Fluctuerende zeetemperaturen: klimaatverandering? Of toch een andere oorzaak?

Door Peter Haisenko. 

We moeten opletten als we tegengesteld nieuws over hetzelfde onderwerp te horen krijgen. Soms binnen een dag. Soms krimpt de economie en dan stijgt de export weer. Je kunt kiezen wat je wilt geloven. Maar het weer en het klimaat zijn nog verraderlijker.

Begin dit jaar verwezen mensen de vermeende hitterecords niet langer naar Duitsland zelf, maar spraken ze eerder over de mondiale temperaturen. Ook wat betreft het zeeoppervlak. Terwijl je in Duitsland nog steeds je eigen ervaringen over hitte of kou kunt vergelijken met het nieuws, is dit onmogelijk met mondiale temperatuurrapporten.

Onze eigen gegevens uit onze eigen waarnemingen zijn niet beschikbaar voor het grote publiek. Dit laat de deur open voor fraude en manipulatie. Je ziet echter ook dat de berichten elkaar te snel tegenspreken. Na het vestigen van oceaanwarmterecords wordt nu gemeld dat de Noord-Atlantische Oceaan onverwacht snel afkoelt. Iedereen die iets weet over meteorologie of de fysica van water hoeft niet verrast te zijn.

Tegenwoordig wordt de temperatuur van de zee gemeten door satellieten. Dit betekent dat alleen de temperatuur van de bovenste waterlaag in de gegevens wordt meegenomen. Maar dit geeft niet de temperatuur op een diepte van enkele meters weer. Daarom moet je het van dichterbij bekijken en zelfs een kijkje nemen in de Stille Zuidzee.

Naar Tonga. Daar vond in januari 2022 een enorme vulkaanuitbarsting plaats met voorheen onbekende gevolgen. Vanwege de zeldzame diepte onder water van slechts 150 meter werden voorheen ongehoorde hoeveelheden water in de atmosfeer geslingerd. Tot een hoogte van 53 kilometer. NASA zegt dat hierdoor het watergehalte van de atmosfeer met ongeveer tien procent is toegenomen. Dit is enorm en de gevolgen ook.

Wat omhoog gaat, komt ook weer omlaag

Dit overtollige water moet terug naar de aarde. Dit is een langdurig proces dat jaren kan duren, omdat meer neerslag meer verdamping betekent, wat weer meer neerslag betekent. Je kunt dit een zichzelf regenererend proces noemen. We zien overal de gevolgen van de buitengewone overstromingen, zelfs op plaatsen die beter bekend staan ​​door droogte. Dit was onlangs ook het geval in de woestijn van Saoedi-Arabië of in de Sahara. Vergeet dus theorieën over weermanipulatie of zelfs door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Meer informatie over deze vulkaanuitbarsting en de gevolgen ervan vindt u hier.

Hoewel systeemmeteorologen weten hoe het klimaat er over vijftig jaar uit zal zien, weten ze niet welke effecten deze toegenomen hoeveelheid water in de atmosfeer zal hebben. Op Tagesschau.de kun je op 23 november 2023 het volgende lezen.

“Nu is waterdamp een effectief broeikasgas, dus het heeft een verwarmend effect. Welke component de boventoon voert, is onderwerp van huidig ​​onderzoek. Tot nu toe is er echter geen vergelijkbare uitbraak waargenomen, dus de effecten en de duur ervan op de mondiale gemiddelde temperatuur en de temperatuur van het zeewater aan de oppervlakte zijn nog steeds onduidelijk.’

En het zou het dagelijkse nieuws niet zijn als er niet werd nagedacht over “door de mens veroorzaakte klimaatverandering”: “Veiliger In ieder geval zijn dit de effecten van de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde.”

Zoet water is lichter dan zout water

Maar laten we eens kijken naar wat grote hoeveelheden zoet water (regenwater is zoet water) met de oceanen doen. Zoet water is lichter dan zout water. Dit betekent dat het regenwater in eerste instantie op het zoute water van de zee drijft. Het mengt zich slechts langzaam met de onderliggende lagen. Bij weinig wind kan dit erg lang duren. Dit betekent op zijn beurt dat de oppervlaktetemperatuur van de oceanen, gemeten door satellieten, de temperatuur is van de zoete zoetwaterlaag.

Als het bovendien warmer is, bijvoorbeeld door tropische regen, is de kans nog kleiner dat het zich vermengt met de koude lagen eronder. Koud water is zwaarder dan warm water. Maar zelfs ijskoud zoet water, gesmolten uit gletsjers en ijsbergen, blijft lange tijd op het warmere zoute water liggen. Ter herinnering: water is een zeer slechte warmtegeleider, maar kan warmte goed transporteren.

