Barbara Baarsma. Schermafbeelding.
Een gastbijdrage van Lucas Bergkamp.
Rabo-econome Barbara Baarsma lichtte in het tv-programma Op1 haar plan toe om iedereen een beperkt aantal – verhandelbare – CO2-rechten toe te kennen.
>Afgelopen week pleitte Barbara Baarsma, CEO van Rabo Carbon Bank, voor het persoonsgebonden CO2-budget waaraan iedere Nederlander onderworpen zou worden. Om het leed wat te verzachten legde ze uit dat de minima hun CO2-uitstootrechten aan de beterbedeelden zouden kunnen verkopen om zo nog iets te verdienen aan de transitie.
Het ondoordachte voorstel van Baarsma toont aan hoe ver de klimaatelite van de bevolking vervreemd is. Het CO2-budget staat op gespannen voet met fundamentele mensenrechten en vormt een direct gevaar voor de democratie en vrijheid. Het zal leiden tot een totalitaire koolstofdictatuur die het leven van mensen meer en meer gaat beheersen en tot opschorting van democratische rechten zal leiden. Het Nederland van nu zal niet meer herkenbaar zijn.
Klimaatoorlog
Het was me het weekje wel aan het klimaatfront. Terwijl voortvarend wordt gewerkt aan een reusachtige gaspijpleiding tussen China en Rusland, probeert de Europese Unie nog steeds zo snel mogelijk van Russisch gas af te komen. In voorbereiding op het 27ste reizende klimaatcircus, ook wel COP27 geheten, hebben de Afrikaanse landen laten weten dat ze niet alleen om een enorme bak met geld zullen vragen, maar ook zullen aansturen op een grote toename van het gebruik van fossiele brandstoffen.
Duitsland kan de lichten de komende winter waarschijnlijk niet overal laten branden en het Verenigd Koninkrijk maakt zich op voor meer realistisch leiderschap dat nog meer hernieuwbare energie niet ziet zitten.
En dan was er het bezoek van Nancy Pelosi aan Taiwan. Geloof het of niet, maar naar aanleiding van dat bezoek verscheen in de South China Post een artikel waarin wordt betoogd dat een oorlog in de straat van Taiwan goed zou zijn voor het klimaat. Want daardoor zou de handel met China stil komen te liggen en zo de ‘klimaatvernietigende’ consumptie in het westen gestopt worden. Er zijn in klimaatland steeds vaker van die dagen waarop je je afvraagt ‘wie is hier nu gek.’
Baarsma’s budget
In de altijd parochiale Nederlandse media trok de CEO van de Rabo Carbon Bank, echter de meeste aandacht. Baarsma gooide een oud, uit het buitenland overgewaaid ideetje nog eens in het publieke debat: het persoonsgebonden CO2-budget. Zij kreeg alle ruimte om haar voorstel toe te lichten – eerst bij BNR en toen bij Op1. Zij legde uit dat de ‘mensen met een smallere portemonnee’ hun uitstootrechten kunnen verkopen aan ‘mensen die tekort komen,’ dat wil zeggen de rijkeren die in grote huizen wonen, veel vliegen, veel vlees eten of in grote auto’s rijden.
Op de sociale media barstte de kritiek op het voorstel los, van ‘denigrerend en vernederend’ tot ‘klassenmaatschappij.’ De Telegraaf wijdde er een heel artikel aan. Twee SP-Kamerleden, die hun pennenvruchten bij EW kwijt konden, spreken van ‘een gevaarlijke tendens om tegen democratische meerderheden in’ maatregelen door te voeren die de gelijkwaardigheid ondermijnen. De Rabobank probeerde tevergeefs de schade te beperken door het een ‘gedachtenexperiment’ te noemen.
Baarsma zelf kon de schijn dat zij een winstgevend plan had gelanceerd om de lasten van het klimaatbeleid op de sociale onderklasse af te wentelen, ondanks hulp uit de bekende hoek, niet wegnemen. Eerder verdedigde de econome, die bemiddelde bij de mondkapjesdeal van ondernemer Sywert van Lienden, de nogal kortzichtige stelling ‘waarom geld wel gelukkig maakt’; nu weten we waarom – met geld koop je andermans uitstootrechten en heb je van ‘ambitieus klimaatbeleid’ verder geen last.
Belangenconflict
Om ideeën grondig te analyseren heb je zowel het intellect als de drijfveer nodig. De CEO van Rabo Carbon Bank neemt daardoor het ‘klimaatcrisis’-frame kritiekloos over en zij ziet ambitieuze klimaatactie als een morele opgave. Op basis van de overtuiging dat zo het klimaat wordt gered, vindt zij ‘beprijzing’ en een ‘carbon wallet’ nuttige instrumenten. Kritiek op deze Angelsaksische begrippen mag je van haar slechts hebben indien je met een alternatief komt. Over het ‘klimaatprobleem’ zelf mag je uiteraard niet twijfelen.
Rabo Carbon Bank heeft onlangs de eerste ‘carbon credits’ aan Nederlandse bedrijven verkocht. Met dat soort handel is een potentieel grote markt gemoeid. Indien alle Nederlanders in de carbon market zouden kunnen deelnemen, opent zich een nog grotere goudmijn voor de bank. De ‘commodificatie’ van het klimaat zal de bank geen windeieren leggen – advies, handel, arbitrage, futures, put en call opties, banking, hedging, etc.
Baarsma stelde echter dat ze haar voorstel als hoogleraar deed, hoewel ze geen wetenschappelijke publicatie over haar voorstel kon overleggen. Over dit soort belangenconflicten verscheen onlangs een interessant onderzoek van GroenLinks. De NPO was Baarsma echter graag ten dienste om meerdere malen te vermelden dat zij ‘hoogleraar toegepaste economie’ is en de Rabo-link te verzwijgen.
Het juk van Kyoto en Parijs
Het idee van het CO2-budget lag al ten grondslag aan het Kyoto Protocol uit 1997, de voorganger van het Parijse klimaatakkoord. Dat protocol voorzag in een zogeheten ‘cap-and-trade’ benadering die door de Europese Unie met het ETS, de emissiehandel, werd geïmplementeerd. Dit idee vond echter weinig navolging in de rest van de wereld en daarom werd het Parijse klimaatakkoord onderhandeld, dat een ‘bottom-up’ benadering hanteert.
Terwijl de rest van de wereld nu dus zelf vrij hun klimaatbeleid kunnen bepalen, gaat Europa gebukt onder het juk van zowel Kyoto als Parijs. Landen als China en India willen best iets doen aan klimaatbeleid, als het westen maar betaalt. De ontwikkelingslanden hebben zich op het standpunt gesteld dat het klimaatprobleem door het westen is veroorzaakt en dat het westen het dus ook moet oplossen door de opwarming tot 1,5 C graden te beperken. En natuurlijk moet het westen ook betalen voor alle ‘klimaatschade’ en de noodzakelijke adaptatiemaatregelen wereldwijd.
Hoe werkt het CO2-budget precies?
Het persoonlijke CO2-budget is gebaseerd op het beginsel dat de overheid kunstmatig schaarste aan ‘uitstootrechten’ creëert. Momenteel mag iedereen uitstoten zoveel hij wil; het nieuwe uitgangspunt is dat niemand iets mag uitstoten zonder vergunning. Die vergunning heet dan een ‘uitstootrecht.’ Uiteraard is het helemaal geen recht; het is een plicht, namelijk de plicht om niets uit te stoten zonder vergunning, maar in de Orwelliaanse klimaatwereld is het goed gebruik aan woorden een min of meer tegenovergestelde betekenis te geven.
