Door Samuel Furfari.
Mario Draghi presenteerde zijn rapport over het concurrentievermogen van de EU, in opdracht van de Europese Commissie. Hoewel het rapport vóór de Europese verkiezingen werd afgerond, werd het toen niet gepubliceerd, wat de uitslag van de verkiezingen had kunnen beïnvloeden, aangezien het de teloorgang van het concurrentievermogen van de EU betreurt vanwege haar politieke keuzes. De voormalige ECB-president schrijft botweg: “Voor het eerst sinds de Koude Oorlog moeten we ons echt zorgen maken over ons voortbestaan.” Dit rapport zet de vele redenen uiteen waarom het concurrentievermogen van de EU een aanzienlijk nadeel heeft ten opzichte van de rest van de wereld.
Draghi wijst met name op de wetgevende inflatie, waarbij hij maar liefst 13.000 wetten opsomt sinds 2019, waarvan er veel gewoonweg niet afdwingbaar zijn. Tijdens mijn vakantie ontmoette ik iemand die werkt in een Duits familiebedrijf met 60.000 werknemers, dat zeer kleine essentiële onderdelen produceert voor de industrie, wiens rol het is om het management te informeren of het voordeliger is om een boete te betalen dan om te voldoen aan bepaalde Europese regelgevingen inzake duurzame ontwikkeling, die zo moeilijk na te leven zijn dat ze een negatieve impact hebben op de productiekosten.
De grootste zorgen van Draghi draaien echter om het gebrek aan concurrentievermogen als gevolg van de hoge energieprijzen: “ EU-bedrijven worden nog steeds geconfronteerd met elektriciteitsprijzen die twee tot drie keer hoger liggen dan in de Verenigde Staten en met aardgasprijzen die vier tot vijf keer hoger liggen .”
Hoewel mijn laatste boek de ondertitel ‘The Organised Destruction of the EU’s Competitiveness‘ heeft, zoals hij ook klaagt, ben ik het niet eens met veel van de voorstellen van deze grote bankier over energiebeleid, of liever gezegd, ik betreur het ontbreken van bepaald beleid. Draghi trapt ook in de valkuil van niet-energiespecialisten door zich te richten op elektriciteitsopwekking en de belangrijkste behoefte te verwaarlozen, namelijk het thermische gebruik van energie en de geopolitiek van energie.
Bovendien wordt de belangrijkste energiebron in termen van volume, kosten, behoefte en geopolitiek volledig verwaarloosd, aangezien het woord olie slechts één keer in dit rapport wordt gebruikt. Net als de Europese instellingen voorspelt het de energietoekomst van de EU met hernieuwbare energiebronnen zonder ooit het woord ‘intermittency’ te noemen, wat aantoont dat het zich niet bewust is van of de verlammende handicap van populaire hernieuwbare energiebronnen verdoezelt. Hij noemt het woord ‘nucleair’ vijf keer, maar elke keer in de context van ‘hernieuwbare energiebronnen’. Als we doen alsof we de sterke opleving van het nucleaire beleid in de EU en de rest van de wereld negeren, zal dat het verlies aan concurrentievermogen alleen maar vergroten, zo betreurt hij terecht.
Deze duidelijkheid over de dramatische situatie waarin de EU zich bevindt, zou de nieuwe Europese commissarissen en Europarlementariërs moeten waarschuwen en hen aanmoedigen om drastische veranderingen in het energiebeleid door te voeren. Hoewel hij de consequenties van de verandering niet trekt, zijn deze drie zinnen van Draghi bijzonder veelzeggend:
“Als Europa niet productiever kan worden, zullen we gedwongen worden om te kiezen. We zullen niet in staat zijn om tegelijkertijd een leider te worden in nieuwe technologieën, een baken van klimaatverantwoordelijkheid en een onafhankelijke speler op het wereldtoneel. We zullen ons sociale model niet kunnen financieren. We zullen een deel, zo niet al onze ambities moeten terugschroeven. […] We hebben het punt bereikt waarop we, als we niet handelen, ons welzijn, ons milieu of onze vrijheid in gevaar zullen moeten brengen .”
