Auteurs: John Constable, Professor Gordon Hughes.
Vertaling: Jan Smelik.
In deze belangrijke bijdrage aan onze serie over post-Brexit Groot-Brittannië nemen professor Gordon Hughes en dr. John Constable het op tegen de hele groene energiebeweging door te betogen dat de wijdverbreide opvatting over de dalende kosten van hernieuwbare energie onjuist is. Zij beschouwen de officiële overheidsprognoses van energiekosten en dus prijzen als schandalig onnauwkeurig. Energiekosten zullen een belangrijk element zijn in het toekomstige economische concurrentievermogen van het VK en als de auteurs gelijk hebben, staan de energieprijzen enorme prijsstijgingen te wachten.
De dramatisch dalende kosten van duurzame energie zijn nu een politiek cliché, een cliché in de media én een cliché in de conversatie. Deze bewering is echter aantoonbaar onjuist. Uit gecontroleerde rekeningen blijkt dat windenergie niet goedkoper wordt, maar juist duurder. Het onvermogen van de Britse overheidsdienst om dit feit te ontdekken en dus om de consument en de belastingbetaler te beschermen tegen de gevolgen van het dreigende falen van de sector duurzame energie, doet belangrijke vragen rijzen over de analytische bekwaamheid van het Whitehall-apparaat.
Als we in een willekeurige steekproef van krantenlezers zouden vragen naar de economische aspecten van offshore-windenergie, dan zou een meerderheid van de ondervraagden vrijwel zeker zeggen dat ze denken dat die nu goedkoop is. Een soortgelijke enquête onder beleggingsanalisten en -adviseurs zou hetzelfde antwoord opleveren. Politici en journalisten zouden zeker zijn van hun zaak. Onder druk van de bewijsvoering zou geen van deze groepen echter veel meer kunnen doen dan naar secundaire bronnen verwijzen. Sommigen zouden zich kunnen herinneren dat Greenpeace in 2017 een uitgebreide reclamecampagne heeft gesponsord, met paginagrote advertenties in de pers. Anderen zouden erop kunnen wijzen dat officiële instanties offshore-windenergie presenteren als de goedkoopste bron van elektriciteit. Wie in financiële kringen verkeert, zou er ook op kunnen wijzen dat bijna elk rapport of lang artikel over de toekomstige rol van offshore-windenergie vergezeld gaat van een grafiek die beweert de snelle daling van de kosten in de afgelopen een of twee decennia te laten zien, misschien met prognoses voor de toekomst tot 2030 of 2040.
Hoe ongelooflijk het ook mag lijken, niets van dit alles is waar. Noch offshore, noch onshore windenergie is goedkoper geworden; sterker nog, beide zijn duurder geworden in de afgelopen twee decennia.
Hoe weten we dit? Omdat een van ons, Gordon Hughes, op basis van gecontroleerde jaarrekeningen gegevens heeft verzameld over de kapitaal- en exploitatiekosten van 350 onshore en offshore windparken in het Verenigd Koninkrijk, een reeks die de meerderheid van de grotere windparken (> 10 MW-capaciteit) omvat die tussen 2002 en 2019 zijn gebouwd en in bedrijf gesteld. Het is de grootste studie in haar soort tot nu toe en zal binnenkort worden gepubliceerd door de Renewable Energy Foundation, waarvan John Constable directeur is.
Samenvattend blijkt uit de analyse van de gegevens dat de bevindingen eenduidig zijn:
- De werkelijke kosten van de opwekking van windenergie op het land en op zee zijn in de afgelopen twee decennia niet aanzienlijk gedaald en er is weinig kans dat zij in de komende vijf of zelfs tien jaar zullen dalen.
- Hoewel sommige componenten die in de berekening van de kosten worden meegenomen, zijn gedaald, zijn de totale kosten dat niet. Het gewogen rendement voor investeerders en kredietverleners is bijvoorbeeld sterk gedaald, met name voor offshore-windenergie, als gevolg van een daling van het gepercipieerde risico. Voorts is de gemiddelde output per MW nieuwe capaciteit wellicht gestegen, met name voor offshore-turbines. Deze baten zijn echter tenietgedaan door hogere exploitatie- en onderhoudskosten (O&M).
- In plaats van te dalen, zijn de werkelijke kapitaalkosten per MW aan vermogen voor de bouw van nieuwe windparken aanzienlijk gestegen van 2002 tot ongeveer 2015 en zijn zij sindsdien in het gunstigste geval constant gebleven. Verslagen over de kosten van de bouw van nieuwe offshore-windmolenparken in het begin van de jaren 2020 impliceren dat de kosten tegen 2025 kunnen dalen, maar dergelijke verslagen zijn consequent onbetrouwbaar en onvolledig. De uiteindelijke kosten liggen meestal aanzienlijk hoger, zodat weinig gewicht kan worden gehecht aan prognoses van toekomstige kosten.
- In plaats van te dalen, zijn de exploitatiekosten per MW nieuw vermogen de laatste twee decennia aanzienlijk gestegen voor zowel onshore- als offshore-windmolenparken. Bovendien nemen de exploitatiekosten voor bestaande windparken nog sneller toe naarmate zij ouder worden. De toename voor nieuwe capaciteit lijkt toe te schrijven te zijn aan de verschuiving naar locaties die meer afgelegen liggen of moeilijker te onderhouden zijn. Een groot deel van de toename met de leeftijd is toe te schrijven aan de frequentie van apparatuurstoringen en de behoefte aan preventief onderhoud, die beide sterk samenhangen met de invoering van nieuwe generaties grotere turbines – zowel onshore als offshore.
- Turbinefabrikanten en windturbine-exploitanten lijken te vertrouwen op een verhoging van de ProductieFactoren (PF, een maatstaf voor de energieproductiviteit van de generator) via (i) een verhoging van de naafhoogte om te kunnen profiteren van hogere windsnelheden, en (ii) veranderingen in het technische evenwicht tussen bladoppervlak en generatorvermogen. De inferieure betrouwbaarheid van nieuwe turbinegeneraties leidt echter tot een snellere afname van de prestaties naarmate de turbines ouder worden, zodat het uiteindelijke effect op de gemiddelde prestaties gedurende de levensduur van nieuwe turbines niet duidelijk is.
- De combinatie van stijgende exploitatie- en onderhoudskosten met de door veroudering veroorzaakte daling van het rendement betekent dat bij de huidige marktprijzen de verwachte inkomsten uit elektriciteitsopwekking lager zullen zijn dan de verwachte exploitatiekosten na het verstrijken van de contracten die prijzen garanderen die boven de marktprijzen liggen. De looptijd van deze contracten is verkort, hetgeen betekent dat de kapitaalkosten over een kortere economische levensduur moeten worden terugverdiend, waardoor de effectieve kapitaalslast stijgt.
Er is een belangrijk uitvloeisel van deze bevindingen. De huidige reeks offshore-projecten die in Noordwest-Europa worden gebouwd en gepland, vertonen veel gelijkenis met speculatieve vastgoedontwikkeling. Het gaat om projecten met een hoog risico die de geldschieters alleen kunnen terugbetalen en de investeerders alleen een rendement kunnen bieden als de gemiddelde groothandelsmarktprijzen voor elektriciteit in heel Noordwest-Europa stijgen tot ten minste drie à vier maal het huidige niveau. Een dergelijke prijsstijging zou ofwel een grote en permanente verhoging van de marktprijs voor gas vereisen, wat volgens de ervaring zeer onwaarschijnlijk is, ofwel een koolstofbelasting die 8 tot 10 maal hoger ligt dan het huidige niveau, oplopend tot ten minste 200 euro per ton kooldioxide tegen prijzen van 2018 in 2030. Een dergelijke belasting zou een zware last leggen op de rest van de economie.
Dit heeft gevolgen voor de financiële regelgeving. Om zich van hun verantwoordelijkheden te kwijten, zouden financiële regelgevers een zware risicoweging moeten opleggen aan leningen aan exploitanten van offshore-windmolenparken, terwijl ze ook zouden moeten adviseren dat groene aandeleninvesteringen te riskant zijn voor pensioenfondsen en kleine beleggers. In plaats daarvan hebben de leiders van de Europese Centrale Bank (ECB), de Bank of England en andere regelgevers aangedrongen op meer investeringen in groene activa zonder de risico’s daarvan te onderkennen.
Dit leidt tot het vooruitzicht van wat niet zozeer een auto-ongeluk is, als wel een file op de snelweg in de mist van onwetendheid. De dreigende crisis zal vereisen dat degenen die windenergie en het daarmee samenhangende ecosysteem van bedrijven financieren, gered worden door ofwel de belastingbetaler ofwel de elektriciteitsverbruiker. De omvang van de reddingsoperatie zou groot zijn: alleen al in de Britse windenergiesector staat ongeveer 30 miljard pond op het spel, en in Duitsland, Nederland en Denemarken nog veel meer.
Sommige spelers in de windenergiesector zijn zich er wellicht van bewust dat specifieke projecten niet aan de algemene verwachtingen voldoen – er is geen gebrek aan voorbeelden in de gespecialiseerde media. Tot voor kort werden investeerders echter beschermd door royale subsidies en de exploitanten zullen waarschijnlijk eerder projectspecifieke factoren de schuld geven, dan zich te realiseren dat de hele sector is getroffen. Bovendien lijkt de industrie in het algemeen haar eigen propaganda te geloven, waarvoor zij alleen zichzelf verantwoordelijk kan stellen.
De regering, zo vermoeden wij, is echt in de war. Op 24 augustus, terwijl wij deze samenvatting voor Briefings for Britain aan het voorbereiden waren, publiceerde het Department of Business, Energy and Industrial Strategy (BEIS) zijn laatste ramingen van de kosten van elektriciteitsopwekking, Electricity Generation Costs.[1] Daarin bevestigt BEIS zijn standpunt dat de kosten van windenergie zijn gedaald en dat deze technologie nu een van de goedkoopste is die beschikbaar zijn.
