Wanneer heeft de Nederlandse TV voor het laatst prominent aandacht geschonken aan kritiek op het alarmerende klimaatnarratief ?

Trouwe lezers weten inmiddels dat de overgrote meerderheid van de reguliere media in ons land elke kritiek die afbreuk kan doen aan het officiële alarmerende klimaatnarratief van die verschrikkelijke opwarming van de atmosfeer (onze schuld) effectief heeft weten te blokkeren. Men kan zich afvragen of de media daartoe op eigen initiatief hebben besloten, of dat zulks mede het resultaat is van influisteringen van deze en gene buiten de mediawereld.

In dit verband mag de discussie tussen Henk Hagoort (voormalig NPO-baas) en Arendo Joustra (hoofdredacteur EW Magazine) in herinnering worden geroepen.

Arendo Joustra:

Hagoort en Joustra.

Het begrip ‘agitprop’ komt uit het Russisch en is een samentrekking van de begrippen ‘agitatie’ en ‘propaganda’. De Russische communisten gebruikten agitprop honderd jaar geleden om de Russische bevolking te injecteren met de communistische ideologie. Waarbij de agitatie was bedoeld om mensen emotioneel over de streep te trekken en de propaganda de geest moest hersenspoelen. De publieke omroep (NPO) is met iets dergelijks bezig. Hij wil de kijker ervan doordringen dat het helemaal misgaat met het klimaat. …

Uit de discussie bleek dat Hagoort van de NPO zich opstelt als een groene apparatsjik, terwijl Joustra hem manhaftig – maar tevergeefs – op zijn plichten wijst als onafhankelijk journalist van de publieke omroep, die geacht wordt neutraal te zijn en zich niet voor het karretje mag laten spannen van welke actiegroep dan ook. Maar Hagoort volgt slaafs en kritiekloos de desinformatie van milieubeweging ter zake, terwijl er toch overvloedig, goed gedocumenteerd bewijs is, dat vele van hun beweringen onjuist en niet meer dan propaganda zijn. Zie hier.

Inmiddels is Nederland sinds vele jaren blootgesteld aan bijna dagelijkse golf van klimaatpropaganda van de NPO en vele ‘kwaliteits’kranten. De laatste keer dat de TV, Brandpunt Reporter (NPO/KRO), prominent aandacht schonk aan klimaatskepcis was zo’n 15 jaar (!) geleden: 12 juli 2007.

Sven Kockelmann opende het programma met de woorden:

Een programma waarvan velen vinden dat we het nooit zouden mogen uitzenden.

Het was de uitzending van de documentaire, ‘The great global warming swindle‘, de tegenhanger van Al Gore’s ‘An inconvenient truth‘. Na vertoning van de documentaire vond een studiodebat plaats met klimaatdeskundigen over zin en onzin in de klimaatdiscussie.

Deelnemers waren (wijlen) Arie Kattenberg (KNMI) en Diederik Samsom (toen nog Nederlands politicus, PvdA), die het broeikasevangelie van het VN-klimaatpanel (IPCC) vertolkten. Hun opponenten, de klimaatrealisten, waren Bas van Geel (UVA), Salomon Kroonenberg (TU Delft), Marcel Crok (wetenschapsjournalist, thans tevens directeur Clintel) en ondergetekende.

Het was een uitstekende uitzending. De discussie na afloop van de vertoning van de documentaire kwam op mij over als een master class van de presentatoren/interviewers Sven Kockelmann en Jort Kelder in hoe interviews dienen te worden afgenomen. Met pittige vragen, dóórvragen en voorbeeldige hoor en wederhoor.

Zie voor het programma hier. De discussie begint rond 0.39.30.

Helaas hebben we beide presentatoren, Kockelmann en Kelder, in de afgelopen 15 jaar nooit meer in deze rol mogen meemaken. Hoe kon dit gebeuren?

Het dominante klimaatnarratief heeft een hoge vlucht genomen. Voor de convergentie van de factoren die daarbij een rol hebben gespeeld. Zie hier. Journalisten /presentatoren/ wetenschappers die van dit narratief afwijken, betalen daarvoor een hoge prijs. Zij worden geëxcommuniceerd. Het meest saillante voorbeeld daarvan in ons land is (wijlen) Henk Tennekes voormalig directeur wetenschap van het KNMI. Zie hier.

