Afbeelding RIVM.
Een bijdrage van Ap Cloosterman.
De agrarische sector wordt op het gebied van ammoniakemissie op een ondankbare en onmenselijke manier geschoffeerd:
“ze zullen het moeten slikken en stikken met hun stikstof”.
Rücksichtslos worden hen steeds veranderende beperkingen en moeilijke regels opgelegd en men spoort de veehouder zelfs aan tot verkassen of sluiten.
Realiseert de politiek zich wel, dat dit hardwerkende mensen zijn, die ons voedsel produceren en deel uitmaken van de samenleving die hun riante salarissen betalen?
Ik heb de oorlog meegemaakt en weet wat voedselnood betekent. De ouders van mijn vrouw hadden een grote boerderij en daar kwamen in de oorlog burgers smeken om voedsel. Nu steken de nazaten van deze burgers nauwelijks een poot uit om de boeren bij te staan!
De politiek met vele van haar burgers denken de wijsheid in pacht te hebben. Nou…laten we deze wijsheid dan maar eens in dienst stellen van de huidige boeren en kijken of er geen andere oplossingen zijn.
Met onderstaand artikel wil ik een aantal mogelijke oplossingen aandragen, maar ook meer duidelijkheid verstrekken over het thema stikstof. Als u dit artikel leest, dan kan er later niet worden gezegd: we hebben het niet geweten.
Ammoniak
Ammoniak is een sterk riekend gas; een verbinding van waterstof en stikstof (NH3). Dit gas is aanwezig in mest als afbraakproduct van de consumptie van eiwit. Negentig procent van de ammoniakemissie in Nederland komt uit de landbouw. Het komt in belangrijke mate vrij in stallen en bij het uitrijden van mest.
De uitstoot van ammoniak naar de lucht noemen we emissie. De ammoniak die in de lucht aanwezig is, komt uiteindelijk weer op het land terecht, dit heet depositie. Depositie van pure ammoniak op natuurgebieden leidt tot bodemverzuring.
Planten die niet zoveel stikstof kunnen verwerken verdwijnen. Planten die goed gedijen op stikstofrijke gronden, zoals gras en brandnetels, krijgen de overhand. Daardoor neemt de diversiteit aan plantensoorten af en treden ook effecten op in de vogelstand en andere fauna. [1]
Depositie van ammoniak en verzuring beïnvloedt de bodemkwaliteit en daarmee op termijn de grondwater- en oppervlaktewaterkwaliteit.
Een belangrijke overheidsmaatregel is de Wet “Regeling ammoniak en veehouderij” (Rav [2]). Op grond van die wet moeten de provincies de meest kwetsbare natuurgebieden aanwijzen. In deze zeer kwetsbare gebieden gelden beperkingen voor de milieuvergunningverlening aan bedrijven.
De Europese Unie (EU) heeft emissieplafonds (National Emission Ceilings; NEC) op nationaal niveau vastgesteld. Per land wordt vastgesteld hoeveel ammoniak er maximaal uitgestoten mag worden. In Nederland worden maatregelen genomen om de ammoniakemissie omlaag te brengen. Boeren zijn gebonden aan regels met betrekking tot het emissiearm toedienen van dierlijke mest en emissiearme stallen.
De totale emissie van ammoniak in Nederland bedroeg in 2018 ongeveer 130 miljoen kg en ligt daarmee boven het vastgestelde EU-NEC plafond van 128 miljoen kg. [3]
Van de stikstofdepositie uit de veehouderij komt:
Circa 65% uit de rundveehouderij.
Circa 20% uit de varkenshouderij.
Circa 10% uit de pluimveehouderij.
De huidige maatregelen zijn echter niet voldoende om de stikstofdepositie op kwetsbare natuurgebieden (Natura 2000) genoeg te reduceren. In 2015 introduceerde de overheid daarom het Programma Aanpak Stikstof (PAS). Echter, in mei 2019 oordeelde de Raad van State dat het PAS niet voldoet. Door die ‘stikstofuitspraak’ moet Nederland nieuwe maatregelen nemen om de stikstofdepositie op natuurgebieden te verminderen.
Daarom mogen er sindsdien bijvoorbeeld geen nieuwe autowegen en woonwijken worden aangelegd zonder dat de extra stikstofuitstoot die hiermee gepaard gaat, wordt gecompenseerd. In Nederland liggen nu zo’n 18.000 projecten stil!
In opdracht van het ministerie van LNV werd het Adviescollege Stikstofproblematiek ingesteld. Het eindadvies van dit college is juni 2020 verschenen:
“Het Adviescollege is van mening dat een ambitieuze doelstelling nodig is en adviseert de stikstofuitstoot in 2030 te halveren.”
