Door Lucas Bergkamp.
Op 12 november heeft het Hof Den Haag uitspraak gedaan in de ‘klimaatzaak van de eeuw’ die Milieudefensie (hierna FoE) in 2019 tegen Shell heeft aangespannen. Milieudefensie eist dat Shell de uitstoot in de gehele keten met minimaal 45% reduceert in 2030. Stichting Mens & Milieu (M&E) heeft zich bij de zaak gevoegd om de belangen van Nederlandse burgers te behartigen.
Het Hof van Beroep was niet onder de indruk van de “go green or go extinct” retoriek van Milieudefensie en verwierp haar claims. Niettemin laat de uitspraak van het Hof van Beroep veel te wensen over en heeft het de dreiging niet weggenomen dat activistische NGO’s klimaatzaken starten om “systeemverandering” te bewerkstelligen, d.w.z. democratie opzij te zetten, burgers ondergeschikt te maken en de economie te vernietigen.
Klimaatwetenschap
Hoewel M&M sterke weerleggingen had gegeven met deskundigenrapporten, nam het Hof van Beroep kritiekloos veel van de feitelijke uitspraken over de urgentie en ernst van het klimaatprobleem over. Daarbij vertrouwde het Hof op de autoriteit van het IPCC en de vermeende “consensus” die uit hun rapporten zou voortvloeien, met name de SPM’s (SMP=Samenvatting voor beleidmakers).
Het Hof nam de IPCC-rapporten niet alleen als onweerlegbaar bewijs, maar kende er ook normatieve kracht aan toe. Zo oordeelde het Hof dat klimaatwetenschappers hebben vastgesteld dat de gemiddelde temperatuur op aarde niet meer dan 1,5 graad mag stijgen. Daarmee negeerde het Hof, net als de Hoge Raad, dat de wetenschap geen normen kan stellen en dat wetenschappers niet bevoegd zijn om maatschappelijke standaarden te stellen. De wetenschappelijke tendens van de Nederlandse rechtspraak is uiterst zorgelijk en voorspelt weinig goeds voor toekomstige klimaatgerelateerde uitspraken.
Gevaarlijke klimaatverandering
Een voorbeeld hiervan is dat het Hof tot de alarmistische conclusie komt dat “het klimaatprobleem het grootste probleem van onze tijd is” en dat het gevaar van klimaatverandering groot en zelfs “levensbedreigend” is. Op basis van de niet-feitelijke vaststellingen van feiten en verplichte verwijzingen naar het klimaatakkoord van Parijs, het Urgenda-arrest en de Klimaseniorinnen- uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, bevestigde het Hof een recht op bescherming tegen “gevaarlijke klimaatverandering.”
“Bescherming tegen gevaarlijke klimaatverandering,” zegt het Hof, “is een mensenrecht,” zonder enige kanttekeningen of kwalificaties. Het realiseren van dit mensenrecht zal uiteraard ten koste gaan van allerlei andere mensenrechten en belangen, zoals het recht op (of belang in) betrouwbare en betaalbare energie. Onvermijdelijk zal het recht op bescherming tegen “gevaarlijke klimaatverandering” de realisatie van andere “duurzame ontwikkelingsdoelen” schaden. Hoewel M&E dit soort afwegingen uitgebreid had aangekaart, namen de rechters niet de moeite om deze implicaties van klimaatmoraal te behandelen.
Hondenfluitje
Dit nieuwe mensenrecht moet niet alleen door staten worden gerespecteerd, maar ook door grote bedrijven, oordeelde het Hof. In het burgerlijk aansprakelijkheidsrecht vertaalt dit recht zich in een zorgplicht voor bedrijven. Volgens het Hof vereisen de doelstellingen van Parijs maatregelen om de vraag naar fossiele brandstoffen te verminderen en het aanbod van fossiele brandstoffen te beperken. Olie- en gasbedrijven moeten daarom rekening houden met “de negatieve impact op de energietransitie bij het investeren in de productie van fossiele brandstoffen.”
Met deze redenering suggereert het oordeel dat “het redden van het klimaat” sluipende onteigening van olie- en gasbedrijven legitimeert. Dit hondenfluitje ontging de advocaat van FoE niet, die hintte op verdere juridische procedures om de ontwikkeling, uitbreiding en financiering van olie- en gasproductie te voorkomen, verwijzend naar de aanstaande klimaatfinancieringszaak tegen ING, de grootste Nederlandse bank.
