Je kent mij van de televisie!

Klimaatverandering tussen het noordpoolgebied en het zuidpoolgebied. Abeelding: Klaus Puls

Wat hiervan de oorzaak kan zijn, is onbekend, het is in ieder geval waarschijnlijk niet de CO2 of een opwarming van de aarde door CO2.

Geen mondiale thermometers tot 1979

Daarna (toen 0:33 minuten) draaide de NASA-film over de mondiale temperatuurverdeling op aarde. Daarover later meer. Het toont hun verspreiding vanaf 1880. Het enige probleem is dat niemand ter wereld tot 1979 thermometers had die de hele aarde bestreken. Dat begon pas met de satellieten, ook al bestrijken ze niet de poolgebieden. Pas vanaf de jaren dertig van de vorige eeuw waren er steeds meer thermometers beschikbaar – vooral in de VS, de Sovjet-Unie, Europa en China en deels in Australië – maar ook in de rest van de wereld, Afrika, Zuid-Amerika en grote delen van Azië bleven leeg. Dat bleef zo ​​tot vandaag.

Zo ook de oceanen, waar slechts enkele temperatuurmetingen op de belangrijkste vaarroutes plaatsvonden. Ook daar bleef de rest leeg. En de oceanen beslaan 70% van het aardoppervlak.

Van linksboven naar rechtsonder. Een van de laatste commerciële zeilschepen die rond 1900 in Hamburg, Duitsland, werd gebouwd om de noordelijke Atlantische Oceaan op te varen, met een lage dekhoogte.

Onder: Twee metingen uitgevoerd in kalm water die de variatie van SST afhankelijk van de diepte laten zien.

Rechtsboven: 4 verschillende emmers die door een zeeman zijn uitgeworpen en zich terugtrokken nadat ze het zeeoppervlak hadden aangeraakt. [10] Er zou water moeten worden verzameld op een diepte van ongeveer 1 m. De werkelijke diepte blijft onbekend.

Linksonder: variatie van de watertemperatuur gemeten in kalm water, afhankelijk van de diepte [17].

Rechtsonder. Tijdsduur van de reactietijd van een thermometer die in de herfst in het water van een emmer in het Skagerrak-gebied wordt geplaatst [18]. Nadat 10 minuten het evenwicht is bereikt, moet deze temperatuur worden geregistreerd.

Scheepsmetingen rond 2001 en het type schepen rond 1900 en in 2010. De metingen werden uitgevoerd met behulp van een emmer met de thermometer ondergedompeld, en vanaf circa 1940 tot 1945 via de motorkoelinginlaat, enkele meters onder het wateroppervlak. Beide metingen zijn niet vergelijkbaar, ook al wil je een verschil van 1 Kelvin per eeuw berekenen. En dat is volkomen verkeerd.

Welke temperatuur werd gemeten? De afbeelding van NASA is fictief

De videoclip van NASA moest laten zien hoe de temperatuur zich vanaf 1880 ruimtelijk had moeten ontwikkelen. Maar helaas is dat ook nep, want niemand ter wereld heeft deze temperaturen ooit gemeten, noch op het land, noch op de oceaan, afgezien van heel weinig gebieden.

En het wordt vooral van cruciaal belang als je de vraag wilt beantwoorden: welke temperatuur wordt bijvoorbeeld gemeten, die wordt gebruikt om de gemiddelde wereldtemperatuur te berekenen? Zoals we allemaal weten, is temperatuur een maatstaf voor de thermische energie die een stof heeft. Dit betekent dat het onlosmakelijk verbonden is met het materiaal en daarmee de plaats waar gemeten wordt. Ze heeft ook een intens formaat. Hieruit volgt dat temperaturen niet fysiek kunnen worden gemiddeld. Wat eruit komt is best aardig, en kan voor sommige doeleinden gebruikt worden, bijvoorbeeld om de klimaatzones in te richten volgens Köppen, maar heeft geen enkele fysieke relevantie.

Hier zijn enkele voorbeelden.

Dit zijn verschillende weerhutten die de afgelopen 150 jaar in gebruik zijn geweest. Aan de rechterkant zijn degenen die vandaag de dag worden gebruikt.