Het CO2-budget begint ruim, zodat niemand er last van heeft en de overheid het zonder al teveel weerstand kan invoeren. De wet zal de uitvoerende macht echter de bevoegdheid geven om het budget ieder jaar progressief te verminderen, en wel zoveel als nodig is om het gestelde doel, namelijk de 1,5 graden van Parijs, te halen. Dat doel van 1,5 graden is overigens een niet op enige wetenschap gebaseerd collectief streefdoel.
Met een steeds krapper wordend budget zal de burger ieder jaar minder ‘uitstootrechten’ ontvangen en steeds minder kunnen doen van activiteiten die uitstoot genereren. De prijzen van veel producten zullen blijven stijgen en de ‘marktprijs’ van uitstootrechten zal voor een groeiende groep onbetaalbaar worden.
De verhandelbaarheid zou garanderen dat de rechten terecht komen bij degenen die het meest willen betalen. Baarsma legt het uit: ‘Als ik wil vliegen, koop ik van iemand die niet gaat vliegen, omdat-ie daar bijvoorbeeld geen geld voor heeft, die verkoopt aan mij zijn carbon-uitstoot-rechten en krijgt daardoor een beetje meer geld.’ Zo simpel is het, of toch niet? In Nederland mag je jezelf niet als slaaf verkopen, mag je je bloed, weefsel, of organen niet voor geld van de hand doen, noch tegen betaling als draagmoeder optreden.
Woensdag geen gehaktdag
In de strikt gebudgetteerde klimaatutopie zal de gemiddelde Nederlander tegen 2030 een hondenleven hebben. Om in zijn levensonderhoud te voorzien zal hij gedwongen zijn om zijn koolstofbudget grotendeels te verkopen. Daardoor kan de burger bijvoorbeeld zijn woning slechts tot 14 graden verwarmen en slechts 1 keer per week 2 minuten warm douchen. Voorts kan hij 1 keer per maand vlees eten en op andere dagen insecten; Woensdag Gehaktdag zal verleden tijd zijn, want de prijs van de benodigde emissierechten is te hoog.
Ieder jaar kan de burger slechts 1 nieuw kledingstuk kopen, van gerecycleerde vezels uiteraard. Vakantie? Een keer per jaar met de fiets naar de gemeente-natuurcamping. Kinderen of huisdieren? Nee, die passen niet binnen het CO2-budget. Internetten of tv kijken? Zo’n 15 minuten per dag. Een auto heeft die burger uiteraard niet, wel enkele meubels. Een open haard of barbecue is niet aan de orde en de burger moet de horeca en winkels mijden als de pest. Zijn uitstootrechten zijn door Baarsma’s Rabo Carbon Bank of een soortgelijke ‘speler’ tegen een habbekrats opgekocht. ‘You will own nothing and be happy.’
De moraliteit van de klimaat-commodificatie
Volgens Baarsma moet ‘de uitstoot van CO2 drastisch omlaag en daarom moeten we met creatieve oplossingen komen.’ Wat er creatief is aan het kopiëren van een halfbakken idee uit een buitenlandse ivoren toren blijft onduidelijk. Over de rol van CO2 in de opwarming en het nut van drastisch verlagen van de uitstoot valt veel te zeggen.
Even aangenomen dat verlaging zin heeft, is het dan moreel verantwoord om het klimaat tot een verhandelbaar goed te reduceren? Een marktoplossing voor ‘marktfalen’ is nu niet meteen een logische zet. De moraliteit van deze ‘klimaat-commodificatie,’ die de grondslag vormt voor het CO2-budget, is twijfelachtig. Is het moreel te verantwoorden om met ’het redden van de planeet’ handel te drijven? Is het moreel verantwoord om van een fundamenteel collectief probleem toch weer een individueel probleem te maken dat letterlijk op het bord van de burger belandt?
Indien er een klimaatcrisis bestaat die om ‘drastische’ collectieve maatregelen vraagt, kun je een systeem waarbinnen de geneugten des levens een functie zijn van inkomen, niet rechtvaardigen. Bovendien, zoals we hierboven zagen, dat probleem wordt steeds erger, want inherent aan het CO2-budget is dat het slechts een kant opgaat – omlaag.
Dus zal er steeds minder ruimte overblijven voor menselijke ‘uitstoot’, de prijs van de rechten zal blijven stijgen en steeds meer mensen zullen zich pleziertjes moeten ontzeggen. De ‘mensen die tekort komen’ zullen merken dat ook zij op een gegeven moment ‘mensen met een smallere portemonnee’ zijn geworden, om Baarsma’s woorden te gebruiken.
Een ‘goed leven’ is zo alleen nog voor de rijken. Met voortdurend stijgende prijzen zal de groeiende groep armen steeds meer uitstootrechten moeten verkopen. De onderklasse wordt groter dan ooit. Geen voorstel zal de sociale cohesie zo sterk uithollen als het idee van het persoonlijke CO2-budget dat Baarsma onnadenkend heeft overgenomen.
Toedeling van uitstootrechten
Laten we eens nagaan hoe zo’n CO2-budget ingevoerd zou kunnen worden. Bij invoering van soortgelijke budgetten voor bedrijven werd een deel van de uitstootrechten direct toegewezen en een deel bij opbod verkocht. Doe je dat bij het persoonlijk budget ook, dan zullen die rechten naar de hoogste bieder gaan – de rijken zullen weer vooraan staan.
Vervolgens moet je bepalen hoeveel rechten ieder toegewezen krijgt – krijgt iedereen er evenveel of worden sommigen voorgetrokken? Baarsma heeft eerder gepleit voor een herziening van het stemrecht in strijd met de Grondwet – jongeren zouden een zwaardere stem moeten hebben dan ouderen, suggereerde ze.
Die gedachte doortrekkend zouden ouderen er bekaaid vanaf komen bij de toedeling van uitstootrechten, maar dat zou het probleem van de vergrijzing waarover Baarsma het steeds heeft, wel helpen op te lossen. En of kinderen en immigranten ook uitstootrechten krijgen en zo ja, hoeveel, is onduidelijk; ‘de wetenschap’ heeft al bepaald dat het voorkomen van voortplanting, naast het vermijden van auto’s, vliegreizen en vlees eten, een van de meest effectieve manieren is om uitstoot te verminderen.
Is een onverhandelbaar budget beter?
Natuurlijk kun je dat budget ook onverhandelbaar maken. Iedereen krijgt exact evenveel uitstootrechten, je mag nooit meer rechten gebruiken dan je hebt, je kunt er geen bijkopen en als je op het eind van het jaar rechten overhoudt, dan vervallen ze. De hoop is dat door het budget onverhandelbaar te maken het enthousiasme van Baarsma en andere voorstanders als sneeuw voor de zon zal verdwijnen, maar die hoop zou wel eens ijdel kunnen zijn.
In de plaats van verhandelbaarheid zal de wet dan immers allerhande uitzonderingen introduceren, zoals ook bij de emissiehandel voor bedrijven is gebeurd. Er zullen ‘geitenpaadjes’ bewandeld worden om het systeem te omzeilen of te manipuleren en met genoeg geld kun je altijd nog emigreren. De regels die met de wetgever bekokstoofd worden, zouden dan wel eens tot nog grotere ongelijkheid kunnen leiden dan met een verhandelbaar budget. Of je het nu gelijk doet of ongelijk, het hele idee blijft verwerpelijke ‘sharing of misery’ en dan ook nog moedwillig geschapen miserie.