Reductiepercentage
FoE verloor de zaak op basis van twee heldere momenten van de rechters. FoE had geëist dat Shell scope 1, 2 en 3 emissies zou verminderen. Met betrekking tot scope 1 en 2 oordeelde het Hof van Beroep dat Shell zich aan dit doel had gecommitteerd en op weg is om het te bereiken, dus die claim werd afgewezen.
Met betrekking tot scope 3-emissies concludeerde het Hof van Beroep dat noch de wet noch de klimaatwetenschap specifieke reductienormen voor een bedrijf als Shell vaststelt. De 45% die FoE aanhaalde, zo oordeelde het Hof, is slechts een “gemiddelde wereldwijde reductie in alle sectoren” die niet van toepassing is op elk land en elke bedrijfssector afzonderlijk. Dit punt was inderdaad goed uitgelegd in de indieningen van M&E bij het Hof.
In dit opzicht fungeert het vonnis als dialoog tussen de rechter en de klimaatbeweging. De klimaatwetenschap weet dus wat er van haar verwacht wordt: stel reductienormen vast voor de olie- en gassector en de rechter (in ieder geval de Nederlandse rechter) zal deze handhaven.
Effectiviteit
Het Hof van Beroep ondermijnde ook de rechtszaak van FoE door te oordelen dat het reductiebevel dat FoE nastreefde, niet effectief zou zijn. Ook dit was uitgebreid uitgelegd in de deskundige meningen van M&E. Zoals het Hof bevestigde, is er geen reden om aan te nemen dat een reductieverplichting die aan een specifiek bedrijf wordt opgelegd, enig positief effect zal hebben: als Shell minder olie en gas verkoopt, zullen andere leveranciers eenvoudigweg zijn plaats innemen en zal elke “klimaatwinst” illusoir zijn.
Progressieve realisatie
In lijn met de mensenrechtentheorie van ‘progressieve realisatie’ wordt het door de rechtbank vastgelegde recht op bescherming tegen ‘gevaarlijke klimaatverandering’ langzaam maar zeker gerealiseerd. Twee stappen vooruit, één stap terug: eerst overheden, dan bedrijven, dan een specifiek reductiepercentage, en dan helemaal geen percentage.
Deze week was het een stap terug, maar het vonnis van de rechtbank in eerste aanleg heeft al effect gehad. Met dat vonnis in handen zijn er veel andere rechtszaken aangespannen en heeft de klimaatbeweging de Europese Unie kunnen overtuigen om bedrijven te verplichten een “klimaattransitieplan” te implementeren in overeenstemming met 1,5 graden. Rechters hebben snel geleerd hoe ze het politieke klimaatspel moeten spelen.
Er is nog steeds sprake van dreiging
Dit is de eerste klimaatuitspraak in Nederland die gunstig is voor burgers die lijden onder de steeds stijgende prijzen van energie en andere producten. De tussenkomst van M&E heeft effect gehad, aangezien het de rechtbank heeft laten zien dat er andere belangen zijn die worden geraakt door dit soort zaken en dat andere geldige perspectieven op de kwesties leiden tot dramatisch andere conclusies. Bovendien, aangezien de belangrijkste redenen voor het afwijzen van de claims van FoE nogal feitelijk van aard zijn, zal het moeilijk zijn om een goede invalshoek te vinden om tegen de uitspraak in beroep te gaan bij de Hoge Raad, die alleen rechtspunten beoordeelt.
Een slag is gewonnen, maar de klimaatoorlog zal voortduren. Activistische NGO’s kunnen nieuwe juridische grondslagen afleiden uit de uitspraak van het Hof voor verdere klimaatzaken.
NGO’s voor het volk
Om te voorkomen dat de democratie opzij wordt gezet en de bevolking ondergeschikt wordt gemaakt aan klimaatactivisten die door de rechterlijke macht worden gesteund, blijven interventies van NGO’s die sympathiek staan tegenover de belangen van burgers essentieel. Er is veel enthousiasme rond dit idee, maar de financiering van de activiteiten blijft de grootste uitdaging.
