Streng klimaatbeleid is onnodig: “Er is helemaal geen klimaatcrisis”

Door Serre Verweij.

De maatregelen die de regering wil nemen om klimaatverandering tegen te gaan zijn niet alleen te duur, maar ook onnodig. Wetenschapsjournalist Marcel Crok vertelt aan NieuwRechts dat er geen haast is om verduurzaming door te voeren.

“Niemand kan in de toekomst kijken, maar niets duidt erop dat we binnen nu en 50 jaar wel een klimaatcrisis hebben. De grote uitgaven van de regering om de samenleving in een aantal jaren ingrijpend te vergroenen zijn daarom geldverspilling.”

Crok is al meerdere jaren bezig met het klimaat en klimaatbeleid. Hij schreef in 2005 al een kritisch artikel over de zogenoemde ‘hockeystickgrafiek’, die de menselijke invloed op klimaatverandering zou aantonen, voor maandblad Natuurwetenschap & Techniek (NWT). Sindsdien is hij nauw betrokken bij het klimaatdebat.

Onnodige haast met klimaatbeleid

Crok heeft vaak kritiek gehad op de extreme hoge kosten van het klimaatbeleid. Hij benadrukt dat het beleid op zich ook onnodig is, omdat het geen degelijke wetenschappelijke basis heeft.

“Er is ook geen enkele noodzaak. Mijn primaire kennis ligt bij de vraag: is het überhaupt nodig? Nou, dan kom ik tot het antwoord: Nee, het is niet echt nodig. We hebben alle tijd van de wereld. Je hoeft helemaal geen paniekvoetbal te spelen. Er is helemaal geen klimaatcrisis. Niemand kan in de toekomst kijken, maar niets duidt erop dat we binnen nu en 50 jaar wel een klimaatcrisis hebben. Wat mij betreft dan, je kunt daarover natuurlijk van mening verschillen. Het is geen harde wetenschap. Dat debat mag niet gevoerd worden, want dan ben je een ‘klimaatontkenner’. ‘Daar gaan we het niet meer over hebben, Marcel. De science is settled’.  Dat staat ook in recent Elsevier-artikel: ‘achterhoedegevecht met klimaatontkenners’. Als zelfs Elsevier al dit soort teksten gaat schrijven: waar moet dat dan heen?”

Hij ontkent niet dat de aarde opwarmt. Hij denkt daarnaast ook dat menselijke invloeden hierin een rol spelen. Volgens hem is dit echter niet rampzalig, in tegenstelling tot hoe het vaak gepresenteerd wordt door politici en de media.

“Laat voorop staan: de aarde is warmer geworden de afgelopen honderd jaar. Dus ik ben niet een ‘klimaatontkenner’, Er is opwarming. CO2 is toegenomen. Die toename van CO2 komt ook door ons, doordat wij zoveel fossiele brandstoffen gebruiken. De basis van het debat is in orde. Een alarmist gaat dan ineens vanuit die basis naar de conclusie: er is dus een enorme klimaatcrisis. Nou, nee, we hoeven dat niet meteen als samenleving als een grote crisis te beschouwen. Je kunt ook zeggen: ‘Nou, misschien is opwarming wel gunstiger dan afkoeling. Misschien heeft die CO2 zelfs bijgedragen aan een betere wereld, aan een leefbaardere wereld’. Dat kan ook heel goed een conclusie zijn, maar die conclusie mag dus niet getrokken worden. Opwarming is slecht, CO2 is slecht, we zitten dus in een crisis.”

Overdreven uitspraken van politici

Overdreven uitspraken van politici dragen volgens Crok bij aan overdreven angst voor veranderingen in het klimaat.

“Mensen als Sigrid Kaag hebben het dan de hele tijd over ‘klimaatrampen’. Nou, als je het woord ‘klimaatramp’ hoort, waar denk je dan aan? Een ramp suggereert schade en slachtoffers. Als we horen, er is een aardbevingsramp, dan weten we: veel huizen kapot, veel doden. Dat is een ramp. Schade en slachtoffers. Als we kijken met de beste data die we nu hebben, die ook het IPCC heeft, is er nou een toename van schade wereldwijd, door extreem weer? Want dan heb je het over schade door orkanen, overstromingen of bosbranden, dat soort dingen. Als er echt een spectaculaire toename is, dan is dat zorgwekkend. Dan heb je toename van schade. En eventueel slachtoffers. Nou, wat zien we? De schade neemt niet toe. De schade neemt eerder iets af. Hoe kan dat? Nou, en dan kijk je naar slachtoffers, en dan is er zelfs een spectaculaire afname. De afname is meer dan 95 procent in de afgelopen eeuw. Dus de bevolking is gegroeid van twee miljard naar acht miljard. En het aantal mensen dat overlijdt door extreem weer, dus overstromingen, orkanen, bosbranden, stormen, dat soort zaken, dat is gedaald met meer dan 95 procent.”

Volgens Crok hebben maatschappelijke ontwikkelingen er juist voor gezorgd dat minder mensen dood gaan aan klimaatontwikkelingen.