Maar de laatste tijd neemt CCNow hierin ook een belangrijke plaats in. Waarvoor staat CCNow.? Hier hun uitgangspunten:

CCNow werkt samen met journalisten en redacties om beter geïnformeerde en urgente klimaatartikelen te produceren, om het klimaat een onderdeel te maken van elke activiteit van de redacties – van politiek en weer tot zaken en cultuur – en om een publieke conversatie te stimuleren die een betrokken publiek creëert. Wij zijn ons bewust van de verantwoordelijkheid van de media om het publiek te informeren en de macht ter verantwoording te roepen. Daarom geven wij advies aan nieuwsredacties, delen wij ‘best practices’ en bieden wij verslaggevingshulpmiddelen waarmee journalisten hun berichtgeving kunnen baseren op de wetenschap en tegelijkertijd verhalen kunnen produceren die bij het publiek weerklank vinden.

CCNow is in 2019 mede opgericht door de Columbia Journalism Review en The Nation in samenwerking met The Guardian en WNYC. Onder de meer dan 460 partners bevinden zich enkele van de grootste namen in het nieuws, maar ook enkele van de kleinste, omdat dit verhaal iedereen nodig heeft. Naast drie van ’s werelds grootste nieuwsagentschappen – Reuters, Bloomberg, en Agence France Presse – die elk inhoud leveren aan duizenden andere nieuwsredacties, omvatten onze partners CBS News, NBC en MSNBC News, Noticias Telemundo, PBS NewsHour, Univision, Al Jazeera; de meeste van de grootste publieke radiostations in de VS; veel toonaangevende kranten en tv-netwerken in Noord- en Zuid-Amerika, Europa en Azië; en tientallen toonaangevende tijdschriften en bladen, waaronder Nature, Scientific American, Rolling Stone, HuffPost, Teen Vogue, en Mother Jones.

Voor de lijst van ‘Best Practices’ van deze schaamteloze klimaatpropaganda klik op de link in deze regel.

Vele media, in Nederland en wereldwijd, hebben inmiddels hun filosofie onderschreven, dan wel de aanbevolen praktijken overgenomen.

Ongehoord Nederland

Onlangs heeft de NPO, die het klimaatdebat al vele jaren blokkeert en nooit en te nimmer dóórvraagt bij klimaatitems, de nieuwe zendgemachtigde, ‘Ongehoord Nederland’, een boete van 93.000 euro (2,5 procent van het jaarbudget) opgelegd omdat ze een Vlaams politicus, Philip de Winter, aan het woord lieten over ‘omvolking’, dan wel verandering van de samenstelling van de bevolking – een gevoel dat breed in de samenleving leeft – zonder hem daarover kritisch te bevragen, aldus de NPO-ombuds’man’, Margo Smit, in haar rapport. Zie hier.

Volgens de NPO ging ON eveneens de mist in bij een gesprek over stikstof waarin niet werd weersproken dat de landbouw de sector is waarin de minste stikstof wordt uitgestoten. Het tegenovergestelde is waar: zo komt 86 procent van de ammoniakuitstoot uit de landbouw. Smit in haar rapport: “Nu deel je als journalist willens en wetens aantoonbaar onjuiste informatie, óf je hebt je werk niet gedaan.”

Wat hierbij wordt vergeten is dat de de absurde landelijke drempelwaarde van de stikstofuitstoot in ons buurland Duitsland 140 maal hoger ligt dan bij ons. En dat stikstof goed is om de vegetatieschrale Nederlandse natuurgebieden weer in hun oorspronkelijke staat te herstellen. Bron hier.  Maar daar hoor je de NPO niet over.

Het zijn onzinnige argumenten die de NPO naar voren brengt, zeker in het licht van haar eigen berichtgeving over klimaat en aanverwante zaken. Het moet niet gekker worden. Voor wie vertrouwd is met de uitzendingen van de NPO, weet dat de NPO zich opstelt als onkritisch doorgeefluik van klimaatpropaganda en aan de lopende band nalaat dóór te vragen.

Moet dit worden toegeschreven aan hypocrisie? Of aan onwetendheid en onbenul? Ik vermoed het laatste. Door jarenlange indoctrinatie weet men eenvoudigweg niet anders meer.

Hoe het ook zij, het is de slager die het vlees van zijn concurrent keurt, terwijl dat van hemzelf toch de toetsing van de keuringsdienst van waren nooit zou kunnen doorstaan.

De dystopie van Orwell’s ministerie van waarheid is hiermee weer een stapje dichterbij gekomen.

***