Lucas Bergkamp.
Al met al is de uitspraak van het Hof van Beroep in Den Haag een belangrijke eerste stap in de richting van het herstellen van rationaliteit en evenwicht in de rechterlijke besluitvorming in klimaatzaken. De afwijzing van de zaak tegen Shell zal een domino-effect hebben op veel andere klimaatzaken over de hele wereld en zou de EU ertoe moeten aanzetten de verplichting voor bedrijven om een klimaattransitieplan te implementeren dat consistent is met 1,5C, te heroverwegen.
In alle klimaatkwesties geldt: “een reis van duizend mijl begint met één stap”, om een Chinees spreekwoord te gebruiken.
Bron hier.
***
Jammer dat de rechters wetenschappelijke uitspraken doen zoals
CO2 is het belangrijkste broeikasgas
broeikasgassen die vandaag worden uitgestoten, hebben hun volledige opwarmende werking pas over dertig tot veertig jaar
Er is een direct, lineair verband tussen de door de mens veroorzaakte uitstoot van broeikasgassen, die mede wordt veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen, en de opwarming van de aarde
Gezondheidsproblemen die voor Nederlandse ingezetenen verbonden zijn aan klimaatverandering zijn onder meer hittestress, toenemende infectieziekten, verslechtering van de luchtkwaliteit, toename van UV-blootstelling en toename van water- en voedselgerelateerde ziekten.
Het vrijgekomen CO2 wordt deels uitgestoten naar de atmosfeer, waar het gedurende honderden jaren of langer aanwezig blijft
Het klimaatsysteem reageert vertraagd op de uitstoot van broeikasgassen: broeikasgassen die vandaag worden uitgestoten, hebben hun volledige opwarmende werking pas over dertig tot veertig jaar
afhankelijk van de mate van de hoeveelheid broeikasgassen die nog zal worden uitgestoten – hittegolven, droogte, overstromingen, schade aan ecosystemen, bedreiging van de voedselproductie en schade aan de gezondheid naar verwachting in de toekomst heviger worden
Allemaal uitspraken die niet wetenschappelijk zijn en door het IPCC zelf worden tegengesproken
Als rechters oordelen vellen over wetenschap, dan is er sprake van dictatuur en fascisme. Zoals de VN al zei: “We own the science”. Dat is het begin van het einde.
De mensenrechten claim door activisten clubjes blijken oeverloos politiek toepasbaar naar willekeur op elke rechtzaak tegen overheid en bedrijven. In combinatie met de activisten clubjes die het ‘Algemeen Belang’ voor iedereen kunnen claimen te vertegenwoordigen in hun activistische rechtzaken, is dat een maatschappelijk zeer gevaarlijke combinatie gericht tegen de democratie van een representatieve gekozen volksvertegenwoordiging. Beide zijn uit de hand gelopen ‘verworvenheden’ in onze democratie.
De reacties op de aankondigingen, van respectievelijk Marc Moreno over het einde van de klimaathoax en het einde van de klimaatnoodtoestand waren ronduit genant te noemen.
Men had het over Duitsers.
Het fenomeen van de evidente afbraak van de energievoorziening – recht voor de ogen van degenen welke die bouwde – is een orgie van pure verspilling en uitputting ten opzichte van de situatie van vóór de komst daarvan en derhalve een evidente misdaad tegen de mensheid, zou je zeggen.
Als we zeggen dat moord géén misdaad is, dan is dat ook zo en oplichting en diefstal géén misdaad zijn, dan is dat zo en als we zeggen dat versnelling van de aanslag op bronnen en exploitatie van de natuurlijke bronnen – evident aantoonbaar en meetbaar – het verblijf van de mens op aarde verlengen , dan is dat zo tussen de juridische oortjes . Niet alleen bij opa’s voor het klimaat , maar ook bij klimaatrealisten kennelijk )
Elke keer weer gaat men een stapje verder in de normalisering . Lucas bergkamp zegt eigenlijk dat de huidige situatie best wel meevalt ( ten opzichte van… ) en het hele klimaatverhaal is natuurlijk ook niets anders dan een juridisch construct -op basis van een verhaal- , om een biljoenen te faciliteren aan de kamikaze economie .