Opvallend is het artikel van Ronald Plasterk in de Telegraaf van 17 december 2021:
Stikstofcrisis is een door ambtenaren gecreëerd probleem
“Ons land als geheel kent geen stikstofcrisis, net zomin als onze buurlanden, waar ze er nog nooit van gehoord hebben. De stikstofuitstoot is in Nederland sinds de jaren negentig meer dan gehalveerd. De stikstofcrisis is een bestuurlijk gecreëerd probleem, en kan alleen bestuurlijk opgelost worden.” [4]
Ik heb veel respect voor de standpunten van Ronald Plasterk, zoals hij deze in de Telegraaf ventileert, maar er zijn ook andere berichten:
vrtNWS meldde op 3 maart 2021:[5]
“Het Vlaamse stikstofbeleid zit in de problemen. In 80% van de Vlaamse natuurgebieden slaat er te veel stikstof neer, hetgeen een overtreding is van de Europese Richtlijn. De politiek realiseert zich, dat ze passende maatregelen niet langer mogen uitstellen.”
NOS-nieuws meldde op 3 juni 2021:[6]
“Duitsland heeft jarenlang de normen voor de uitstoot van stikstofdioxide overschreden, en daarvoor is het land nu veroordeeld door het Europees Hof van Justitie. Het is de tweede keer in korte tijd dat Duitsland van een rechter ongelijk krijgt in een milieuzaak”.
Hoewel hij in zijn artikel verwijst naar de Nederlandse ambtenaren, denk ik, dat het de EU-ambtenaren waren, die verantwoordelijk zijn geweest voor deze normering.
Interessant is het EEA rapport “Air quality in Europe” (2018), dat meldt:
De hoogste NOx scores boven de gemiddelde grenswaarde vinden we terug bij Frankrijk, Italië, Engeland, Duitsland, Griekenland en de allerhoogste bij Turkije. De NOx scores van Nederland, Denemarken, Zwitserland en België zijn praktisch gelijk en liggen iets boven de gemiddelde grenswaarde.
Het is onnozel om te denken dat wij met zulke buren ooit kunnen voldoen aan de gestelde grenswaarde. Immers gassen in de lucht kennen geen grenzen.
Afvang van ammoniak
Er zijn inmiddels installaties in ontwikkeling waarmee het mogelijk is om in de stallen vaste mest en urine (bevat ammoniak) te scheiden en apart op te vangen. De bodem van de stal bestaat uit een roostervloer met sleuven en gaten. Door de gaten stroomt de urine snel weg in de gierkelder onder de vloer. De lucht uit de gierkelder, welke ammoniak bevat, wordt afgezogen en vervolgens wordt de ammoniak met zwavelzuur in een chemische wasser omgezet in ammoniumsulfaat. Ongeveer 70% van de ammoniak kan hiermee opgevangen worden.
Lely Sphere vangt ammoniak af | Veehouderij Techniek (mechaman.nl)
Het zure ammoniumsulfaat kan beschouwd worden als kunstmest en kan dus toegevoegd worden aan de vaste mest en uitgereden worden op het land. Bovendien bevordert ammoniumsulfaat de opname van fosfor in de bodem en de zwavel hieruit is nodig voor de eiwitvorming in de plant [7].
Het nadeel van stikstof bemesting met behulp van ammoniumsulfaat is dat het erg goed in wateroplosbaar is en dus sneller zal uitspoelen. Ammoniumsulfaat bemesting moet daarom vaak en in kleine hoeveelheden plaatsvinden. Het systeem heeft nog geen Rav-vergunning.
Het is ook mogelijk om uitsluitend ammoniak uit de urine te vangen. Het betreft hier dan de combi-luchtwasser [8]. De ammoniak bevattende lucht wordt door een watergordijn gezogen, waar bij een 10 à 35 % ammonia [9] oplossing wordt verkregen. Deze ammonia oplossing is geschikt om te injecteren in de schoorstenen van gascentrales, waarbij het tijdens de verbranding ontstane NOx onschadelijk wordt gemaakt door de omzetting naar stikstof (N2). Zie Hoofdstuk IV van dit artikel.
Twee vliegen in één klap: een huwelijk tussen ammoniak en CO2.
Laat het voor iedereen duidelijk zijn: een verhoging van CO2 in onze atmosfeer heeft nauwelijks nog invloed op de opwarming van de Aarde! Er zijn vele andere oorzaken, zoals:
* Grootschalige bomenkap.
* Verstedelijking en asfaltering: Metingen hebben uitgewezen, dat de luchttemperatuur boven een stad veel hoger is dan boven landelijk gebied. De gemeente Arnhem heeft vanaf 2008 onderzoek laten doen om de opwarming van de stad in kaart te brengen. Daaruit blijkt dat in de avonduren het temperatuurverschil tussen het buitengebied en het stadscentrum maximaal is, en gemakkelijk oploopt tot meer dan 7⁰C.
* Onderzeese vulkanen: De MID-Atlantische Rug is een scheur in de zeebodem en heeft een totale lengte van 15.000 km. De Ring of Fire maakt deel hiervan. Het is een spleet van zuid naar noord, welke bij IJsland boven de zeespiegel uitsteekt. Deze spleet wordt steeds breder en bevat een groot aantal actieve vulkanen, die hun lava in zee spuiten en daarmee het zeewater flink kunnen opwarmen. Er zijn op de zeebodem nabij een onderzeese vulkaan (black smoker) watertemperaturen gemeten van +400 ⁰C.