Vrijheid, die kostbare schat die met onberekenbare kosten uit de klauwen van onderdrukking is gerukt, moet het baken van de EU blijven. Sommige milieuactivisten hebben voorgesteld om de vrijheid te beperken om een vermindering van de CO₂-uitstoot af te dwingen, wat zinloos en onhaalbaar is. Het zou een morele vergissing zijn om welvaart op te geven als we weten dat koopkracht en energieprijzen veel Europeanen niet langer een bevredigende kwaliteit van leven of zelfs gezondheidszorg bieden.
Draghi’s derde optie blijft, ‘ onze omgeving in gevaar brengen ‘, maar deze term is niet goed gekozen. Om ons welzijn niet in gevaar te brengen, moeten we natuurlijk vervuiling vermijden en zo het milieu beschermen. Wat Draghi hier bedoelt, is klimaatbeleid, dat hij in zijn rapport meerdere keren prikt (‘we kunnen geen baken van klimaatverantwoordelijkheid worden’).
De voormalige Italiaanse premier geeft schuchter toe dat we aardgas voorlopig niet zullen opgeven. Maar hij had er wel aan toe moeten voegen dat de rest van de wereld – met name de BRICS-landen, die hij helemaal niet noemt – hun verbruik van alle fossiele brandstoffen zal blijven verhogen om hun welvaart en concurrentievermogen verder te vergroten, terwijl de EU zal stagneren omdat we weigeren om overvloedige en goedkope energie te gebruiken. Zoals de laatste drie COP’s laten zien, heeft de wereld de illusie van het verminderen van de wereldwijde CO₂-uitstoot al opgegeven, terwijl dit voor de EU het centrale beleid blijft en er dus geen herstel van ons concurrentievermogen zal zijn.
De situatie is zo ernstig dat het betreurenswaardig is dat Draghi zijn logica niet tot het einde heeft doorgezet.
Bovendien adviseert Mario Draghi, als goede Keynesiaanse bankier, om jaarlijks 700 tot 800 miljard euro uit te geven om de economie te stimuleren. De EU verspilt al jaren overheidsgeld, terwijl ze haar concurrentievermogen vernietigt.
Ursula von der Leyen zal blij zijn met versterkingen om geld te blijven rondstrooien, maar dit zal de wereldwijde CO₂-uitstoot niet verminderen en het zal de dramatische situatie die Mario Draghi aan de kaak stelt, niet terugdraaien.
Over de auteur
Samuel Furfari is een chemisch ingenieur met een doctoraat in toegepaste wetenschappen. Hij was 36 jaar lang een Senior Official bij de Europese Commissie op het gebied van energie. Sinds 2003 doceert hij geopolitiek en energiebeleid. Hij is de auteur van 16 boeken over energie en duurzame ontwikkeling.
***
Dit is een samenvatting van een langer artikel: link naar pdf.
Bron Clintel hier.
***
Clintel artikel? Lezen is zeg maar niet zo jouw dingetje.
Volder = Vlodder!
“Ein Abschalten der Fakepower-Anlagen (Wind und Solar) verringert die Kosten kaum – denn die Betreiber erhalten nach dem EEG eine Ausfallvergütung. Ohne diese Subventionen ist Windstrom völlig unwirtschaftlich. Weht wenig Wind und strahlt keine Sonne, gibt es Strommangel. Dann droht das Netz zu kollabieren. Um das zu verhindern, werden große Stromverbraucher der Industrie abgeschaltet. Für diesen Irrsinn wird jährlich eine Entschädigung in Milliardenhöhe gezahlt.”
https://ansage.org/das-ende-der-energiewende-wird-teuer/
Daarom zijn grote bedrijven ook bereid om vele miljoenen tot miljarden te betalen voor de verplichting om op een stukje zee windmolens te moeten exploiteren gedurende 30 of 40jaar en na afloop de zee weer maagdelijk te moeten op te leveren…
https://www.wattisduurzaam.nl/43399/energie-opwekken/wind/duitsland-e126-miljard-rijker-na-veiling-van-4-offshore-windkavels/
De hele idioterie van die verkoop van de Duitse windparken is zo mooi in dit zinnetje samengevat: :”De resterende €11,3 mrd betalen de olieconcerns gedurende de eerste 20 jaar van exploitatie van de windparken. Dit bedrag gebruikt de Duitse regering om de energiekosten voor huishoudens en bedrijven te verlagen.”
