Over de transformatie in een controlestaat.
Leon de Winter: ‘Het project is zó megalomaan dat het vanzelf tegen de muren zal kapotslaan.’
Een zéér uitzonderlijk interview met Leon de Winter, auteur van ‘Het lied van Europa’.
Hier te bestellen.
***
'Wat wordt bedreigd? Het klimaat of de vrijheid?'
Václav Klaus
Václav Klaus
‘Het project is zó megalomaan dat het vanzelf tegen de muren zal kapotslaan.’
Ja het is zeker megalomaan.
Men gaat ook gigantische CO2-afzuigers plaatsen en leggen die CO2 daarna vast in gesteente. Zie het linkje: bedrijven staan te popelen om er meer dan 100 neer te zetten.
https://www.cbsnews.com/news/climate-advocates-on-direct-air-capture-60-minutes-transcript-2023-04-30/
Als je geen zwarte tulpen meer kunt verkopen is dit het alternatief. De wereld wil tenslotte bedrogen worden. En de vele belastingbetalers zullen er in hun aangeprate angst blijmoedig via subsidie voor betalen.
Je kunt het ook een aflatenhandel noemen, dat past nog beter in het geloof van een CO2 vrije wereld waarin alleen toegestane planten, dieren en mensen de aan hun natuurlijke status verbonden hoeveelheid CO2 mogen uitstoten.
Het Lied van Europa is een meeslepend boek waarin je de mogelijke gevolgen kunt proeven van een samenleving die we inmiddels zijn binnengetreden. Boeiend gesprek trouwens waarin de hoofdzaken daarvan nadrukkelijk worden besproken.
Bovenstaande is mede reactie op Antisoof
Goede reflecties en vergezichten van de Winter, zoals we die eigenlijk al kennen uit de T. Vooral het megalomane aspect van het project stemt mij gerust; Dat wil zeggen dat zelfvernietiging en contraproductiviteit al ingebakken is. Iedere menselijke maat aan dat project is vreemd en een overschatting van menselijke vermogens. Het project is ingestoken door existentiele en vooral gepolitiseerde angst van een kleine, agressieve, arrogante laptop-elite, die denken dat ze over water kunnen lopen en daarbij midden, lagere en boerenklasse continu intimideren, vernederen en uiteindelijk bedreigen in hun bestaanszekerheid. In hun bedwelmende, vette eigen-gelijk-echokamer hebben ze geen idee welk monster ze hebben wakker gemaakt.
De uitslag van de laatste verkiezingen was al een symptoom, dat er een grote volksopstand aan de gang is. Dat is zelfs doorgedrongen tot grote internationale nieuwsmedia. Vraag blijft dan, hoelang zo’n proces zich nog gecontroleerd, binnen de witte lijntjes van democratie en rechtsstaat blijft ontwikkelen.
Maar een derde van het interview heb ik gevolgd. Het is wel erg lang, maar wat ik heb gehoord sprak me erg aan door zijn duidelijkheid en inzicht. Nu is het wachten op een georganiseerde tegenactie van klimaat/transitiesceptici om de onzinnige gang van zaken openbaar te maken. Ergens verwacht ik wat van Clintel met hun analyse van de IPCC moet toch wat te doen zijn.
Ik heb ook nog maar een klein stukje gezien, maar na 14 minuten een interessant verhaaltje over een Italiaand dorpje.
Maar wacht eens even…
Dit is een complottheorie hoor, dit is natuurlijk gewoon verzonnen, dit is zo groot, dat kan nooit, dat zou betekenen dat onze overheid en al die organisaties onder een hoedje spelen, dat gaat natuurlijk niet, er is altijd wel iemand die gaat praten. En dan nog dat het westers-wereldwijd wordt uitgerold. Onmogelijk hoor.
Maar onze globalisten hebben goed naar de nazi’s gekeken, ook zij waren heel ver met het plannen van een dominantie en het bedekken van de werkelijkheid.
Zo waren er maar een paar mensen die het plan kenden, weer minder die deels betrokken waren, allemaal bij onderdelen van het geheel die elkaar niet kenden.