De Green Deal en de variant Fit for 55 hebben zich als een virus verspreid onder de parlementsleden, politici en lokale bestuurders. Als vaccin is dwingend de energietransitie opgelegd, met als resultaat dat het land vol geplempt wordt met windturbines en zonnepanelen, die bij lange na de elektriciteitsvraag niet kunnen dekken.
Een energietransitie naar kernenergie, met als doel om op termijn de ontstane schaarste aan fossiele brandstoffen te tackelen en te stoppen met onbetrouwbare leveranciers, is een goede zaak.
Ik ga intussen door met mijn verhaal om de schade van dit beleid zoveel mogelijk te beperken.
Het is mogelijk geworden om CO2 af te vangen. Een subliem initiatief is om deze CO2 te transporteren naar de tuinbouw, waar planten welig groeien met deze weldadige CO2 douche. Een slecht initiatief is om CO2 ondergronds op te slaan. Dit is kostbaar en risicovol. Voor het ondergronds opslaan van de afgevangen CO2 van twee gascentrales is voor de energielevering van deze actie is een derde centrale met afvang nodig. Er bestaat altijd een risico van ontsnapping van CO2 uit bodem.
Het afgevangen CO2 kan met bestaande technieken worden gecomprimeerd en in cilinders naar een andere locatie worden vervoerd. Ook is levering aan boerderijen mogelijk waar het vervolgens met onderstaande beschreven techniek ingezet zou kunnen worden. CO2-cilinders worden ook op veel industriële werkplaatsen gebruikt.
Met gebruikmaking van deze CO2-cilinders lanceer ik het volgende voorstel waar overigens nog geen ervaring mee is opgedaan:
We maken gebruik van het eerder beschreven proces met de gaswasser. Maar nu gebruiken we geen zwavelzuur maar afgevangen CO2.
Chemisch is het mogelijk dat NH3 en CO2 met elkaar reageren:
We hebben hierbij een proces, dat zowel voor de emissies van ammoniak en kooldioxide een oplossing is: Het is geen totaaloplossing, maar draagt wel bij aan een gedeeltelijke oplossing van het probleem. De reagentia zijn in ieder geval in grote hoeveelheden beschikbaar. Bovendien zijn de toe te passen technieken bekend en ook niet kostbaar.
Er ontstaat bij deze reactie dus ammoniumcarbonaat, ook wel vlugzout genoemd. Ik heb er ook de hoeveelheden bij gezet welke in verhouding nodig zijn. Ammoniumcarbonaat is een goede meststof en kan dus nuttig ingezet worden.
Vlugzout wordt in bakkerijen gebruikt als rijsmiddel en vindt ook zijn toepassing in de fotografische industrie. Verder wordt het gebruikt als reukzout bij mensen die zijn flauw gevallen. Overigens is de kwaliteit van het hier gewonnen vlugzout niet zonder meer geschikt voor bovengenoemde toepassingen.
Het is een proces dat nog verder ontwikkeld moet worden en ik begrijp dat er nog vele hindernissen genomen moeten worden.
Het is onzin om ammoniak in een verdomhoekje te plaatsen: Het plantaardig leven heeft stikstof in de vorm van ammonia broodnodig. Het bovengenoemde productieproces vormt tevens een alternatief voor het ondergronds opslaan van CO2.
Duidelijk anders is dit met de emissie van stikstofoxiden (NOx). Deze gassen vormen met waterdamp agressieve corrosieve zuren.
Bovendien zijn ze giftig voor mens en dier. Dus:
Ammoniak kan ons verblijden, maar NOx moeten we mijden.
Vermindering van het NOx gehalte in onze atmosfeer.
Met NOx wordt zowel NO (stikstofmonoxide) als NO2 (stikstofdioxide) bedoeld. Stikstofoxiden ontstaan door het mede verbranden van stikstofgas op hoge temperatuur, bijvoorbeeld in een verbrandingsmotor. Als diesel met benzine vergeleken wordt, kan geconcludeerd worden dat diesels meer NOx produceren, omdat de verbranding plaatsvindt bij hogere druk en bijgevolg ook hogere temperatuur.
Andere voorbeelden van verbrandingsprocessen zijn huishoudelijke verwarming op gas, stookolie of kolen, industriële processen zoals thermische elektriciteitscentrales op kolen, olie of gas, cementovens, hoogovens voor staalproductie enz.[10].
Een reactie met water levert de anorganische zuren salpeterzuur en salpeterigzuur op en dit zijn zeer agressieve zuren.
Stikstofoxiden kunnen smog nabij de grond creëren en zijn verantwoordelijk voor een gedeelte van het versterkte broeikaseffect.