Er is niets idioots aan het afromen van de hoge winsten van offshore windpark exploitanten!
Idioot is dat hier nog steeds mensen zijn die menen dat die exploitanten van die offshore windparken verlies boeken.
Beste Volder, politici in Europa hebben energiebeleid onlosmakelijk verbonden aan klimaatbeleid. Dat maakt dit artikel wel degelijk relevant.
Alles draait om geld. Nu al betaald iedere inwoner van dit land 100 eur per jaar via de belastingen voor het redden van het klimaat in de derde wereld. Dat moet volgens de Internationale Klimaatcoalitie naar 1000 euro per persoon per jaar. Dit om op een totaal bedrag te komen van 1000 miljard euro per jaar.
https://www.ad.nl/buitenland/betaalt-iedere-nederlander-straks-1000-euro-mee-aan-klimaatsteun-arme-landen-je-krijgt-er-iets-voor-terug~a73a82f6/
NL telt 18miljoen inwoners (ik meen met NL nationaliteit?).
Dus je eerste zin betekent dat NL €1,8miljard per jaar betaalt aan ontwikkelingslanden voor het redden van het klimaat.
Lijkt me onwaarschijnlijk…
Onze totale ontwikkelingshulp is ~€4,5mijard per jaar.
Dat lijkt veel die 800 miljard subsidie per jaar uit Europa. Je krijgt er ook heel veel voor terug. Nederland had ook een winstgevend voorstel gedaan voor het coronafonds. Corona wat toch een slachting onder de bevolking heeft aangericht. Vergelijkbaar met de pest in de middeleeuwen toen een derde van de bevolking het niet overleefde. Dat is in de steden nu goed te zien. Leegstand en stilte op straat. Ja die ramp nog maar een paar jaar geleden en die nog rondwaard. De vaccinatie campagne is weer gestart. Phizer heeft nu grote moeite om de winst cijfers can corona terug te krijgen. Die crisis dus. Die crisis dus. Het vorig kabinet had een oplossing. Rekening rijden. Dat brengt weer heel veel geld binnen dat kan worden uitgedeeld in bodemloze klimaat subsidie potten. Het bedrag wat je daarmee binnen harkt is toch een veelvoud wat we in het corona fonds gestopt hebben.
Waarom links en groen ideologieën nog altijd geassocieerd worden met het internationale socialisme van Marx, dat voorstaat de werkende onderklasse te ‘bevrijden’ en ze een vredig (‘MIR’) en beter leven te geven door klassenstrijd tegen het grootkapitaal, dan begrijp ik dat nu niet meer.
Als je in de westerse landen de door de groen en linkse politiek opgelegde beperkingen en immer toenemende klimaat-kostendruk analyseert op de laagste inkomensklassen en beziet huidige ineffectief, maatschappelijk onnuttig, contraproductief, oneconomisch, extreem lastenverzwarend, inflatie verhogend, op basis van de vrijheid beperkende ‘klimaat’-wetgevingen, geïnitieerd door de ideologische ‘internationale’ superrijken van het grootkapitaal, dan zijn deze ideologen wel ver geraakt van de grondvesten die werden opgesteld door hun ideologisch grootvader Karl-Marx.
De enige overeenkomst tussen beide ideologisch gedreven ‘knechtende’ doelstellingen is de ‘Vereledungtheorie’ (https://www.ensie.nl/betekenis/verelendungstheorie), die door Marx beschreven vooraf gaat aan de noodzakelijke en bewuste economische en maatschappelijke volledige ineenstorting.
Zo hebben de moderne internationale socialisten hun oude ‘sovjet’ veren afgeworpen voor nieuwe ‘klimaat’-veren, met behulp van het internationale grootkapitaal om daartoe miljarden fondsen te creëren de wereld te gaan redden.
AD.nl: ‘Duizelingwekkend bedrag’ van 1000 miljard moet arme landen redden in klimaatcrisis….
https://www.ad.nl/buitenland/duizelingwekkend-bedrag-van-1000-miljard-moet-arme-landen-redden-in-klimaatcrisis~a73a82f6/
Waarom links en groen ideologieën nog altijd geassocieerd worden met het internationale socialisme van Marx, dat voorstaat de werkende onderklasse te ‘bevrijden’ en ze een vredig (‘MIR’) en beter leven te geven door klassenstrijd tegen het grootkapitaal, dan begrijp ik dat nu niet meer.
