Van een onzer correspondenten.
Met de komende klimaattop in Egypte in het vooruitzicht, zwelt de kritiek aan op het regime van President Sisi. Opvallend is dat vooraanstaande klimaatbevlogen opinieleiders als Naomi Klein in een ingewikkelde spagaat terecht komen. Wat prevaleert: mensenrechten of klimaatactie? En wat als deze zo tegengesteld zijn aan elkaar bij een klimaattop als deze? In een groot essay in The Guardian geeft ze een verslag van die tegenstrijdigheid. Ze schrijft:
‘Dus, in tegenstelling tot elke andere klimaattop uit de recente geschiedenis, zal deze geen authentieke lokale partners hebben. Er zullen een aantal Egyptenaren op de top zijn die beweren de ‘civiele samenleving’ te vertegenwoordigen. En sommigen van hen doen dat. Het probleem is dat, hoe goedbedoeld ook, ook zij een rol spelen in Sisi’s realityshow aan het strand; in afwijking van de gebruikelijke VN-regels, zijn ze bijna allemaal doorgelicht en goedgekeurd door de regering. Datzelfde rapport van Human Rights Watch, dat vorige maand werd gepubliceerd, legt uit dat deze groepen zijn uitgenodigd om alleen over ‘welkom’-onderwerpen te spreken.’
Maar in plaats van te strijden voor mensenrechten, heeft (BRD-Minister) Baerbock gratis propaganda aan Sisi verstrekt.
In een promotiefilm van de Egyptische overheid zijn het ‘moderne activisten’ die de klimaattop gaan bezoeken, lurkend aan plasticloze rietjes, selfies makend op het strand, genietend van de buiten-douche en in elektrische auto’s de woestijn in gaan om aansluitend kameeltochten te houden.
Naomi Klein.
Klein:
‘Kortom, als je zonnepanelen wilt plaatsen of zwerfvuil wilt opruimen, kun je waarschijnlijk een badge krijgen om naar Sharm el-Sheikh te komen. Maar als je wilt praten over de gevolgen voor de gezondheid en het klimaat van de Egyptische steenkoolcentrales, of de bestrating van enkele van de laatste groene ruimten in Caïro, is de kans groter dat je een bezoek krijgt van de geheime politie – of van de Ministerie van Sociale Solidariteit. En als je als Egyptenaar twijfelt aan de geloofwaardigheid van Sisi om namens de arme en klimaatgevoelige bevolkingsgroepen van Afrika te spreken, gezien de toenemende honger en wanhoop van zijn eigen volk, kun je dat beter van buiten het land doen.’
Voor het boeiende essay, zie hier.
Het is niet aan ons om te oordelen over de klimaat ellende in Afrika. Paar dagen geleden op tv een item gezien over de woestijn vorming in Kenia door de klimaatverandering. Waar eerst bossen waren is het nu een zandvlakte. De lokale bevolking kapt er 5 miljoen bomen per ??. Geen schaduw, geen vocht in de lucht. De wortels blijken nog wel in de grond te zitten en zo nu en dan komt er wat omhoog.
Naomi was al tijdens het schrijven van haar boek “No Time” ernstig de weg kwijt.
Nu staken de klimaat-deugertjes masaal in Frankrijk omdat het leven en de brandstof zo duur is.
Oeps, nu is even voor de jeugdige stakertjes het klimaat niet meet belangrijk, sterker nog ze staken tegen de dure klimaat regels, je komt er toch bijna van aan het huilen.
En daarbij krijgen ze het straks niet meer koud, Frankrijk verbrand door de opwarming.
Wat word er toch een onzin verkocht, ik vraag me af wie die onzin nog allemaal gelooft.
Klimaatcrisis gaat in Europa erger uitpakken dan gedacht, Frankrijk wordt onleefbaar
https://www.bnnvara.nl/joop/artikelen/klimaatcrisis-gaat-in-europa-erger-uitpakken-dan-gedacht-frankrijk-wordt-onleefbaar
“De temperatuurstijging is vrijwel geheel toe te schrijven aan menselijke activiteiten.”
Uit de link over Frankrijk.
Mij valt steeds vaker op dat een temperatuurstijging steeds vaker wordt gekoppeld aan breder begrip van menselijke activiteiten en niet meer uitsluitend aan A-CO2.
Voortschrijdend inzicht?
Voortschrijdende sensatie artikelen, hoe meer alarmisme hoe beter.
Waar Fransen zijn is het onleefbaar, die hebben een staakgen.
Ronnie, daar lijkt het inderdaad op. Jammer dat ze vaak zo doorslaan in hun soms gerechtvaardigde eisen.
“Wat prevaleert: mensenrechten of klimaatactie? En wat als deze zo tegengesteld zijn aan elkaar bij een klimaattop als deze?”
Zo tegengesteld zijn deze helemaal niet. Klimaatactie treedt de mensenrechten ook hevig en op wereldwijde schaal.
Hypocriet geleuter dus.
Weet je wat something shaming is?
Dat er duizenden richting Cairo gaan om met klimaat bezig te zijn, die geen seconde denken aan eminente wetenschappers die in een virtuele gevangenis zitten, omdat ze niet mee mogen praten over klimaatproblemen.
En als die duizenden alleen maar aan Abd El-Fattah denken als ze naar Cairo gaan … wel, dan is El-Fattah daar ook niet mee geholpen. Het ware overigens te wensen dat ze op weg naar Cairo, en in Cairo zelf, denken over en proberen te doorgronden wat het werkelijke klimaatprobleem is, nu ze toch bij elkaar zijn. Als ze dan thuis zijn kunnen ze aan El-Fattah denken … tijd genoeg als ze in Cairo hun werk goed gedaan zouden hebben, namelijk: het alarmisme afleggen, en gewoon weer wetenschap bedrijven.
En het ware ook te wensen dat Naomi Klein enig benul had van het feit dat je, al 10 jaar in de gevangenis, niet kunt beoordelen of de overstromingen in Pakistan iets van doen hebben met climate change. Dan ging ze misschien zelf ook eens nadenken over hoe de attribution theory of disastrous weather phenomena werkelijk in elkaar steekt.
Leuk trouwens dat het obsessief creëren van een wenswereld, ook eens een keer hard terug slaat in het gezicht van het verwaande milieuprinsesje Naomi Klein. Het is nu eenmaal zo, dat als je de Middellandse Zee of de Bosporus oversteekt het gedaan is met alle milieu, klimaat, mensenrechten en regenbooggekkigheden. Die mensen daar zijn arm, religieus, conservatief en traditioneel en hebben wel wat anders aan hun hoofd. Ook het vertrouwen in overheid en instituties is daar 0. Egypte staat laag in het rechterrijtje van de wereld corruptie index.
Was trouwens 25 jaar geleden in Sharm El-Sjeikh na een Nijl-cruise (die ik grotendeels zittend vanaf de wc na een voedselvergiftiging beleefd heb). Gedenkwaardig: In het hotel was toen tussen 10 en 16 uur geen water en geen electriciteit. Toen al richting klimaatneutraal dus.
Het is zoals de Wereldbeker voetbal in Qatar: ga je kijken naar dit wereldwijd voetbalfeest en schijnheilig de lokale schending van de mensenrechten daar negeren? Of ga je het volledig aan je laten voorbijgaan?
We kunnen alleen maar hopen dat er op COP27 REALISTISCHE plannen en vooruitgang worden gemaakt, maar we gaan de Sisi-olifant in de kamer gewoon moeten negeren