Het argument dat ‘als je elke burger een CO2-budget geeft en dat budget verhandelbaar maakt, dan het idee ontstaat dat het dus wel prima is om CO2-uitstoot te veroorzaken’ mist dit fundamentele punt en houdt niet meer in dan ‘klimamoraliseren.’
Avondklok
Om aan te tonen hoe absurd het persoonlijke koolstofbudget is, vergelijken we het eens met de avondklok. De bezwaren tegen de avondklok waren fundamenteel – de overheid mag de vrijheid van de burger niet op deze manier en zo ingrijpend beperken. Het ging niet of nauwelijks over de vraag ‘wie mag ’s avonds wel de deur uit.’
Stel dat de overheid een verbod op ‘s avonds uitgaan had afgekondigd met daarbij verhandelbare uitgaansrechten. Dat zou hetzelfde effect op de epidemie kunnen hebben. Zouden daarmee de fundamentele bezwaren tegen de vrijheidsbeperking zijn weggenomen? Nee, geenszins. Er zou slechts een nieuwe reeks bezwaren bij zijn gekomen, bezwaren tegen het introduceren van handel op een gebied dat vrij van handel zou moeten zijn.
Ondermijning van vrijheid en democratie
Dat het CO2-budgetteringssysteem de vrijheid van de mens beperkt, behoeft geen betoog. Nee, het budget beperkt niet de vrijheid om ‘de planeet te vernietigen,’ zoals klimaatactivisten wel suggereren. Het beperkt wel de vrijheid om je leven in te richten zoals je dat zelf wenst, de vrijheid om je te verplaatsen, de vrijheid om economische activiteit na te streven en de vrijheid om geluk na te streven.
Kortom, het recht om vrij te zijn van opdringerige overheidsbemoeienis. Ook andere mensenrechten, zoals het recht op bescherming van de persoonlijke levenssfeer, zullen onder enorme druk komen te staan. Dat wringt des te meer nu de ‘oplossing’ niets doet aan het probleem en andere oplossingen, zoals kernenergie, door de klimaatbeweging steevast getorpedeerd worden.
Daarnaast zal het CO2-budget ook onvermijdelijk de democratie opzij zetten. Tot tenminste het jaar 2050, wanneer Europa ‘klimaatneutraal’ zou moeten zijn, zou het budget van kracht moeten blijven. Met een steeds kleiner budget zal de onvrede onder de bevolking verder toenemen. De kiezers zullen gaan stemmen op partijen die van het klimaatbeleid af willen. Maar zullen de machthebbers, die al jaren aan hun klimaatutopie gewerkt hebben, dan vrijwillig de macht inleveren? De kans daarop is klein. De klimaatbeweging betoogt allang dat de democratie moet worden opgeschort tot de ‘klimaatcrisis’ door hen is opgelost. Of de democratie, eenmaal afgeschaft, ook terugkeert, is dan de vraag.
Onnodig en ondoelmatig
Als je echt denkt dat de uitstoot van CO2 drastisch omlaag moet, zou je voor kernenergie moeten zijn. Laat dat nu net de energiebron zijn die de klimaatbeweging consequent en vooral op basis van mythen stigmatiseert. Vaststaat dat het overschakelen op kernenergie voor de uitstoot veel meer zou doen dan het gehele tot nu toe gevoerde klimaatbeleid, het CO2-budget daarbij inbegrepen. Die onverklaarbare weerstand tegen kernenergie doet vermoeden dat de klimaatbeweging ook door andere motieven gedreven wordt.
Bovendien zal het persoonlijke CO2-budget hetzelfde lot treffen als andere mitigatiemaatregelen. Het gaat tenslotte niet alleen om de uitstoot vanuit Nederland of Europa, maar om de uitstoot van de gehele wereldbevolking. Terwijl Nederland en Europa de uitstoot omlaag brengen, neemt de uitstoot in de rest van de wereld drastisch toe – het is letterlijk dweilen met de kraan open. Waarom zou de Nederlandse burger aan zo’n systeem willen meedoen?
‘Kritiek is een luxe’
Een serieus debat is met de voorstanders van ambitieus klimaatbeleid moeilijk te voeren, omdat ze een taboe op het ter discussie stellen van hun dogma’s afdwingen. Baarsma vindt ‘kritiek een luxe’ en eist dat dissidenten ‘alternatieven’ aanreiken die moeten voldoen aan haar eisen. Andere economen zien dat ook zo. Media-econoom Mathijs Bouman is nog extremer: ‘Iedereen moet snel naar nul, ongeacht kosten en baten.’ Met dit soort dogma’s wordt het debat doodgeslagen. Je hoeft geen econoom te zijn om te begrijpen dat het buiten beschouwing laten van kosten en baten een kwalijk idee is.
Die dogma’s dienen natuurlijk wel een doel – voorkomen dat de gaten in de boeg van het klimaatschip voor iedereen zichtbaar worden. Het is immers moreel onverantwoord met een populistische, fossiele, egoïstische klimaatontkenner een debat te voeren, want dan zou je hen legitimeren. Zo blijft het voor de goegemeente verborgen dat het klimaatbeleid niet kan werken en veel zwaarwegende nadelen heeft. Als je zegt dat de kosten genegeerd mogen worden, jaag je niet alleen de prijs van energie en vele producten de hoogte in, maar berokken je ook schade aan het milieu en de menselijke gezondheid, waarvan de biomassaverbranding, de windturbines en zonnecellen stille getuigen zijn. Kritiek is geen luxe, maar bittere noodzaak.
Gelukkig leven met ‘marktfalen’
Het klimaatalarmisme, dat zich van de wetenschap heeft losgemaakt, produceert steeds extremere claims over de gevolgen van de ‘klimaatcrisis,’ die in de publieke media gretig aftrek vinden. Evenredig aan de toename in klimaatalarmisme, worden ook de door de klimaatbeweging gepresenteerde ‘oplossingen’ voor de ‘klimaatcrisis’ steeds radicaler. Dat heeft als voordeel dat het ware gezicht van de klimaatbeweging nu goed zichtbaar is; het is geen prettig gezicht.
Buiten kijf staat dat de mens een bepaalde invloed heeft op het klimaat en misschien zou je die invloed voor een deel aan ‘marktfalen’ kunnen toeschrijven. Het idee dat je dat ‘marktfalen’ met alle mogelijke middelen, ongeacht de kosten, zou moeten bestrijden, is echter misleidend; het opgeven van democratie, gelijkheid en vrijheid is een veel te hoge prijs, nog afgezien van de desastreuze gevolgen voor het milieu.
Het budgetteringsvoorstel van Baarsma heeft de belangrijkste les van de economie weer eens onderstreept: het is aantrekkelijker om te leven in een vrije, democratische samenleving met ‘marktfalen’ dan in een totalitaire samenleving die met radicaal overheidsingrijpen alle marktfalen vervangt door overheidsfalen.
Klimaatbeleidsoorlog
Klimaatactivisten stellen de strijd tegen opwarming steeds meer voor als een oorlog. Ze bedoelen dat figuurlijk, in de zin dat alle middelen gemobiliseerd moeten worden, maar ook letterlijk, zoals we hierboven zagen. Klimaatverandering zou tot oorlog leiden, zo suggereren zij, net als de strijd tegen klimaatverandering oorlog zou kunnen rechtvaardigen.