Dat komt omdat je ronddraait in je mediabubbel, zolang je het grote geheel niet gaat zien, ga je er ook niets van begrijpen.
Er is geen links/rechts, kapitalisten/socialisten. Er zijn geen links/groene ideologieën.
Er is maar één ideologie, en dat is agenda 2030 waar ALLE partijen BEHALVE het FVD aan conformeren.
Je ziet het pas als je het door hebt.
Er zit een kras op je grammofoonplaat…
Die grammofoonplaat van mij springt tenminste zo nu en dan verder!
In de afgelopen 20 jaar is mijn zienswijze van de wereld een flink stuk opgeschoven, zo maar van links/rechts naar “de globalisten”.
Daar moet je trouwens wel wat voor doen.
Met Elsevier en Wynia kom je geen reet verder, zo laat jouw afgelopen 10 jaar zien.
Waarom kom jij eigenlijk niet verder?
Je blijft maar ronddraaien in de “ik snap het niet” en je gespeelde verontwaardiging over zaken die voor wakkeren volstrekt duidelijk zijn.
Wordt wakker, zie nou een keer het grotere plaatje.
Trouwens, speciaal voor reptielen aanhang, David Icke (ook een voetballer) verteld in zijn nieuwe boek over die reptielen, ik heb het zelf nog niet gelezen, maar misschien een aanrader voor onder de kerstboom?
@Scheffer 09:57 – het zijn geen veren die ze afwerpen maar slangenhuid (addergebroed), verder eens met uw bijdrage.
Dus toch reptilians
Ik heb ook een boekje geschreven ; ” het einde van de vooruitgang” met als onderschrift ‘ : van engineering naar financial engineering ‘ waaruit men kan leren dat ‘de economie van de energietransitie’ is gebaseerd op het verlagen van de brandstofefficiëntie.
Draghi – die meer verstand van geld heeft dan van de Carnot Cyclus – snapte natuurlijk niet: dat wanneer je de prijs van energie verhoogt – daarmee het concurrentie vermogen wordt aangetast of zelfs de doodsteek betekent voor energie- intensieve sectoren én de bevolking afknijpt . ( les één uit het boek ; hoe bouw ik een economie die voor 100 % is gebaseerd op het verbranden van fossiele brandstoffen )
Anderzijds doorzien wij natuurlijk de snode plannen van Draghi, Ursulala en Timmermans niet die ons- hun onderdanen – met een natte scheet alle hoeken laten zien en zonodig in de kerkers doen belanden.
Gaat u maar gauw het boek van Furrefarie kopen. Wordt de verwarring nog groter dan die al was en dat is precies de bedoeling.
Vandaag heeft Keulemans weer een scoop met het openbaren van het appverkeer inzake Covid en een buitenlandse mogendheid – de RUSSEN sssst , mag ik nog niet verklappen – heeft persoonsgegevens van de Polisie gehakt. Voorlopig weer sensatie genoeg voor een paar weken .
Draghi heeft de global elite laten zien dat je uitstekende resultaten haalt met geld dat er niet is.
De rekening voor dat kunststukje komt bij “de wereld” of beter gezegd, bij ons te liggen.
Elke Europeaan heeft bij zijn geboorte nu al zo’n 85.000 euro schuld.
Oh, haha, die Russen, eerlijk gezegd, IK denk dat de zaak van binnenuit gehackt is door de georganiseerde penoze, die hebben namelijk écht baat bij persoonlijk informatie van politie, advocaten en rechters. Gewoon een mannetje op de IT afdeling die de gegevens op een USB stick mee neemt.
dat klinkt véél geloofwaardiger dan die Russen, maar ja dan moeten ze met de billen bloot dat die gegevens hackbaar zijn, dat is falen van de hoogste orde.
Kortom , sensatie dus
Natuurlijk zijn het de Russen geweest, dat zijn toch de zondebokken van de wereld? Daarentegen die lieverdjes van de andere kant van de oceaan uit de USA, die al bijna 80 jaar als bevrijdings-(bezettings) macht in Europa rondsnorren, zijn ook geen heiligen. Het is maar net waar de voorkeuren naar uitgaan en het zijn altijd de leidinggevenden die het verzieken, met op de achtergrond de puppetmasters.