Stikstofdioxide (NO2) kan voor mensen schadelijk zijn. Dat komt omdat het door kan dringen tot in de kleinste vertakkingen van de luchtwegen. Daardoor gaan de longen minder goed werken. Mensen kunnen luchtwegklachten en astma-aanvallen krijgen. Het komt ook voor dat mensen gevoeliger worden voor infecties. Je wordt dan bijvoorbeeld sneller verkouden. Het is dus alleszins de moeite waard om emissies van NOx te vermijden.
Sinds 2006 moeten alle nieuwe vrachtauto’s voorzien zijn van een katalysator, die ervoor zorgt, dat de NOx uitstoot nagenoeg tot nul wordt teruggebracht. Ook personenauto’s zijn voorzien van een katalysator. Voor personenauto’s is sinds maart 2020 de maximumsnelheid tussen 7 uur en 19 uur op 100 km/h teruggebracht met het doel om de NOx uitstoot te beperken. Er zijn behoorlijk wat automobilisten, die zich er niet aan houden!
Het Nederlandse (Groningen) aardgas is laagcalorisch gas en bevat 14% stikstof. De aardgaswinning in Groningen wordt naar verwachting uiterlijk in 2030 beëindigd. Om deze teruggang te compenseren wordt hoogcalorisch gas ingevoerd en omgezet naar laagcalorisch gas door toevoeging van 14% stikstof.
Gascentrales worden gestookt met laagcalorisch gas en voor de verbranding wordt lucht gebruikt dat ook nog eens 79% stikstof bevat. Naast aardgas dat ter verbranding wordt ingezet is er dus ook heel veel stikstof aanwezig, dat door verbranding de gezondheid gevaarlijke en milieubelastende NOx gassen produceert.
Om aan de emissie-eisen van stikstofoxiden te voldoen, is een verdere behandeling van de rookgassen noodzakelijk.
Het SNCR-systeem [11] is een proces, waarbij ammonia of ureum als reactiemiddel in de rookgasstroom wordt ingespoten om de stikstofoxiden (NOx) te reduceren tot moleculaire stikstof en waterdamp. Dierlijke mest bevat ammoniak en organische verbindingen en kan in principe na enige bewerking een goede vervanger zijn van een ammoniakoplossing.
De volgende reacties vinden plaats:
Zuurstof
4 NO + 4 NH3 + O2 → 4 N2 + 6 H2O
Ammoniak Stikstof
6 NO2 + 8 NH3 → 7 N2 + 12 H2O
De aanwezigheid van stikstof in aardgas (methaan) levert een lagere verbrandingswarmte op: Methaan 35,8 megajoule per m³ en aardgas met stikstof 31,65 MJ/m³.
Dit zou ervoor pleiten om hoogcalorisch aardgas als brandstof in te zetten met 100 procent zuurstof voor de verbranding.
In Texas draait een dergelijke proefinstallatie (NET power) volgens dit principe. De gasturbine van NET Power wijkt af van conventionele gascentrales [12]: In plaats van omgevingslucht, dat voor 79 procent uit stikstof bestaat, gebruikt dit type turbine pure zuurstof. Op deze manier ontstaan uitsluitend waterdamp en CO2 bij de volledige verbranding van aardgas en dus geen NOx.
CH4 + 2O2 → 2H2O + CO2
Het niet met stikstofoxiden verontreinigde CO2 zou voor industriële doeleinden kunnen worden gebruikt.
Bij de elektrolyse van water om waterstof te maken ontstaat ook zuurstof en deze zou voor dit soort centrales ingezet kunnen worden.
De gascentrale met geen NOx uitstoot. Geen schoorsteen te zien!
Samenvatting
Als we spreken over stikstof emissies, dan moet er onderscheid gemaakt worden tussen ammoniak/ammonia en NOx gassen. Ammonia (opgeloste ammoniak in water) en ammoniazouten zijn meststoffen voor planten. NOx gassen vormen met waterdamp agressieve zuren en zijn schadelijk voor de gezondheid van mens en dier.
Het artikel beschrijft het nut van ammoniak/ammonia en de procesmatige wijze waarop dit omgezet kan worden in nuttige meststoffen. Ook kan ammonia dienstdoen in schoorstenen van gascentrales om NOx gassen onschadelijk te maken. Met een chemische reactie tussen ammoniak en CO2 kan ook een meststof verkregen worden. Tenslotte de introductie van een gascentrale die geen NOx meer als afvalstof produceert.
Conclusies.
● De heer Timmermans heeft altijd beweerd, dat kernenergie geen optie is vanwege de hoge kosten en de lange bouwtijd van 20 jaar. Maar het ziet er nu naar uit dat mevrouw Von der Leyen en de heer Timmermans op politieke gronden zowel aardgas als kernenergie tot duurzame bronnen gaan benoemen. Dat betekent, dat alle acties betreffende “van het gas af”, welke veel negatieve reacties hebben opgewekt en inmiddels veel geld hebben gekost, niet nodig waren.
● Er is inmiddels een enorm tijdverlies ontstaan met een eventuele bouw van kerncentrales, waardoor we nu opgescheept zitten met onrendabele windturbines en zonnepanelen op land waar mensen erg veel problemen mee hebben. Het is een vervuiling van ons mooie landschap.
● De EU klimaatcommissie is voorstander van biomassa centrales, die gestookt worden met houtpellets. Onze bossen en regenwouden worden dus in de fik gestoken, terwijl bossen klimaatregelaars zijn. Dit verbranden leidt ook tot grotere CO2 emissies, terwijl het beleid gericht is op vermindering van CO2.
● Het EU duo heeft niet begrepen, dat elektrificeren van koken en verwarmen met elektriciteit uit de bestaande gascentrales tweemaal zoveel gas kost t.o.v. de gasaanvoer rechtstreeks naar de huishoudens.
● De ondergrondse opslag van CO2 is kostbaar en gevaarlijk.
● Spoed is geboden met het herzien van de stikstofnormering. Er zijn technische middelen beschikbaar om ammoniak op een milieuvriendelijke manier als o.a. meststof in te zetten. De problemen met NOx emissies zijn ook op te lossen.
● Dat betekent, dat de bouwstop opgeheven kan worden.
● Het EU-klimaatbeleid wordt als irreëel, slecht, geldverslindend en veranderlijk ervaren. Er wordt niet geluisterd naar professionele alternatieve meningen. Dit geldt trouwens ook voor de Nederlandse overheid en een aantal politieke partijen.
● De redenen van ontslag van veel Nederlandse ministers en staatssecretarissen, welke de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden, zijn peanuts in vergelijking met het wanbeleid van deze Europese Commissie en haar consorten.
In dit licht bezien, is het verlenen van een eredoctoraat dan ook totaal niet te bevatten.
Dank aan Dr. Lou Kaper (chemicus) voor zijn chemisch technische review.
***
Referenties
[1] Ammoniak – WUR
[2] wetten.nl – Regeling – Regeling ammoniak en veehouderij – BWBR0013629 (overheid.nl)
[3] Ammoniakemissie door de land- en tuinbouw, 1990-2018 | Compendium voor de
Leefomgeving (clo.nl)
[6] Duitsland door Europees Hof veroordeeld om uitstoot stikstof | NOS
[7] luchtwassers-bro-2014-lowres.pdf (innovatiesteunpunt.be)
[8] adviesrapport-geur-bekennen-combi-luchtwassers-varkenshouderijen-en-geurhinder (2).pdf
[9] ICSC 0215 – AMMONIUMHYDROXIDE (10%-35% oplossing) (ilo.org)
[10] Stikstofoxide – Wikipedia
[11] H7 Stikstofoxiden (martechopleidingen.nl)
[12] Emissievrije gascentrale? In Texas kan het (warmte365.nl)
Zie ook de artikelen van Theo Wolters:
https://www.climategate.nl/2020/12/de-stikstofcrisis-1-wat-is-eigenlijk-het-probleem/
https://www.climategate.nl/2020/12/de-stikstofcrisis-2-wat-is-er-mis-met-het-stikstofbeleid/
@Ap, weer een prima verhaal. Chapeau. Een goede waai om de oren van de EC en ook onze beleidsmakers (of wat hier voor door moet gaan)
Ap Cloosterman
Voor mij als leek een prima en goed begrijpelijk artikel. Wat mij erin aanspreekt is de aanpak om de vervuiling door vooral industriële processen meteen bij de bron aan te pakken.
Maak die NOxen onschadelijk. Mest is een grondstof. Waar er lokaal een teveel aan is kunnen de door jou beschreven processen worden ingezet om de bodems te verbeteren en onze hoogwaardige landbouw gaande te houden. Zonder daarbij toenemende claims elders op oerwoud en bos omwille van onze voeding en energievoorziening te laten toenemen.
Tevens moet je wrakke en onbezonnen wetgeving aan de kaak stellen en terugdraaien.
Reactie onderweg.
De politiek was door ontkerkelijking en toegenomen welvaart op zoek naar een mooi verhaal. Helaas is het CO2 en het klimaat geworden. Ze zijn gewend om op alles te reageren met kletspraat, maar ze beseffen nog niet hoeveel schade ze gaan aanrichten.
Onze enige vijand is de valse moraal van de elite.
Ik weet nog dat Rutte bij Trump op bezoek was en dat die onze Oedipus premier stevig de les leerde. Nou dat wil Mark niet meer meemaken, dus wordt alles wat niet overeenkomt met de officiële leer weggezet als dom, onzinnig of fascistisch.
Ik denk dat de aanbevelingen met belangstelling zullen worden ontvangen bij de EU en belanghebbenden, (industrie , FME ) vanwege het enorme potentieel voor de implementatie van nieuwe technologiën en nieuwe industriële ketens in het kader van de ‘bestrijding’ van CO2 en Stikstof in ‘De Nieuwste Economie’. Eerder werden al de ketens van houtchip-industrie, de biomassacentrales bouw- inclusief afvang industrie , in combinatie met de warmtenetwerk -industrie gerealiseerd en in het begin natuurlijk de biljoenen wind- en zonnepaneel handel- industrieen gerealiseerd.