Het is echter niet moeilijk om aan te tonen dat de analyse van BEIS volledig, bijna jammerlijk, ontoereikend is en dat men er niet op kan vertrouwen. Wij zullen de analyse hieronder gedetailleerd bespreken, omdat het verkeerde beeld dat zij geeft van de economische aspecten van windenergie op zichzelf al belangrijk is. Meer nog, het is een illustratie van de werkelijk erbarmelijke kwaliteit van het analytisch werk dat ten grondslag ligt aan beleidsbeslissingen met enorme implicaties voor het Verenigd Koninkrijk en zijn bevolking.
Alvorens meer in detail te treden, merken wij twee algemene aspecten van de BEIS-studie op. Ten eerste wordt beweerd dat er ramingen of prognoses worden gegeven van de kosten van elektriciteitsopwekking voor projecten die in 2025, 2030, 2035 en 2040 in bedrijf worden genomen. Terwijl de kosten op de dichtstbijzijnde van deze data rationeel kunnen worden geraamd, zijn de kosten op tien jaar of meer in de toekomst volstrekt onzeker. Pogingen om zelfs maar enigszins nauwkeurige kostenramingen te maken, zoals BEIS doet, duiden op naïviteit of overmoed. Wie had er in 2000 – of zelfs in 2010 – een realistische basis voor het voorspellen van de capex- en opex-kosten voor projecten die in 2020 in bedrijf worden genomen?
Voorts blijkt bij bestudering van de bijgevoegde spreadsheet met de gedetailleerde hypothesen van het departement dat 94 % van de modelparameters voor de verschillende technologieën, conventioneel en hernieuwbaar, niet veranderen van de ene periode op de andere. Dit is onwaarschijnlijk, aangezien moet worden verondersteld dat er op deze gebieden geen technologische vooruitgang is. Waar de kosten wel variëren, hebben zij betrekking op (a) wind- en zonne-energie, of (b) een reeks minder belangrijke (geothermische WKK) of nieuwe (golfslag, biomassa met CCS) technologieën. Dit is onredelijk. Als er kostenreducties zijn in de hernieuwbare sector, waarom zou men dan kostenreducties in de conventionele sector uitsluiten?
Bij nadere beschouwing is deze onderliggende vooringenomenheid nogal opmerkelijk. De dalingspercentages van de capex- en opex-kosten (zie hier) of de stijgingen van de bedrijfsprestaties voor offshore-windenergie – nu een volgroeide technologie – zijn groter en duurzamer dan de dalingen voor STEG+CCS – een nieuwe en potentieel kritieke technologie. Bijgevolg zijn de BEIS-prognoses van de kosten op korte termijn bijna triviaal, louter algemene kosten voor het midden van het huidige decennium, terwijl de ramingen van de relatieve kosten van conventionele en duurzame opwekking op middellange en langere termijn in het beste geval betekenisloos en in het slechtste geval misleidend zijn.
Een tweede algemeen punt dat moet worden opgemerkt is dat de gegevens die in het BEIS-model worden gebruikt bijna volledig afkomstig zijn van werkzaamheden die door of voor het departement zelf zijn uitgevoerd. Met uitzondering van een enkele verwijzing naar een verslag van het BVE van National Grid, zijn alle voor de gegevens aangehaalde bronnen BEIS-publicaties of in opdracht van BEIS opgestelde verslagen. Er is geen poging gedaan om gebruik te maken van de groeiende academische en beleidsliteratuur over de werkelijke kosten van het bouwen en exploiteren van verschillende soorten opwekking. Er is zelfs geen enkele verwijzing naar de uitgebreide studies van het Energy Information Agency (EIA) in de VS en verschillende van de door het Amerikaanse ministerie van Energie (DoE) gefinancierde onderzoekslaboratoria – bijvoorbeeld het Lawrence Berkeley National Laboratory (LBNL), het National Renewable Energy Laboratory (NREL) of het Oak Ridge National Laboratory (ORNL). Een dergelijke beperkte focus is moeilijk te rechtvaardigen, en begint zelfs te lijken op een opzettelijke blinde vlek, waarbij alle gegevens worden geselecteerd om te passen in een vooraf bepaald verhaal.
En natuurlijk is het ook waar dat BEIS geen enkele moeite heeft gedaan om het empirisch onderzoek van gecontroleerde rekeningen uit te voeren dat de gegevens vormt voor de hierboven samengevatte studie van Hughes. Met deze algemene opmerkingen in het achterhoofd zullen wij nu enkele van de specifieke veronderstellingen in de BEIS-studie vergelijken met de resultaten van de gegevens die voor deze en andere studies zijn verzameld.
Het komt goed uit dat BEIS voor de reële prijzen hetzelfde basisjaar (2018) heeft gekozen als voor de Hughes-database, zodat er geen aanpassing nodig is. We zullen eerst de capex- en vervolgens de opex-kosten onderzoeken alvorens de PF en financiële parameters te bekijken. In alle gevallen zullen wij uitgaan van de BEIS-aannames voor projecten die in 2025 in bedrijf worden genomen, aangezien de BEIS-ramingen voor latere data, zoals hierboven opgemerkt, louter speculatie zijn. Wij zullen ons concentreren op onshore wind, offshore wind en grootschalige zonne-energie, aangezien dit de voornaamste technologieën zijn waarvoor BEIS zijn veronderstellingen heeft geactualiseerd en waarvoor vergelijkingen met feitelijke gegevens uit bedrijfsboekhoudingen mogelijk zijn.
- Capex-kosten voor windenergie op het vasteland. De BEIS-aannames impliceren totale investeringskosten (inclusief gekapitaliseerde rente) in 2025 van £1,30 miljoen per MW voor onshore wind, £2,16 miljoen per MW voor offshore wind (of £1,82 miljoen exclusief transmissie), en £0,55 miljoen per MW voor grootschalige zonne-energie. De vergelijking met de werkelijke kosten die in de gecontroleerde rekeningen worden vermeld, is scherp. De gemiddelde waarde van de werkelijke capex-kosten die zijn gerapporteerd voor in 2016-19 voltooide windparken op het vasteland bedroeg £1,61 miljoen per MW, voor offshore-windenergie £4,49 miljoen per MW (inclusief transmissie) of £3,99 miljoen als het zeer dure Hywind-project buiten beschouwing wordt gelaten. Voor grootschalige zonne-energie bedroeg het gemiddelde van de werkelijke kosten £0,98 miljoen per MW. De veronderstellingen van BEIS zijn dus slechts 50%-80% van de werkelijke investeringskosten die zijn vermeld in gecontroleerde rekeningen voor recentelijk in bedrijf gestelde projecten. Aangezien BEIS geen bewijs levert van een snelle vermindering van de investeringskosten per MW piekvermogen, zijn hun veronderstellingen niet meer dan wishful thinking. De vooringenomenheid is bijzonder groot in het geval van offshore-windenergie, aangezien de meeste toekomstige projecten noodzakelijkerwijs op grotere diepte en verder van de kust zullen worden uitgevoerd, waardoor de investeringskosten voor zowel turbines als transmissie aanzienlijk hoger zullen uitvallen.
- Opex-kosten voor windenergie op het vasteland. De BEIS-aannames impliceren opex-kosten voor onshore wind van £47.000 per MW per jaar voor een windpark dat in 2025 in bedrijf wordt genomen. Ongelooflijk genoeg wordt aangenomen dat deze kosten constant blijven gedurende een exploitatieperiode van 25 jaar. Uit onze studie, die gebaseerd is op gecontroleerde jaarrekeningen, blijkt dat de werkelijke opex-kosten voor een nieuw onshore windpark dat in 2016 in bedrijf is genomen £77.000 per MW bedragen in het eerste jaar en dat dit zal oplopen tot £114.000 als het park 15 jaar oud is en £149.000 per MW op de leeftijd 25 jaar als het zo lang in bedrijf zou blijven (wat zeer onwaarschijnlijk is). Uit de analyse blijkt ook dat de initiële opex-kosten voor nieuwe windparken met 4,3% per jaar zijn gestegen, zodat de verwachte opex-kosten voor een windpark dat in 2025 in bedrijf wordt genomen £112.000 per MW zouden bedragen, meer dan het dubbele van de BEIS-raming. In het algemeen liggen de BEIS-ramingen van de opex-kosten ongeveer een derde lager dan de beste raming op basis van de reële gegevens van de laatste twee decennia.
- Opex-kosten voor offshore-windenergie. De BEIS-aannames impliceren opex-kosten voor offshore-windenergie van £109.000 per MW voor een windpark dat in 2025 in bedrijf wordt genomen, constant over een exploitatieperiode van 30 jaar. De cijfers van BEIS zijn moeilijk te begrijpen. Hun tabel 2.4 geeft vaste O&M-kosten van £36.300 per MW per jaar voor 2025. Dit is ongeloofwaardig als het de bedoeling is de kosten van de Offshore Transmission Operator (OFTO) te dekken. In het hele document wordt geen enkele keer verwezen naar OFTO-transmissiekosten, terwijl de methodologie voorschrijft dat OFTO-kosten moeten worden meegerekend. Ook hier blijkt uit onze analyse van gecontroleerde rekeningen dat de werkelijke opex-kosten (inclusief OFTO-kosten) voor een nieuw offshore-windmolenpark dat in 2018 in bedrijf wordt genomen £184 000 per MW per jaar bedragen op leeftijd één, met de verwachting dat dit zal stijgen tot £426 000 per MW per jaar op leeftijd vijftien. De werkelijke offshore opex-kosten zijn de afgelopen twee decennia reëel met gemiddeld 5,9% per jaar gestegen, zodat het levenslange gemiddelde voor een nieuw windmolenpark dat in 2025 in bedrijf wordt genomen ten minste £450 000 per MW per jaar zou bedragen, of ongeveer vier keer zoveel als het door BEIS aangenomen cijfer.