Zover ik heb kunnen lezen is kwa co2 beperking zo goed als niks gebeurd op de Cop.
Wel gaan ze ieder jaar 300 miljard verdelen onder de zogenaamde klimaat geteisterde landen en eilanden.
Het bedrag zou moeten oplopen tot een huiveringwekkende 1300 miljard over een jaar of 10.
Ja geld kost niets schijnbaar, of krijgen wij een leren kwaliteits-riem uit Afrika als geschenk, iedereen weet wel waarom.
300 miljard is ook een klap geld, ik weet niet hoeveel ons land daarvan ophoest, maar het kan zo maar 15 miljard zijn.
Dat is gratis openbaar vervoer in ons land.
Die 300 miljard gaan NIET naar klimaat, die gaan naar organisaties in die landen die op basis van VN wetgeving het land moeten gaan besturen.
Het is steeds hetzelfde verhaaltje.
De Verenigde Financiële Elite, koopt de leiding in die landen om de macht te krijgen.
Als de macht eenmaal een feit is maken ze wetgeving die de VFE het beste uitkomt, bijvoorbeeld geen belasting voor bedrijven die “klimaat” ondersteunen, of bedrijven die grondstoffen mijnen. Landen die NIETS te bieden hebben krijgen NIETS, die worden rustig gehouden door het FAO oid. Alles in de wereld heeft maar met één ding te maken, geld.
Om het klimaat, landen én de bevolking geeft NIEMAND wat.
Ja Cornelia, ieder normaal denkend mens zou hier heel grote vraagtekens bij moeten zetten.
Ook in dit land kampen ze al met zware tekorten voor eigen mensen.
Neem b.v de vergrijzing, ze geven er het liefst geen cent aan uit.
Zelfs medicijnen zijn tekort omdat ze verrekken om ook maar een cent meer te betalen als wat hun willen, dus alles gaat naar landen die wel betalen, en wat we krijgen is ook nog vaak vervuilde chinese troep.
En zo zijn er honderden dingen, beloven de burgers vanalles tijdens de verkiezingen maar ze krijgen nop.
Ze voeren liever de beestjes van de buren dan hun eigen beestjes.
Met andere woorden er zijn geen tekorten want ze strooien bij anderen geld of zijn ze de Pieten van Sinterklaas, de kleur zal ik er maar niet bij schrijven want de meesten zijn rood.
Interessant, iedereen die deze klimaatwaanzin onderzoekt komt uiteindelijk tot dezelfde conclusie.
Op de klimaattop, of wat dat dan ook is, spelen de rijke landen weer Sinterklaas en herverdelen het kapitaal.
Zeer, zeer terecht dit alles door dhr. Bergkamp.
https://ejbron.wordpress.com/2024/11/23/klimaatwetenschappers-verklaren-officieel-einde-aan-klimaatnoodtoestand/
Pilletje komt zo. Nu eerst op de po.
300 miljard dollar is peanuts. Het geld is niet het probleem. Dat is zo bijgedrukt. De achterliggende geldpolitiek is wél het probleem. Althans voor gewone burgers zoals u en ik. Geld bijdrukken levert namelijk inflatie op. En inflatie gaat ten koste van onze koopkracht, salarissen en pensioenen. Het argument dat schulden zoals hypotheken, minder waard worden gaat alleen op als de inkomstenstijging gelijk is aan de inflatie. En dat is nooit zo!!
De opdracht aan en van de ECB was om de inflatie ónder de 2% per jaar te houden. Inmiddels heeft de ECB zichzelf opgelegd om de inflatie op ongeveer 2% te houden. Er over heen mag dus, zolang het langjarig gemiddelde (waarvan niemand weet hoe lang dat is) maar rond de 2% blijft.
De Duitse linksgroene regeringseconoom Marcel Fratzscher, president van het voorname Deutschen Instituts für Wirtschaftsforschung (DIW), stelt zelfs dat de inflatie permanent naar 4% moet!
Ondertussen is mijn ziektekostenverzekeringspremie met 10% gestegen. Zo ook de kosten van onderhoud van mijn paard. Om maar eens wat te noemen. Van mijn pensioenfonds heb ik nog niks gehoord over een al dan niet stijging van mijn pensioen.