Door Jo Nova

Een minuscule terugtrekking van de extreme klimaathype begint.

In 2018 bleek uit een onderzoek van luchtfoto’s van 700 eilanden in de Stille Oceaan dat 89% even groot was of nog groter werd. Dit vernietigde nogal het idee dat de zeespiegel kleine landen opslokte. De New York Times zei niets. Het enige dat in de Stille Oceaan krimpt, zijn verlaten zandverstuivingen. Geen enkel eiland groter dan 10 hectare werd kleiner. Gemeten in vierkante kilometers is dat “0,1”. Ondanks de krantenkoppen en delegaties uit Kiribati en Tuvulu die om geld smeekten om het tij te keren, werden er geen eilanden met inwoners kleiner. Geen enkel eiland in de Stille Oceaan dat groot genoeg is om er toe te doen, verdween. De grootste 630 eilanden in de Stille Oceaan zijn al tientallen jaren niet meer getroffen door de klimaatverandering.

In 2023 kwam een ​​andere studie van 1.100 eilanden tot dezelfde conclusie. Om te ontdekken dat veel eilanden dingen bevatten die zo klein waren als een duizendste van een vierkante kilometer — we hebben het over zandvlaktes van 10 vierkante meter. (Er zijn walvissen die groter zijn dan dat.) Het Kench-team bestudeerde ook eilanden in de Indische Oceaan. In één geval sneden, hakten en boorden ze door een arm eiland op de Malediven en ontdekten dat het een geschiedenis had als een gemengde salade. De oceaan had elk deel ervan omgewoeld en omgedraaid.

Nu, zes jaar later, is de New York Times bezig met een inhaalslag op een klein deel: de Malediven, zo geven ze toe, verdwijnen niet zoals ze hadden moeten doen. Maar de Times zegt nog steeds niet dat het oorspronkelijke onderzoek in 2018 uitkwam, en dat honderden mediaverhalen over zeeniveau verkeerd, verouderd en zinloos waren, en dat alle beweringen over schade door eilandbewoners in de Stille Oceaan niet alleen schromelijk overdreven waren, maar volkomen ongegrond.

Ze zeggen niet dat alle angst die ideologische wetenschappers en slordige journalisten hebben aangewakkerd waarschijnlijk juist de eilandbewoners heeft geschaad waar ze pretendeerden om te geven. Ze geven niet toe dat dit ongetwijfeld duidelijk moet zijn geweest voor veel van de eilandbewoners die daar woonden, maar die de nepcrisis graag uitmelkten voor alles wat het waard was.

New York Times-logo

De verdwijnende eilanden die maar niet wilden verdwijnen

Door Raymond Zhong

Toen, nog niet zo lang geleden , begonnen onderzoekers luchtfoto’s te doorzoeken en ontdekten iets verrassends. Ze keken eerst naar een paar dozijn eilanden, toen naar honderden en inmiddels bijna 1000. Ze ontdekten dat de randen van de eilanden de afgelopen decennia waren afgekalfd en gegroeid: op de ene plaats geërodeerd en op de andere plaats toegenomen. Over het algemeen was hun oppervlakte echter niet gekrompen. In sommige gevallen was het juist andersom: ze groeiden. De zee steeg en de eilanden breidden zich met hen uit.

Wetenschappers begrijpen nu enkele, maar niet alle, redenen hiervoor ….

En het is altijd slecht nieuws, zelfs als de eilanden stabiel zijn:

Pas later ontdekten wetenschappers een belangrijk stuk van hun recentere geschiedenis: schommelingen in de zeespiegel, zo realiseerden ze zich, warnen de eilanden door de eeuwen heen meerdere malen laten verdroken en weer drooggevallen. Dat voorspelde niet veel goeds voor hen vandaag de dag, nu de opwarming van de aarde ervoor zorgde dat de oceanen sneller stegen.

The Times doet alsof de “verrassing” hier gewoon betekent dat de oceaan net zoveel geeft als hij wegneemt. Het is een beetje dling en een beetje stijging. De zeeën, zeggen ze, stijgen nog steeds, onzinnig genoeg. (Natuurlijk). In de wereld van socialistische propaganda betekenen wilde schommelingen in de zeespiegel in het verleden niet dat het klimaat altijd is veranderd, en moderne schommelingen kunnen ook natuurlijk zijn. Het betekent gewoon onheilspellend slechte dingen, die… overgaan in een vermelding van door de mens veroorzaakte klimaatverandering.

Ze stellen de zeeniveau-experts nog steeds geen moeilijke vragen, zoals: waarom heb je ons dit niet eerder verteld, aangezien we al sinds 1979 satellieten hebben? Heb je het niet gemerkt?

Ze vragen zich niet af of de VN dit al jaren geleden wist en niets heeft gedaan om de wereld te informeren.

The Times twijfelt niet aan stelt de heilige koe van de stijgende zeespiegel: zijn de schattingen van de jaarlijkse zeespiegelstijging werkelijk accuraat? Ik bedoel, als er geen eilanden verdwijnen, kunnen die satellietschattingen dan verkeerd zijn? Waarom laten duizend getijdenmeters zien dat de zeeën slechts 1 mm per jaar stijgen, terwijl de satellieten zeggen dat dit 3 mm per jaar is?

Komt dat doordat de satellietgegevens waren gekalibreerd op een dalende getijdenmeter in Hong Kong ? Is het waar dat de ruwe satellietgegevens in de jaren negentig zeer weinig stijging lieten zien, en dat een groot deel van de stijging te danken is aan door de mens veroorzaakte aanpassingen ?

Jo Nova.

En natuurlijk de grote vraag, de ergste vraag van allemaal: als de eilanden niet zinken en de zeeën niet veel stijgen, is klimaatverandering dan allemaal onzin?

***

Referentie

Duvat, VKE (2018). Een mondiale beoordeling van de veranderingen in de planvorm van atoleilanden in de afgelopen decennia . Wiley Interdisciplinaire beoordelingen: Klimaatverandering , e557. doi:10.1002/wcc.557

Kench, PS, Liang, C., Ford, MR et al. (2023) Rif-eilanden hebben zich de afgelopen twee millennia voortdurend aangepast aan veranderingen in het milieu. Nat Commun 14 , 508  doi.org/10.1038/s41467-023-36171-2

***

Bron hier.

***

 

 

 

 

Gerelateerd: