Van een onzer correspondenten.

Enigszins weifelend staat de blinde Elisabeth Smelik aan de rand van een zebrapad in het drukke centrum van Assen. De geleidestrook heeft haar tot zover gebracht, nu moet ze nog oversteken. En juist dat wordt steeds uitdagender, zegt ze.

‘De laatste jaren zijn er steeds meer elektrische voertuigen bij gekomen. Die hoor je niet. Een snelle fatbike? Totaal stil. En dan heb ik het niet eens over de elektrische auto’s en bussen. Ik hoor het overige verkeer wel, maar niet de elektrische voertuigen die langs me rijden.’

De witte taststok is dan een hulpmiddel dat door visueel beperkten wordt gebruikt.

‘Ik zet de stok eerst schuin voor me, aan de rand van de weg. Wanneer ik denk dat het veilig is, steek ik de stok voor me uit in de lucht. Dan hoop ik maar dat ook de elektrische voertuigen me gezien hebben en stoppen, want ik heb hen dus niet gehoord.’

Meestal gaat het goed, maar niet altijd.

‘Dan heb ik ineens een fietser aan de haak geslagen. Of ik hoor de piepende remmen van een auto. Nou, dan zit m’n hart in mijn keel.’

Eergisteren, 15 oktober, was wereldwijd uitgeroepen tot Dag van de Witte Stok. Onder het motto ‘Op pad met de witte stok, geef ons de ruimte’ vragen mensen met een visuele beperking aandacht voor het feit dat de openbare ruimte een uitdaging voor ze is.

Want maar weinig mensen kennen het de gebaren van de omhoog geheven witte stok. Ook het winkelend publiek in Assen niet.

‘Heel eerlijk? Ik heb geen idee’, geeft een man toe. ‘Dat ze over willen steken?’, waagt een jongedame. Dat ze dan vervolgens moet stoppen om de blinde of slechtziende veilig over te laten steken, is haar dan weer niet bekend. “Nee, dat wist ik niet.’

Voor de blinde Smelik is het allemaal geen nieuws.

‘Daarom is het des te belangrijker dat er zo’n speciale Dag van de Witte Stok is. We hopen op meer bewustwording en begrip van iedereen om ons heen.’

***

Bron hier.

***

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: