Suzan Cornelissen van CNV Internationaal. Zij werken samen met lokale vakbonden voor betere arbeidsomstandigheden.
Je zou een batterij-fabrikant in bijvoorbeeld Europa kunnen hebben die wettelijk verplicht wordt om alleen ‘groene nikkel’ te gebruiken’. Dit creëert vervolgens meer vraag en misschien krijgen ze subsidie van de overheid om hen te helpen de hogere prijs te betalen, wat de producenten van de groene nikkel zou kunnen helpen.
Er zijn geen openbare diensten, het afval wordt niet opgehaald en er is geen afvoersysteem.
‘Het is te vergelijken met een rampgebied na een aardbeving of een oorlog’, vertelt Yunika. En dan zijn er nog de mensen die ervan proberen te profiteren door huizen te bouwen die in zeer slechte staat verkeren en te klein zijn. ‘De kamers waar de mijnwerkers wonen is te vergelijken met een kippenhok, het is verschrikkelijk’, vertelt Yunika. ‘Ik ben op veel plaatsen in Indonesië geweest, zoals de palmolieplantages, maar het industriegebied in Centraal-Sulawesi is het ergste dat ik heb gezien’, voegt Cornelissen daaraan toe.
Ook met de arbeidsomstandigheden in de fabrieken zelf is het slecht gesteld.
‘Arbeiders werken lange dagen en slapen gemiddeld vier uur’, vertelt Suzan Cornelissen. Het reguliere salaris is niet genoeg om van te leven en de huur te betalen, dus werken de meesten overuren om rond te kunnen komen.
Uit onderzoek van China Labor Watch, een non-profitorganisatie die opkomt voor de rechten van Chinese arbeidsmigranten, blijkt dat de wanpraktijken op dit gebied systematisch en wijdverbreid zijn. Paspoorten worden in beslag genomen, loonbetalingen worden ingehouden, vergelding bij ongehoorzaamheid, ongevallen op de werkplek en slechte arbeidsveiligheid.
Door het grote aanbod van goedkope nikkel uit Indonesië sinds de Chinese investeringen is de nikkelprijs de afgelopen jaren flink gekelderd en hebben concurrerende landen het nakijken. Dat heeft tot een opvallend verzoek geleid van mijnbedrijven. Onder andere Australische mijnbouwbedrijven hebben de London Metal Exchange (LME), een grote metalenbeurs, gevraagd om een nieuwe markt in het leven te roepen voor ‘groene’ nikkel. Dit zou om nikkel gaan dat op een meer milieuvriendelijke manier wordt gedolven en met betere arbeidsomstandigheden. Dit om de concurrentie met China aan te kunnen gaan.
Irina Patrahau.
Maar hoe ziet dit er dan uit? ‘Je zou een batterij-fabrikant in bijvoorbeeld Europa kunnen hebben die wettelijk verplicht wordt om alleen deze ‘groene nikkel’ te gebruiken’, zegt Irina Patrahau. Dit creëert vervolgens meer vraag en misschien krijgen ze subsidie van de overheid om hen te helpen de hogere prijs te betalen, wat de producenten van de groene nikkel zou kunnen helpen. Maar dat klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, waarschuwt Patrahau. Het is erg complex om zoiets te implementeren. Een dergelijke maatregel zou de markt op z’n kop zetten, want dan zouden de prijzen van elektrische auto’s stijgen en zullen waarschijnlijk minder mensen een elektrische auto aanschaffen en wordt het daarmee ook moeilijker om de groene doelen te halen.
Tegelijkertijd kan het ook goed uitpakken voor Westerse landen, zegt Patrahau.
‘Ondanks dat groene nikkel de energietransitie kan vertragen, kunnen bedrijven nu moeilijk opboksen tegen China, die de waardeketen van groene technologieën grotendeels in handen heeft.’ Als je dus niks doet, blijf je afhankelijk van China, wat ook niet wenselijk is.
***
Bron hier.
***
Goed dat de VPRO hier aandacht aan besteedt, we horen hier veel te weinig over.
De energietransitie vraag heel veel kritische grondstoffen. Trouwens ook andere ontwikkelingen, zoals de opkomst van grote datacentra vragen veel grondstoffen. En er moet ook nog wat overblijven voor slimme wapens om Oekraïne, Rusland of Gaza mee te bestoken.
