De grote ineenstorting van het klimaatkartel

Door Cap Allon.

Je kunt ervan houden of er een hekel aan hebben – logica is logica, gevoel is gevoel.

Wind- en zonne-energie bestaan ​​alleen dankzij overheidssubsidies (d.w.z. uw belastinggeld – dollars, ponden, euro’s, …).

De afgelopen maanden is het verhaal van het klimaatbeleid echter dramatisch veranderd. Overheden, bedrijven en instellingen trekken zich eindelijk terug uit de economisch suïcidale verplichtingen van de afgelopen tien jaar.

Twee belangrijke stappen belichamen deze verschuiving: de terugtrekking van de Federal Reserve uit het Network of Central Banks and Regulators for Greening the Financial System (NGFS) en de terugtrekking van BlackRock uit het Net Zero Asset Managers Initiative (NZAM), waardoor de coalitie feitelijk instortte. Deze twee maatregelen zijn het hoogtepunt van een groeiende institutionele beweging die nu algemeen aanvaardt dat klimaatbeleid duur, volkomen ineffectief en daarom politiek onhoudbaar is. Ik denk dat we gewonnen hebben .

De terugtrekking van de Federal Reserve uit de NGFS kwam als een schok voor de gifspuwende catastrofisten onder ons. Wat begon als een coalitie om klimaatgerelateerde financiële risico’s aan te pakken, evolueerde naar een gepolitiseerd platform om “groene” regelgeving af te dwingen die in strijd is met economische prioriteiten. De terugtrekking van de Fed komt voort uit wijdverbreid scepticisme in de VS over overregulering in naam van het klimaat, vooral in de financiële sector, waar dergelijke maatregelen erom bekend staan ​​de kosten op te drijven en de economie te ontwrichten.

BlackRock heeft onlangs ook zijn klimaatinitiatieven opgegeven en de NZAM verlaten, wat een bredere terugtrekking uit gepolitiseerde investeringen aangeeft. BlackRock was ooit een vooraanstaand voorstander van netto-nulbeleggen en kreeg steeds meer kritiek te verduren omdat het prioriteit gaf aan absurde milieu-, sociale en bestuursdoelstellingen (ESG) boven fiduciaire plichten.

Staten als Florida en Texas beschuldigden BlackRock ervan de energie-industrie te ondermijnen, terwijl Tennessee het bedrijf aanklaagde. BlackRock, onder druk om financieel rendement te behalen in plaats van ideologische onzin, sluit zich nu aan bij de groeiende lijst van instellingen die breken met het dogma.

Energiereuzen BP en Shell hebben ook hun klimaatverplichtingen teruggeschroefd – geen echte verrassingen. BP heeft zich afgestoten van offshore windenergieprojecten, terwijl Shell zijn investeringen in hernieuwbare energie drastisch heeft teruggeschroefd en zich opnieuw richt op traditionele energie.

Deze veranderingen weerspiegelen een waarheid: olie, gas en steenkool blijven de ruggengraat van de mondiale energievoorziening en dus van de menselijke welvaart, terwijl hernieuwbare energie afhankelijk is van subsidies en niet betrouwbaar is.

De Europese energieproblemen vloeien voort uit de snelle uitfasering van fossiele brandstoffen, die de kosten heeft opgedreven, de energienetwerken heeft gedestabiliseerd en reële economische problemen heeft veroorzaakt.

Maar ideologische verplichtingen brokkelen af ​​wanneer ze worden geconfronteerd met de economische realiteit.

Landen die ooit werden geroemd om hun groene ambities, kampen nu met de gevolgen. Duitsland wordt geconfronteerd met stijgende elektriciteitskosten en industriële uittocht, terwijl Groot-Brittannië te maken krijgt met publieke kritiek over stijgende energierekeningen en stagnerende groei.

In de VS zullen de ‘schone energiesubsidies’ van de Inflation Reduction Act de komende tien jaar naar verwachting 825 miljard dollar kosten, waarbij deze kosten onevenredig zwaar getroffen worden door werkende huishoudens.

Cap Allon.

De groeiende reactie komt voort uit het besef dat klimaatbeleid vaak enorme economische offers met zich meebrengt, terwijl het weinig milieuvoordeel oplevert. Erger nog, ze verergeren bestaande problemen zoals verstoringen van de toeleveringsketen en inflatie.

Deze ontbinding van de klimaatcoalities is een koerscorrectie die al veel eerder had moeten plaatsvinden. Beleidsmakers moeten zich concentreren op de betrouwbaarheid, betaalbaarheid en innovatie van energie, in plaats van blindelings de paarsharige, met spandoeken zwaaiende activisten die door de bossen dwalen blindelings te sussen.

Ik vertrouw Trump wat deze kwestie betreft, en ik zie dat de rest van het Westen geen andere keus heeft dan hem te volgen, en wel zo snel mogelijk.

***

Link hier.

***