Rampjaar 1672. Vijandelijke troepen zakken door het ijs bij Zegveld.

Door Jeroen Hetzler.

Het rampjaar van 1672 lijkt zich te herhalen, zij het in een jasje van de 21ste eeuw:

“de regering radeloos, het volk redeloos en het land reddeloos”.

De vertoning van de coalitie getuigt van volledige radeloosheid, het volk komt in opstand tegen het bedrog dat ons land naar de knoppen gaat door opwarming en stikstof. Oorzaak: een giftige cocktail van onkunde, gebrek aan bèta-gecijferdheid en een eco-ideologie die niet terugschrikt voor leugens.

Treffend is dan ook deze beschrijving van het IPCC:

“The IPCC is not a scientific institution run by scientists; it is an intergovernmental organization run by politicians.”

Niet voor niets geldt het advies om met name het jongste rapport te negeren. Het probleem is voornamelijk dat beleidsmakers modellen aanzien voor de werkelijkheid. Zij beseffen niet dat modellen bij beleid een eerste aanzet zijn tot gesprekken met burgers of hun belangengroepen. Steeds zien we echter dat uitkomsten van modellen als de laatste stap in de besluitvormen.

Platweg gezegd worden die uitkomsten ons door de strot geduwd. Het gevaar van dwang is levensgroot. Bekende poging is het stikstofkaartje. Veel meer zit er nog aan te komen zoals verbod op de verbrandingsmotor, individueel CO2-budget etc. Het moet inmiddels toch wel duidelijk zijn dat dergelijke foutieve toepassing van modellen het draagvlak verder afbreken. Wordt nooit verliefd op je model, want liefde maakt blind.

Dit is ten diepste het euvel van veel beleidsmakers: zij kunnen in feite niet besturen omdat zij niets begrijpen van de beperkingen van modellen, het belang van metingen niet beseffen en uitsluitend datgene tot zich nemen wat zij willen horen, doorgaans ingefluisterd of beïnvloed door de ecolobby.

Kortom, het hele beleid berust op pseudowetenschap, ideologie en wensdenken. Dit leidt onvermijdelijk tot irrationele, onhaalbare en onbetaalbare uitkomsten. Het wensdenken van gratis energie is op een ontnuchterend financieel en technisch debacle vastgelopen. Dit wordt niet onder ogen gezien. Reden waarom dwang nu zijn schaduw vooruit werpt bij het (trouwens ook asiel)-, klimaat- en stikstofbeleid. De politici in hun blind geloof in het IPCC, werpen zich op als de tirannen van de nabije toekomst. Het volk is woedend over alle bedrog en alarmisme door o.a. de NPO -o.a. weermannen- en dreigt redeloos te worden door het op steeds hogere kosten gejaagd te worden en opgelegde beperkingen, het land is reddeloos vanwege een verlamde coalitie.

De afbrokkeling van de rechtstaat begint door dit alles zorgelijke trekken aan te nemen mede door kritiekloos geloof van activistische rechters in het IPCC. Zij menen kennelijk iets te moeten doen aan de vermeende catastrofale opwarming van de aarde. In een gecompliceerde moordzaak roepen rechters de hulp in van uiteenlopende experts en bevragen deze zo ver uit dat ze het zelf begrijpen en kunnen verwoorden in hun vonnis. Dit is belangrijk, want de CAGW-hypothese (weerlegd dominant menselijke invloed op catastrofale opwarming), kent geen bewijs, wel weerlegging.

De rechters bij de Urgendazaak en Milieudefensie tegen Shell leverden geen boven elke redelijke twijfel verheven bewijs. Zij voerden slechts het wetenschappelijk ongeldige autoriteitsargument aan, op zichzelf het product van fraude. Waarom komt dit niet onder de aandacht van rechters? Hoe beslissen zij objectief, in elk geval aan de hand van boven elke redelijke twijfel verheven bewijsvoering? Dit lijkt ook totaal zoekgeraakt bij o.a. de Raad van State:

Zo langzamerhand heeft de Raad van State een machtspositie in onze democratie verworven die nog dominanter is dan die van het Hooggerechtshof in de Verenigde Staten. Opeenvolgende uitspraken van de Raad van State hebben een groot deel van Nederland in stikstoflockdown gebracht, en het land voorlopig onregeerbaar gemaakt.

Waar gaat het nu zo mis?

We verwachten van rechters dat die concrete zaken toetsen aan de wet en op basis van die wet uitspraak doen, maar staatsraden (rechters van de Raad van State) rekenen het tot hun bevoegdheid om complete wetten buiten werking te stellen. Dat is des te merkwaardiger, omdat elk wetsvoorstel door diezelfde Raad van State vooraf uitgebreid van advies is voorzien. […] Dus ook over de PAS-regeling en de Bouwvrijstelling moet de Raad van State vooraf advies hebben uitgebracht, waar door kabinet en parlement terdege rekening mee is gehouden. En toch verwees de Raad van State zowel het PAS als de Bouwvrijstelling de eerste de beste keer da  serieprocedeerder Johan Vollenbroek er een zaak van maakte naar de prullenbak. Het heeft veel van de slager die zijn eigen vlees afkeurt.

En dit zonder de vraag te stellen naar het boven elke redelijke twijfel verheven bewijs. Dit bewijs kan niet worden geleverd, omdat het toegepaste model aantoonbaar niet deugt. De uitkomsten van dit model, AERIUS, zijn niet boven elke redelijke twijfel verheven. Conclusie:

Nu de Raad zwart op wit erkent, dat ‘de beste wetenschappelijke kennis’ leidend moet zijn bij vonnissen, zou een goede jurist eens moeten uitzoeken wat dit betekent voor hun eerdere vonnissen. Bron

Dezelfde vraag kunnen we activistische rechters stellen. Welke is de “beste wetenschappelijke kennis”, een vraag die veel lastiger is te beantwoorden dan op het eerste gezicht lijkt. Kiezen op grond van eigen ideologische overtuiging, elke rechter onwaardig, ook al is hij of zij lid van D66 en donateur van Milieudefensie o.i.d. Dit is verre van eenvoudig en vergt een sterk beroep op het eigen intellectuele vermogen.

‘Wanneer intelligente mensen zich verliezen in een ideologie, faalt hun intellect om henzelf te beschermen tegen wensdenken, waardoor ze hun waanbeelden nog verder versterken en op een slimme manier idiotieën verantwoorden. Zo worden intelligente mensen die gevangen zitten in een ideologie veel gevaarlijker dan domme mensen, omdat intelligente mensen met allerhande rationaliseringen en slimme argumenten voor de dag komen om hun idiote standpunten te onderbouwen’, stelt Gurwinder. Ze zijn totalitair. Bron.

Jeroen Hetzler.

Dit verklaart waarom dit land onbestuurbaar is geworden en klimaat-, stikstof- en immigratiebeleid niet alleen een fiasco zijn; alle zijn ten prooi gevallen aan ideologisch intellectualisme gepaard aan overschatting van de eigen competentie. Het gevolg is het wegvallen van draagvlak voor de elitaire kuren van de huidige zieltogende coalitie. Het verklaart de brede maatschappelijke onvrede en de steun voor BBB. De burger doorziet heel goed het bedrog van de klimaat– en stikstofmythe ondanks de agitprop van de NPO. Hier en hier, de niet uitgestorven ijsberen en de goede staat van onze natuur.

Gelukkig is er een groeiend aantal burgers waaronder steeds meer wetenschappers, die het bedrog en het falen aan de kaak stellen.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet moet worden vernietigd.)

***