Aan de CO2 opslag-en waterstof- industrie wordt hatd gewerkt . lessWatts Post ‘ ; de grote zwendel’ over het Porthos project .
Ap Cloosterman,
Mooi lang en informatief artikel, zouden ze in Brussel eens moeten lezen.
Wat boeren betreft, het hedendaagse gros van de jeugd heeft er geen verstand meer van, het enige wat ze weten is dat het stinkt en vies is, althans zo beleven ze het.
In een opiniepeiling tussen jongeren van 18 tot 30 jaar vonden ze dat boeren en tuinders niet meer nodig waren.
Ja zo ver is het al als je de krant mag geloven, schijnbaar komt voedsel vanzelf in de schappen.
Ik denk dat Timmermans maar moet uitkijken dat zijn gezegde niet andersom is, dat er gestreden moet worden om voedsel in plaats van water.
Trouwens met brandertechnieken is ook veel te verbeteren, na een kleine renovatie van de Claus centrale in Maasbracht is deze nu voorzien van een low nox brander.
Theo 22.12.2021 9.26 uur
Ik heb het artikel opgestuurd naar de heren Timmermans en Samsom.
Ik heb al regelmatig artikelen opgestuurd, maar je krijgt geen enkel bericht terug.
Dat zal nu ook wel niet gebeuren.
Hun tactiek is: Doodzwijgen
Ap Cloosterman,
Bedankt voor je reactie, ik kan me voorstellen dat deze heren niet reageren omdat ze niet willen reageren, alleen al niet omdat hun tegenbericht wel eens op verkeerde plaatsen terecht zou kunnen komen wat zij niet willen.
Ik heb in het verleden wel eens een brief naar de PVV gestuurd omtrent klimaat, maar kreeg wel bericht terug, niet dat het zoveel voorstelde maar er werd wel notie van genomen.
Er werd me bedankt voor het schrijven en dat ze graag op de hoogte wilde gehouden worden wat er speelt bij de burgers dat vonden ze belangrijk om daar goed inzicht in te krijgen.
Ja nu kun je wel zeggen het is de PVV een stelletje schreeuwers, maar hij haalt wel geregeld het onzinnige klimaatbeleid aan in een debat, zoals nu ook weer bij de begroting.
De rest doet wel net of ze hem niet aanhoren, maar ze nemen het wel degelijk ter kennis.
Zo zou je dit artikel ook eens naar diverse andere partijen kunnen sturen, meer succes dan naar Brussel, daar is het eigen ego te hoog.
Timmermans heeft ook al eens gezegd dat hij daar niet naar kijkt, hij keek alleen maar naar wetenschappelijke rapporten van de gevestigde wetenschap, die stapel is hoger dan de rest, dat was zijn antwoord.
In ieder geval succes gewenst, je weet maar nooit.
Onder het kopje ammoniak schakel je over op de vergelijking tussen de stikstofoxiden van de verschillende landen. NOx is echt iets anders dan ammoniak.
Hoewel de conclusies hier eerder aan de orde zijn geweest, volgen ze niet uit het stuk dat je schrijft. Het zijn dus geen conclusies maar “overige opmerkingen”.
Dit laat overigens onverlet dat het een mooi en informatief artikel is, waarvoor dank.
Skandinavië? Hoezo hypocriet?
https://twitter.com/WijnandHijkoop/status/1473591467050291200
Een aanvulling (van een gepensioneerde bedrijfsjurist/chemisch technoloog)
Eens nadenken over de relatie (=verbinding) tussen stikstof en de natuur, dat is meer dan schrijven onder het thema stikstof en de beweging van stikstof in de atmosfeer. Het is ook en vooral de verandering van materie en de veranderingsprocessen waarin stikstof als element deel van uitmaakt.
Dit artikel is daartoe een aanzet, maar dan ook beschouwen vanuit energetisch gezichtspunt. Dat in de analyse een grotere plaats wordt ingeruimd voor energie, vanuit het besef dat energie ons levenskracht geeft, niet alleen onze huizen en werkplaatsen verwarmt en de door ons gecreëerde machines doet arbeiden.
Dat energie verschaffen voor de mens is het verbranden van voedsel, resulterend in mest (stront), kooldioxide en water. Wat voor de ene levensvorm het restproduct is, is voor een andere levensvorm de bron van leven, het voedsel. En de mens staat op de hoogste trede in de voedselketen, waarin de hogere soort gevoed wordt door de lagere soort.
En de boer is voor de mens de producent van voedsel, die van de plant diens vruchten oogst en vermarkt en ook van de dieren het lijf en diens vruchten als eetbaar (consumeerbaar) product vermarkt.
In het artikel is onderbelicht gebleven dat stikstofdepositie de verplaatsing is van een stikstof verbinding in de atmosfeer naar de aarde, in feite is absorptie van een stikstofverbinding door de grond.
Dan is het nuttig in elk van de chemisch formules (veranderng van samenstelling) de verandering van energie-inhoud te vermelden. De lezer bewust te laten worden welke chemische energie transitie aan de orde is bij die overgang van atmosfeer naar water en/of vaste grond.