We observeren dus wereldwijd ongewoon grote hoeveelheden neerslag, aan beide zijden van de evenaar, die afkomstig zijn van de vulkaan bij Tonga. Ze veroorzaken niet alleen overstromingsrampen op het land, maar veranderen ook de temperatuurstructuur aan de oppervlakte van de oceanen.

De ene richting is warm, in tropische gebieden, en de andere is koud, op breedtegraden dichter bij de polen. Er moet ook worden uitgegaan van een grotere instroom van warm en koud zoet water uit rivieren als gevolg van de grotere regenval. Dit rivierwater zal zich in eerste instantie ook aan het zeeoppervlak bevinden, omdat het lichter is dan zout water.

Met deze kennis, die bij de “experts” bekend zou moeten zijn, kan gesteld worden dat satellietmetingen van de oppervlaktetemperatuur van de oceanen weinig kunnen zeggen over de temperatuurstructuur van de gehele watermassa. Vergeet niet: het was John Kerry, de Amerikaanse presidentskandidaat en klimaatactivist, die begin jaren 2000 zei dat de Noordpool in 2013 ijsvrij zou zijn. Oh ja, en sommige klimatologen hebben sneeuwvrije winters voorspeld als een veilige toekomst voor Duitsland.

De Atlantische Oceaan is sinds mei 2024 verrassend snel afgekoeld

Waarom worden deze verbindingen voor ons geheim gehouden? Waarom was de vulkaanuitbarsting bij Tonga slechts een klein beetje nieuws waard? Want dat past niet bij klimaathysterie.

Met CO2-heffingen kun je een vulkaanuitbarsting niet voorkomen. De warme oppervlaktetemperaturen van het zeewater worden daarentegen misbruikt en op grote schaal gepubliceerd als “bewijs” van door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Je moet echter op zoek gaan naar het nieuws dat de Noord-Atlantische Oceaan onverwacht snel afkoelt. Hier bijvoorbeeld.

Maar ze beweren ook:

“Er is geen verklaring hiervoor.”

De verklaring is eenvoudig. Er hoeft alleen maar voldoende wind te zijn om het oppervlaktewater te laten vermengen met de onderliggende lagen en een eerlijke temperatuur van de gehele watermassa te laten zien. Zelfs constante noordelijke winden kunnen het koude oppervlaktewater ver naar het zuiden drijven, de Noord-Atlantische Oceaan in.

Ik kan dus zien dat de hele weer- en klimaatstructuur erg complex is. Zo complex dat het tot op de dag van vandaag niet mogelijk is om betrouwbare weersvoorspellingen te doen die langer dan een week bestrijken. Vulkanen zelf gooien zulke grote hoeveelheden energie in de atmosfeer dat alles wat mensen doen of zouden kunnen doen, als irrelevant moet worden afgedaan. Het weerpatroon van de afgelopen twee jaar was buitengewoon, net zo uniek als de vulkaanuitbarsting bij Tonga. Maar zoals ik al zei: dit kan een belastingverhoging niet rechtvaardigen, noch veel geld uit de zakken van de burgers halen.

Zonder continuïteit van de meting zijn er geen betrouwbare resultaten

Telkens wanneer meetmethoden worden gewijzigd of geheel nieuwe worden gebruikt, is een vergelijking met voorgaande perioden niet toegestaan. Er is sprake van een gebrek aan continuïteit.

Het is dus wetenschappelijk onzinnig, zelfs alleen maar propaganda, als er vergelijkingen worden gemaakt die spreken van verslagen die naar verluidt “honderdduizenden” jaren bestrijken. De klimaatgeschiedenis, die ondubbelzinnig is bewezen aan de hand van bijvoorbeeld ijskernen, laat klimaatschommelingen zien die al ruim vóór het industriële tijdperk plaatsvonden.

Ze zijn aanzienlijk opvallender dan alles wat we vandaag de dag kunnen waarnemen. En ja, er is een verband met zonneactiviteit, maar zeker niet een verband dat door de mens kan worden veroorzaakt.

Klimaathysterie is een instrument om mensen bang te maken en zo winst en verdere beperkingen van de persoonlijke vrijheid als positief te presenteren. Er is geen door de mens veroorzaakte klimaatverandering, ook al zijn de meeste ‘experts’ het daar over eens. Of niet? Zie hier.

***

Bron hier.

***