Figuur 1, de linkerafbeelding (bron [8]) toont een verscheidenheid aan schermontwerpen uit de vorige eeuw. Van links naar rechts: The French Screen, ter vergelijking een man, dan het originele Stevenson Screen en de hoge Wild’sche Hütte gebruikt in Rusland. De rechterafbeelding (Bron [7]) van links naar rechts toont 2 nieuwere Stevenson-schermen, iets groter dan het origineel, en een keur aan ronde moderne behuizingen voor elektronische sensoren. Je moet je realiseren dat niet alleen de grootte nogal verschilt, maar ook de sensorhoogte die voor het Stevenson-scherm varieert van ongeveer 1 m tot 2 m tot 3,2 m voor het Russische scherm.

Elk van deze meetpunten, zelfs als ze zich op dezelfde plaats bevinden, heeft een andere temperatuur, bijvoorbeeld veranderd door de hut of de verf ervan, en ook verschillend afhankelijk van de hoogte. De vraag blijft dus: wat hebben ze daar gemeten om bijvoorbeeld de verandering van 1,1 K in de wereldtemperatuur in de afgelopen eeuw te bepalen? Niemand weet het!

Dit betekent dat de voorstelling van NASA – zeker gemaakt volgens ‘wetenschappelijke regels’ – fictief is.

Er wordt gezegd dat bosbranden de klimaatverandering vertegenwoordigen. Echt?

Op minuut 01:20 worden bosbranden gebruikt om mijn eerdere antwoord te weerleggen dat mensen naar het zuiden vluchten omdat het daar zo warm is. Je kunt er ook van uitgaan dat de spreker niet alleen appels met peren vergelijkt, dat wil zeggen de zomer in het zuiden met de winter in het noorden, maar in het artikel ook mensen misleidt. Bijvoorbeeld als ze de bosbranden in Spanje en Italië toewijst aan CO2.

Maar hout brandt pas bij 240 tot ongeveer 340 °C, en niet bij 30 of 40 °C. Het hout moet dus eerst worden ontstoken. Dit wordt meestal veroorzaakt door brandstichting. En natuurlijk de droogte die ontstaat door warmte zonder regen, maar ook bij koud weer, als het maar droog is. Weet iemand dat bijvoorbeeld? Antarctica is het droogste continent ooit. Er groeien daar echter nauwelijks bomen die kunnen verbranden.

En hier is een afbeelding van de bosbranden in de VS. Zoals je daar kunt zien, kwamen deze in de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw vaak voor. Als je de woordvoerster van ndr/swr volgt, zou dat betekenen dat de klimaatverandering – vooral in de VS – en veroorzaakt door CO2, tussen 1926 en 1938 heeft toegeslagen. Maar we kwamen erachter dat dit pas gebeurde sinds de CO2-uitstoot begon toe te nemen, dat wil zeggen na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Wat nu?

Een bonus voor CO2-uitstoters

We gaan verder met minuut 2.00

Daarin eis ik, zij het nogal gekscherend, dat de uitstoters een bonus krijgen in plaats van een boete, omdat zij aanzienlijk bijdragen – zo wordt aangenomen – dat er meer CO2 in de atmosfeer terechtkomt, en dus aanzienlijk bijdragen aan het voeden van de wereld tijdens de opwarming.

https://www.nasa.gov/centers-and-facilities/goddard/carbon-dioxide-fertilization-greening-earth-study-finds/

Nu was dat vóór de lockdown, wat pas in 2020 gebeurde. En wat dit bewees, daarover later meer.

Limburg is een ontkenner van klimaatverandering

Het gaat verder met minuut 2:14 waarin ik door de spreker als volgt wordt beschreven:

“Limburg vertegenwoordigt de strategie van ontkenners van klimaatverandering om twijfels te zaaien over door de mens veroorzaakte klimaatverandering met behulp van pseudowetenschap.

Dit is niet alleen vreemd Duits, het is ook feitelijk onjuist, maar het is vooral een regelrechte laster tegen mij. Ik ben geen ontkenner van de klimaatverandering, noch zaai ik pseudo-wetenschappelijke twijfels. Ik en veel van mijn collega’s kijken naar de echte wereld en zien dat die heel anders werkt dan bijvoorbeeld de heer Terli zegt.

De mens is de schuldige

Minuut 2.30

Op dit moment wordt er – volgens het IPCC – een lopende grafiek getoond die de opwarming van de afgelopen 150 jaar zou moeten weergeven.