Zon en wind worden steeds onrendabeler. Steek het geld liever in betaalbare kernenergie.
Van andel
Naarmate er meer wind en zon bijkomt, daalt het energetisch en financieel rendement per windmolen en zonnepaneel.
Door Maarten van Andel
3 oktober 2024
Ik deed onlangs een schokkende ontdekking. Ik heb me jarenlang laten misleiden over de energieopbrengst van windmolens en zonnepanelen. Technische innovatie maakt elk zonnepaneel en elke windmolen op zichzelf steeds efficiënter. Dat betekent dat een steeds groter deel van de zonne- of windenergie die erop valt wordt omgezet in elektriciteit… maar alleen als ze in bedrijf zijn! Met dat laatste blijkt het bergafwaarts te gaan. De nuttige bedrijfstijd in een heel jaar, de zogenaamde capaciteitsfactor, neemt af naarmate er meer windmolens en zonnepanelen bijkomen.
Windmolens en zonnepanelen moeten steeds vaker worden afgeschakeld
De capaciteitsfactor (CF) wordt bepaald door weer en seizoenen (het aantal wind- en zonne-uren in een jaar), maar ook door vraag en aanbod op het elektriciteitsnet. Als zonnepanelen en windmolens op winderige zomerdagen teveel stroom dreigen te produceren moeten ze worden afgeschakeld. Dat komt vanzelfsprekend vaker voor naarmate er meer van zijn, en daardoor kan de CF sneller dalen dan dat de energetische efficiëntie stijgt. In Duitsland, koploper in zonne- en windenergie, is dat al nadrukkelijk aan de orde.
De jaarlijkse capaciteitsfactor van Duitse windmolens daalde in de periode 2020-2023 van 24,2 naar 23,2 procent. Duitse zonnepanelen deden het nog veel slechter, die daalden van 11,1 naar 7,5 procent. De gecombineerde CF van Duitse wind- en zonne-energie daalde in de afgelopen vier jaar van 18 naar 15 procent, dat is een zesde minder. Die daling zal doorzetten naarmate er steeds meer wind en zon bijkomt, met als gevolg steeds minder energetisch en financieel rendement per windmolen en zonnepaneel. Het is cruciaal om deze Duitse gang van zaken goed te analyseren, want het kan ons voorland zijn als we niet oppassen.
In Nederland was in de afgelopen vier jaar nog geen dalende capaciteitsfactor van zon en wind zichtbaar. De CF van alle zonnepanelen was ongeveer 10 procent, en die van alle windmolens ongeveer 30 procent. Dat zijn redelijke waarden in onze gematigde streken. Wij zitten met windenergie structureel hoger dan Duitsland, omdat we meer zeewindmolens hebben. Zeewindmolens hebben intrinsiek een hogere CF dan landwindmolens. Als we echter zon en wind blijven bijbouwen, zullen ook wij te maken krijgen met een afnemende CF van zowel zon als wind.
In Duitsland is het opgestelde zon- en windvermogen al drie maal zo groot als het gemiddelde elektriciteitsverbruik. In Nederland is het opgestelde zon- en windvermogen met 35 gigawatt nu 2,5 maal zo groot als het gemiddelde verbruik van 14 gigawatt. Als we zon en wind net als onze oosterburen opvoeren naar drie maal zo groot en meer, zullen ook wij aanlopen tegen afnemende energetische en financiële rendementen van zonnepanelen en windmolens. Wij lijden, net als Duitsland, al wel onder afnemende rendementen van fossiele centrales. Stabiele fossiele centrales worden immers gebruikt om het variabele aanbod van wind- en zonnestroom te ‘balanceren’.
Fossiele centrales moeten steeds vaker worden afgeschaald
Het openbare elektriciteitsnet is als een tuinslang, daar kan nooit meer of minder water ingaan dan eruit komt. Evenzo moeten vraag en aanbod van stroom op het openbare elektriciteitsnet letterlijk elke seconde van het jaar gelijk zijn, anders wordt het net instabiel en gaat het licht uit. Fossiele centrales worden daarom direct afgeschaald als de wind aantrekt en de bewolking wegtrekt, teneinde de instantaan toenemende stroomproductie van windmolens en zonnepanelen te balanceren met minder fossiele stroom. Omgekeerd moeten bij een luwende wind en dichttrekkende hemel fossiele centrales direct opschalen. En als ’s avonds de wind helemaal gaat liggen moeten ze 96 procent van ons totale stroomverbruik kunnen opwekken – de overige 4 procent komt van kerncentrale Borssele.
