Van een onzer correspondenten.
Door Jon van Diepen
Na 25 jaar komt er een nieuwe Energiewet. Volgens veel deskundigen biedt de voorgestelde Energiewet belangrijke kansen om de energietransitie in goede banen te leiden en de werking van de energiemarkt te verbeteren. De wens is dat deze wet genoeg handvatten biedt om Nederland in 2050 CO2-neutraal te maken. Uit de Deskundigenbijeenkomst van 10 september blijkt dat het maar zeer de vraag of dat met het huidige wetsvoorstel gaat lukken.
Ook TNO maakt zich zorgen over de ongelijkheid tussen groepen burgers
Tijdens de bijeenkomst waren er twijfels over het draagvlak die verbonden zijn aan de wet; draagvlak zowel vanuit de consumenten als vanuit de industrie. Vanuit de drie deskundigen op het gebied van ‘Consumenten en Energiearmoede’ was er grote zorg over de betaalbaarheid van de (toekomstige) energierekeningen van burgers en met name voor de zogenoemde kwetsbare afnemers. Nibud stelt dan ook:
‘De nieuwe energiewet moet rekening houden met huishoudens die extra kwetsbaar zijn bij prijsstijgingen. Voor hen moet de energierekening betaalbaar blijven.’
In de nieuwe wet komt dan wel een ‘Modelcontract met vaste prijzen’ maar terecht stelt Gaslicht.com:
‘Hoe gaat ervoor gezorgd worden dat de modelcontracten marktconform zijn, volgens aanbod op maat worden gepresenteerd en op eenvoudige wijze breed in de markt afsluitbaar zijn?’
Ten slotte maakt ook TNO zich zorgen over de ongelijkheid tussen groepen burgers, wat zorgt voor ondermijning van het draagvlak. En een slecht draagvlak zorgt onherroepelijk voor vertraging van de energietransitie!
Zo schat Energieteam 2050 dat een CO2-vrij energievoorziening in dat jaar, zo’n 300 tot 600 miljard euro gaat kosten.
De energiearmoede voor kwetsbare afnemers is nu (tijdelijk) minder ernstig maar de situatie voor met name energie-intensieve bedrijven is momenteel zorgwekkend. Zij ondervinden nadelige gevolgen van de hoge netwerktarieven en elektriciteitsprijzen, die aanzienlijk lager zijn in omliggende landen. De wet biedt geen verbetering voor huidige situatie van de (energie-intensieve) industrie.
Hogere energiekosten ondermijnen het draagvlak. En de kosten zullen zeker gaan stijgen. Zo schat Energieteam 2050 dat een CO2-vrij energievoorziening in dat jaar, zo’n 300 tot 600 miljard euro gaat kosten. Dit is mede afhankelijk van hoeveel (zware) industrie in dat jaar nog in ons land aanwezig is. Deze kosten zijn o.a. nodig voor investeringen in de ‘verzwaring’ van het elektriciteitsnet door netwerkbedrijven als Tennet, Liander, Stedin (8 miljard euro per jaar!). Er is bovendien grote kans dat deze kosten uiteindelijk flink hoger gaan uitvallen dan begroot, bijvoorbeeld de kosten van Net op Zee.
Daarnaast stelt de TU Delft dat Wind op Zee gesubsidieerd moet blijven worden om zo een overaanbod aan electriciteit te creëren. Dit overaanbod is nodig om, in de toekomst, waterstoffabrieken van groene stroom te voorzien. Voor de productie, transport en opslag van groene waterstof zijn nog geen precieze kosten bekend maar deze zullen ook in de miljarden euro’s lopen.
Ten slotte kan de minister de transmissiesysteembeheerder voor elektriciteit opdragen een strategische reserve in te richten. Dit is zeer wenselijk omdat er volgens de modellen na 2030 voor minimaal 200 uur geen zekerheid is op voldoende elektriciteit. Kosten voor extra regelbaar (fossiel) vermogen als backup zal dus ook meegenomen moeten worden.
Er zal een balans moeten zijn tussen de bescherming van kwetsbare consumenten en financiële ruimte voor ondernemerschap. Zonder een goed business-model zal er niet of nauwelijks geïnvesteerd worden in de energietransitie. Dit geldt in het bijzonder voor de private CO2- en waterstofmarkt. Volgens deze marktspelers zorgt de nieuwe wet zelfs voor een achteruitgang. De achtergrond is dat publieke infrastructuurbedrijven, zoals Gasunie, hun bevoegdheid mogen uitbreiden met infrastructuur voor de invoer, uitvoer, doorvoer, omzetting of overslag van waterstofgas, waterstofdragers en CO2.
Deze uitbreiding leidt, volgens de private spelers, tot marktverstoring, omdat publieke infrastructuurbedrijven door hun overheidspositie oneigenlijke concurrentievoordelen hebben ten opzichte van private spelers. Hierdoor worden private initiatieven ontmoedigd. Dit kan voor verminderde draagkracht zorgen voor de ontwikkeling van de waterstofmarkt, die immense (private) investeringen vraagt en nu nog maar in de kinderschoenen staat.
