De energiecrisis in Europa is een waarschuwing voor de VS

Door Vijay Jayaraj.

Als het gaat om wereldwijd energiebeleid, zijn er weinig verhalen die zo leerzaam – en waarschuwend – zijn als Europa’s noodlottige experiment met wind- en zonne-energie. De zelf veroorzaakte ellende van het continent bevat lessen die ter harte genomen moeten worden door degenen die de Amerikaanse energiestrategie voor de inkomende regering formuleren.

Het misplaatste vertrouwen van Europa in wind- en zonne-energie

De omarming van weersafhankelijke energieopwekking door Europa, met name in Duitsland en het Verenigd Koninkrijk, was een grote misrekening. Deze landen begonnen aan een ambitieuze energietransitie, gebaseerd op de aanname dat wind en zon traditionele fossiele brandstoffen konden vervangen. Het resultaat is een catastrofe, zoals door velen voorspeld.

Duitsland, vaak gevierd als kampioen van “hernieuwbare” energie, zou gekroond moeten worden tot koning van incompetentie. De zware investeringen van het land in wind- en zonne-energie hebben niet alleen gefaald om de beloofde vermindering van de CO2-uitstoot te leveren – de boeman van klimaatalarmisten – maar hebben ook de eens zo robuuste industriële economie gedestabiliseerd.

De Duitse productiesector – historisch gezien de economische grootmacht van Europa – is op de knieën gedwongen, met energiekosten die veel industriële processen economisch niet levensvatbaar maken. Robert Bryce rapporteert over de prijzen in de tweede week van december en zegt dat “de Duitse groothandelsmarkt voor elektriciteit bijna $ 1.000 per megawattuur bedroeg, het hoogste niveau in 18 jaar.”

Het fundamentele probleem ligt in de inherente onvoorspelbaarheid van hernieuwbare bronnen. Windenergie vertoont acute kwetsbaarheden tijdens kritieke periodes. De winter biedt een perfecte storm van uitdagingen: verminderde windproductie valt samen met piekvraag naar energie, wat leidt tot instabiliteit van het net en een verhoogd risico op black-outs.

Zogenaamde hernieuwbare energiebronnen zijn niet alleen onbetrouwbaar, ze zijn ook nog eens duur, ondanks wat vaak wordt beweerd.

De mythe van de genivelleerde energiekosten

Beleidsmakers en voorstanders van hernieuwbare energie vertrouwen al lang op Levelized Cost of Energy (LCOE) als de primaire maatstaf voor het vergelijken van energiebronnen. Deze misleidende constructie is echter alleen in het voordeel van kwakzalvers.

LCOE houdt geen rekening met de enorme investeringen in infrastructuur, de vereisten voor back-upgeneratie en de kosten voor netstabilisatie die gepaard gaan met intermitterende bronnen. Hierdoor zijn de werkelijke kosten van wind- en zonne-energie veel hoger dan de geadverteerde prijs en destructief voor de economie van bedrijven en huishoudens.

“Wat we in Europa hebben is een uiteenvallend elektriciteitsnet dat opzettelijk is gecreëerd door politici die zo groen als een smaragd willen worden gezien,” zegt Thomas Shepstone, een Amerikaanse waarnemer van energiemarkten. “Ze hebben geleverd wat alleen kan worden omschreven als een groene slijmlaag die hen allemaal dreigt te verzwelgen en te verstikken. De elektriciteitsprijzen zijn buitensporig, black-outs naderen en toch willen de ideologen nog harder aandringen.”

VS moet Europese ramp vermijden

Het Europese experiment biedt een duidelijke waarschuwing: ideologische aspiraties – met name zoals de ‘groene’ transitie die geworteld is in koortsachtige tirades over een veronderstelde klimaatcrisis – mogen nooit de technologische en economische realiteit overstijgen.

De Verenigde Staten hebben de kans om een ​​meer verantwoordelijke, pragmatische koers uit te zetten – een koers die economische noodzaak en energiezekerheid in evenwicht brengt met innovatieve technologieën:

• Aardgas, dat in ruime mate beschikbaar is via hydraulisch fractureren, heeft niet alleen de elektriciteitsprijzen verlaagd, maar biedt ook een concurrentievoordeel aan energie-intensieve industrieën zoals de chemie, de staalindustrie en de maakindustrie.
• De zwaar verguisde steenkool zou een comeback moeten kunnen maken met de technologie die nu beschikbaar is – zoals die in Japan en elders wordt gebruikt – om de uitstoot terug te dringen tot onschadelijke niveaus.
• Kernenergie lijkt in opkomst te zijn.

Beleidsaanbevelingen

Om te voorkomen dat het dezelfde fouten maakt als Europa, moeten de Verenigde Staten het volgende doen:

1. Geef betrouwbaarheid en betaalbaarheid prioriteit bij het promoten van energiebronnen.
2. Stimuleer investeringen in de veerkracht van het elektriciteitsnet en stap niet over op wind- en zonne-energie, vooral in regio’s met strenge winters.
3. Gebruik realistische meetgegevens om energiekosten te beoordelen.
4. Maak het concurrentievermogen van de industrie een primaire overweging bij het ontwikkelen van energiebeleid.

De kans dat de VS deze gedachtegang zal voortzetten, wordt aanzienlijk groter door de verkiezing van Donald Trump. Deze kwestie is echter te belangrijk om als vanzelfsprekend te beschouwen.

***

Dit commentaar werd voor het eerst gepubliceerd op Newsmax op 7 januari 2025.

Over de auteur

Vijay Jayaraj is een Science and Research Associate bij de CO ₂ Coalition , Farifax, Virginia. Hij heeft een MS in milieuwetenschappen van de University of East Anglia en een postdoctorale graad in energiebeheer van Robert Gordon University, beide in het VK, en een bachelor in engineering van Anna University, India.

***