Gaza moet bevrijd worden, niet bestookt. Evenals de Westbank. Denk even 80 jaar terug…
“Gaza moet bevrijd worden, niet bestookt“
Dat is wel wat er gebeurt nu. Grote delen worden in puin geschoten. Veel mensen raken alles kwijt, raken gewond en kunnen nergens naar toe. En veel overleven het niet. Het was voor de oorlog al een gebied waar 2 miljoen mensen op een kluitje zaten en nergens normaal de grens over konden. Dan begrijp ik de frustratie wel. Wat geen rechtvaardiging is voor de vreselijke actie van Hamas vorig jaar.
Ik weet niet wat je onder bevrijden verstaat, je hebt een verwrongen beeld van de werkelijkheid.
Verwrongen? Gewoon de bezetters eruit, geallieerden inzetten, wat is daar verwrongen aan? Dat vieren we nog elk jaar!
Wie zijn dan de bezetters?
Misschien had ik je verkeerd begrepen. Excuses dan.
Maar ‘geallieerden erin’ is niet zo simpel, denk ik. Wie moet dat doen?
Heb je de zin daarna ook gelezen, Chemical?
Zeker. Zo vind ik dat de Gazanen er wel een beetje om gevraagd hebben, toch?
“ Zo vind ik dat de Gazanen er wel een beetje om gevraagd hebben, toch?”
Je kunt hooguit zeggen dat Hamas (of een klein groepje binnen Hamas) erom gevraagd heeft met hun vreselijke en onbegrijpelijke actie. Maar de reactie van Israël treft nu meer dan een miljoen mensen, voor het grootste deel onschuldig. Ze blijven zitten met een verwoest gebied en een groot aantal slachtoffers en eigenlijk geen toekomst, want waar moeten ze naar toe. In Gaza waren al veel vluchtelingenkampen met Palestijnen die eerder uit Israël gevlucht of verdreven waren.
Nadat in de tweede wereldoorlog de Duitsers Rotterdam hadden gebombardeerd, gaf Nederland zich over. Idem dito gaf Japan zich over na de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki. De regering van Gaza (Hamas) had zich ook over kunnen geven na de eerste aanvallen van Israel op de militaire infrastructuur van Gaza, temeer omdat deze nauw verstrengeld is met ziekenhuizen, scholen, UNWR kantoren etc etc. Hamas kiest er daarentegen voor om door te vechten en daarbij willens en wetens het leven van hun burgers in de waagschaal te stellen. Heel moedig ongetwijfeld, maar dan vraag je er natuurlijk wel om.
Hoe moet je over dit soort zaken praten als mensen die volledig in in de voorgeschreven werkelijkheid leven het hebben over de verwrongen waarheid.
En als je dan nog begint over de geschiedenis, Hezbollah en de Houthi’s.
Geen wonder dat ze terug vallen in goed en slecht, net als met klimaat, voor of tegen, de meeste mensen zijn helemaal niet in staat om een afweging te maken, zeker niet als je de godganse dag NOS kijkt en kranten leest.
Je kunt zelfs met Google al haast niets anders meer vinden, en als Google er mee komt, in duizendvoud, tja, dan zal het wel waar zijn toch?
Maar het punt is, WIJ krijgen al lang geen waarheid meer, wij krijgen te zien en te horen wat WIJ MOETEN geloven, en met waarheid heeft dat NIETS van doen.
Nederland heeft in 1940 gecapituleerd naar het bombardement op Rotterdam en dreigementen om dat met meer steden te doen. Dat leek de minst erge van twee kwaden, maar de gevolgen waren eveneens vreselijk. Nederland kreeg een kwaadaardig regime wat ons land zijn wel oplegde op straffe van gevangenisstraf, deportatie of erger. Een hele bevolkingsgroep, honderdduizenden mensen werd gemarginaliseerd, gedeporteerd en voor een groot deel vermoord. Is het een rechtvaardig middel, bombarderen? Had Oekraïne zich ook maar aan de Russen over moeten geven in februari 2022?
Net als Oekraine vecht Israel terug, on dit geval nadat er een georchestreerde moordpartij op de burgerbevolking heeft plaatsgevonden. Lijdzaam afwachten op de volgende aanval is geen optie. Hamas windt er namelijk geen doekjes om: We Will Repeat the October 7 Attack Time and Again Until Israel Is Annihilated”. https://x.com/MEMRIReports/status/1719662664090075199?s=20.