Waterstoftransitie: 60%-70% van alle energie gaat verloren.
Die waterstofmarkt is de bottleneck van de huidige opzet van de energietransitie. Momenteel is de Nederlandse productiecapaciteit voor groene waterstof nog heel klein (1MW) en deze zal minimaal 10GW (= 10000 x groter) moeten worden om de overcapaciteit van wind- en zonne-energie voldoende te kunnen opvangen. Hoe realistisch is dit? Oftewel hoe wenselijk is het om hier blijvend in te investeren?
Het doel van het Nederlandse Energiebeleid is een CO2-neutraal 2050. Dit zal moeten gebeuren door een (vrijwel) gehele elektrificatie van het energievoorziening. Momenteel komt energie voor zo’n 90% uit moleculen van olie, gas, kolen en biomassa. Slechts 10% komt van elektronen uit zon, wind en kernenergie. Vrijwel alle energie voor transport, industrie en verwarming voor de gebouwde omgeving en de landbouw komt nu van fossiele moleculen; dit zal dus in de toekomst van elektriciteit moeten gaan komen. Die uitdaging is groot.
De strategie is dat alle benodigde elektronen moeten komen uit zonne- en met name windenergie. Deze beide vormen zijn echter afhankelijk van het weer. Dit resulteert in pieken en dalen in de stroomproductie en dit sluit niet goed aan bij de stroomvraag. Bij stroompieken worden wind- en zonneparken nu deels afgeschakeld om de stroomvraag en het stroomaanbod in evenwicht te houden. Om dit structureel op te lossen is opslag van elektriciteit een must-have voor het slagen van de energietransitie. Een batterij is de bekendste vorm van elektriciteitsopslag maar voor grootschalige of langdurige opslag is een batterij niet geschikt, terwijl juist grootschalige (seizoens)energieopslag nodig is voor grote warmtevraag in de koude wintermaanden. Deze energieopslag voor de wintermaanden komt nu vanuit bergingen vol met aardgasmoleculen. Maar in de toekomst moet dat komen van waterstofmoleculen.
De focus op waterstof komt omdat dit gas de makkelijkste vorm is om elektriciteit grootschalig op te slaan. De omzetting van elektriciteit naar waterstof gebeurt door elektrolyse waarbij waterstof geproduceerd wordt (door een reactie van elektriciteit met water). Waterstof is dus ‘slechts’ een energiedrager en geen energiebron die de energie levert vanuit de natuur.
Nederland heeft een ambitieuze waterstofstrategie opgesteld. De grote overschotten van zon- en windenergie worden omgezet naar groene waterstof. Dit kan vervolgens worden ingezet als energiedrager voor industrie, zwaar transport en voornamelijk als opslag van hernieuwbare energie. Op windloze of windluwe momenten kan de opgeslagen waterstof namelijk weer omgezet worden naar elektriciteit, via een brandstofcel. Dit proces van het omzetten van elektrische energie naar waterstof en vervolgens terug naar elektriciteit via de brandstofcel wordt een round-trip genoemd. Een zeer belangrijk nadeel is wel dat er bij elke omzetting verliezen optreden. Hierdoor ligt de zogenoemde round-trip-efficiëntie op slechts 30-40%. Oftewel: 60%-70% van alle energie gaat verloren.
***
Bron hier.
***
Kortom, die 1000 miljard halen we op onze sloffen!
Gezichtsverlies is voor alle betrokkenen bij de energietransitie het grootste probleem. Heb je eens wind en zon gezegd, dan moet je dat blijven zeggen. Er is géén terug.
Als je al gedacht had dat lithium opslag gepaard gaat met meer uitbraak van branden dan ben je met H2 opslag nog veel verder van huis. Het waterstof molecuul (H2) is zo klein dat het door metaal kan vreten. Als er ergens een lek is, hoopt het ook op bij het plafond omdat het zo licht is en dan krijg je dus heel gauw een plofbaar mengsel. Ja.Ja. Door die grote ontplobaarhed van waterstof is al ons water in de oceanen terecht gekomen.Je hebt maar een heel klein beetje statische electriciteit nodig om het mengsel van zuusrtof en waterstof te laten ontploffen.
We zullen zien. Na een paar ongelukken houden ze er wel mee op denk ik. Dat hebben ze in Noorwegen ook al ingezien, denk ik.
Het plan van Lievense was beter geweest. Gebruik de wind molen weer om water ergens in een groot reservoir op te pompen en als je stroom nodig hebt, maak je hysro-electriciteit. Ik dacht dat de Belgen ook al een keer met zoiets bezig waren geweest.
Helaas. Dit is ook heel ver van rendabel.