- Opex-kosten voor grote zonne-energiecentrales. De veronderstellingen van BEIS impliceren opex-kosten voor grote zonne-energiecentrales van £10.000 per MW per jaar, constant over een operationele levensduur van 35 jaar. Aangezien de meeste grote zonne-energiecentrales tussen 2012 en 2017 zijn gebouwd, zijn de gegevens over de opex-kosten tijdens de levensduur beperkt, maar uit onze analyse blijkt een gemiddelde van werkelijke exploitatiekosten van £19.000 per MW in het eerste jaar, oplopend tot £33.000 per MW op in het vijfde jaar. Het is onduidelijk of deze kosten zowel met het jaar van ingebruikname als met de leeftijd zijn gestegen. Het patroon is echter duidelijk. De BEIS-aannames voor de opex-kosten van grote zonne-energiecentrales bedragen doorgaans een kwart tot een derde van de werkelijke kosten die worden gemaakt door de centrales die nu in bedrijf zijn.
- Productiefactoren voor onshore-windenergie. In de BEIS-ramingen wordt uitgegaan van constante PF van 34% gedurende een relatief lange levensduur van nieuwe centrales. Dit is onwaarschijnlijk, en het zou verbazingwekkend zijn als zelfs de meest toegewijde voorstanders van duurzame opwekking zouden geloven dat dit correct is. Zelfs de meest optimistische academische analyses impliceren een daling van 1,5% tot 2% per jaar van de jaarlijkse productie van windparken op het vasteland, wanneer de windomstandigheden constant blijven. Uit onze analyse van de uitgebreide gegevens voor Denemarken, die samen met de onderhavige studie worden gepubliceerd, blijkt dat de afname van de prestaties lager was voor turbines van de eerste generatie in de categorie van 0,5 MW tot 1 MW, die niet langer worden geïnstalleerd, maar dat de huidige generatie onshore turbines van meer dan 2MW een afname vertoont van ongeveer 3% per jaar. Het feit dat BEIS niet erkent dat de prestaties achteruitgaan, is een ernstige tekortkoming in de analyse. Dit kan niet worden gerechtvaardigd. Uit de cijfers van BEIS zelf blijkt dat de feitelijke PF voor windparken op het vasteland de afgelopen tien jaar constant is gebleven op ongeveer 27%, na controle voor variaties in de windomstandigheden. In de praktijk is de hogere PF voor grotere turbines in nieuwe windparken, die ten grondslag ligt aan hun raming van 34%, tenietgedaan door de slechtere prestaties van oudere windparken.
- Productiefactoren voor offshore-windenergie. BEIS gaat uit van een constante gemiddelde PF tijdens de levensduur van 51% voor conventionele offshore-turbines (d.w.z. geen drijvende apparaten zoals Hywind). De prestaties van offshore-turbines nemen echter veel sneller af dan die van windturbines op het vasteland, hetgeen de snelle stijging van de opex-kosten per MW verklaart. De gemiddelde PF voor offshore-windenergie is gestegen, maar dit is louter een functie van de scheve leeftijdsverdeling in de windvloot. De BEIS-aanname van een PF van 51% is gebaseerd op de overtuiging dat de toekomst radicaal anders zal zijn dan het verleden. Dat is onredelijk. De gemiddelde PF voor offshore-windmolenparken van minder dan vijf jaar oud in Noordwest-Europa liggen meestal tussen 40-45%. Dat is het beste wat zij tijdens hun levensduur zullen bereiken en naarmate zij ouder worden, zullen hun prestaties afnemen. De in de BEIS-analyse genoemde voordelen van turbineomvang en naafhoogte volstaan in de verste verte niet om het verschil te verklaren tussen de BEIS-aanname van een constante 51% en de realiteit van een aanvankelijke 45% die na verloop van tijd gestaag afneemt.
- Productiefactoren voor grote zonne-energiecentrales. Voorstanders van grootschalige opwekking van zonne-energie kunnen enigszins gekrenkt zijn door de BEIS-aanname van een gemiddelde PF tijdens de levensduur van 11%, die in feite typerend is voor recente ervaringen. De ontwikkelaars van zonne-energie hebben wellicht meer redenen om aan te voeren dat hun relatief nieuwe technologie in de toekomst een hogere PF mogelijk maakt. Dit is deels een kwestie van definitie. Piekoutput wordt zelden bereikt door de meeste zonne-energiecentrales, terwijl windturbines steeds meer worden ontworpen om de nominale output te bereiken bij lagere windsnelheden, door de balans tussen slagoppervlak en generatorvermogen aan te passen. In ramingen van de energie-informatie-instantie van de Verenigde Staten (US EIA) voor de opwekkingskosten wordt niettemin uitgegaan van een aanzienlijke toename van de zonneproductiefactoren voor nieuwe installaties die in 2023-2024 in bedrijf worden genomen in vergelijking met installaties die in 2019-2020 in bedrijf worden genomen, waarbij de locatie en de zonneomstandigheden constant worden gehouden. Dat kan verkeerd blijken te zijn, maar het feit dat BEIS geen rekening houdt met deze mogelijkheid, terwijl de vooruitzichten voor wind worden overdreven, brengt de eigenaardige vooringenomenheid van de totale BEIS-analyse duidelijk aan het licht.
- Exploitatieduur. De levensduur van een nieuw windmolenpark of zonne-energiecentrale is een complexe economische kwestie en niet louter een fysieke, aangezien het effect van de leeftijd op de exploitatiekosten en de prestaties van cruciaal belang is. De door BEIS gehanteerde levensduur van 25 jaar voor onshore-windenergie is optimistisch, maar niet geheel buiten de grenzen van het redelijke. Uit onze analyse blijkt dat de bovengrens bij de huidige contractuele regelingen en marktvoorwaarden niet meer dan 20 jaar zal bedragen. Aan de andere kant is de veronderstelling van een exploitatieduur van 30 jaar voor offshore-windenergie – let wel, met een constante PF – volledig in strijd met de feitelijke gegevens. Hetzelfde geldt voor de levensduur van 35 jaar voor grote zonne-energiecentrales. Immers, zelfs rijpe en betrouwbare technologieën zoals Combined Cycle Gas Turbines en superkritische kolencentrales moeten na ongeveer 20 jaar ingrijpend worden aangepast.
- Toekomstige marktprijzen en levensduur. Een mogelijke interpretatie van de onwaarschijnlijk lange economische levensduur die voor wind- en zonne-energie wordt voorspeld, is dat BEIS er stilzwijgend van uitgaat dat de marktprijzen voor elektriciteit aan het eind van de jaren 2030 in reële termen 3 tot 4 maal hoger zullen liggen dan het huidige niveau. Het is moeilijk om de veronderstellingen over de levensduur op een andere basis te verklaren. Als dit inderdaad de veronderstelling van BEIS is, illustreert het feit dat dit niet in de analyse wordt vermeld het gebrek aan transparantie en het arbitraire karakter van de hele exercitie.
- Drempeltarieven. De BEIS-aannames met betrekking tot drempeltarieven zijn gebaseerd op een studie van Europe Economics die in 2018 is uitgevoerd, maar pas op 24 augustus is gepubliceerd als onderdeel van de Electricity Generation Costs.[2] Laten we het probleem terzijde schuiven dat, hoewel het in de studie gebruikte Capital Asset Pricing Model door sommige economen en regelgevers is overgenomen, het in het beste geval slechts een toevallige relatie heeft met de manier waarop echte investeerders de drempeltarief van het rendement van investeringen in opwekking of andere bedrijven bepalen. Toch is het verbazingwekkend dat BEIS geen enkele sanity check lijkt te hebben uitgevoerd op de cijfers in het rapport van Europe Economics. Indien BEIS bijvoorbeeld een financieel model had onderzocht voor een van de offshore windprojecten in toewijzingsronde 2 (AR2) of toewijzingsronde 3 (AR3), zou het hebben ontdekt dat elk project een financiële ramp zou zijn op basis van de veronderstelde kapitaalkosten in de analyse van Europe Economics. Het zou voor Hornsea 2, Moray East of Triton Knoll – allemaal AR2-projecten die wij in detail hebben onderzocht – onmogelijk zijn om zelfs maar de aflossingskosten te dekken volgens de BEIS-aannames, laat staan een redelijk rendement op eigen vermogen te behalen, als hun CfD strike prices op zich worden genomen. De kapitaalkosten voor elk project zouden bijna nul moeten zijn, alleen al om de aangekondigde schuldniveaus te dekken die voor elk project zijn aangegaan, en zelfs dat is misschien niet mogelijk.
Wanneer we de tekortkomingen van de laatste ramingen van de opwekkingskosten van de Britse regering bekijken, blijven we met een raadsel zitten. De veronderstellingen die ten grondslag liggen aan de BEIS-ramingen van de kosten voor de opwekking van wind- en zonne-energie zijn absurd en doorstaan zelfs een vluchtig onderzoek niet; bij nadere analyse vallen zij uiteen en zijn zij een schande voor de overheidsdienst en een schande voor de ministers. Zij zijn zo ver verwijderd van de werkelijke kosten die door de huidige exploitanten worden gemaakt en in gecontroleerde rekeningen worden vermeld, dat zij geen nadere overweging waard zijn, behalve als bewijs voor een fundamentele hervorming van het ambtenarenapparaat. Bij de evaluatie die aan die hervorming voorafgaat, moet de vraag worden gesteld hoe een zwaar gefinancierde en bemande overheidsdienst in een grote economie zo ver van de werkelijkheid kan zijn afgedwaald in een zo belangrijke aangelegenheid als de energievoorziening. Wat is er in hemelsnaam aan de hand?
Ook het gedrag van de commerciële entiteiten die bij de sector duurzame energie betrokken zijn, is raadselachtig. Als de empirische bewijzen zo duidelijk zijn, waarom steken grote bedrijven dan veel kapitaal in zeer grote projecten die onder de huidige marktomstandigheden vrijwel zeker verliesgevend zullen zijn? Er zijn drie factoren die dit gedrag kunnen verklaren:
- De offshore-windenergiesector wordt gedomineerd door grote bedrijven, vaak onder staatscontrole, die grote kasstromen kunnen genereren uit bestaande opwekkings- en/of netwerkactiviteiten en die weinig druk ondervinden om de kosten voor hun klanten te drukken of, als het om staatsbedrijven gaat, om geld terug te geven aan hun aandeelhouders. Drie Scandinavische staatsbedrijven – Equinor (het vroegere Statoil), Ørsted en Vattenfall – zijn verantwoordelijk voor meer dan de helft van de huidige Britse offshore-windvloot en hebben ambitieuze plannen voor nieuwe projecten.