Wanneer we echter de ‘oplossingen’ van de klimaatbeweging bekijken, dan doemt een ander schrikbeeld op. Het is niet de klimaatverandering die ons angst zou moeten inboezemen, maar de ‘oplossingen’ zelf. Inderdaad, het risico dat klimaatverandering oorlog zal veroorzaken verschraalt bij de aanzienlijke kans dat extremistische beleidsvoorstellen, zoals het persoonlijke CO2-budget, oorlog zullen veroorzaken.
Invoering van het persoonlijk CO2-budget is een goudmijn voor de banken, maar een gesel voor de burger. Dat de Rabo Carbon Bank dat budget wel ziet zitten, zal niemand verbazen. De burger gaat er echter in het onvrije, ondemocratische budgetteringssysteem onder door. We moeten waken niet voor een klimaatoorlog, maar voor een klimaatbeleidsoorlog. Het persoonlijke CO2-budget, verhandelbaar of niet, zou de kans op zo’n oorlog sterk vergroten.
***
Lucas Bergkamp.
Bron hier.
Geplaatst in DemocratieKlimaat
Wynia’s Week brengt 104 keer per jaar broodnodige, verrassende inzichten. De donateurs maken dat mogelijk. Doet u mee? Hartelijk dank!
***
Over de auteur
Lucas Bergkamp is arts en advocaat te Brussel. Hij houdt zich bezig met Europees recht en de relatie met internationaal en nationaal recht, met name op het vlak van risico-regulering. Zijn artikelen voor Wynia’s Week zijn op persoonlijke titel geschreven.
Wat een hoop onzin verzinnen de waanzinnige toch, een klimaat dictatuur proberen te creëren in deze tijd.
Ik denk dat Baarsma zonder strenge beveiliging niet meer vrij naar buiten hoeft te gaan.
Het word gewoon een burgeroorlog, de ene buurman houd de andere in de gaten, DDR praktijken, zie je het al voor je?
Die groene rakkers moeten gelijk gesmoord worden in de kiem.
Verzet moet er komen en dat mag niet te lang duren, we hebben ons al als makke schaapjes laten behandelen met de avondklok, voor velen was dat al beangstigend.
Daarbij brandstof verstoken gaat gewoon door, is het hier niet dan wel ergens anders, er is genoeg te koop zelfs in Congo
Congo zet olievelden te koop: ‘Klimaatramp voor de wereld
https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/buitenland/artikel/5325094/klimaatramp-congo-olieboringen-natuurpark-virunga-alleen-leger
Theo, Schokkend dat in Congo het zwaartepunt van de bezwaren van de ontginning van nieuwe olievelden ligt bij klimaat, terwijl er unieke natuur verwoest wordt. Niet normaal! Die velden zijn natuurlijk hard nodig, maar bij voorkeur niet in zo’n uniek natuurgebied.
Het is toch wel waar hoor, dat van die extremen. Die zijn echt toegenomen: de extremen rondom het klimaat. Het extreme denken.
Komt dat toenemende extremisme in denken nu door climate change.
Ja en nee.
Sommigen lopen met een hete kop rond: da’s niet goed voor het denken.
Maar de alarmisten is het echt naar het hoofd gestegen: we zijn nu met het Climate Change Endgame bezig. Ik vraag me af waarom er dan nog een intellectueel te vinden is die denkt dat CO2-beprijzing daar veel aan kan veranderen. Wellicht dat Barbara de laatste signalen over het hoofd gezien hebt.
Een eindspel is een eindspel, hoor Barbara. Misschien kun je wat productontwikkeling doen op het gebied van grottenhypotheken. Ik durf te voorspellen dat de prijs van een grot de komende jaren harder zal stijgen dan de prijs van een woning.
leonardo
Bij het lezen van het buitengewoon treffende artikel en de erbij behorende aangehaalde naam Baarsma, bekroop me de gedachte dat aarsmaden lastige schepselen zijn en dacht ik associatief weer aan het gedichtje van Kees Stip. Het gaat als volgt:
Op een made
Dit weekend ging een groepje maden
in Scheveningen pootjebaden
De welbespraaktste van het stel
sprak: ‘Makkers, merken jullie wel?
Er zijn hier heel wat maden bij
die made zijn in Germanij.’
Kees Stip (1913-2001)
Verder blijkt maar weer eens opnieuw dat er steeds meer “wetenschappers” zijn die véél weten van héél weinig, maar voor het merendeel met betrekking tot al het andere totaal de weg kwijt zijn. Maar kennelijk wel de weg weten te vinden naar Klaus Swab. Duits toch?
Straks weten wij nog meer hoeveel mensen niet meer deelnemen aan de economie. Want die hebben de rechten verkocht. Deze mensen nemen wel woonruimte in beslag en vormen een gevaar voor de samenleving. De rijken zullen er weinig mee opschieten want de arme mensen kunnen het OV en hun autootje niet meer betalen dus er blijft nog meer werk liggen. Die mevrouw buiten dat ze eens bij een arts langs moet gaan mist nog een klein snorretje. Er zijn grotere groepen mensen veroordeeld waar ze geen schuld aan hadden.
Ik had het stuk al gelezen op facebook en daar een reactie bij geplaatst waarvan ik had gehoopt dat Wynia’s week daarop had gereageerd .
Inderdaad had men al jaren geleden moeten kiezen voor de aanval en niet wachten totdat ook dit plan zal eindigen als de bekende self full filling prophecy wat het wat mij betreft al is. ( als plannen bekend worden gemaakt in de media is de weg terug afgesloten. Dat is mijn indruk na 15 jaar de uitrol van de energietransitie te hebben gevolgd, beginnend bij de salderingsregeling van Vendrik en Samsom )
Ik voorspel dan ook dat men bij de uitgave van certificaten zal staan te dringen en het verloop die van zonnepanelen zal volgen .
Als er geld te verdienen valt zijn mensen er als de kippen bij en verdwijnen principes en rede als sneeuw voor de zon. ( CO2 credits doen de CO2 uitstoot niet afnemen maar toenemen )
Ik las net dat de nieuwe President van Columbia een einde wil maken aan ‘The War on Drugs’ , die miljoenen doden heeft opgeleverd, zonder resultaat en besefte me dat een overeenkomst bestaat tussen handel in drugs en de economie van de energietransitie : GELD
Fragment uit het artikel ‘de fuik ‘ op de Lesswatts Post:
Op 17 mei 2022 maakt de overheid bekend bij monde van de Ministers Rob Jetten en Hugo de Jonge dat: “‘ inzake de ‘bestrijding van het klimaatprobleem’ medio 2026 enkel nog zogenoemde hybride warmtepomp- systemen zullen zijn toegestaan om woningen te verwarmen.
2 dagen later volgt de aankondiging dat medio 2025 zonnepanelen op grote daken verplicht worden en op 30 mei volgt de aankondiging dat vanaf 2030 huurwoningen moeten voldoen aan de eisen inzake het energielabel A t/m D.
Als klap op de vuurpijl – net voor het publiceren van dit artikel – wordt op 09 mei 2022 bekend gemaakt dat het Europese Parlement heeft ingestemd met het verbod op auto’s met brandstofmotoren in 2035.