Zodra Hamas zich overgeeft is het lijden van de burgerbevolking voorbij. Of wil je nu echt suggereren dat Israel, net als de nazi’s, een genocide gaan organiseren?
“nadat er een georchestreerde moordpartij op de burgerbevolking heeft plaatsgevonden. “
In hoeverre het georchestreerd was vraag ik me nog steeds af. Bij een aanval met zoveel geweld en burgerdoden kun je een grootschalige reactie verwachten, dat kan Hamas ook wel verzinnen. Eigenlijk de enige verklaring die ik kan bedenken is dat de Hamas strijders zich helemaal opgepept hadden, misschien met drugs, maar tot hun verrassing vrij makkelijk de grens over kwamen en toen de opgebouwde agressie geuit hebben op de burgerbevolking. Waarschijnlijk was dat geen gepland scenario.
“Of wil je nu echt suggereren dat Israel, net als de nazi’s, een genocide gaan organiseren?”
Het is natuurlijk niet te vergelijken met de kille geplandheid en kwaadaardigheid van de Nazi’s. Maar ik denk wel dat Israël bewust probeert het gebied onleefbaar te maken, mogelijk in de hoop dat een deel van de bevolking vertrekt. En ze lijken het ook niet erg te vinden als er veel doden vallen. Het afknijpen van voedseltransporten en het aanvallen van safe zones en gezondheidsvoorzieningen is bijzonder kwalijk.
“”Of wil je nu echt suggereren dat Israel, net als de nazi’s, een genocide gaan organiseren?””
Landjepik, genocide, ethinische zuivering, onderdrukking, DUS JA. Vindt ook het Internationale Strafhof.
Waarschijnlijk een niet geplande uit de hand gelopen actie? Bart, vriend en vijand zijn het erover eens dat deze aanval zorgvuldig gepland was, met als doel zoveel mogelijk burgers (jong en oud, mannen en vrouwen te vermoorden. Video’s die door Hamas zelf zijn gemaakt, laten zien dat oefenterreinen met wijkjes van dummyhuizen zijn aangelegd om de aanvallen met gijzelingen levensecht te simuleren.. Op 7 oktober zijn duizenden raketten afgeschoten vanuit de Gazastrook terwijl terroristen over land, zee en via de lucht de grens met Israël overstaken. Er werd gebruikgemaakt van tunnels en er werden paramotors ingezet. Dat jij dit probeert te downplayen als een uit de hand gelopen actie van over-enthousiaste Hamas leden, is veelzeggend.
Ik herhaal, om het leed van de burgers te stoppen, hoeft Hamas zich alleen maar over te geven. En over kwalijk gesproken, het zou al enorm schelen wanneer ze hun eigen burgers niet langer als schild gebruiken. Maar dat heeft kennelijk geen prioriteit bij terroristen..
As of June 2024, the State of Palestine is recognized as a sovereign state by 145 of the 193 member states of the United Nations.
Ontbreken o.a Noord Amerika, Australie en wat West Europese landjes.
Grappig (of triest) dat feiten, observaties, duimpjes omlaag krijgen.
Ongemakkelijke waarheid Henk, vooral voor de antisemieten op CG.
Bij de bombardementen op Duitse steden zijn naar schatting 600.000 Duitse burgers omgekomen. Hadden de B-17’s enz dan maar niet moeten gaan?
Dan had West-Europa nog steeds onder het juk van de nazi’s geleefd of onder dat van de communisten uit de USSR, die bij de opmars naar Berlijn, mogelijk dankzij de enorme Amerikaanse leveringen van legermateriaal, naar schatting 2 miljoen Duitse vrouwen tussen de 13 en 80 jaar hebben verkracht, waarvan velen meerdere malen en alles met goedkeuring van Stalin.
Dit is ook een observatie, keiharde werkelijkheid zo je wilt, en zal dus wel weer veel duimpjes omlaag geven van de usual suspects.
Beste Bart,
Elektrische auto’s zijn niet ‘duurzaam’. De fossiel rijdende auto uiteraard ook niet.
Maar… het enig juiste antwoord met betrekking tot ‘duurzaamheid’ is ‘geen van beiden’.
Sterker nog… beiden verre van. Beiden zelfs ‘zover van’ dat de discussie over wat ‘minder niet duurzaam’ geen zin heeft.
Duurzaamheid begint met draconische geboortebeperking.
En als dat gelukt is kunnen we nadenken over zoiets als 22.000 4GW kerncentrales op de meest afgelegen plekken op aarde en daar waterstof produceren.