- De exploitanten verwachten een groot deel van de aandelen in hun projecten te kunnen doorverkopen aan al te optimistische investeerders die weinig oog hebben voor de risico’s die eraan verbonden zijn. Bovendien zijn de projecten sterk afhankelijk van schuld die door al even naïeve kredietverleners wordt verstrekt.
- De exploitanten en financiële investeerders zijn zich bewust van de risico’s, maar verwachten te worden gered.
Gordon Hughes.
Zodra de economische realiteit onloochenbaar wordt, zal er een enorme lobby worden gevoerd om de volledige kosten van offshore-windenergie door te berekenen aan de elektriciteitsconsument of de belastingbetaler. Het voor de hand liggende instrument is een CO2-heffing, maar de vereiste verhoging zou zeer groot zijn en de economische schade zou op zijn zachtst gezegd politiek controversieel zijn. Enorme reddingsoperaties voor een industrie die al dan niet bewust een verkeerde economische voorstelling van zaken heeft gegeven, zullen uiterst impopulair zijn. Een regering die klem zit tussen hevige politieke oppositie en de steeds groter wordende gevolgen van de financiële ineenstorting van de offshore windsector zal zich gedragen op manieren die niet met zekerheid kunnen worden voorspeld, maar investeerders in hernieuwbare energiebronnen zouden zich daarover zorgen moeten maken.
***
John Constable.
Over de auteurs
Gordon Hughes is hoogleraar economie aan de universiteit van Edinburgh.
Dr. John Constable is directeur van de Renewable Energy Foundation.
***
Bron hier.
De regeringen behandelen de energie omslag als een oorlog: geeft niet wat de kosten zijn, het moet gebeuren en wie vraagtekens zet is cultuurverrader.
Tja, echt weer de mens met zijn gescheiden hersendelen.
Subsidie voor jet kapitaal, kosten voor de meegetrokken kleinburger en de ecologische ramp dumpen we in Afrika.
Wie heeft dit in gang gezet?
Zo pijnlijk primitief dat straks andere culturen uit de fouten leren en wij nog aan het afbetalen zijn.
Het is leuk om pionier te zijn. Het is dom omdat via voorspelbare fouten te doen.
Waar is hier de gezonde achterdocht, de universiteiten met doorwrochte kritische analyse? Ok hier dan. Maar het stuit op de omgeturnde havootjes bij krant en tievie.
Het hele westerse toekomstmodel drijft steeds meer op hysterie zonder berekening. Groei en fantasie houden een keer op. Dit is schaatsen zonder techniek. Krabbelen. Je wilt wel maar je kunt niet omdat je het voorwerk veronachtzaamt.
Ecologische en economische ramp, die windmolens. Plus dan nog de geestelijke ramp die volgt na de misplaatste juichverhalen. “Mijn vader liegt over windmolens”. Dat heet werken en geld verdienen. Weet u waarom mensen arm zijn? Door uw vader.
Prima stuk. Het lijkt een verdienmodel te zijn intussen; windparken met veel subsidie bouwen en een paar jaar exploiteren, en dan doorverkopen aan investeerders. Er dreigt een soort sub-prime drama.
De bijkomende kosten m.b.t. kabelaanleg en netverzwaring, standby backup facility, load shedding, gegarandeerde opbrengsten, negatieve prijzen, enz. worden afgewenteld op de gebruiker middels hogere tarieven of via de belastingen.
In Trouw een mooi artikel over de Raden van Commissarissen bij bedrijven die iets moeten doen met de energietransitie. Kortte samenvatting: ‘Totale Onbenullen’ die zich door de directeuren van die bedrijven, die uitsluitend op winst uit zijn, alles laten wijsmaken.
Dan nog een artikel in ik meen Business AM over het onbenul bij besluitvormers, politiek dus’ als het gaat over het plaatsen van kleine KC’s.
Tja, en dan Frankrijk. Daar begint nu ook duidelijk te worden wat het anti-kern beleid van Hollande te weeg heeft gebracht. Leveringszekerheid van de KC’s omdat er al 10 jaar niet meer bij zijn gebouwd en men dus nu tegen onderhoudsproblemen op loopt.
Maar goed, het besef begint kennelijk toch door te dringen dat we met wind en zon echt niets zullen bereiken, althans niet in positieve zin.
Het artikel in Trouw van David Smeulders is daar een mooi voorbeeld van.
Hallo Anthony, een goed leesbaar artikel in Trouw, maar jammer dat Smeulder (o.a.) denkt dat
> bij de productie van H2 geen grote verliezen optreden (60%)
> H2 door bestaande gasleidingen getransporteerd kan worden
@ Joost,
Het lijkt wel of ook de hele Nederlandse energiesector blind is voor de hoge kosten en voor de (on)haalbaarheid van wind en zon.
Gisteren kwam Tennet, op een vraag van FvD in de technische briefing over leveringszekerheid van elektriciteit, niet verder dan simpelweg te verklaren dat het duurder zou worden als we nu zouden stoppen met ‘duurzame’ opwekking en daarvoor in de plaats een stuk of wat kernenergiecentrales zouden bouwen. Helaas werd er niet doorgevraagd en kwam Tennet weg met deze niet onderbouwde stelling.
https://debatgemist.tweedekamer.nl/node/27309
Kijk vanaf 42:00. Het lijkt wel of Tennet in het kamp van de grootverdieners terecht is gekomen.
Tennet merkte op dat er in 2030 een tekort aan opwekcapaciteit wordt geprognosticeerd van 5 GW in Nederland, oftewel een LOLE (Loss of Load Expectation) van 593 uur (zonder import). Hij liet in het midden of dat 5 GW aan windturbines was of 5 GW aan centrales voor basislast of regelbaar vermogen.
Willem,
Vaak willen de vraagstellers wel doorvragen, maar men heeft maar een beperkt aantal mogelijkheden om vragen te stellen en als relatief kleine partij krijg je dan ook minder spreektijd wat dan jammer is. Volg de debatten maar eens en zie hoe weinig mogelijkheden men heeft om zaken aan te pakken.
Interessant en verontrustend artikel, maar geenszins verrassende boodschap. Men is bezig een inferieur energiesysteem op te tuigen met astronomische kosten en grote ecologische impact. Ondertussen wordt de fossiele industrie geweerd en daar waar mogelijk de nek omgedraaid door investeringen lastiger te maken.
De burger blijft dus achter met 14de eeuwse techniek die alleen iets oplevert wanneer het waait. Over pakweg 10 tot 15 jaar moeten die krengen weer vervangen worden….waar zijn ze mee bezig…
Ondertussen lopen de elektriciteitsnetten helemaal vol; nu al! Terwijl we pas een paar procenten op weg zijn zogenaamd duurzaam te worden. Nou, duur wordt!
Kortom, een land in verval.
Arjan Duiker
Het komt er op neer dat de inferieure speeltjes moeten worden gebouwd met subsidie, in bedrijf moeten worden gehouden met subsidie en moeten worden gesloopt met subsidie. Ondertussen moeten de windturbine bedrijven ook nog voor faillissement worden behoed met belastinggeld. De benodigde middelen zullen ook uit de pensioenfondsen komen die investeren in fossiel hebben afgezworen.
Maar alles komt goed. Maar het éne duurder, dan wordt het andere als vanzelf goedkoper. Als je belasting betalende burgers hebt die braaf betalen, dan is rekenen ook niet nodig..
Goed doorwrocht artikel. Het toont weer eens aan het kaartenhuis van de windenergieprognoses, in verbetering van techniek en van de diverse rendementen en kosten, bij de vervanging van de windturbines aan het einde van de economische levens- / technische levenscyclus (max. 25 jaar) door de ‘hernieuwbare’ ideologen bewust niet wordt berekend / buiten beschouwing wordt gelaten.
Daarenboven, helemaal ‘vergeten’ worden nog altijd de kosten van recycling van de wieken van verouderde / beschadigde / vernielde windturbines ‘in een circulaire economie’, omdat tot op heden de dure recycling van de meervoudige polymeren in de wieken niet worden meegerekend en ook de vervuiling niet wordt beprijsd.
Nu belanden de afgedankte wieken van windturbines, met hun vervuilend polymeren, als bodem opvulling onder de grond.
https://www.knack.be/nieuws/factcheck/factcheck-ja-windmolenwieken-worden-begraven-en-zijn-niet-recycleerbaar/article-longread-1723333.html?cookie_check=1644392324
Scheffer,
Het opruimen van de funderingen na afloop wordt ook altijd ‘vergeten’.
“De weg naar de hel is geplaveid met groene bedoelingen” schreef The Spectator een jaar geleden. Het is overal hetzelfde verhaal.
https://www.spectator.co.uk/article/boris-s-green-industrial-revolution-is-doomed-to-fail
Londen 21 november 2020: De ‘groene industriële revolutie’ van Boris Johnson, die deze week werd aangekondigd, lijkt vanaf het begin gedoemd te mislukken.
Van onze verwarming tot hoe we voedsel vervoeren, de voorstellen zouden een complete herziening van de manier waarop we leven betekenen. Toch is er nauwelijks iets gezegd over de enorme praktische moeilijkheden die Johnson met zich meebrengt voor het tienpuntenplan van Groot-Brittannië om tegen 2050 klimaatneutraal te worden. Vergis je niet, het zal bijna onmogelijk zijn om te bereiken – en zelfs proberen kan catastrofaal zijn.
Nergens wordt de fout in het regeringsplan duidelijker aan het licht gebracht dan in de aankondiging dat de verkoop van nieuwe benzine-, diesel- en hybride auto’s tegen 2030 verboden zal zijn. Er rijden vandaag meer dan 38,9 miljoen auto’s, bestelwagens en vrachtwagens op onze wegen. We zouden waarschijnlijk meer dan tien miljoen oplaadpunten moeten bouwen – tussen nu en 2030 duizenden per dag – om volledig over te schakelen op elektrische voertuigen. Is dit echt realistisch?
En kan onze huidige infrastructuur deze stijgende vraag aan? Typische Britse huizen gebruiken het grootste deel van het jaar dagelijks gemiddeld 2 kW aan elektriciteit, wat in de winter oploopt tot een piek van ongeveer 7 kW. De meeste auto’s laden gemiddeld acht uur op 7 kW en halen alles van 30 mijl per uur voor een kleine auto tot minder dan 20 mijl voor een grotere auto. Met andere woorden, elke keer dat een elektrische auto wordt opgeladen, vereist deze meer dan het dubbele van de hoeveelheid elektriciteit die een gemiddeld huis nu gebruikt. En snellere opladers zijn ook geen oplossing, want ze trekken meer stroom, wat voor infrastructuurproblemen zal zorgen. Het einde van onze klimaatmitigerende acties rechtvaardigt de middelen niet.
In augustus 2019 waren er stroomstoringen in heel Groot-Brittannië nadat een reeks storingen leidde tot stroomuitval. De verschuiving naar elektrische voertuigen en huishoudelijke verwarming op basis van elektrische warmtepompen zal de vraag naar en de afhankelijkheid van het elektriciteitsnet doen toenemen. Toch waren er weinig details over de grootschalige upgrade naar levering die nodig zal zijn om het plan van Boris soepel te laten werken.
De groene revolutie van Johnson zou betekenen dat we de elektrische bedrading in onze huizen, straten, onderstations en transmissielijnen volledig zouden moeten upgraden. Om aan de vraag te voldoen, zouden enorm dure upgrades van lokale elektriciteitsnetwerken nodig zijn, waar we uiteindelijk allemaal voor zouden betalen via hogere energierekeningen. Als dit echt deel uitmaakt van het plan, dan moet de overheid eerlijk zijn over wie de rekening moet betalen.
We zullen ook niet lang hoeven te wachten om andere enorme infrastructuurproblemen te zien waarmee we worden geconfronteerd. Veel mensen hebben niet de luxe van een oprit waar ze hun auto kunnen opladen; vier op de tien auto’s staan tegenwoordig op de weg geparkeerd. Dus hoe, wanneer en waar worden deze auto’s opgeladen? En wat zouden elektrische voertuigen betekenen voor de transportsector? Elektrische vrachtwagens moeten 24 uur worden opgeladen, wat resulteert in minder tijd op de weg, tenzij er een enorme infrastructuur is voor batterijwissel.
Dan is er het probleem met de aard van de batterijen die elektrische voertuigen gebruiken. Hoe gaan we het gigantische aantal produceren dat nodig is, zowel voor het VK als voor de rest van de wereld, dat ons voorbeeld zou moeten volgen? Om deze batterijen te bouwen, te onderhouden en af te voeren op de schaal die nodig is voor een elektrische vloot van Britse voertuigen, zou de wereldwijde voorraad lithium, kobalt en nikkel van de ene op de andere dag moeten toenemen. Wie zorgt ervoor dat het juiste aantal batterijen beschikbaar is? En wat gebeurt er als ze dat niet zijn? Je zult het niet horen van Extinction Rebellion, maar de winning van kobalt heeft vaak hoge menselijke kosten: kinderen vanaf zes jaar zijn onder degenen die hun leven al riskeren in Congo om ervoor te zorgen dat het aanbod de vraag kan bijhouden.
Zelfs als het plan om tegen 2030 te gaan voor nieuwe voertuigen die uitsluitend elektrisch rijden, slaagt, zou het dan enig verschil maken voor het mondiale klimaat? Het is onwaarschijnlijk, vooral als 40 procent van ’s werelds armste bevolking (50 keer de bevolking van het VK) nog steeds streeft naar een Europese levensstandaard, met een groter energieverbruik dat voornamelijk fossiele brandstoffen gebruikt.
Er is ook het ongemakkelijke feit dat het slopen van benzineauto’s en het produceren van nieuwe geen manier is om de uitstoot te verminderen. En de komende 50 jaar of langer is het hoogst onwaarschijnlijk dat er een meetbare verandering in het wereldklimaat zal plaatsvinden als direct gevolg van al onze acties in het VK. Kortom, het einde van onze klimaatmitigatiemaatregelen rechtvaardigt de middelen niet.
Scheffer, op zee komt 15 jaar eerst. Het zout heeft een verwoestende invloed op spullen op zee. Ik heb daar zelf ervaring mee. Electronica mijn compu van 10 jaar geleden en software daar is ook niet veel meer mee te doen. Anders krijg je van die toestanden zoals bij de belastingdienst.
Ja ja het gaat maar door, accu’s is het toverwoord heden, maar ik voorspel het word de grootste milieu ramp uit de geschiedenis als steeds meer landen dit voorbeeld gaan volgen met dit type accu’s.
Enexis vraagt Den Haag om subsidie voor opslag zonne-energie om overbelasting stroomnet te voorkomen.
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/enexis-vraagt-den-haag-om-subsidie-voor-opslag-zonne-energie-om-overbelasting-stroomnet-te-voorkomen/
Ja, en de greens hebben dit allemaal ontketend! De milieuactivisten zijn het uiteindelijk die in de basis verantwoordelijk gaan zijn voor de grootste ecologische rampen wereldwijd. Met hun gejank om CO2 terwijl ondertussen bossen worden vernietigd, landschappen worden verwoest en kinderhandjes cobalt moeten winnen.
Arjan,
Als je nagaat zijn deze investeringen de grootste waanzin wat er bestaat om op deze manier een stroomnet aan de praat zien te houden.
De prijs komt allemaal op het bordje van de gebruiker, en dat zal niet mild zijn.
De manier van stroom omzetten is al een idioot duur en onrendabel systeem.
De groene industrie word er schatrijk van, maar ook dat is nog niet erg, erg is dat ze ons op dit gebied de vrije keuze ontnemen, gedwongen.
Doe de subsidie maar eens weg, er zal zo goed als niets meer gebeuren. robeer het maar eens met de vrije marktwerking, geen hond die er in investeert.
En dat alles om een luttele graad opwarming vanwaar ze denken dat co2 de boosdoener is.
Methaan tel ik nog niet eens mee.
Maar ze komen er uiteindelijk nog op terug, aardgas zal nog heel lang nodig zijn.
@ Theo,
Ja natuurlijk. Ook de grootschalige opslag moet ruimhartig gesubsidieerd worden. Met het zonnepark in Altweerterheide zou een rendabel concept worden nagestreefd (volgens de website). Maar gisteren vertelde de beheerder dat de 600 kWh accu meer dan een half miljoen Euro heeft gekost en het financiële plaatje niet rond komt zonder subsidie van de overheid (die er kennelijk nog niet is bij dit proefproject).
Het verhaal bij Eén Vandaag had weer een hoog ‘eureka’ , ‘urgentie’ en ‘moet kunnen’ gehalte. Het werd door de directeur transitie van Enexis verkocht aan de kijkers door te stellen dat er 7,5 GW extra vermogen beschikbaar komt (‘wel 2 miljoen huishoudens’ oftewel 7 TWh) door bij elk zonnepark een grote batterij te plaatsen. Kosten werden niet vermeld. Maar als de kosten van de accu van Altweerterheide als maatstaf neemt en extrapoleert kom je uit op 7.000 miljard Euro. Hoezo … Haalbaar en betaalbaar?
https://www.kivi.nl/afdelingen/elektrotechniek/activiteiten/activiteit/webinar-zonnepark-altweerterheide-1-8-mwpeak-zonnepanelen-met-600kwh-batterij
“De steile groei van PV systemen laat overal zien dat netbeheerders tegen de grenzen aanlopen van de capaciteit van de Nederlandse energienetten. Sinds 2019 worden geen SDE subsidies meer versterkt voor grotere PV systemen als een netbeheerder een transportindicatie rood geeft die aangeeft dat het lokale net onvoldoende transportcapaciteit heeft voor vermogens van 55 kilowatt tot 2 megawatt. Recent meldde ook TenneT dat het hoogspanningsnet in Flevoland en Gelderland nagenoeg geen capaciteit meer heeft voor aansluiten van zon of windsystemen met vermogens van 2 megawatt of meer. Opslagsystemen zijn in een toekomst van Nederland met alleen duurzame energie van de zon en wind nodig om het weersafhankelijke aanbod en het beperkt te sturen energiegebruik van industrie en bewoners op elkaar af te stemmen.
De coöperatie Weert Energie op het Zonnepark Altweerterheide twee PV systemen gerealiseerd:
2600 zonnepanelen op drie boerenschuren, samen 600.000 wattpiek (Wp)
3900 zonnepanelen op de grond ingebed in bloemenrijke groenstroken, samen 1.200.000 wattpiek (Wp)
Weert Energie heeft het zonnepark in twee fasen met verschillende burgerparticipatie ontwikkeld en zelf besloten een accu systeem met een opslagcapaciteit van 600 kilowattuur (kWh) te installeren. Subsidie van o.a. het TKI Urban Energy programma heeft meegeholpen in het financieel haalbaar maken van dit systeem.
Door de combinatie van drie businessmodellen wordt een rendabel concept van de energieopslag nagestreefd:
Zelfvoorziening: Door de lokaal opgewekte zonne-energie zoveel mogelijk lokaal te verbruiken, wordt minder stroom afgenomen van het net. De kosten voor levering gaan daardoor omlaag.
Energiehandel: Met de inzet van de batterij voor energiehandel op de verschillende energiebeurzen worden inkomsten gegenereerd. Elektriciteit wordt opgeslagen, wanneer deze goedkoop is en weer verkocht op momenten waarop de prijs hoog is.