Kees Vendrik – inmiddels directeur van de Triodos bank die speciaal werd opgericht om groene geldstromen te accommoderen en Diederick Samsom, inmiddels opgeklommen tot kabinetschef van Europees commissaris Frans Timmermans, die belast is met de uitvoering van het EU-klimaatbeleid, kunnen tevreden zijn over het feit dat zij aan de poort stonden van de fuik , vele jaren geleden om het volk – de vis- naar het kapitaal te leiden via gedwongen winkelnering met als lokaas de salderingsregeling.
De top van de democratische Pyramide in Nederland is totaal verslonst en bedorven. De trias politica is naar de klote, de arbeidsmoraal gesloopt en de handhaving wordt slechts selectief toegepast en dan nog met strategische motieven.
Iedereen weet het, niet voor niets zal Omtzicht in één klap de grootste partij van Nederland worden, indien hij met een lijst zou participeren bij de volgende verkiezingen.
En moeten we in zo’n gedegenereerde samenleving met een uiterst instabiele leiding persoonlijke uitstootrechten gaan verhandelen? Een paar tientjes vangen van een procuratiehouder die met zijn jacht wil uitvaren en het eerste wat hij doet is zijn vuilwatertank leegpompen wanneer hij de jachthaven uitvaart? Omdat er geen controle en handhaving is?
Een paar eurootjes tegemoet zien van een parachutespringer, die door een turboprop de lucht wordt ingetrokken en soms drie sprongen per dag uitvoert? (en op papier straks slechts eentje natuurlijk )
Mensen vernederen wordt het, en niets meer.
De echte miljonairs lachen zich een slag in de rondte, nu zijn ze pas echt zijn vrijgevochten, laat die 12 cilinder Maserati maar brullen. Ik zeg mijn Raborekening op…
Troubadour, we moeten met zijn allen de Rabo boycotten. Ik heb mijn rekening al opgezegd laten de Nederlanders dat nu eens allemaal doen en niet dat slappe gedoe nu kan het nog dus AKTIE!!
Dat idee is trouwens helemaal niet van haar het is onvervalste plagiaat ze moet erop afrekend worden. Op de laatste WEF bijeenkomst heeft een CEO van Alibaba verteld dat ze al diverse app hadden gemaakt die nog veel verder gaan.
https://m.youtube.com/watch?v=tqiz4g8LdoM&t=1709
Vroeger zeiden we Barbertje moet hangen dat zou nu zeer toepasselijk zijn.
Als “gewone” mederlanders dergelijke onzin debiteren zoals Baarsma, dan worden ze gecancelled, complotdenkers genoemd en voor fascist uitgemaakt. Baarsma kan gewoon blijven zitten, met het geld van de klanten groen beleggen en een vorstelijk salaris opstrijken. De rekening opzeggen is niet genoeg. Het bestormen van de Rabobank zou een terechte en verdiende actie zijn.
Bestimmen moet bestormen zijn.
Het is voor mij niet nodig hier een reactie op te geven. Net als gisteren zullen ook vandaag ‘de gelovigen’ verstek laten gaan.
Tja zolang het volk dus alleen maar met de mond tegenstribbelt, onze boeren uitgezonderd, zolang blijven wij slachtoffer van het onbenul.
Trek die streep. Scheldt die terin.lijders verrot. Schop ze van het erf af of laat gewoon zien dat het genoeg is.
BB hing vroeger als poster boven mijn bed en beleefde daar veel plezier aan. Deze BB doet mij kotsen van woede.
De bank heb is gewaarschuwd.
In Rusland werd met de perstroika de rijkdom verdeeld door iedere burger aandelen te geven die ze snel aan de olicharchen verkochten en is de ongelijkheid weer even groot.
Baarsma heeft inmiddels enkele deuken opgelopen. Was nauw betrokken bij de Sywert mondkapjes deal en maakt een uitglijder in haar belangenloos ‘duurzaam en hernieuwbaar’ geld-rond-pomp fiscaal-economische systeem van arm naar rijk en weer omgekeerd weer terug. Wat een deugdelijkheid. Rabobank heel ‘belangloos’ daarvoor de Rabo-Carbon-bank opgericht.
Rabo-carbon-bank: We gaan ‘koolstoflandbouw’ promoten
Rabo-Carbon-bank propageert ‘Carbon Farming of wel ‘Koolstoflandbouw’:
‘Carbon Farming is een term die steeds vaker wordt gehoord. Het betekent dat boeren worden betaald voor het opslaan van koolstof in hun bodem. Bij Rabobank zien we dit als een essentiële stap waarbij inkomsten uit CO2-credits de transitie naar regeneratieve landbouw op schaal kunnen helpen versnellen.
Het verwijderen van koolstof uit de atmosfeer door regeneratieve landbouw door het bedrijfsmodel van boeren te ondersteunen. We ondersteunen akkerbouwers bij hun transitie naar regeneratieve landbouw door hen te faciliteren bij het genereren van CO2-credits voor de regeneratieve praktijken die ze toepassen. Deze facilitering bestaat uit aantrekkelijke financieringsoplossingen, agronomisch advies en ondersteuning, verificatie van carbon credits en verkoop van carbon credits.’
De meeste Nederlandse boeren zitten nog met een toekomstige politieke stikstof ‘valbijl’ zonder vooruitzicht en een af te lossen Rabobanklening / -hypotheek van gemiddeld zo’n 15 ~ 20 jaar.
De term ‘oorlog’ met de boeren, die van de politiek voor 50% moeten oprotten uit Nederland is niet ver van de huidige realiteit vanuit Kabinet Rutte IV.
‘Lijkt erop. dat de politieke geesten daarvoor rijp gemaakt zijn door jarenlange geseling via de selectieve NPO / media vanuit rijksgesubsidieerde ideologische milieuclubjes, die via ideologische infiltratie van stromannen in de ministeries zeggen het ‘Algemeen Belang van Nederland’ na te streven.
Onderhandelaar Remkes met zijn eerdere boeren-‘oorlogsverklaring’ in zijn stikstof-eindrapport ‘Niet alles kan overal’ dan nu in de rol van vredesstichter lijkt schier onmogelijk, een belachelijke poging.
Een vergissing is menselijk, blunders vanuit Kabinet Rutte IV zijn te blameren en worden door de kiezer afgestraft.
De Rabo-Carbon-bank / Baarsma hebben overigens een boterberg op het hoofd.
AD vandaag uitgebreid: ‘De stikstof die de natuur aantast, komt voor ongeveer een derde overwaaien uit het buitenland’.
Gisteren natuurlijk al door prof Kees de Lange onderstreept, dat stikstof geen probleem is eerder een noodzakelijke fertilizer in vele onvruchtbare streken op de wereld.
Bovendien stelde de Lange: Vlieland (heeft geen landbouw en veeteelt) heeft een te hoog stikstof gehalte boven de politieke Nederlandse (onwetenschappelijke / ideologisch) vastgestelde norm.
AD vergelijk met onze buurlanden de stikstof ‘crises’. Daar is het geen politiek probleem en zeker geen crises.
https://www.ad.nl/buitenland/stikstof-houdt-nederland-in-zijn-greep-maar-hoe-zit-dat-in-andere-landen~abf69671/
Scheffer
Dat krijg je ervan als je overijverige navelstarende ecologen 162 van groot naar klein variërende natura 2000 gebiedjes laat aandragen en bij Brussel inlevert. Met vervolgens de verplichting om die gebieden/gebiedjes ten eeuwige dage te onttrekken aan de natuurlijke successie. En dat onder de dekmantel “natuur”.
