Schermafbeelding.

Van een onzer correspondenten.

 

Tot nu toe kenden we het Planbureau voor de Leefomgeving als een instituut in permanente mineur als het gaat om klimaatverandering.

Vorig jaar klonken er nog zorgwekkende berichten dat er extra klimaatbeleid moest komen om de 55 procent CO2-reductie te halen bij ongewijzigd beleid. Onderzoeker Jaco Stremler van het PBL nu ineens rond Prinsjesdag:

‘Vorig jaar zeiden we dat er nieuwe plannen nodig waren. Nu niet.’

Wie naar de getallen op papier kijkt zou als doorgewinterde klimaatalarmist optimistisch worden van de eerdere plannenmakerij van het inmiddels demissionaire kabinet Rutte IV. Het geld wat daarvoor door de burger moet worden opgehoest maakt echter de klimaatrealist eerder somber.

De klimaatdoelen zijn haalbaar op papier, maar het kabinet is weg. Maar welke regering gaat ze uitvoeren?

De voormalige coalitie had grootse plannen, wilde elektrisch rijden goedkoper maken, het isoleren van huizen stimuleren en producenten van plastic in 2030 te verplichten een kwart van hun plastic te hergebruiken. Samen met nieuw Europees beleid zou dat in 2030 een grotere vermindering van de hoeveelheid broeikasgassen die Nederland uitstoot opleveren. Op papier. Want, belangrijk voorbehoud is wel dat al die plannen ook echt doorgaan, meldt het ook het PBL zelf. Maar die zekerheid is er niet meer.

Ook zijn niet alle plannen in sectoren, zoals bij de landbouw, voldoende uitgewerkt aldus het PBL.

NRC schrijft:

‘Ze moeten ‘snel en ambitieus’ worden ingevoerd, maant het PBL. En dat is zeer de vraag nu het kabinet is gevallen en een deel van de plannen op losse schroeven staat. Na de verkiezingen treedt een nieuw kabinet aan dat mogelijk meer of minder ambitie heeft om klimaatverandering tegen te gaan, en plannen nog kan terugdraaien of veranderen.’

De klimaatdoelen zijn haalbaar volgens de klimaatbevlogen ambtenarij van het PBL, maar het kabinet is weg. Het PBL zelf is een politieke factor geworden door halfbakken klimaatdoorrekening in de etalage te zetten. Demissionaire status geldt ook voor de ambtenaar.

Men is dermate geobsedeerd door het behalen van de klimaatdoelen (de vermindering van de menselijke uitstoot van CO2 – en dan nog alleen in Nederland) dat men het uiteindelijke doel (de vermindering van de opwarming van de atmosfeer) volledig uit het oog heeft verloren. Alle miljardenverslindende maatregelen zullen – volgens uitspraken van klimaatminister Jetten – zo weinig effect hebben dat dat niet meetbaar is. Op elk ander gebied van overheidszorg zou dit tot onmiddellijke stopzetting van het betrokken beleid leiden. Maar ‘klimaat’ vormt daarop een uitzondering. En de ontwikkeling van de gemiddelde wereldtemperatuur is alles behalve alarmerend. Hoe lang zal deze klimaathysterie nog voortduren?

***

Bronnen hier en hier.

***