Zelfs nog minder rendabel dan windturbines en zonnepanelen.
https://ejbron.wordpress.com/2024/10/05/video-co2-offers/
https://ejbron.wordpress.com/2024/10/05/verlos-de-noordzee-van-de-windparkwaanzin/
Henry,
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Waterkrachtcentrale_van_Coo-Trois-Ponts
De omgeving moet er wel geschikt voor zijn. Een “heuvelachtig” landschap is nodig.
Er zitten zoveel ‘groen’ onbeheersbare en linkse wensdromige kanten aan deze nieuwe energiewet, dat kabinet Schoof dit hele wetsvoorstel maar beter door de shredder kan halen. Bovendien CO2-neutraal (ook in 2050) is onmogelijk zolang biomassa-elektriciteit (CBS) 40% van ‘hernieuwbare’ (wisselvallige zon-wind) energie (CBS: 17%) blijft uitmaken.
Hergroei tot oude niveau van de gekapte bossen ten behoeve biomassa / woodpellets duurt langer dan 30 jaar en de ‘kwalijke’ CO2-uitstoot van biomassa-verbranding is 120% van steenkool-verbranding.
Bovendien CO2 is greening the world; https://www.nasa.gov/centers-and-facilities/goddard/carbon-dioxide-fertilization-greening-earth-study-finds/
Stop biomass … ‘just dig it’ and go green the world by planting trees, not by felling them.
Heb jij geweten dat meer groen ook de aarde warmer maakt?
Jazeker, er is een laag percentage (0,4%) waardoor CO2-emissie de aarde / klimaat gematigd opwarmt, maar niet zo erg zoals het VN-IPCC al decennia bewust schromelijk overdrijft zoals Andy May en Marcel Crok aantonen. AR6 van het IPCC (die geeft dat toe) dat zijn modellen (bewust!) te heet zijn. Ook op dit moment nemen extreme weersomstandigheden wereldwijd niet toe. Sommige gebieden profiteren, andere lijden, zo werkt het veranderlijke WEER.
https://www.climategate.nl/2024/07/kooldioxide-en-gematigde-klimaatopwarming-zijn-geen-problemen/
Henry
Dat opwarmen kan geen probleem zijn. Ooit was de aarde veel groener en nog langer ook. En dat extra groen toen kun je de mens niet aanrekenen.
Blijkbaar is het dus normaal dat het warmer is bij een groenere planeet. Of begint de politiek straks over het creëren van meer woestijnen om het meer af te laten koelen? Vergelijkbaar met het tot in het absurde schoner maken van de lucht en vervogens beginnen te emmeren over geo= engineering.
Snap jij het nog?
Groene dromen, rode nachtmerries.
Hoe dan ook, Gemini staat weer op 64 MW, zo’n 10% van het vermogen en de zon is net naar nul gezakt.
De komende nacht wordt iets minder koud dan de vorige.
Op dit moment komt ongeveer 0,5% van ons energieverbruik uit zon en wind.
Fijne avond allemaal.
Het GROTE plaatje, dat men maar niet wil zien.
https://www.cafeweltschmerz.nl/videos/geopolitieke-wereldtheater/
Ken uw vijand!
De extra kosten voor de energietransitie worden uiteraard doorberekend aan aangesloten bedrijven en huishoudens. De meer draagkrachtige bedrijven en huishoudens zouden in deze kosten kunnen vermijden door aan energiebesparing te doen dus door minder gas/stroom te gebruiken maar ook door zelf stroom op te wekken met zonnepanelen, al dan niet met een thuisaccu. Dat betekent dat de transitiekosten door een kleiner deel van de afnemers gedragen moet worden met als gevolg dat de kosten voor de doorgaans minder draagkrachtige afnemers nog hoger zou worden.
Ik verwacht daarom dat komende jaren het aandeel vaste kosten op de energierekening aanzienlijk zal toenemen terwijl het aandeel variabele kosten evenredig zal dalen. Met als gevolg dat je sowieso een hogere rekening krijgt, zelfs als je vrijwel geen gas/stroom meer afneemt. Vluchten in energiebesparing of eigen opwekking werkt dan niet meer.
Hier op Curaçao betaal je bijna alleen variable kosten die bovendien gestaffeld zijn zodat de meest kwetsbare huishoudens hun energierekening laag kunnen houden door weinig af te nemen. De meer draagkrachtige huishoudens betalen met hun veel hogere verbruik een progressief hoger tarief. De vaste lasten zijn echter voor iedereen, schrik niet € 0,25 per maand voor de huur van de water- én stroommeter. Met een gemiddelde maandrekening van € 150 voor water en stroom is dat dus 0,17%.
Ter vergelijking: in NL betaalt men gemiddeld € 200 aan energie waarvan € 50 aan vaste lasten. Dus het aandeel vaste lasten is met nu al 25% zeer hoog te noemen maar ik zal niet raar opkijken als dit percentage komende jaren zal stijgen naar 60-80%. En denk maar niet dat de variabele kosten evenredig zullen dalen. Het variabele tarief wordt gewoon op peil gehouden of hooguit minimaal verlaagd om de indruk te wekken dat je goedkoper uit bent.