“Dat komt omdat we welvarend zijn geworden. Dus doordat we welvarend zijn geworden, kunnen we veel betere huizen bouwen, hebben we veel betere waarschuwingssystemen. We worden nu alweer ervoor gewaarschuwd dat er morgen een storm aankomt. De KNMI heeft nu code geel aan. Er wordt al gewaarschuwd, zag ik net op teletext. ‘Blijf thuis werken, ga niet de weg op’. Allemaal dat soort zaken. Maar daardoor voorkom je wel heel veel sterfte. Ook al in Bangladesh, en ook al in de Filippijnen, en landen die kwetsbaarder zijn. Mensen zijn daar kwetsbaarder omdat ze minder welvarend zijn, en minder goede huizen hebben, enzovoort, enzovoort. Maar ook daar voorkom je dus al heel veel doden doordat de mensheid als geheel welvarender is geworden.”

Crisis creëren

Ook onrealistische klimaatplannen verergeren volgens Crok de grote angst voor een zogenaamde klimaatramp.

“Dan komt het volgende punt. Hoe creëren zij nu wel dat gevoel van een crisis?  Nou, dat hebben ze heel slim gedaan. Dat hebben ze gedaan met die doelstelling van bijvoorbeeld het Parijs Klimaatakkoord. De hoofddoelstelling van Parijs is onder de 2 graden blijven, en liefst onder de 1,5 graad. We hebben nu wereldwijd ongeveer 1,2 graad opwarming sinds 1850, sinds pre-industriële tijd. ‘Pre-industrieel’ hebben ze dus als een soort referentiepunt gebruikt. Ze hebben gezegd: ‘Nou, we vinden dat ten opzichte van 1850, we niet meer dan 2 graden zouden mogen opwarmen’. ‘Want dan komen we in ‘onbekend territory’’, zeggen ze dan. Dat is in feite hoe ze redeneren.  Maar dat is een heel slimme zet. Want daarmee creëer je gewoon een crisis. Dus met name met die 1,5 graad, want vervolgens hebben zij modellen, waarmee ze kunnen berekenen: “Nou, we hebben nu 1,2 graden opwarming, en als we nog zoveel CO2 uitstoten, dan gaan we over de 1,5 graad heen”.

Volgens de wetenschapsjournalist wordt alle klimaatverandering onterecht toegeschreven aan menselijke invloeden terwijl dit maar één factor is van velen.

“Want in hun model komt alle opwarming door de broeikasgassen. Alles. Alle opwarming sinds 1850 komt volgens hen door broeikasgassen. Dus dan kan je heel simpel, zo noemen ze dat ook, het ‘carbonbudget’, het koolstofbudget, gaan berekenen: we mogen nog zoveel CO2 uitstoten, daarna gaan we over de 1,5 graden heen. En daarmee creëer je dus een crisis.”

Onrealistische doelen

Hij stelt dat de regering plannen steunt om klimaatverandering tegen te gaan die onmogelijk verwezenlijkt kunnen worden. Wanneer de plannen uiteindelijk falen zorgt dit weer voor nog meer paniek.

“Want zij zeggen, en nu staat dat dus in alle kranten: ‘we kunnen al niet meer voorkomen dat we over de 1,5 graden heen gaan’. En dat staat voor hen gelijk aan crisis, omdat ze eerder zelf hebben gezegd: ‘we moeten eigenlijk onder de 1,5 graden blijven, anders wordt het gevaarlijk’. En op die manier creëer je dus een crisis. En ik heb net beschreven dat wat we tot nu toe zien, is dat alleen maar alles de goede kant op gaat, en dat de opwarming eigenlijk helemaal niet zo slecht is. Dat er ook geen toename van extremen is, geen toename van schade, geen toename van slachtoffers, sterker nog: een enorme afname van slachtoffers. Maar dat doet er allemaal niet meer toe, want ze hebben naar de toekomst toe een kunstmatige crisis gecreëerd, door de doelstellingen die ze internationaal hebben weten af te dwingen. En met ‘ze’ bedoel ik dan al die mensen die onderhandelen bij die klimaatconferenties, met een enorm sterke lobby natuurlijk vanuit de NGO’s en zo.”

Verder wil de Nederlandse regering een belangrijke rol spelen ondanks dat ons land te klein is om een ingrijpend verschil te maken op wereldniveau.

“En Nederland zegt dus nu, ‘Oké, wij willen er alles aan doen om onder de 1,5 graad te blijven’. Nou, Nederland kan dat helemaal niet, want wij zijn een druppel op de gloeiende plaat. Wij zijn maar die 0,00003 van Rob Jetten onlangs in een kamerdebat. Wij hebben nul impact. Maar in Nederland zeggen we nu: ‘Wij gaan doen wat wereldwijd zou moeten gebeuren tot 2050, namelijk dat we in 2050 op nul moeten zitten’. Maar dat moet wereldwijd gebeuren. Wereldwijd gaat dat niet gebeuren, maar Nederland zegt: ‘wij gaan het hoe dan ook toch doen’. Oké. ‘Nou, succes daarmee’, zeg ik dan.”

***

Bron hier.

***