Peter Kuipers Munneke.

De klimaat’consensus’ duldt geen tegenspraak! Zo’n houding heeft niets te maken met wetenschap. Dat is politiek bedrijven!

Door Guus Berkhout.

De 14e-eeuwse filosoof Ockham schreef: “De eenvoudigste verklaring is de beste”. Deze stelling staat bekend als ‘Ockham’s razor’. Ockham bedoelde daarmee dat als er verschillende modellen zijn die een verschijnsel kunnen verklaren, kies dan het model met de minste aannames. Let wel, modellen die observaties niet kunnen verklaren, vallen bij zo’n keuzeproces als eerste af. Dat is wat Einstein bedoelde met zijn uitspraak: “Modellen moeten zo eenvoudig mogelijk worden gemaakt, maar niet te eenvoudig.”

In de NRC van 28 december j.l. schrijft KNMI-weerman Kuipers Munneke met trots dat hij op een eenvoudige manier de oorzaak van klimaatopwarming kan uitleggen. Daarmee probeert hij onbewust aan Ockham’s stelling te voldoen dat de eenvoudigste verklaring ook de beste is. Zijn NRC-verhaal is inderdaad verbluffend eenvoudig:

“Klimaatopwarming wordt veroorzaakt door maar één factor, namelijk CO2.”

Dus als we klimaatopwarming willen stoppen, dan behoeven we slechts aan de CO2-knop te draaien. Hupsakee, zo simpel is dus de klimaatoplossing! Daarmee volgt Kuipers Munneke de heersende klimaatconsensus.

Maar wetenschappelijk klopt er iets niet. De weerman laat achterwegen de lezer te informeren of het supersimpele CO2-model wel valide is, dat wil zeggen of het CO2- model wel consistent is met de metingen. Zo niet, dan is – om met Einstein te spreken – dit model gewoon te simpel en dus onbruikbaar. Inderdaad weten we ondertussen dat het CO2-model grote problemen heeft om uitkomsten te produceren die overeenkomen met de werkelijkheid (modeleis nr 1!). De modeluitkomsten geven veel te hoge temperaturen aan. Die hoge temperaturen hebben geleid tot een stroom van catastrofale klimaatscenario’s. Zoals te verwachten zijn geen van die catastrofes uitgekomen. Dat is een pijnlijk feit.

We zien ook dat er achteraf allerlei ingewikkelde reparaties worden aangebracht om de verschillen tussen modeluitkomsten en (satelliet)metingen te verkleinen, maar dat lukt niet erg. Bovendien, met die reparaties is van de beoogde eenvoud geen sprake meer. Gelukkig weten we ondertussen waar de wetenschappelijk modelschoen wringt. In het kort, de straling van absorptie-energie door broeikasgasmoleculen (met name CO2) terug naar de aarde is van een zeer bescheiden omvang, omdat de absorptie-energie in de lagere luchtlagen onmiddellijk wordt omgezet in botsingsenergie en via convectie naar hogere luchtlagen wordt afgevoerd. Het effect van nog meer CO2 op de aardse temperatuur is dus klein en als we dan ook nog in aanmerking nemen dat de hoeveelheid Nederlandse CO2 slechts 0,4% bedraagt van de werelduitstoot, is de bijdrage van Nederland aan klimaatopwarming onmeetbaar klein. Dat laatste is ondertussen alom bekend, maar toch blijft kabinet-Schoof honderden miljarden steken in net-zero klimaatbeleid. Ook dat is een pijnlijk feit.

De wetenschap laat zien dat het aardse klimaat buitengewoon complex is en dat van de ‘science is settled’ geen sprake is. Het is allang geen geheim meer dat op onze waterplaneet niet het relatief eenvoudige mono-fase koolstofmolecuul CO2 (alleen in gasvorm in onze atmosfeer), maar het complexe multi-fase watermolecuul H2O (zowel in vaste-, vloeistof- als gasvorm in onze atmosfeer) een sleutelrol speelt in klimaatverandering. Het is dus wetenschappelijk geenszins een verrassing dat de resultaten van het supersimpele klimaatmodel dat de KNMI-weerman gebruikt niet overeenkomt met de metingen. De werkelijkheid is véél complexer.

Ondertussen zien we wereldwijd dat investeerders niets meer zien in de progressief groene wind- en zonprojecten. De groene bubbel schrompelt razendsnel in elkaar. Niet alleen, omdat de net-zero doelstelling wetenschappelijk onzinnig blijkt te zien, maar ook omdat het nooit zal lukken om de grote hoeveelheden grondstoffen die voor al die groene ambities nodig zijn tijdig te mijnen (als ze al economisch en veilig te mijnen zijn).

Zie het spectaculaire artikel ‘Net zero’s mineral blindness, energy blindness en geopolitical blindness’ van de auteur Nickolai Hubble. Dat artikel zou elke politicus moeten lezen. Het enige wat het kabinet-Schoof nu doet is China in de kaart spelen.

Het is precies 100 jaar geleden dat in Nederland een van de meest historische wetenschappelijke bijeenkomsten plaats vond. In die bijeenkomst gingen medestanders en tegenstanders van Einstein’s nieuwe inzichten in de kwantumtheorie met elkaar in discussie. Met grote gevolgen voor de wetenschap! Geen verrassing, omdat wetenschappelijke vooruitgang in het verleden altijd is voortgekomen uit interactie tussen aanhangers van bestaande theorieën en eigenwijze nieuwdenkers. Juist nieuwdenkers zorgden voor de grote sprongen voorwaarts.

Guus Berkhout.

Mijn voorstel is om weer zo’n historische bijeenkomst in Nederland te houden. Dit keer brengen we internationale consensusdenkers en nieuwdenkers bij elkaar om met elkaar over klimaatmodellen te discussiëren. De nieuwdenkers staan klaar voor zo’n open debat.

Als president van Clintel heb ik diverse malen de vorige en de huidige president van het IPCC uitgenodigd om zo’n internationale bijeenkomst te houden. Men weigert elke medewerking. Die houding spreekt boekdelen. Wetenschappelijk is het een doodzonde. Maatschappelijk is het immoreel.

***

Guus Berkhout is geofysicus, lid van de KNAW en president van Clintel.

***