Hoe meer wind- en zonnestroom er in een jaar is, hoe minder fossiele stroom er wordt opgewekt. Het totale opgestelde fossiele vermogen kan echter niet omlaag, want het moet tijdens windstille nachten en winterweken volledig voorzienend blijven. Daardoor daalt de fossiele capaciteitsfactor met elk wind- en zonnepark dat erbij komt, en dat is al duidelijk zichtbaar.
Twee onderbenutte opweksystemen voor elektriciteit
Onze kolen- en gascentrales hadden in 2020 een CF van 57 procent. Dat is op zichzelf al heel laag, want fossiele centrales kunnen – net als kerncentrales – rond de 90 procent halen als ze alleen stilstaan bij onderhoud en storingen. In 2023 was de CF van onze kolen- en gascentrales gedaald naar een dramatische 40 procent, doordat ze steeds vaker op minder dan halve kracht moeten draaien.
We hebben met zon en wind in feite een variabel tweede elektriciteit-opweksysteem gebouwd, naast het al bestaande stabiele fossiele opweksysteem. Het variabele zon- en windsysteem kan alleen functioneren met een volledig opgetuigd stabiel fossiel systeem ernaast. We hebben nog in geen twintig jaar technologie en infrastructuur om een variabel elektriciteitsaanbod van zon en wind voldoende efficiënt en grootschalig op te slaan.
Waterstof en batterijen zijn hopeloos inefficiënt, duur, milieuvervuilend en tot ver na 2040 volstrekt ontoereikend. Bovendien is het elektriciteits-transportsysteem dat alle stroom van de opweksystemen naar onze huizen, bedrijven, treinen en elektrische auto’s moet vervoeren ingericht op een stabiel fossiel opweksysteem, en niet op een bijkomend variabel zon- en windsysteem.
Dat elektriciteits-transportsysteem moet nu worden uitgebreid vanwege toenemende netcongestie. Die netcongestie is er niet omdat we meer stroom verbruiken, want ons jaarlijkse stroomverbruik schommelt al vijftien jaar rond 120 miljard kilowattuur. Het elektriciteits-transportsysteem moet worden uitgebreid omdat de dagelijkse en wekelijkse pieken en dalen in stroomaanbod en -vraag steeds groter worden.
Onderbenut transportsysteem voor elektriciteit
Dat is te vergelijken met een snelwegverbreding die wel spitsfiles vermindert maar gemiddeld in een heel jaar ook meer asfalt onbenut laat. Een groter elektriciteits-transportsysteem dat in een heel jaar dezelfde 120 miljard kilowattuur blijft vervoeren is vanzelfsprekend minder efficiënt: Het aantal getransporteerde kilowatturen per hoogspanningsmast en per kilometer kabel neemt af, dus de kosten ervan nemen toe.
Naarmate er meer zon en wind bijkomt daalt de capaciteitsfactor van beide elektriciteit-opweksystemen, daalt ook de efficiëntie en betrouwbaarheid van het elektriciteit-transportsysteem, en levert iedere stroomopwekkende en -transporterende eenheid (wind, zon, fossiel, mast, kabel) dus minder energetisch en financieel rendement op. Dat is een doodlopende en vooral ook onbetaalbare strategie, die zich vertaalt naar steeds hogere nettarieven en kilowattuurprijzen.
Dalende leveringszekerheid en hogere elektriciteitstarieven
De symptomen daarvan manifesteren zich al overduidelijk. De salderingsregeling voor zonnepanelen blijkt onhoudbaar, we moeten zelfs gaan betalen voor teruglevering aan het net. Energiegiganten Siemens en Orsted lijden miljardenverliezen op windenergie. We kampen met toenemende netcongestie, met dalende leveringszekerheid en met oplopende elektriciteitstarieven. Europa heeft factoren duurdere stroom dan andere continenten, met het Verenigd Koninkrijk nu zelfs als wereldkoploper op de dag dat het de laatste kolencentrale sluit. Duitsland was eerder al Europees koploper CO2-uitstoot, sinds het anderhalf jaar geleden de laatste kerncentrale sloot.