De een was voor het vervoer, weer anderen deden de administratie, weer anderen zorgden voor de kolen, er moest natuurlijk verwarmd en gekookt worden….
Op die wijze werden Europa breed een luguber plan uitgerold en zaken gerealiseerd die anders nooit hadden kunnen gebeuren. Wie praatte werd opgepakt en verdween.
Hetzelfde zie je nu ook gebeuren, de grote bazen hebben het plan, de daarop volgende organisaties voeren allemaal deelprojecten uit verdeeld over honderden sleutels, Niemand weet dus het grote plan, ze zijn allemaal bezig met een onderdeel dat in de verste verte niet lijkt op een machtsovername van landen in het westen.
Onder de vlag van “energietransitie” zullen de meesten van ons geen bezit meer hebben, gewoon omdat het te duur is.
Maar wat praat ik, samenzweringstheorie toch zeker? Al die wappies die al jaren vertellen waar het heen gaat kletsen gewoon uit hun nek.
Dus blijf rustig de media volgen, plan alvast je aanstaande vakantie, leven en laten leven.
Zorgen maken is voor de dommen toch? Dat onze regering een wet aanneemt om mensen gedwongen uit hun huizen te kunnen zetten, ach dat gaan ze nooit doen, dan komt iedereen in opstand, maar de crux zal zijn dat ze steeds kleine groepjes aanpakken die hun huis kwijt raken, eerst komt er in de media een reportage over de woningnood… Dan een paar weken later een reportage over veel te grote huizen die in bezit zijn van ouderen die er niet uit gaan, en dat allemaal ondersteund door de TV met praatprogramma’s net zolang tot de burger (George en MIldred) echt geloven dat het tekort ontstaat doordat ouderen in hun veel te grote huis gaan zitten.
Pas daarna worden ze gedwongen en zal George en Mildred met de media meepraten dat het zo ook niet langer kon en de woning nood is zo groot, is daar moeten wel offers voor vallen, en dat zijn die gemene ouderen die niet uit hun veel te grote huizen willen. En u kunt nu zelf bedenken wat de eventuele volgende groep is die moet verkassen.
“Connect the dots”
In de SF-roman “De tweede Apocalyps” maakte olivijn al een eind aan het aardse leven. Dat boek dateert van 2017.
http://www.clepair.net/
George Orwell, die in 1950 overleed, heeft zijn wereld van “1984” zelf niet hoeven meemaken. Helaas ziet het er naar uit, dat ik niet alleen George’s ‘Big Brother’s slavernij als die van Sigrid en Maxima wel zal meemaken, maar ook mijn eerste Apocalyps. Beide zijn dus volop in de maak, evenals de eerste van mijn twee kernbom oorlogen. Indien Leon’s informatie over geo-ingenieurswerk correct is, zal de tweede dus niet eens meer nodig zijn. Jammer. Een SF-schrijver kan zich dus vergissen, als hij de menselijke domheid onderschat.
Leon de Winter is een schrijver.
Schrijven.
Om een boek te schrijven heb je informatie nodig. Dus naast het schrijven zelf gaat er veel tijd zitten in onderzoek, lezen wat anderen denken, luisteren, spreken met andere partijen, het denken over, het systematisch in kaart brengen hoe en wat, enzovoorts. Het is een hele klus, denk ik.
Nu is schrijven dus een kunst.
Welke woorden gebruik ik, welke zinsbouw, wat is de logica in het schrijven, wat zou de lezer willen weten, hoe hou ik zijn/haar aandacht vast, hoe verleid ik hem/haar tot het zeker een week naar mij te luisteren zonder tegenspraak te kunnen geven. Mijn woorden, gelezen op de fijnste plekken, de bank, de keuken, wellicht zelfs in bed.
Hoe hou ik het boek fris en fruitig, maar hoe stop ik er nét dat beetje wetenschap, logica en andere leuke zaken in, die ik dus niet allemaal weet want -ik ben geen schrijver- , zodat het ook voor de intelligentere en meer romantisch ingestelde mens óók te pruimen is?