Allereerst moet worden opgemerkt dat de IPCC-grafiek geen foutbalken vertoonde. Dit is zo ongebruikelijk, niet voor het IPCC, maar voor een wetenschappelijk artikel, dat het in de sfeer van de fabel moet worden geplaatst. Omdat de historische temperatuurgegevens een groot aantal fouten bevatten die volgens de foutenvoortplantingswet van Gauss optellen en elkaar niet compenseren.

Dit zijn systematische fouten. Dit betekent dat de historische temperatuurreeksen omgeven zijn door een onzekerheidsband van enkele Kelvin breed. Maar met uitzondering van een paar klimaatonderzoekers negeren de Terli’s van deze wereld dit feit volledig. Zeldzame uitzonderingen zijn onder meer Richard Muller, de hoofdauteur van de BEST-serie.

Het moet daarom nog worden gezegd dat niemand ter wereld in deze grafiek enige mogelijke oorzaken kan toewijzen. Ook geen Terli, ook geen ndr/swr. Bovendien zijn de gegevenssets waaruit deze grafiek bestaat, autogecorreleerd. Dit betekent dat een warme dag eerder wordt gevolgd door een nieuwe warme dag dan door een koude dag. Dit alleen al veroorzaakt een verdere systematische fout van ongeveer 0,4 Kelvin. Dat zou Terli ook moeten weten als hij echt wetenschappelijk te werk wilde gaan.

In minuut 2.27 wordt vervolgens beweerd dat het IPCC op basis van grafieken vanaf 1870 heeft vastgesteld dat alleen de mens verantwoordelijk is voor de temperatuurstijging, en dat de bijdrage van de zon nul is.

Afbeelding van ndr DAS! Uitzending of “Door de mens veroorzaakte klimaatverandering en zijn sceptici” Temperatuurstijging zonder zon.

Nou ja, het IPCC. Afgezien van de vraag hoe het IPCC de temperaturen van voor 1979 heeft kunnen bepalen, terwijl ze daarvoor nauwelijks thermometers hadden, is de andere vraag hoe ze de zon op nul hebben gezet.

Want dat speelt geen rol bij de opwarming, zelfs niet in het laatste IPCC-rapport. Het wordt de facto als nul vermeld in de grafische weergave SPM.2 in het rapport. Nu weten we, uiterlijk na Halley (dat is die met de komeet), dat zonnevlekken sterk correleren met de tarweoogst. En sinds Henryk Svensmark en Nir Shaviv weten we dat de zonnewind, in combinatie met kosmische straling, een sterke invloed heeft op de wolkenvorming op deze planeet. Kijk eens naar Henrik Svensmark: Inzicht in het verband met het kosmische stralingsklimaat met behulp van experimenteel en empirisch bewijs. En hier is de Nobelprijswinnaar voor natuurkunde John Clauser: De wolkenthermostaat regelt het klimaat.

Daarom zou je iets moeten toevoegen uit de echte wereld van metingen, waar je als wetenschapper – inclusief de heer Terli – meer op georiënteerd zou moeten  zijn. Zo zijn de duur van de zonneschijn in Europa en de bewolking in Europa, gemeten door satellieten in het kader van het Copernicus-programma, toegenomen.

De auteurs schrijven dat de aanzienlijke bovengemiddelde zonneschijn van januari tot mei de toename van het aantal jaarlijkse zonneschijnuren gedurende 40 jaar heeft doen toenemen. 200 Extra uren zonneschijn per jaar, meer dan een half uur per dag – dat is nieuws waard.

Een soortgelijke trend bestaat sinds 2000 wereldwijd. Deze opwindende ontwikkeling van de afgelopen veertig jaar, die in de wetenschappelijke literatuur wordt omschreven als het dunner worden van de wolken, heeft de klimaatontwikkeling van de afgelopen decennia in veel grotere mate beïnvloed dan eerder werd aangenomen. Dit effect komt niet voor in de samenvatting voor beleidsmakers.

De vraag die nog niet kan worden beantwoord is of de toename van het aantal zonne-uren een natuurlijk proces is, bijvoorbeeld als gevolg van een verandering in de zonnewind en daarmee de invloed van wolken, zoals Henryk Svensmark en anderen hebben beschreven, en of het misschien iets heeft te maken met de afname van zwavel- en stofaerosolen in de jaren negentig van de vorige eeuw. Of allemaal samen. Dat weten we nog niet, maar over een paar jaar zal het zeker duidelijk worden. We weten maar één ding: het heeft niets met CO2 te maken.

