Door André Bijkerk.

De zaak ligt wel een stukje ingewikkelder. Laten we zeggen dat de mens een subjectief en een objectief intellect heeft. Voor klimaatveranderingsgelovigen geldt dat het subjectief intellect prevaleert boven het objectief intellect.

Dat zit zo. Klimaatverandering wordt geacht veroorzaakt te worden door verhoging van het CO2-gehalte in de atmosfeer. Dit zou een relatief grote toename van infraroodstraling veroorzaken, die op zijn beurt een duidelijke toename van de temperatuur zou leiden.

Dit is een objectieve hypothese, die objectief kan worden getest. Dat is ook gebeurd. Seim en Olsen 2023 concluderen:

“The heating, due to IR backscatter from CO2, is almost nothing and much less than what is assumed from the Stefan Boltzmann law”.

Nu maakt één zwaluw nog geen zomer, de vraag is of er studies zijn die tot eenzelfde conclusie komen. Het antwoord: ca 159 andere studies. Objectief gezien is de wetenschappelijke methode dus doorlopen met als conclusie dat de hypothese fout is. Verhoging van het CO2 gehalte leidt niet tot een relatief grote toename van infraroodstraling en kan niet worden aangewezen als oorzaak van temperatuurveranderingen.

Voor het objectieve intellect is de zaak hiermee afgedaan. Maar waarom zijn er dan zovelen die bovenstaande apert afwijzen, zorgvuldig negeren, te vuur ende zwaard bestrijden, doodzwijgen om de boodschappers ervan als schobbejakken te brandmerken?

“….the central mystery of climate science. It is not a scientific mystery but a human mystery. How does it happen that a whole generation of scientific experts is blind to obvious facts?” “(Freeman Dyson)

Dit is echter niet vanwege een het platte aarde maar vanwege een sterker subjectief/sociaal intellect, dat als instinctieve doelstelling heeft om zo prettig mogelijk te overleven.

Charles Mackay constateerde vergelijkbare gedragingen van groepen mensen en deed er gedetailleerd verslag van met het werk “Extraordinary Popular Delusions And The Madness Of Crowds” uit 1841. samengevat:

“Men, it has been well said, think in herds; it will be seen that they go mad in herds, while they only recover their senses slowly, one by one.”

Wellicht draait alles om idealen hier. Het besef dat het aardse bestaan eindig is, noopt mensen om een ideaal te verwezenlijken. Enerzijds kan men streven naar aanzien, macht en rijkdom, maar anderzijds hopen velen een betere wereld achter te laten dan ze aantroffen. Dit kan simpelweg door deugzaamheid maar ook door de stam, gemeente, natie of wereld heldhaftig te beschermen tegen de al dan niet imaginaire gevaren die dreigen. Een belangrijk mechanisme voor het opblazen van imaginair gevaar is -wat ik noem- de angsthandel.

H.L. Mencken.

De strevers naar macht krijgen al snel door dat het verkopen van imaginair gevaar in bijzonder goede aarde valt bij de deugmensen en aspirant helden. H.L. Mencken vatte dit fenomeen kernachtig samen:

“The whole aim of practical politics is to keep the populace alarmed (and hence clamorous to be led to safety) by menacing it with an endless series of hobgoblins, all of them imaginary”.

Immers alleen onder leiding van de machthunkeraars, de angstgevers, kan het gevaar worden bezworen, mits eenieder zich nauwkeurig aan hun bevelen houdt en zo vergaar je macht en aanzien.

De volgers, de angstnemers zijn de deugmensen, dankbaar voor de verbroedering en saamhorigheid die de angst brengt en de helden die volop de gelegenheid krijgen om hun onverschrokkenheid te tonen in de strijd tegen het gevaar. Alle partijen kunnen zo hun levensidealen bereiken. De angstgevers hun macht en eeuwige roem en de angstnemers om uit te blinken als deugmens en de voldoening hun wereld te hebben gered. Dit leidt tot een forse synergie in de angsthandel en zo wordt het gevaar een innig geliefde vijand.

André Bijkerk.

Dit gemeenschappelijke levensdoel mag absoluut niet worden bedreigd en wie het toch aan de kaak durft te stellen, wacht hoon, marginalisatie, karaktermoord, verstoting of erger. En dus, ongehinderd door de verstomde stemmen van het objectief intellect, kan een illusoir gevaar uitgroeien tot extreme proporties met echt gevaar.

Zolang de mensheid subjectief/sociaal intellect niet kan onderdrukken om objectief intellect te laten prevaleren, is ze veroordeeld tot vechten, tegen duivels, draken, trollen, hunnen, heidenen, heksen, oorlogen, millennium bugs, en -met klimaatverandering- uiteindelijk tegen zichzelf, althans tegen de atomen van het onschuldige kooldioxide, die ook deel van de mens zelf zijn.

Zie ook hier.
***