Balanshandhaving: Het beschikbaar stellen van de batterij voor de netbeheerders, welke verantwoordelijk zijn voor de balans op het elektriciteitsnetwerk, levert extra inkomsten op. Dit is de vermogenselektronica equivalent die voor conventionele centrales de draaiende reserve wordt genoemd. De vermogenselektronica van de energieopslag kan vanaf nul instantaan leveren aan het net of juist extra energie afnemen. (Conventionele centrales doen dit ook vanaf een laag draaiend vermogen en moeten daarvoor thermisch eerst ‘op stoom’ gebracht worden, vandaar ‘draaiende reserve’)”
Willem77
Accu’s gaan het echt niet worden, je maakt de spaghetti alleen maar groter.
Daarbij is de capaciteit bij wat langdurige uitval van zon en wind zo aan zijn Latijn.
Zware industrie zullen ze tijdelijk stil moeten leggen met alle gevolgen van dien.
Ik heb nog niet zo lang geleden gelezen dat ze een batterij systeem in Amerika hebben moeten stil leggen, onstabiele cellen.
Later bleek dat de cellen niet goed gekoeld werden.
Door het automatisch beveiliging systeem was alles goed gegaan verder.
Het zijn niets anders dan peperdure backup systemen met korte adem.
@Theo,
Wat ik niet goed begrijp is dat de NPO-journalist niet doorvraagt bij het verhaal van de directeur transitie van Enexis.
Hoe kan die man dit verhaal met droge ogen in de uitzending vertellen of zou hij zo dom zijn en geen kennis van zaken hebben? Of bewust fake informatie proberen te verspreiden?
Misschien zou degene met een duimpje omlaag hier een inhoudelijke reactie kunnen plaatsen? Lees voor fake: gekleurd, onvolledig, misleidend
Willem77
Ja dat weet ik inderdaad ook niet, ik heb bij zulke dingen altijd het vermoeden dat alles van tevoren eerst is doorgesproken wat kan en niet kan.
Ik geloof al lang niet meer alles wat op tv en radio komt.
Nieuws en dergelijke daar word ook flink mee gedraaid, ook wat er zich nu precies afspeelt nu in de Ukraiene, dat gaan ze de burgers echt niet vertellen om maar een voorbeeld te noemen.
Mooi om te lezen dat de realiteit deze column uit 2020 inmiddels heeft ingehaald. Voorwaarde voor winstgevendheid was immers fors hogere elektriciteitsprijzen en CO2 prijzen. Wat niemand in 2020 verwachtte is toch gebeurd. De elektriciteitsprijzen worden gedomineerd door hoge gasprijzen en CO2 prijzen. Gas is 500% duurder geworden van € 15/MWh naar € 75/MWh, de CO2 prijs is 400% hoger geworden van € 24/ton naar € 96/ton. M.a.w., met minder windenergie zou de elektriciteitsrekening nog hoger zijn.
CO2 belasting is een kunstmatige kostprijs die door de politiek wordt opgelegd. In landen buiten Europa waar kolen en uranium gebruikt worden heeft men daar helemaal geen last van.
Ah, links heeft nu het kapitalisme en zijn verworvenheden als argument. Dan zijn we bijna bij het einde.
Wanhoopsargument. Bovendien betaalt de heilige zwakkere het altijd dus ook nog asociaal.
Asociaal links. Eindelijk gaan ze richting schaakmat.
‘Asociaal links’, het is lang geleden, maar ik ben er voor 97% zeker van dat mij op het VWO van voor de Mammoet is bijgebracht dat dit een pleonasme is. LOL
Gasprijs
Van de generatie reken je rijk?
Bas=Gas?
Om wind ‘goedkoper’ te maken moet gas duurder worden….
Die windenergie is evenduur voor de eindgebruiker, die merkt er niks van. Gewoon marktconform.
Gasprijs, wat denk jij? Zou de huidige hoge gasprijs van invloed gaan zijn op de prijs van windturbines en zonnecellen die momenteel gemaakt worden met gebruikmaking van dat gas en olie?
De overheid manipuleert en verstoort de energiemarkt en de politici roepen vervolgens in koor dat de energiecrisis wordt veroorzaakt door de corona-nasleep en geopolitieke kwesties.
Wordt wakker, wees eerlijk (betrouwbaar) en steek je hand in eigen boezem.
Bij punt 8 klopt volgens mij de redenering niet. “Hetzelfde geldt voor de levensduur van 35 jaar voor grote zonne-energiecentrales. Immers, zelfs rijpe en betrouwbare technologieën zoals Combined Cycle Gas Turbines en superkritische kolencentrales moeten na ongeveer 20 jaar ingrijpend worden aangepast.” Hier worden appels met peren vergeleken.
Wat de zaak nog erger maakt is de hier niet besproken kwetsbaarheid ( technisch, transmissie en cyber) van deze systemen. alsmede de impact op het milieu ( verwacht mag worden dat in de toekomst uiteindelijk wettelijke beperkingen zullen opgelegd worden)
Absoluut, zodra die G2 maatregel wettelijk geregeld is beginnen ze!
Ze zijn er al helemaal klaar voor, ze hebben alleen groen licht nodig voor een door leugens en bedrog omsponnen wet die het mogelijk maakt voor alles en iedereen een digitale identiteit te eisen.
We hebben nog niets gezien, de energie prijzen zijn slechts een tipje van de sluier.
In de toekomst is er niet eens meer voor iedereen energie, het plebs zal worden afgeschakeld.
Helaas is het waar, men is niet alleen blind voor de kosten maar vooral voor de waarheid.
Er bestaat nog maar een klein gedeelte van onze bevolking die niet zwichten voor de dagelijkse leugens van onze leiders, die geen media meer volgen, die zich informeren bij intellectuelen, wetenschappers en onderzoeksjournalisten die zich niet laten omkopen door het geld van de global elite.
De leugens zijn ver al voor de fake terroristische aanslag op 9/11begonnen, we zitten al zo in de leugen verweven, de meeste mensen hebben de waarheid nog nooit gezien, ze zijn vanaf de geboorte gevoed met propaganda in films, op school, in de media, en door onze leiders, ze weten onmogelijk meer wat waar is of niet waar.
Ze kunnen het hooguit tijdens hun leven hebben ervaren, en alleen mensen met doorzettingsvermogen zullen het ervaren, ze moeten jaren opboksen tegen collega’s en vrienden die ze voor gek verklaren want in de krant staat…
Maar ze hebben wel gelijk, en dat wordt dagelijks bevestigd.
Mensen die zelfs maar een tipje van de sluier oplichten worden als waanzinnig en kwaadaardig weggezet.
Bovengenoemd stuk bevat meer waarheid in de samenvatting dan een half jaar NOS journaals bij elkaar.
Maar het kan de mensen niets meer schelen, ze leven in hun leugens zonder het te weten, ze zijn niet bepaald dom, sommigen hebben een academische graad, zijn professor, doctor, ingenieur of alle drie.
Ze moeten kiezen tussen meedoen met de leugen baden in weelde of kritisch zijn op de onderzoeken en met conclusies komen dat er iets fout zit, en hun leven slijten als aanhanger van complottheorieën.
De leugens zijn al zo enorm, ze zijn waarheid geworden.
En nu worden mensen met de Q code een pion in het netwerk van de global elite, een pion die naar believen in of uitgeschakeld kan worden. En wie geloofd nog in de goede bedoelingen als je de waarheid kent over ziektes, oorlogen en aanslagen, als je de kwaadaardigheid van de elite ziet, de minachting naar het menselijke leven, en dat het wel mee zal vallen? Neen, zoiets zullen ze nooit doen… Deze elite ziet de bevolking al niet eens meer als mens, ze vliegen dagelijks over de wereld pandemie, oorlog of lock downs gelden niet voor hen. Ze praten over ons niet als mensen, ze spelen “de wereld” en de mensen tellen alleen mee als ze van betekenis zijn, de meesten van ons dus niet.
Als we niet massaal opstaan en een vuist maken is het te laat, dan valt er niets meer te redden, dan worden stukjes als deze, nog voordat ze openbaar verschijnen door de AI verwijderd, en de maker krijgt een boete of wordt zelfs van het internet verwijderd, en zoveel tijd is er niet meer. Als er straks een wettelijke basis is om je te legitimeren (G2 systeem) dan zal dit zeer snel uitgerold worden naar winkels, banken, en internet, dan is er geen weg meer terug.
Dan zitten we allemaal, de wappies, de gelovigen, de klimaatwaanzinnigen en de wakkeren in de tang van de elite.
Dan maakt het niet meer uit wat je denkt, je houdt het wel voor je, want je zal niets en niemand meer vertrouwen.
De voormalige DDR zal er bij verbleken.
Met alle respect maar als je de kracht van culturele klontering en uitsluiting kent dan hoef je niet meer in een kwaadaardig complot als oorzaak te geloven. Plus dan het menselijk vermogen van cognitieve-dissonantiereductie, selectieve waarneming etc.
Complotten zijn helemaal niet nodig om het te krijgen zoals het is.
Cornelia, dit is Climategate. Volgens mij zit je op de verkeerde site en moet je bij Ninefornews zijn of Boublog.nl.
Praat eens met Lange Frans zou ik zeggen. Heel interessant.
Sommige mensen raken helemaal de kluts kwijt bij het idee dat ze jarenlang zijn voorgelogen.
Het valt ook niet mee, je ziet het op de beurs ook vaak, mensen die tientallen procenten verliezen in de hoop dat het morgen beter gaat.
Cornelia, daarom het enige dat ons echt helpt is de verantwoordelijken tot 1990 terug aan te spreken, te beginnen met alle verantwoordelijke politici en partijen die hier aan hebben meegewerkt.
Daarna de ladder van boven naar beneden schoonvegen en dan uithuilen en opnieuw beginnen. Gewoon 10 Thorium MSR centrales in iedere provincie 1, Groningsgas naar de huizen, de Groningers ruimhartig compenseren door een wet vastgelegd, auto’s op LPG laten rijden dan zijn we voor €100 miljard klaar, zo simpel is het, niks complex of moeilijk. De eerste beste ambtenaar die moeilijk doet, kan via de boekhouding het pand verlaten. Geen adviseurs inhuren gewoon mensen met verstand van zaken daar neerzetten.