Denken.
Nu is denken ook een kunst.
Hoe gebruik ik het denken op zo een goed mogelijke wijze? Bijvoorbeeld op zo een wijze dat ik, en hopelijk anderen, er wat aan hebben? Als ik iets ge maken, dan denk ik eerst diep na. Dat scheelt later veel werk. Dus eerst denken is vaak goed.
We kunnen ook over de wereld denken.
Hoe plaats ik de gegevens over de wereld op een zo logisch mogelijke manier zodat er rode lijnen zichtbaar worden, hoe en wat denk ik en waarom? Wat lees ik en bekijk ik, naar wie luister ik. In dat proces komt er, als het over mensen handelt, al snel politiek om de hoek kijken. Er zijn ontelbaar veel groepen die allen hun voordeel nastreven. Daarbij wordt de waarheid vaak verdraaid, aangepast, gedeeltelijk versluierd.
Een boek schrijven over de natuur gaat nog wel, of over auto’s, machines, klimaat, maar zodra het over mensen zélf handelt, dan komen er opeens veel aspecten bij kijken waar wat het wat ‘lastig mee om te gaan is’ in zo een boek.
Maar veel mensen hebben vaak belangenclubjes, niet alleen in de politiek, maar juist ook op een (veel) hoger niveau dan het uitvoerende dat we kunnen waarnemen via de massamedia.
Wie dieper kijkt naar de relaties op de wereld vraagt zich af wie de bazen op de wereld zijn en waarom, welke belangen hebben zij, hoe lang zijn die belangen er al en wat is het resultaat van bepaalde verplichtingen, afspraken binnen die wereld. Een wereld die voor niet-top-mensen, geen insiders, bijna niet inzichtelijk is. Men laat in principe geen vreemden toe bijvoorbeeld. ‘Gewone’ mensen kunnen vaak wel de resultaten zien ervan.
Ook zijn er gevoelige zaken zoals oud zeer, als het over mensen gaat. Zoals de resultaten van eerdere oorlogen, vervolgingen, het tot slaaf maken van de medemens, het vernietigen van mensengroepen, steden, landerijen, enzovoorts enzovoorts.
Nou ja. Ik kan wel blijven doorgaan, maar het lijkt me duidelijk dat een schrijver onderwerpen moet kiezen waar hij wat van weet, ook al is het een romannetje.
Er zal veel research gedaan moeten worden. Dat kost tijd; heel veel tijd. Er moet gelezen, gezocht, gedacht gesproken, enzovoorts worden. En een mensenleven is nu eenmaal niet eeuwig. De tijd kun je maar een keer besteden.
En denken is een kunst. Een wetenschap an sich. Je moet je bewust zijn van nét die ene afslag die je ooit in je denken genomen hebt waar de rest van dat specifieke bouwwerk (ook) is opgebouwd, die bij nader inzien fout blijkt te zijn. Dat ene afslagje, of die paar afslagjes kúnnen desastreuze gevolgen hebben. En er zijn duizenden afslagen te maken. Het ene kruispunt na het andere kom je tegen soms. Moet ik dan naar links of naar rechts?
Samenvatting:
Naast denken is schrijven ook een vak. Er zijn weinigen die beide talenten ontwikkeld hebben, maar aangezien de tijd van leven niet eeuwig is zullen we keuzes moeten maken. Hierdoor is het -volgens mij- bijna ondoenlijk om uit de wirwar van gegevens, die vaak ‘besmet’ zijn door het verleden, belangen, en andere aspecten, waaronder het morele (!), een volmaakt boek te fabriceren. Al was het alleen wegens het morele standpunt dat ingenomen wordt, vooral als het indruist tegen de waargenomen onrechtvaardigheid.
En dat alleen al omdat de tijd beperkt wordt door de mensenleeftijd.
Dit roept op om de tijd goed te besteden. Het goddelijke aspect in de mens kán misschien bereikt worden tijdens dit leven. We hebben in deze moeilijke tijden Licht nodig.