Natuur is wat vanzelf komt en gaat naar haar aard en mogelijkheden. Daar hoort plaggen en planten dus niet bij. Doe je dat wél, dan heet het cultuur.
Door de kiezer afgestraft
Daar heb je dan wel eerlijke verkiezingen voor nodig
Transparant
Op 1 dag
Geen poststemmen
Volledig controleerbaar
Wanneer krijgen we dat?
Sorry Paul, maar in Nederland zijn de verkiezingen voor 99,99% eerlijk.
Waar het fout gaat is dat in Nederland, net zoals in veel andere landen, de gemiddelde kiezer nog steeds beter denkt te worden van zijn/haar/ hems stem op een partij.
En zo lang het in Nederland nog steeds nodig is om tegen heug en meug te moeten samenwerken met andere partijen om een meerderheid te krijgen, zo lang zal men zich kunnen blijven verschuilen achter die andere partijen.
Mij maak je niet wijs dat er binnen VVD, CDA en CU niet een gruwelijke afkeer bestaat van Kaag en Jetten.
Het weigeren van het samenwerken met de combinatie GL/PvdA is daar het bewijs van.
Jammer genoeg durfden ze niet verder te gaan, bang om de geneugten van hun positie te verliezen.
Het klimaat wordt persoonlijk gemaakt. Met een blik op de koolstof boekhouding is te zien wie er verantwoordelijk is voor deze mooie dag of erger nog wiens schuld het zijn dat er een bosbrand in Australië is.
Mensen moeten weer kunnen rekenen aan de zaken en bij Rabobank kunnen ze dat.
Neem een voorbeeld aan de USA. Er komt een klimaatbank met een kapitaal van 20 miljard usd. Die deelt subsidie uit aan kopers van een elektrische auto. Er zijn nu nog 200 miljoen benzine auto’s zodat er per auto 100 usd klaar ligt om een Tesla van te kopen. Dit moet natuurlijk nog wel goed geadministreerd worden en neem aan dat dit 200 usd per aanvraag is. Dan is er nog steeds geen laadpaal in dat immense land. De verwachting is dat binnen 8 jaar 40% om is. Bij de npo waren ze al dol enthousiast.
Dat laden gaat met gesubsidieerde windmolens en zonnepanelen. En de energie rekening daalt voor de inwoners.
Alleen de wappies en republikijnen zijn tegen. Die kunnen niet rekenen. De banken staan er vierkant achter.
Bij een paar banken (waaronder ING) kan je binnenkort op je bankrekening zien hoeveel CO2-uitstoot een aankoop heeft opgeleverd. Het is een proef om te kijken of klanten daar behoefte aan hebben.
Ikzelf denk dat het niets te maken heeft met het idee van Budget Baarsma om zo via je bankrekening de CO2-belasting in te voeren. Ik ben tenslotte geen complotdenker!!
Het word tijd dat burgers eens contact met hun bank opnemen en vertellen hier niet van gediend te zijn, en anders dreigen naar een andere bank te vertrekken.
Burgers hebben meer macht dan ze denken, als ze maar eensgezind blijven.
In iedergeval krijgt mijn bank een mail van mij, ze zullen zich maar bezig houden met bankzaken en niet met deze onzin.
Maar veel burgers zijn te lui om actie te ondernemen, tot het te laat is.
Goede actie. Ik had vroeger graag mijn onderwijsrechten verkocht en een nier kan je ook best missen evenals de helft van je lever.
In arme landen zien we dat ouders hun kinderen prostitueren om aan de kost te komen.
Hier wordt door de afbraak van nutsvoorzieningen armoede geschapen maar ziet: de Rabobank komt te hulp.
Een eerdere reactie op Linked in
” K. ik schreef er een boekje over: ” De Nieuwste economie ” :-) Hadden mensen dat boekje gelezen, dan waren de ontwikkelingen wellicht te stoppen zijn geweest, maar ze bleven lopen in de carrousel van de msm, waardoor het voor Barbara een koud kunstje was om de plannen -wederom- ingevoerd te krijgen . ( mundus vult decipi, ergu dicipiatur “. En zeg nou zelf ; als die geen waarde creatie beogen ! Plannen die door Herman Wijffels al werden voorgebakken 10 jaar geleden. (Je weet wel: Liefe- Herman, die eerst noch naar het seminar wilde, maar toch koos voor het grote geld.) Ook de plannen voor de agrarische transitie. ( binnenkort stroomt het geld bij de Rabo weer binnen als de leningen van uitgekochte boeren worden afgelost met staatsgelden ). Ik snap nooit dat ik geen succesvol zakenman werd, haha. Wat betreft de CO2 beprijzing voor burgers denk ik dat de grootse tegenstanders straks vooraan staan als de certificaten uitgedeeld worden want spiegeltjes en kraaltjes blijven onverkort de belangrijkste drijfveer voor de mensheid . Dat weten de Barbara ’s en de banken als geen ander. CO2 heffing voor burgers volgt logischerwijs de CO2 heffing, die in het bedrijfsleven allang werkt. https://bureaulesswatts.nl/de-grote-zwendel/
En zo gaat de trein heel langzaam, maar gestaag, verder richting een politiek/economisch gedrocht.
Ik heb al eens eerder aangegeven dat de CO2 uitstoot nu op het materiële gebaseerd is. Of een poosje- ik zal het nog meemaken- wordt de CO2 gepersonaliseerd in de vorm van human metabolic emission. Daarbij wordt geslacht, activiteiten, gewicht, leeftijd en wellicht nog wat verzinsels meegenomen om de mens te knotten.
Wij “praten” hier op dit medium daarover. Het is nog steeds praten. Het gros doet niets, nada noppes en alleen maar praten. Typisch Nederlands: polderen.
De boeren- ik ben trots op de boer- (als is het omdat ik met een boerin getrouwd ben) gaan de barricade op. Er rest ons een slaafs en vooral gehoorzaam toekomst te wachten. Sterkte lotgenoten!!
Natuurlijk, dagelijks moeten we dan op de weegschaal.
En ik met mijn 58 kg mag dan véél meer dan meneer BRULS met zijn naar schatting minimaal 116 kg.
Zeg maar dat ik dan 2 keer zo vaak of ver mag vliegen, hoewel ik hem waarschijnlijk meer over de rooie krijg met een dubbele portie overheerlijke biefstuk voor mij…
In deze volkomen waanzinnige wereld valt er dan gelukkig ook nog wat te lachen, maar het is wel hard nodig om deze waanzin te verslaan.
Petra
Die 58 kilo extra van Bruls, die kost maar 2 liter brandstof per vlieguur, dus 2 euro per vlieguur.
De treinreis naar Schiphol kost een veelvoud aan energie en ook nog subsidie voor de NS.
Susidie aan de trein is 2,5 miljard per jaar.
Zijn retourtje met de trein vanuit Nijmegen naar Schiphol kost ons allen 44 euro subsidie boven op de prijs van het kaartje.
Misschien kan Barbera wat bedenken om de NS economischer te laten opereren.
Modelleur,
Antisoof stelt vragen, mag dat niet? Of is dat alleen voorbehouden aan bekleders van het Klimaatambt: “WIE zijn die mensen toch?”
Dieter,
“Of een poosje- ik zal het nog meemaken- wordt de CO2 gepersonaliseerd in de vorm van human metabolic emission. Daarbij wordt geslacht, activiteiten, gewicht, leeftijd en wellicht nog wat verzinsels meegenomen om de mens te knotten.”, schrijf je.