Tot die tijd kunnen we de elektromotoren het best inzetten voor de maai- en veegapparatuur waarmee onze bewoonde gebieden worden onderhouden.
Overigens heeft dit bovenstaande niets met het klimaat te maken. De opwarming van de aarde is namelijk een leugen, ondersteund met een gigantische hoeveelheid gemanipuleerde data. Als leugens extreem vaak worden herhaald dan herkennen de mensen de waarheid niet eens meer. Dan gaat men lullen over klimaatvluchtelingen terwijl Afrika van 1900 tot nu van 110 miljoen naar 1,4 miljard mensen is gegaan. Dus zelfs al zou het klimaat echt een heel groot probleem zijn, dan nog zijn alle maatregelen kolderieke onzin.
Wederom een foute kop . Afkomstig van de VPRO / de media, waarbij aangetekend moet worden dat de VPRO een steeds kwalijker rol gaat spelen . Taak van deze site zou zijn de werkelijke bedoelingen van de VPRO – als onderdeel van de Pakhuis de Zwijger bende ( urgenda , Postcode loterij , politiek ) en mede-promotor van de energietransitie – te ontmaskeren. De kop had dus moeten luiden : ‘ Economie van Indonesië floreert dankzij energietransitie ” .
In het artikel zelf is te lezen dat de economie van Indonesië floreert dankzij de ‘energietransitie ‘. Dat begon al met de invoering van de verplichte bijmenging van biobrandstoffen als gevolg van de lobby van Greenpeace , toen een aanvang werd gemaakt met het kappen van Tropische bossen ten behoeve van palmolieplantages om ‘bio’ diesel te produceren ( Shell )
Zie ook mijn bericht bij het vorige artikel.
in reactie op het vorige artikel ; voor geïnteresseerden in de realiteit van Net zero download hier de nieuwe statistical Review of World energy
https://www.bp.com/en/global/corporate/energy-economics.html
Een groen imago, het mag wat kosten, maar eigenlijk is het van voor tot eind bedrog.
Zo gaat het al eeuwenlang en nog niets geleerd, het is gewoon nog steeds ordinaire slavenhandel.
De dikkoppen gaan met het geld en de andere gaan met de dood, ziekte en verderf, leve de transitie wat onbetaalbaar is.
Dit is ook wat de Servische burgers bang maakt, hun zitten straks met een vervuild land waar ze niks meer mee kunnen, in Portugal het zelfde verhaal alleen hebben daar toch de burgers meer in de melk te brokkelen en gaan niet voor de rijkdom maar voor behoud van het land.
Uitbuiting in armere landen ze hebben het nooit verleerd.
Met betrekking tot de berichtgeving zijn we in de periode beland waarin de mainstreammedia artikelen gaan publiceren, waarover oa De Groene rekenkamer 10 jaar geleden schreef en die nu wederom het nakijken heeft .
Bijvoorbeeld over de winning van neodymium in Baotou.
Over het kappen van Tropisch oerwouden bestaat een video , waarin Harrison ford de verwoestingen laat zien en waarin de gouverneur fijntjes uitlegt dat het allemaal prima geregeld is.
Ondertussen werd – dichter bij huis – in de bossen van Portugal onder luid gejuich een lithiummijn geopend , maar daarover niets bij de VPRO /msm. De truc is altijd om de aandacht te vestigen op landen ver weg om de aandacht af te leiden van de misdaad tegen de mensheid die in eigen land gepleegd wordt .
Er bestaat ook een organisatie: Trees for all . Die floreert weer dankzij het feit dat Indonesië bossen kapt. In samenwerking met ‘wetenschappers van Wageningen’ worden bossen weer teruggeplant of kan de CO2 uitstoot worden afgekocht. Zeer profijtelijke business, zo blijkt uit de cijfers, binnen de economie van de ‘energietransitie’ . Op Wynia ’s week maken ze reclame. ( ook voor thuisbatterijen )
En de VPRO ? Die floreert als media en PR – vehikel van de Pakhuis de Zwijger Tempel, waar de groene Hogepriesters de hoogmis van het grote geld vieren. Een ding moet je de linkse beweging nageven en dat is hoe ze zaken moeten doen. Jan Pieterszoon Coen zou er nog rode oortjes van krijgen. ( en ook daarover weten ze weer de aandacht voor zichzelf op te eisen )
Gelukkig maar dat dit soort berichten nooit naar buiten komen , want de ‘ rapen zouden gaar zijn ‘
Ze kunnen een voorbeeld aan ons nemen.