Emissie is opname in de atmosfeer van materie van een te bepalen samenstelling (zuurstof, stikstof, water,, kooldioxide, ammoniak, stikstofoxiden, zwaveldioxide, etc., depositie is absorptie van oner meer stikstofverbindingen in vloeistof en vaste stof van Moeder Aarde, maar ook regen, waarin opgenomen kooldioxide, stikstofoxiden en andere oxiden. Ook het stof dat vulkanen uitstoten wordt door regen uit de atmosfeer verwijderd. Alleen al het proces van verwijdering uit de atmosfeer veroorzaakt afkoeling.
Opmerkelijk vind ik het verhaal over een huwelijk (=verbinding) tussen ammoniak en CO2.
In dat verhaal is weggelaten de verbinding ureum, want dan wordt het probleem bij het verwezenlijken van deze verbinding duidelijk.
Ureum is een kunstmest, in grote hoeveelheden geproduceerd en gebruikt, maar voor de productie zijn grote hoeveelheden energie benodigd, aangezien het binnen de menselijke leefomstandigheden (milieu) voorkomt als afbraakrpoduct. Voor de productie is veel energie nodig, omdat de reactie een omgeving vereisen binnen de productie installatie van meer dan 160 atmosfeer en meer dan 180 oC. Voor het creëren van deze druk en temperatuur is veel energie nodig, welke energie allemaal verloren gaat bij decompressie en koeling, om het product geschikt te maken voor de markt. Ook voor de omzetting tot ureum is energie vereist, aangezien het een endotherme reactie betreft.
Ureum is zowel een voedingssuppletie (opheffing stikstof tekort) als aan de groei van het gewas energie bijdragend. In feite geldt voor kunstmest dat deze zowel een voeding tekort opheffen als bijdragen tot de energie huishouding van de plant. Dit vermogen tot energieafgifte, is ook oorzaak dat nitraten hoofdbestanddeel zijn van kruit, een explosief.
Maar over verwijdering van explodieven hoor ik de wereldleiders en politici niet. Maar dat is een ander thema, energie en wapens. Na te denken uit welk verdienmodel de Nobel prijs voortkwam, de verkoop van dynamiet.
@dhr Arno Schoondorp, dank voor uw wetenschappelijke uitleg van mijn wat onbeholpen uitleg aangaande het stapelen van problemen op elkaar die het probleem dan weer nog groter maken. Een en ander volgens het bekende model van symptoombestrijding. Koeien en andere herbivoren zijn in staat om gras en houtachtige biomassa om te zetten. Dat deden ze oorspronkelijk en nog steeds in grote mate bij ‘ natuurvolkeren als de Masai, Sami en Nenets, maar dat ging niet meer in dit kleine landje zo wat zo een majeure agrarische sector wist te bouwen, gebaseerd op technologie. Koeien werden productie machines en nu zijn we aangeland bij de technologie van Ap Cloosterman om de natuur naar onze hand te zetten in plaats van dat we zouden leren weer van die natuurvolkeren. Het is een lachwekkend gebeuren haast dat linkse gekkies, vegetariers, veganisten en natuurbewegingen samen, technologie propageren en tegelijkertijd roepen dat ze -weer- ’terug willen naar de natuur’ en dat ze maar niet snappen dat ze daarmee het grootkapitaal in het zadel helpen, waarmee ze juist steeds verder verwijderd raken van die natuur. Vandaag weer een interview met een van hun goeroes Paul Polman.
Noch CO2, noch Stikstof zijn een ‘ probleem’. Ze werden problemen gemaakt, teneinde daarop nieuwe industriële ketens te kunnen bouwen waarmee het grootkapitaal gediend is.
Was CO2 een ‘ probleem’ geweest : dan moet men stoppen met CO2 uitstoten; was stikstof een ‘probleem, dan was de oplossing minder Stikstof uitstoten. Niet meer .
De voorstellen zijn een opmaat voor groenteflats, kweekvleesfabrieken enz, die het energieverbruik dramatisch verhogen. ( kapitaal-intensief = energie intensief ) en de natuurlijke balans nog mee doet uitslaan naar destructie van de planeet.
Wellicht zou men moeten beginnen bij het proces van fotosynthese en bedenken waarom onze lieve Heer ooit besloot in de evolutie: dat er herbivoren kwamen die zonne- energie konden omzetten in voedsel voor de mens, de hoogste in de voedselketen. En vooral dat de aanwas van voedsel dus gelimiteerd is door de jaarlijkse zoninstraling en dat we ‘roofbouw en overbevissing ‘ plegen als we meer biomassa gebruiken dan erbij komt.
Kunstmest verving Guano. Zonder kunstmest was de wereldbevolking nooit uitgegroeid tot haar huidige omvang. Het wordt gemaakt middels het Haber Bosch procedé wat immens veel energie vergt.
Wat zou het toch een zegen zijn als daarvoor een vervanging kwam die vele malen minder energie vergen zou.