Heb je je wel eens afgevraagd WIE de andere mensen willen knechten? WIE zijn die mensen. Zijn ze in een hokje te stoppen? Wat hebben ze gemeen? We zien bijvoorbeeld nogal wat ongetrouwde mensen in de top. Zou dat er iets mee te maken hebben? Of is die top die we zien helemaal geen top, maar zijn het maar spelers. Zo een men dat het wel spannend vindt om baasje te spelen. En zonder kindertjes heb je dat geweten ook niet erg hè?
Maar dat kun je het volgens mij wel zo noemen, knechten; er zijn er die andere mensen tot hun slaven willen maken; dat lijkt mij tenminste het geval te zijn. Het zijn immers allen vrijheidsbeperkende maatregelen die men verzint. Denk aan een pasje meedragen, het (bijna) verplicht enten, verplicht een rookmelder hebben, het toestaan dat vreemdelingen voorgetrokken worden zodat onze kinderen hun vrijheid van wonen wordt ontnomen, het ontnemen van de mensen hun auto, mensen ophokken als het zo uitkomt, ze met kapjes laten lopen, dokters verbieden om goed werkende pillen te laten voorschrijven, mensen thuis te laten werken, enzovoorts. Een ánder bepaalt blijkbaar wat normaal is.
Maar de vraag is altijd WIE dat dan doen, dat andere mensen beknotten in hun vrijheid, en ze voor hun karretje willen spannen, ze de zotste dingen wijsmaken. Want dat gaan ze doen, het wordt zelfs al gezegd. Men wil de CO2 gebruiken samen met de gezondheidsstatus, de ent-status en de sociale-status om die mens in een hokje te stoppen. Dat dit gebeurt onder het mom van het klimaat, en vermeende pandemie, een oorlog, een energie-probleem, stikstof-probleem, CO2-probleem een vermeend seks-probleem enzovoorts enzovoorts. Vult uzelf maar in.
Volgens mij hoeft iemand niet te veel verstand te hebben om tóch een zeker samenhang tussen al deze gebeurtenissen te zien. Het zijn allemaal onderdelen van de agenda die tot doel heeft de macht op de wereld te vergroten en in stand te houden.
Maar ja, Dieter. Je doet er niks an. Zo is ’t leven. De meesten zijn liever denklui en laten zich liever verwennen door ’t krantje en de tv. Hun tijd zal ’t wel duren. En kinderen hebben ze vast niet of ze hebben het geweten verloren. Ze gaan lekker over hun vakgebied leuteren en laten zien hoe knap ze wel niet zijn. In plaats van wakker te worden en het kasteel van Holland te bevrijden van tuig.
Er is geen “WIE”.
Alleen op complotsites is er een “WIE”. Maar niemand die die vermeende “WIE” kan duiden.
Antisoof, er is wel een ‘WIE’ maar die zijn niet bewust bezig met het knechten van ‘die anderen’. Anders gezegd; er is geen complot en met grote tegenzin moet ik hier Modelzeur gelijk in geven.
Wat ‘WIE’ wel doen is handig gebruik maken van het gebrek aan interesse van die anderen waarbij maar een enkel dooel wordt nagestreefd; hun eigen ‘geluk’. En zolang die anderen het nog steeds min of meer goed hebben en weer dronken in Gesonissos in een leeg zwembad kunnen flikkeren, weer naar festivals kunnen gaan enz, zo lang zullen die ‘WIE’ hun kans grijpen.
Een ommekeer zou kunnen komen als die anderen binnen nu en enkele maanden te maken krijgen met een krankzinnige verhoging van de energierekening. Je zult maar van € 129/mnd naar € 400/mnd gaan terwijl ook andere dingen steeds duurder worden.
Ik verwacht dat de grote droogte binnenkort ook wel gevolgen zal gaan hebben voor bepaalde voedselelementen. Die regen komt heus wel weer, mar wel op een verkeerd moment.
Moeder Aarde laat zich nou eenmaal niet de wet voorschrijven; niet door griezel Baarsma, niet door jeneverslurper Remkes enz.
Tot dat tijdstip zal niemand in opstand komen, behalve de boeren die nu al duidelijk inzien dat het slecht met ze zal gaan binnenkort.
“Cui bono” = Wie heeft er baat bij?
Zou er echt geen ‘wie’ zijn…?
Wie is hier nou naïef?
En als je dacht dat de ‘stikstof’ angst alleen in Nederland heerst:
“Irish farmers and organizations in the agriculture industry are outraged over the government’s plan to cut agriculture emissions by 25%, all while claiming it won’t lead to herd culling.
The Irish government had previously been debating what the cut on emissions from the agriculture industry would be, finally settling on a 25% reduction below 2018 levels by 2030.”
Overigens hebben de linksgroene boerenuitroeiers ook al de Duitse en Belgische boeren in het vizier.
Als men deze onzin in wil voeren dan zou het STEM GEDRAG een belangrijke parameter moeten zijn in het bepalen hoeveel rechten iemand krijgt.
Denk aan:
Groenslinks: 1
D66: 1,2
CU: 2
….
PVV: 50
FVD: 100
De mate waarin iemand gelooft in het CO2 KLIMAATSPROOKJE wordt daarmee bepalend voor wat iemand mag en dat is volkomen terecht. Laat de CO2 gelovigen maar bloeden voor hun geloof. De wereld zal er geen graad warmer of kouder door worden
Mensen die aan sport doen moeten natuurlijk flink bijbetalen voor hun CO2 rechten.
Leuk om dit eens te vergelijken, en ook de twee links onderling nog eens te vergelijken.
AUTONIEUWS
Hoeveel liter benzine staat qua CO2-uitstoot gelijk aan de productie van een EV?
https://topgear.nl/autonieuws/hoeveel-liter-benzine-co2-uitstoot-productie-ev/
https://www.ad.nl/auto/dit-zijn-de-meest-en-minst-vervuilende-auto-s-van-europa~a9043849/
In USA beginnen de minder bedeelden ook al stront aan de knikker te voelen.
Aldus begint een artikel We Will All End Up Paying for Someone Else’s Beach House in de NYT.
In het begin van Amerika hielden de welgestelden niet zo van het strand. Ze zaten liever op de veranda van hun landhuis. Strand was voor de bohemiens. Maar dat is veranderd.
Het artikel eindigt met:
Calling the army wil zeggen: de federale overheid vragen om de stranden op te hogen met off shore zand, uiteraard betaald uit het federale budget – om dan aan hen die geen huis bezitten en op het strand komen “logeren” toegangsgeld te vragen.
Het is bovenal een alarmistisch verhaal, maar dat laat wel de luxe van de alarmistische angst zien: je kunt het afwentelen, er is zelfs budget om die angst om te zetten in klinkende munt.
Staan er lantaarnpalen voor de gevels van de Rabo Bank?
Als dat zo is dan zou ik, als ik bij de Carbon afdeling werkte, toch wel met enige bezorgdheid naar de werkplek gaan.
Een andere benadering, geënt op het niet vervreemdbare recht vrij de schone atmosfeer met zuurstof en met zo min mogelijk (fijn)stof en koodioxide te mogen en te kunnen inademen.