Terli spreekt van “opwarming van de aarde”

Op minuut 3:23 geeft de voice-over ook commentaar op Exxon, iets waar Terli later naar verwijst. En dan zegt Hinnerk Baumgarten dat de klimaatscène ook zeer goed genetwerkt is om recht te doen aan beide kanten, wat ook uit de fnale versie is geschrapt.

In minuut 4:11 spreekt Terli vervolgens over ‘de opwarming van de aarde’ die niet voldoende wordt bestreden en volgt daarmee de taal van bijvoorbeeld Greenpeace als alarmtaal. Hoe je spreekt over verwarming in een wereld waarvan de gemiddelde waarden 60 Kelvin verschillen en pieken tot 160 Kelvin – en dat veronderstelt slechts 1,1 Kelvin verwarming – laat zien wie het geesteskind van de heer Terli is. Dit is geen wetenschapper maar een activist.

In minuut 4:24 geeft Terli commentaar op het Kyoto-protocol en het Parijs-akkoord van 2015. Hij doet alsof wij – wie hij bedoelt, is niet helemaal duidelijk, Duitsland of de wereld – het hebben afgeremd, maar niet genoeg. Maar zoals de lockdown van 2020 liet zien met de gedwongen reductie van 2,4 Gt, wat evenveel is als Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje en Italië samen in een jaar uitstoten, zou de toename van de CO2-concentratie, dat wil zeggen het klimaat, van invloed moeten zijn. Maar deze vertoont niet eens een dipje. Deze bleef ongehinderd stijgen met 2 ppm/jaar. Hier is wat informatie erover.

Dit betekent dat de antropogene CO2-emissies binnen de meetonzekerheid vallen. Ze zijn onbeduidend.

Limburg is een leek en het broeikaseffect is al 200 jaar bekend

In 4:55 zegt hij over mij dat ik een leek ben. Nu ben ik iemand die al ruim 20 jaar dag in dag uit met dit onderwerp bezig is. Dus als iemand een leek kan worden genoemd, en inderdaad een leek die beweert de wetenschap te kennen, dan is het de heer Terli, die slechts een meteoroloog is.

En dan doet hij de ene bewering na de andere, bijvoorbeeld in minuut 4.49 is de zon niet verantwoordelijk voor de klimaatverandering. De vraag blijft door hem onbeantwoord, zie de eerdere uitleg, en hij vermeldt niet waar de energie die de aarde verwarmt vandaan komt. En dat de eerder genoemde zonnewind niet constant is, zie je bijvoorbeeld aan het noorderlicht (zonnewind), dat dit jaar zelfs Midden-Europa bereikte. In deze context zou ik u willen verwijzen naar de gedetailleerde discussie over zonne-energie een paar regels eerder.

En dan zegt hij op minuut 5:00 dat ik het broeikaseffect begatelliseer, iets wat ik helemaal niet had genoemd. En zegt dan dat dit al zo’n 200 jaar bekend is. Ik zou echter graag bewijs willen hebben, een meting of waarneming waaruit blijkt dat het bestaat. Tot die tijd verwijs ik naar de voormalige hoofdauteur van het IPCC, John Mitchell ^[1], die heeft verklaard:

“Het is alleen mogelijk om de opwarming in de 20e eeuw toe te schrijven aan menselijk ingrijpen als men numerieke modellen van het klimaatsysteem gebruikt.”

Of Reinhard Zellner ^{[2 ]} op het typische bezwaar dat het broeikaseffect niet kan worden bewezen:

‘Dat klopt, er bestaat geen laboratoriumexperiment dat de opwarming rechtstreeks detecteert door middel van infraroodabsorptie van CO2.’

***

• Prof. John Mitchell, IPCC hoofdauteur en hoofd Metoffice in John Mitchell, Julia Slingo, David S. Lee, Jason Lowe & Vicky Pope: ‘CLIMATE CHANGE Response to Carter et al.’, World Economics, 8 (1): 221228. ↑
• Onder andere prof. Reinhard Zellner, studiecommissies – “Bescherming van de atmosfeer van de aarde” en “Bescherming van mensen in het milieu” Nieuws uit de chemie |62| mei 2014; Publicatieblad van de Vereniging van Duitse Chemici ↑

***

Bron hier.

***