Dat is waar de mensheid -wetenschap- zich werkelijk mee bezig zou moeten houden in plaats van stapelen van het enen probleem op het andere.
Al mijn denkinspanniingen ten spijt zie ik geen stikstofprobleem. Wel de noodzaak onze leefomgeving verder te verbeteren.
Ik zie lichtpuntjes
1. De EU gaat eindelijk gas en kernenergie als duurzaam bestempelen
2. Er wordt ingezien dat wind en zon een niet-duurzame cyclus hebben van 30 jaar, waar ingenieurs een horizon van 50 jaar hebben.
3. De Senaat de megadatacenters op ‘hold’ heeft gezet
4. Het verkopen van opstoken van bossen als planeet reddend als absurditeit gaat worden geclassificeerd
Ook dat het bewustzijn is ontstaan dat er een lappendeken van kleine Natura2000 gebiedjes is gelegd, waar stikstofgevoelige plantjes het moeilijk kunnen hebben, waar ze elders uitbundig tieren.
Zoals meeuwen zich op daken in de stad nestelen omdat hun broed habitat door vossen is bevolkt en de mens voldoende restvoedsel plempt. Meeuwen die dag en nacht erbarmelijk krijsen boven het geraas van vliegtuigen uit en alles onder schijten. Als ware het klimaatgeloofsbewegingen.
Stikstof zit net boven de norm, behalve op plekken waar de mens andere normen stelt, de stikstofstilte.gebieden.
Dat er meer over de grenzen komt dan naar elders verdwijnt lijkt me overigens niet juist met overheersende ZW winden.
De boeren de schuld geven van ondoordachte natuuraanwijzing is in feite misdadig. Zoals een autist altijd een ander de schuld geeft.
Dit onverlet dat we best wat zorgvuldiger met onze leefomgeving mogen omgaan. Zoals het afwijzen van datacenters, en vliegverkeer om het cultuursnuiven of te kunnen kopschoppen.
Tenslotte nadenken over kleinschalige thorium centrales en lieden als Timmermans stevig over de knie. Of geweldlozer middels Referenda, dit door Remkes uit de democratische afvalbak te vissen Een bak waar wel meer zinvolle dingen in zitten.
Ik pik er twee zinnen uit:
‘Het is onzin om ammoniak in een verdomhoekje te plaatsen: Het plantaardig leven heeft stikstof in de vorm van ammonia broodnodig.’
‘Duidelijk anders is dit met de emissie van stikstofoxiden (NOx). Deze gassen vormen met waterdamp agressieve corrosieve zuren.’
Over NOx wordt ter verduidelijking toegevoegd:
‘Een reactie met water levert de anorganische zuren salpeterzuur en salpeterigzuur op en dit zijn zeer agressieve zuren.’
Het verschil tussen ammoniak (NH3) en NOX is echter niet zo groot: aan de grond zetten bacteriën het energierijke hapje NH3 snel om in hetzelfde verzurende salpeterzuur (HNO3)volgens de overall reactie:
NH3+2O2 –> HNO3+H2O
Verder prima verhaal.
En toch krijgt Timmermans een ere-dotoraat?
Op zich reageert Ammoniak alkalisch. Je hebt daarom zuur nodig om het te neutraliseren.
NOx wordt in de natuur gemaakt door zon straling. Anders was het leven zoals we het kennen er niet.
Henry
Kun je daar wat meer van vertellen? Bijvoorbeeld in een artikel. Ik neem aan dat er ook voor NOx een maximum bestaat waarna het mogelijk nadelig uitpakt op het leven waarvoor het eerder nodig was. Het gaat toch altijjd om té veel, té weinig?
Ik heb wel al een beetje informatie verzameld over de onzin met de stikstof. Ik zou eigenlijk wel eens willen weten wat de norm is voor NOx en NH3, wie die norm heeft vastgesteld en in hoeverre NL afwijkt van de norm. Ik weet wel van een paar steden in EU die het verkeer in de binnenstad weigeren vanwege de overlast van uitlaatgassen. Maar ik heb nog nooit gehoord van een heel land die problemen heeft met de ‘stikstof’.
Overigens wens ik jullie allemaal een gezegend Kerstfeest allemaal!
https://breadonthewater.co.za/2021/12/15/christmas-and-the-coming-of-peace/
En als de EU ineens gaat omarmen wat men jarenlang heeftverketterd, horen de roergangers het het EP voor een tribunaal gesleept te worden en in de kerker te belanden.De EU verklaart zichzelf hiermee failliet.
Ronnie
Dat lijkt me wel erg rigoureus. Tenslotte bestaat het EP ook voor het grootste deel uit een kudde van brave onwetende volgers. Je moet zijn bij de bovenbazen en hun uitgezonden lobbyisten. Dat circus van belanghebbenden voor wie geld en macht het enig zaligmakende is.
Frans Timmerman en Diederik Samson doen mij denken aan de twee kleermakers in het sprookje van Hans Christiaan Anderen, De nieuwe kleren van de Keijzer.