Dat neemt niet weg dat er mensen zijn die de keuze maken door zelfverdrinking de dood kiezen door het lichaam op natuurlijke manier het inademen van die atmosfeer te ontnemen. Maar een verbod tot die zelfgekozen dood ken ik niet, zoals evenmin er ,althans tot op heden, niet een verbod bestaat tot het in brand steken van sigaret of sigaar en aldus de zelf ingeademde lucht van kwaliteit te doen verminderen, want roken heet ongezond te zijn en de kansen tot gezond voortleven te reduceren.
Maar het inademen van zuurstof heeft tot gevolg dat het lichaam door uit te ademen van het verbrandingsprodukt kooldioxide in de atmosfeer de lucht vervuit, een individuele bijdrage tot brengen van de afvalstof koolstofdioxide in de atmosfeer. Afvalsof bij de chemische verbrandingsreactie in het metabolisme van het menselijke lichaam ter verkrijging van energie, de reactie voedsel (koolstofhoudend) + zuurstof geeft kooldioxide, waarbij als nevenprodukt ook water ontstaat, dat functioneert als koelmiddel.
Het verbruik van zuurstof uit de atmosfeer en het plaatsen van de afvalstof koolstofdioxide is in gasvolume een 1 op 1 verhouding, dwz. het belasten van de afvalstof kooldioxide staat daarmee gelijk aan het belasten van de voor het gewenste leven noodzakelijke gebruik van de grondstof zuurstof.
Is het recht op zuurstof een onvervreemdbaar recht, of is dat recht verhandelbaar? Door het maken van uitademing van koolstofdioxide in de atmosfeer te maken tot een verhandelbaar individueel recht overschrijdt de overheid wederom een grens. Een grens met het betrekking tot het humanitaire recht op inademing van schone en niet verontreinigde lucht, met voldoende hoeveelheid zuuurstof om een gezond bestaan te kunnen continueren.
Het is een benadering op basis van de oorzaak gevolg redenering waarin een gelijke hoeveelheid zuurstof door oxidatie wordt getransformeerd in de chemischeverbinding kooldioxide. Daarmee wordt de individuele belasting op koolstofdioxide uitstoot gelijkgesteld aan een belasting op inname en individuele gebruik van een gelijke hoeveelheid zuurstof.
Door deze verhandelbaar te maken om de arme en minvermogende aanvullende inkomsten te verschaffen om de meer vermogende in staat te stellen zijn klimaat verstorende activiteiten te ondersteunen en voort te zetten, wordt het amorele karakter van het neoliberale gedachtengoed ten volle zichtbaar. Met name als deze meervermogende behoort tot de klimaatgelovigen.
een mens ademt 4% CO2 UIT.
@ hr Arno schoondorp , Het CO2 verhaal gaat over de EXTRA CO2 die zou worden uitgestoten door de mensheid als gevolg van het verbranden van fossiele brandstoffen , hetgeen alarmisten in juridische termen als misdaad beschouwen in de huidige constellatie . ( ondertussen zelf de grootste gebruikers van fossiele brandstoffen als groep . Greenpeace )
Hoewel de stelling op deze site werd verworpen dat CO2 een ‘ probleem ‘ is , lijkt het erop dat men toch voort blijft borduren op de stelling dat CO2 wel een probleem ‘ is .
In het geval van een oorlog zijn er altijd is het twee partijen die diametraal tegenover elkaar staan, maar in deze ‘ oorlog ‘ is er sprake van twee partijen die vaak samen optrekken: een bijzonder verschijnsel in de geschiedenis.
Hoe zou Lucas Bergkamp de oorlog voor zich zien? Vooral als blijkt dat tegenstanders en voorstanders het vaker eens zijn met elkaar dan niet ? En men vooral wegduikt als het gaat om werkelijk actie ondernemen?
In de negentiger jaren klaagden Zuid Europese landen over de oneerlijke concurrentie van zogenaamde dollar bananen. Dollar bananen zijn bananen die geteeld worden in Mexico tot aan Ecuador. In die tijd was de handel in handen van 4 multinationals. De boeren in de ACP landen, Africa, Caraïben en de Pacific hadden geen schijn van kans. Dus Spanje, Portugal, Frankrijk enz moesten veel subsidie geven om een bestaansrecht te garanderen. Toen heeft de EU ingevoerd dat een ieder die bananen importeerde een quota toegewezen kreeg. Had deze te weinig dan kon men quota bijkopen. gevolg was dat de Spaanse, Franse enz bananenimporteurs in een nacht schatrijk werden. Die verkochten de quota aan de importeurs in Nederland, België en Duitsland. Wij zijn daardoor meer voor bananen gaan betalen terwijl er in de ACP landen niets verbeterd is waarom zou je als je toch gesubsidieerd wordt. De CO2 quota gaat dan dezelfde kant op.
@ dhr F.W. Popma . De principes zijn altijd dezelfde. In lijn met dit gebeuren voorspelde ik jaren geleden al de komst van de CO2 beurs. Belangrijk is en zal worden op de balans van Corporate bedrijven – naast het eigen en vreemd kapitaal- het CO2 kapitaal dat verhandeld kan worden op de beurs. ( daarover gaat ESG ) Lees: aan speculatie onderworpen zal worden om pensioenfondsen te laten ‘ renderen ‘. ( ABP / PME ) Dát is de reden waarom ik hierboven stelde dat ik denk dat het plan van Baarsma een groot succes zal worden en een aanvulling op de mogelijkheden van de niet- reeele economie om de grote gokkast, waarin we leven . van nieuwe ‘brandstof te voorzien. ( hapert die globale gokkast dan stort de wereldeconomie in met alle gevolgen van dien: heel eng. Tot zover gaat het goed want de beurzen blijven maar stijgen tegen alle logica in )
Het sluit aan bij de ‘ bananen- economie ‘ wat mij betreft. Een fascinerende industrie vond ik alrijd al. Hoe is het toch mogelijk dat die voor 7 miljard mensen bananen levert en toch zo goedkoop zijn. Dat vraag ik me al jaren af.
Ik heb het al eens eerder gezegd, maar met die leugens over de gassen die het leven mogelijk maken, gaat het straks diezelfde kant op als destijds met de leugens van de nazi’s over ‘ras zuiverheid’. Ik zou me ernstig zorgen maken als ik in NL leefde. Gelukkig lopen de meeste mensen hier niet zo hard achter de klimaat onzin aan.
Hier in Frankrijk ook niet hoor Henry :)
Ach, de energiepolitiek wordt het Waterloo van de EU.
De geopolitieke ontwikkelingen halen dat moment nog wat naar voren.
R.E. is een sprookjeswereld.
Henry, ken jij “Godwin’s law”?
daniël, kunnen we ook leren van de geschiedenis?
Dat oliedomme mens van Baarsma laat een ballonnetje op. Hoe wil ze mijn CO2-verbruik meten, via mijn bankrekening? Ik kan betalen met mijn debet-card, ik kan betalen met mijn credit-card van mijn bedrijf, ik kan cash opnemen en daarmee betalen. Als je over dit soort fundamentele zaken niet praat, is het dus stom gelul.
Het systeem zal min of meer gaan werken zoals destijds in de oorlog met de bonnen. Alles gaat op de bon. Zij stelt voor dat je met de bonnen kunt handelen.
Een beetje hoog opgeleid en meteen de meest waanzinnige rommel uit de strot laten komen. Ik zou wat vaker achterom gaan kijken als ik dat domme wezen was.
Wanneer gaat het ook in ons land worden, we the people are pissed off.