Het klimaat wordt hier geen haar beter van, maar we betalen er wel een gepeperde rekening voor. Bovendien verzwakt dit wereldvreemde energiebeleid de concurrentiekracht van onze bedrijven. De herhaalde faillissementen van aluminiumproducent Aldel gedurende de afgelopen tien jaar waren al omineuze tekenen aan de wand, maar we zijn al die tijd als struisvogels met de kop in het zand steeds meer windmolens en zonneparken blijven bouwen.
Duitsland en Engeland hebben de dubieuze eer om hierin op ons voor te lopen, en laten nu tegen wil en dank zien wat ons te wachten staat met voortdurend afnemende energetische en financiële rendementen. Dit kunnen we ons als kleine geïndustrialiseerde handelsnatie absoluut niet permitteren, en dat is ook helemaal niet nodig.
Stabiele betaalbare elektriciteit is een primaire overheidstaak
Duitslands onzalige besluit om sinds 15 april 2023 helemaal geen kernenergie meer op te wekken gaat onze regering gelukkig niet volgen. Borssele moet langer open blijven, en er is sprake van twee nieuwe kerncentrales. Vier zou nog veel beter zijn, en meer prioriteit en daadkracht daarvoor ook. Laat het kabinet pas op de plaats maken met steeds duurder en inefficiënter wordende wind- en zonne-energie, en het vrijkomende geld zo snel mogelijk besteden aan meer stabiele betrouwbare betaalbare CO2-vrije kernenergie. Dat is goed voor alle huishoudens en alle bedrijven in Nederland, en daarmee een primaire taak van de overheid.
https://www.wyniasweek.nl/zon-en-wind-worden-steeds-onrendabeler-steek-het-geld-liever-in-betaalbare-kernenergie
Windmolens en zonnepanelen moeten ook in Dld niet worden afgeschakeld.
Eigenaren/exploitanten beslissen daartoe als ze de opbrengst van de geproduceerde stroom te laag vinden.
Kerncentrale Borssele is zo duur vanwege de hoge arbeidsintensiteit van kernenergie dat de hoofdeigenaar, provincie Zeeland, er geen gat meer in ziet en al 2x heeft lopen lobbyen bij onze regering om Borssele over te nemen.
En dat terwijl Borssele (~50jaar oud) geen afschrijvingen meer heeft.
Daarom zijn er na 2011 in W.Europa geen kerncentrales meer in aanbouw genomen; de kostprijs van hun stroom is veel te hoog.
Zo is het. Er is niet te veel stroom, er is slechts te weinig afname!
Er is nooit teveel stroom of te weinig afname.
Niemand mag meer produceren dan hij heeft verkocht op straffe van uitsluiting.
Dergelijk onbalans kan ons hoogspanningsnetwerk niet aan zonder dat er serieuze ongelukken gebeuren.
Daarom zijn vraag en aanbod op de stroommarkt altijd in evenwicht.
De dom en labiel gemaakte massabevolking van Europesche Unie zal te laat mobiliseren en daarmee voorkomen dat we onszelf volledig zullen slopen.
Misschien, maar dan zitten we allang weer velletjes wc-papier te knippen uit onze oude kranten en ontvangen we ontwikkelingshulp uit Kongo, misschien dat er dan nog eens een revolutie uitbreekt in een land met moediger mensen dan hier. Frankrijk of zo, de fundamenten van de Bastille bestaan nog..
Kernfysisch onderzoek is nu typisch zo’n gebied dat het beste op Europese schaal kan worden aangepakt.
Wegens verwaarlozing is hier ook de meeste innovatie te verwachten.
Een gemiste kans.
Straks moeten we die thorium reactortjes bij de Chinezen kopen.
Waar blijft de eerste Chinese thorium reactor? Zelfs het proef modelletje van 2MW lijkt op zijn gat te liggen.
Het IKO, Instituut voor Kernfysisch Onderzoek is al jaren geleden gesloten. Het AMOLF, Atoom en Molecuul Fysica is ruim 40 jaar geleden gestopt met alles rondom kerncentrales en verrijking nadat ze de commerciele ultracentrifuge bedacht hebben.