Gelijktijdig uit het gewrocht dat EU heet stappen want daar hebben we alleen maar last van gehad en heeft ons als Nederland alleen maar ellende gegeven. Wat hopelijk iedereen nu ook begint te begrijpen dat wij straks naar het pijpen van de Fransen en de Duitsers zullen moeten dansen en dat wij niets meer over ons eigen land hebben te zeggen. Die EU heeft ons al meer dan €1000 miljard gekost.
Kortom grijp de mogelijkheden en op naar DH.
Thoriumcentrales bestaan nog niet, ze zijn al 40 jaar bezig met experimenteren, ze lopen steeds tegen dezelfde problemen aan, slijtage door oxidatie en daardoor vervuiling van het zoutmengsel.
Een van de hoera verhalen uit de gecontroleerde media…
https://tweakers.net/nieuws/193068/jet-kernfusiereactor-breekt-energierecord-met-output-van-59mj.html
Let wel… gedurende 5 seconden.
En met die 5 seconden kunnen natuurkundige in spe elkaar in ongeveer 65 reacties de vliegen afvangen.
Thorium gaat het de aankomende x jaar niet worden, schone energie uit gas (er is genoeg voorhanden) of kernenergie liggen veel meer voor de hand.
Het grote voordeel is dat de infrastructuur nauwelijks hoeft te worden aangepast, het minder kost en er op die wijze kan worden overgeschakeld op goedkopere stroom om de huizen te verwarmen.
@ Cornelia,
“Het grote voordeel is dat de infrastructuur nauwelijks hoeft te worden aangepast, het minder kost en er op die wijze kan worden overgeschakeld op goedkopere stroom om de huizen te verwarmen.”
Daar zul dan eerst de ‘deskundigen’ (zoals die van Tennet) moeten zien te overtuigen
Ik hoorde ze dit gisteren glashard ontkennen.
Cornelia, volgens mijn geheugen heeft de Thorium centrale 650 uur gedraaid maar dat was ergens in de vijftiger jaren daarna heeft de verdere ontwikkeling stilgelegen niet omdat deze niet voldeed maar vanwege strategische reden die niets met techniek te maken had maar met o.a het maken van kernwapens en dat ze gebruikt werden in onderzeeers waar geen gebrek was aan koelwater. Die slijtage is mij bekend maar we zijn nu ruim 70 jaar verder en hebben veel betere test mogelijkheden de beste ter wereld ivm onze HF kc in Petten waar we dacht ik 1op 1 testen kunnen doen.
Als je als regering zo’n grote mond hebt over innovatie en gidsland wil zijn dan is een ontwikkeling hiervan het vangen van minstens 3 vliegen in 1 klap dan wordt het geld beter besteeds dan €1 in die zgn. Hernieuwbare rommel die nog meer problemen veroorzaakt maar ja dat is ook de eigenschap van de politiek dat ze niets oplossen maar alleen maar meer problemen veroorzaken en dat ze dus onderdeel zijn van het probleem.
Dus ik zou zeggen vandaag nog beginnen maar we hebben helemaal geen haast want er is helemaal geen klimaat probleem noch een CO2 probleem. We hebben wel een zeer groot probleem met al die overheden die zo corrupt zijn als de nete en liegen en bedriegen tot kunst hebben verheven. Ze weten zelfs het verschil hiertussen niet meer dus geloven ze hun eigen onzin en dat moet ons belang vertegenwoordigen een Gotspe.
Off-topic, verplaatsen naar de off-topic pagina aub
Achteraf wordt hier berekend hoeveel een kWu windstroom kost op basis van een hele berg gewichtige rapporten, maar ik reken op een bierviltje voor dat een kWu windstroom vele malen meer kost en bovendien vele malen meer CO2 uitstoot oplevert, dan een centrale. Om de windhandel – gelegaliseerde oplichting en diefstal – mogelijk te maken, werden de regels voor ondernemen teruggeschroefd naar die welke golden in het feodale tijdperk. ( de essentie van de economie van de energietransitie ) Kijk de film ‘Follow the money’, waarin duidelijk wordt hoe windhandel werkt. De film dateert van 2016. Dat er geen ophef kwam naar aanleiding van die film zegt veel.
De rol van de media: Toen men nog’s herinnerde aan de uitspraak van Rutte: ‘ dat windmolens draaien op subsidie ‘ , lieten de industrie en banken een persbericht uitgaan dat windparken voortaan subsidieloos zouden worden gebouwd en de volgende dag werd tegenstanders van windparken voor de voeten gegooid dat windparken subsidieloos zijn en worden gefinancierd volgens de regels zoals die gelden bij normale bedrijfsvoering. Dus op basis van risicodragend kapitaal en vraag en aanbod. En niemand die nog een rekensommetje op de achter kan van een bierviltje maakte. Appeltje eitje.
als ik vroeger bij de bank kwam voor een financiering moest ik aantonen dat het geld renderend zou zijn. Windmolenparken en alle andere vormen van hernieuwbare energie kunnen nooit renderend zijn vanuit de wetenschap dat het energetisch rendement altijd lager licht dan de klassieke centrale. Ik kwam virtueel bij de bank om financiering aan te vragen voor een machine uit de vorige generatie; minder efficiënt; een dramatisch lagere productiefactor en een hulpmachine ( de centrale ) stand by en de bankdirecteur keurde de aanvraag goed.
” Een windpark (en zonneparken) moeten dan ook altijd worden beschouwd in combinatie met een backup centrale bij zowel het vaststellen van de energetische als financiële verlies en winstrekening. ( de nieuwste economie ) Op de lessWatts Post plaatste ik het artikel ‘ innovatie en vooruitgang’ met schema’s erbij van de pré energietransitie- configuratie en energietransitie – confuguratie. Niemand die erop reageerde. Kennelijk is de mens in een soort van hypnose geraakt toch, en is ze in ‘de suïcide-modus’ geraakt.
Bas is terug. Maar hij gaat wel erg ver terug in de tijd.
https://www.climategate.nl/2015/08/van-wie-krijgt-amerikaans-avaaz-haar-actiemiljoenen-voor-campagne-tegen-nederlandse-staat/comment-page-1/#comment-2396564
Eigenaardig.
Zouden ze dit artikel ook lezen bij die journalistiek onafhankelijke omroep BNR?
Het wordt tijd dat er ook een dergelijke berekening voor Nederland wordt gemaakt.
Er is een complete mist opgeworpen door de ambtenarij.
Klimaattafels , RES, NP RES ,PBL,CBS,VNG , EZK, gemeentes , adviesbureaus , exploitanten, SDE etc.
Kees, hierbij een voorbeeld.
Gemini Windpark, kerncijfers (Wikepedia):
Bouwkosten 2.8 miljard
Subsidie 4.5 miljard (300.000.000 per jaar) ter dekking van de exploitatiekosten in de eerste 15 jaar (2018-2032)
Opgesteld bruto vermogen 600MW
Geschatte vollast 4.327 uur per jaar (49.4%)
Geschatte stroomlevering per jaar:
600 MWh * 4.327 uur = 2.596.464.000 Kwh per jaar
Subdidie 300.000.000 per jaar betekent 11.6 cent subsidie per KWh
Deze subsidie (belastinggeld) op te brengen door burgers en bedrijfsleven, dure energie derhalve. En dat is nog maar een voorbeeld.
Opbrengst in 2021 volgen hun eigen app. 2161 GWh.
Dat is echt minder dan 2596.
@Rien in Spain 9 feb 2022 om 14:37 Bovendien had Gemini 100 werknemers in de exploitatiefase, stond destijds op hun site. Dus 300.000.000 per jaar per werknemer = 3 miljoen. Dit staat gelijk aan ca. 60 banen in de zorg van € 50.000 gemiddeld per baan. Over verdringing van werkgelegenheid gesproken.
Rien
“Geschatte vollast 4.327 uur per jaar (49.4%)”
Probleem met schatten is dat je moet weten waar je het over hebt.
Hier een stukje uit een artikel van het KNMI.
“Onderzoekers van het KNMI hebben gekeken naar lange koude perioden met windstil weer over een groot deel van noordwest Europa, inclusief de Noordzee waar een groot deel van de capaciteit voor windenergie staat. Dit weertype hangt samen met de zogenoemde Noord Atlantische Oscillatie (NAO). Deze NAO kent een positieve en een negatieve fase. In het algemeen zal voor noordwest Europa een positieve NAO zachte en natte winters met veel wind geven, terwijl een negatieve NAO minder onstuimig zal zijn en vooral koud en droog weer geeft. De weersystemen die samen hangen met de NAO zijn groot: vrijwel geheel Europa ‘voelt’ de effecten van de NAO. Figuur 1 illustreert de twee verschillende fasen van de NAO.
De ruimtelijke uitgebreidheid van de NAO heeft als consequentie dat tegenvallende windenergieopbrengsten in het Nederlandse deel van de Noordzee niet gecompenseerd kunnen worden met opbrengsten uit buurlanden: met een negatieve NAO hebben zij immers ook te kampen met een gebrek aan wind.”
https://www.knmi.nl/over-het-knmi/nieuws/kwetsbaarheid-van-groene-stroom
En vervolgens is iedereen verbaasd als de levering van wind tegenvalt.
Rien, tel daar ook nog even de stekkeraansluiting bij en het onderhoud die zit er niet in en is met een truc doorgeschoven door Kamp ook VVD naar Tennet=overheid. Dan moet je ook nog even die backup centrales erbij tellen dan ben je al over de 30ct/kWh. Maar dan ben je er nog niet.
De klimaattafel was wel het summum van ondemocratische gezindheid. Samen met Balkenendes vernietiging van het EU-referendum en de verandering van de grondwet richting linkse opvattingen door een autist. Hirsch Ballin. Het wonderkind wat alles wist maar niets begreep. Oja, de instroom. Heel democratisch.
Klimaattafels. Zo dom dat we er niet eens op reageerden.
Vroeger had je altijd erfenisruzies om een latafel. Ons land ging ten onder aan een klimaattafel.
Af-schuw-e-lijk. Zo hoog ontwikkeld en dan dit tolereren. Hoe zombie is dit land?