Hier is iedereen altijd direct en ruimhartig gecompenseerd voor de lokale gevolgen van de gas-, zout-, kolen- en (recent) de windwinning.
Kuch.
Indonesie is ver weg. Congo ook, Bolivia en Chili ook. Dus het interesseert de deuger niet. Die deugt zich de pan uit en sluit z’n ogen voor alles behalve deugen. Dat de wereld door zijn deugen naar de gallemiezen gaat zal de deuger een worst wezen. Deugen uber alles.
Wij zouden dus gewoonweg enkele kolengestookte elektriciteitscentrales kunnen bouwen, als ze maar weer worden afgebroken voor 2050. Ziedaar de idioterie van Net Zero.
Ed, reken even mee.
Bouwen duurt zeker 3 jaar en slopen minstens 2 jaar.
Kortom, levensduur ongeveer 20 jaar.
Daar trapt niemand in, behalve de overheid want het is toch maar belastinggeld.
Er is nog altijd de mogelijkheid dat politici tegen 2050 afgekickt zijn van hun netzero waanideeën…
Nee Rudi, dat gaat niet gebeuren met de huidige leden van de Groene Khmer.
Wat wel hopelijk gebeurt is dat dat tuig in 2050 van het toneel is verdwenen en vervangen door fatsoenlijke politici, en daar moete WIJ als kiezers voor zorgen.
Een nieuwe trend : racistische plantnamen https://www.telegraaf.nl/nieuws/469171344/nieuwe-namen-voor-honderden-racistische-planten-caffra-wordt-affra
Dat hebben onze zuiderburen goed bekeken door wat wij afrikaantjes noemen als stinkertjes door het leven te laten gaan. Vraag blijft natuurlijk welke van de 2 namen nu het meest racistisch is?
Ach Rien, zolang als ik die flapdrol van een Maarten van Rossem in de eerste aflevering van de Slimste Mens zonder blikken of blozen met zijn bekende dedain linkse historici eigen hoor beweren dat de aarde opwarmt en dat dat komt door CO2, zo lang kijk ik nergens van op.
Gelukkig is dit zijn laatste jaar. Ben benieuwd wie hem gaat opvolgen, maar slechter kan het niet worden of het zou Geert Mak moeten zijn.
“Je zou een batterij-fabrikant in bijvoorbeeld Europa kunnen hebben die wettelijk verplicht wordt om alleen deze ‘groene nikkel’ te gebruiken’, zegt Irina Patrahau. Dit creëert vervolgens meer vraag en misschien krijgen ze subsidie van de overheid om hen te helpen de hogere prijs te betalen, wat de producenten van de groene nikkel zou kunnen helpen.”
De aap uit de mouw: Gratis geld in de vorm van subsidies! Print maar wat geld bij, of verhoog de belastingen. Groen nikkel, groen goud, groen noem maar op. Wij betalen wel en de rest van de wereld lacht in hun vuistjes.
Worldwide gold mining voor space exploration, weapons, computers, mobile communication en data storage. >>> natuur en milieu schade.
Keywords: bioremediation; environmental pollution; metal toxicity; mine wastes
Mijnbouwactiviteiten kunnen leiden tot de productie van grote hoeveelheden afval met zware metalen die op ongecontroleerde wijze worden vrijgegeven, wat leidt tot wijdverbreide verontreiniging van het ecosysteem. Hoewel sommige zware metalen die als essentieel worden geclassificeerd belangrijk zijn voor normale fysiologische levensprocessen, hebben hogere concentraties boven de vastgestelde niveaus schadelijke effecten op de gezondheid van de mens en biota. Bacteriën die bestand zijn tegen hoge concentraties van deze zware metalen, worden in het milieu aangetroffen als gevolg van verschillende inherente biochemische, fysiologische en/of genetische mechanismen. Deze mechanismen kunnen dienen als potentiële hulpmiddelen voor bioremediatie van locaties die vervuild zijn met zware metalen. Deze review richt zich op de effecten van afval met zware metalen dat wordt gegenereerd door goudwinningsactiviteiten op het milieu en de verschillende mechanismen die bacteriën gebruiken om het effect van deze zware metalen in hun directe omgeving tegen te gaan.
https://www.mdpi.com/1660-4601/13/11/1047