Waarom deze aandacht voor geld en de zeggenschap en macht van het geloof dat … de overheid zou legitimerem de burger dwangmatige regelgeving op te leggen zonder aangetoond nut (klimatologisch en energetisch gesproken).
Waarom niet een chemische analyse, over verbinding, ook de verbinding van mensen met hun overheid. En die overheid in Nederland wil regelgeving van het gas af!, terwijl de Europese overheid bepaald heeft dat gas ‘groen’ is, een toegestane bron tot omzetting van chemische energie in elektriciteit. Chemische energie is het aangaan van verbinding tussen het koolstof atoom en het zuurstof molecuul)
Met welk recht kan dan de Nederlandse overheid de burger dwingen tot het dicht draaien van de gaskraan? Mij dwingen tot gebruik van elektriciteit waartoe zij mij dwingt tot investeringen en deze subsidieert voor burgers die tot die investeringen bereid zijn te betalen uit eigen vermogen. Want de burger die deze investeringen zonder subsidie moet opbrengen, hebben een te gering arbeidsinkomen.
Tussem het Europees recht en het Nederlands recht is een contradictie. Hoe die tegenstelling op te lossen?
Arno Schoondorp
Ook subsidie is voor belastingbetalers een sigaar uit eigen doos. Zelfs de armlastigen betalen BTW en vullen de schatkist waaruit de veelgeprezen groene onzin wordt betaald. Voor het vernielen van het eigen leefmilieu..
De zogenaamde groene gascentrales is groener dan je denkt gezien de eisen aan de emissie van 270g/kWh die in 2030 naar 100g/kWh verlaagd worden doordat de gascentrales geschikt moeten zijn voor low carbon fuels oftewel waterstof.
Een gascentrale zonder groene maatregelen stoot ca 400g/kWh uit dus de groene gascentrale moet tenminste voorzien zijn van CCS.
Gezien de huidige gasprijzen en de prijsprognoses voor groene waterstof in 2030 is het waarschijnlijk dat de centrales in 2030 per definitie goedkoper stroom maken met waterstof i.p.v. aardgas. De reden van goedkope groene waterstof is wederom goedkope groene stroom waarmee je goedkope waterstof kan maken tegen een prijsverwachting van € 1,80/kg oftewel €52/MWh. Aardgas kost vandaag € 75/MWh.
‘ prijsprognoses’
‘is het waarschijnlijk’
‘prijsverwachting’
‘voorzien zijn van CCS.’
‘in 2030’
‘per definitie’
Droom maar verder over ‘goedkope groene stroom’, die is er namelijk enkel in jouw fantasiewereld.
Nikos heeft zijn tweede Bas gevonden. Die stuurde discussies ook altijd met prognoses.
Gasprijs is ongetwijfeld één van de bekende CG figuren.
Bij ons zorgt de politiek voor dure windstroom die boekhoud technisch gezien goedkoop lijkt.
Bij een eigen bedrijf zou hier zeker de belasting nog eens langs komen om de boekhouding na te lopen.
Kamp kwam met de boodschap dat windenergie goedkoper zou zijn geworden.
Dat betekent geen SDE+ subsidie meer, de kWh-prijs zou kunnen concurreren met fossiel. En waar hebben we dit in de media gezien?
De praktijk.
Als we kijken naar het windpark Gemini dan waren de voorbereidingskosten voor de bouw en aansluitkosten op het netwerk via een schakelstation op zee en de verbinding naar het netwerk op het land in de projectkosten meegenomen en door de staat bekostigd via de SDE+ subsidie die bij de burgers op de rekening via de post duurzame energie werden opgehaald. Samen en paar miljard en daarop is de kWh-prijs en de subsidie vastgesteld.
Kamp heeft de voorbereidingskosten naar het rijk geschoven kosten die via de belastingen wordt verrekend en de aansluitkosten voor het schakelstation op zee en de kabel naar het netwerk op het land naar tennet en die haalt het weer op via de netwerkkosten of als belasting door de overheid.
En zo krijgen we dan subsidieloze windparken is de boodschap die nog steeds wordt rondgebazuind.
Zetten we zo de noordzee ook nog vol dan hebben de burgers geen inkomen meer over.
De 2e kamer is akkoord met deze greep uit de beurs van de burgers zie: 35 092
Wijziging van de Wet windenergie op zee (ondersteunen opgave windenergie op zee)
Nr. 3
MEMORIE VAN TOELICHTING
Met deze derde tender is – ook in internationaal perspectief – een nieuwe mijlpaal bereikt in de verlaging van de kosten van windparken: dit zijn de eerste windparken ter wereld die zonder subsidie zullen worden gerealiseerd en geëxploiteerd (Kamerstukken II, 2017/18, 33 561, nr. 41). Hierbij wordt niet meer het windpark zelf en de energieproductie ervan bekostigd door de overheid, maar nog wel de voorbereiding en het net op zee van TenneT. Daarnaast zijn er ook nog andere inpassingskosten die nu voor rekening van de overheid komen om bijvoorbeeld de veiligheid van het scheepvaartverkeer op niveau te houden. Gezien het succes is het wenselijk dat deze aanpak in de toekomst wordt voortgezet, aangepast aan de gewijzigde omstandigheden en rekening houdend met mogelijke toekomstige verdere veranderingen.”
Concreet: Een groot deel van de kosten van het windpark Gemini waarvoor SDE+ subsidie werd versterkt zijn verschoven naar de burger via de belastingen voor de voorbereidingskosten en /of via de netwerkkosten bij de energierekening. Een miljarden kostend schakelstation en de aansluiting van een zeer zware stroomverbinding naar het net op het land een kabel kosten die via de energierekening worden opgehaald.
En het geheugen daar is erg slecht bijna zo erg als dat van Rutte.
Ze hebben die aanpassingen goedgekeurd en doen zo een enorme greep in de staatskas en het budget van de burger. En voor ieder nieuw windpark wordt er weer een paar miljard extra opgehaald.
En kijken we naar het nu dan kunnen de bejaarden daar extra voor opdraaien en kun je de rekening niet meer betalen dan wordt je van stroom en gas afgesloten.
Toch zie je in de 2e kamer regelmatig de kreet dat wind goedkoop is zeker goedkoper dan kernenergie, maar wat zeker ook niet in beeld is, is het feit dat wind en ook zonnestroom weinig energie-intensieve bronnen zijn. Hoge kosten en weinig productie.
Zelfs het CBS maakt een artikel waar door de keuze van de eenheden het lijkt alsof centrales door inzet van wind en zon gemist kunnen worden.
Een artikel van het CBS uit 2021 over de levering van groene stroom dan lezen we daar dat dat wel 13,9 miljard kWh was een geweldige hoeveelheid lijkt het.
In de praktijk gebruiken we voor het energiegebruik van Nederland de eenheid Petajoule. Een PJ = 277.777.778 kWh
En dan blijkt 13,9 miljard kWh niet meer te zijn dan 50,04 PJ
Dat is ongeveer 2,5% van ons totale finale energiegebruik. Maar omdat wind en ook zon weerafhankelijke bronnen zijn moeten de pieken en dalen opgevangen worden door het op en af regelen van fossiele centrales en dat betekent weer extra CO2-uitstoot. Zo blijft er van de CO2 winst van wind en zon weinig over.
Kijken we dan ook nog eens naar de inzet van biomassa in de stroomproductie, met 40% meer CO2-uitstoot per kWh dan kolenstroom, dan kunnen we door de totale inzet van “groene bronnen”niet meer van CO2 winst spreken.
Even een uitstapje.
En zon grote pieken in de zomer overdag in de nacht en in de winter ook overdag niets of bijna niets. Ook hier betekent omrekenen naar PJ dan kom je op 28,76 PJ per jaar uit en ook hier grote pieken en dan moeten de centrales op spinning reserve draaien.
Conclusie:
1e Dat windstroom net duur zou zijn als fossiel of zelfs goedkoper is een boekhoudkundige leugen het is een verschuiving van kosten van subsidie naar belasting en netwerkkosten.
2e Wind en zon samen leveren minder dan 4% van ons totale energiegebruik en daar moeten de inpassingsverliezen nog af.
3e kijken we dan ook nog naar de inzet van biomassa dan is er vrijwel zeker geen CO2 winst meer maar wel extra methaan uitstoot vanuit de kaalgeslagen bossen.
4e De kosten voor stroom schieten nu omhoog, maar ga je de verschoven kosten voor wind meenemen dan wordt dat al heel snel zelfs voor modaal al onbetaalbaar. En nogmaals in de Haag leeft het beeld dat wind en zon heel veel stroom leveren en ze daarmee zelfs elektrische auto’s kunnen laten rijden.
In de winter bij windstil weer moeten ook de warmtepompen op centralestroom draaien.
Zie dit artikel van het KNMI: https://www.knmi.nl/over-het-knmi/nieuws/kwetsbaarheid-van-groene-stroom
En als het niet waait moet de stroom uit centrales komen. https://www.youtube.com/watch?v=9P1atl55YbM
Het beleid is uitermate kostbaar en qua energieproductie en de CO2 winst minimaal of 0 als je rekening houdt met de biomassa bijstook wat ook nog extra methaan uitstoot betekent als de bomen zijn gekapt.
Ja Hugo zo gaat dat.
Ik zie het straks al voor me, O hoe kan dat nou zeggen ze dan in Den Haag, wie is verantwoordelijk, de ministers die er achter zitten zijn al lang gevlogen, de groene leverancier liggen elders in warme oorden met hun superjachten te bruinen.
De minister die het dan voor het zeggen heeft heden licht met de handen te zwaaien, debat na debat, ik ben niet de schuldige.
Maar de kleine visjes in de grote oceanen zijn inmiddels dood, uitgemergeld tot de laatste cent door deze regering.
En waarom, om een ondoordachte ongecoördineerde idiote snelle onhaalbare transitie die kant nog wal raakt.
Zou iedereen met creatieve ideeën over de klimaatwet activistische rechters, energietransitie, etc. willen reageren op de uitnodiging van ons kabinet?
https://www.internetconsultatie.nl/knellendewettenenregels