Steve Jobs is niet meer en de Nobelprijs voor de Vrede weer netjes is terecht gekomen bij een drietal vrouwen die ons net als Jobs echte spontane verandering hebben gebracht. Wat leert ons dit?

Vandaag betreurt Jolande Sap in de Volkskrant dat de Green Deal een farce is en dat de overheid veel meer moet doen om de belemmeringen voor de ‘”spontane” groene revolutie weg te nemen. Dat Wikipedia leert dat de groene revolutie allang geweest is, nl. tussen 1960 en 1980, is zo’n historisch feitje waar een ware revolutionair als Sap zich niet aan stoort natuurlijk.

Ik twijfelde of ik iets zou doen met het overlijden van Jobs. Ik wilde deze man niet posthuum misbruiken voor een doel dat hem wellicht vreemd was. Ik stel gelukkig vast dat als je Googlet op Steve Jobs en sustainability dat je dan weinig vindt (correct me if i’m wrong). De doorslag gaf voor mij onderstaande column van Bert Wagendorp uit diezelfde zaterdagse VK.

Lees deze schilderachtige column en zoek zelf de zeven verschillen met de biografie van de man die zich erop voorstaat het internet te hebben uitgevonden. Tip: let een beetje op de rol die deze Leiders wel of niet toedichten aan de nationale en supra-nationale overheid.

Bert Wagendorp

Jobs

Op 24 oktober en maand eerder dan eigenlijk de bedoeling was, verschijnt hij uitgever Simon and Schuster de biografie van Steve Jobs. Auteur Walter lssacson voerde de laatste weken voor diens dood nog enkele laatste gesprekken met Jobs en nu is het heiligenleven bijna klaar.
Ik kan me, gezien de toon van de in memoriams althans niet voorstellen dat het iets ander wordt.
Op de bestsellerljst van Amazon.com staat de biografie nu al bovenaan en bij itunes ook. Daar zal hij vermoedelijk nooit meer van de eerste plek verdwijnen, zoals in de boekwinkel van het Vaticaan de bijbel ook een eeuwige bestseller is.
Ik dacht altijd dat Steve Jobs een bijzonder goede manager en vooral een slimme marketeer was. In tien jaar tijd vervijfendertigvoudigde hij de beurswaarde van Apple, met gadgets als de iPod, de iPhone en de iPad,de iBook en iTunes.
Ik gebruik de meeste van die producten zelf, en met genoegen, dus vind ik Steve ook daarom een goeie kerel.
Maar Steve was veel meer zo blijkt bij zijn verscheiden. In de eerste plaats moet het misverdtand uit de weg dat Jobs ons zijn producten verkocht. Dat is veel te ordinair uitgedrukt.Hij ‘gaf’ ze ons’. Of Iiever gezegd, hij ‘gaf ze aan de wereld’.
Daarmee veranderde hij deze.Hem neer te zetten als een bijdehante marktkoopman die een vetdomd goede neus had voor-wat zijn klanten wilden,doet afbreuk aan zijn diepere betekenis.
Hij was een ‘cultureel leider’, een ‘Einstein’, een ‘Frank Lloyd Wright’ Hij was een kunstenaar van wie de 25 mooiste werken werden aangekocht door het MoMa in NewYork. Hij maakte poezie van de technologie, hij verbond cultuur en techniek in superieure design. Hij was een visionair en een revolutionair. En dat zijn nog maar de meest bescheiden typeringen die ik her en der tegenkwam.
Hij veranderde jou en mij, zijn gelovigen. Hoe vaak keek je in 2000 op het scherm van je mobieltje?En nu? Nou dan.
Steve Jobs was, iets anders valt er niet van te maken, de Messias van de digitale wereld en het tzal niet lang meer duren,of dat is de echte wereld. Hij kwam op aarde als en verschoppeling, maar stierf voor onze zouden, de aanschaf van al die pc’s met de shitsoftware van Microsoft.
Nadat hij bij zijn eigen Apple door John Sculley was verraden en gekruisigd, stond hij op uit de dood en keerde als Redder rerug bij zijn volgelingen. Waarna hij Jobs koninkrijk op aarde vestigde, een prestatie die de echte Messias nog maar eens moet zien te evenaren.
Alan Deutschman schreef er het boek The Second Coming of Steve Jobs over, waarmee Jobs goddelijke status was bevestigd.
Hij schonk ons de app.
Hoe zou het zijn met de tienduizenden Chinezeni in de Foxconnfahriek in de provincie Shenzhen waar de miljoenen iDingen worden geproduceerd en die zo’n grote rol speelt in het rendement van meer dan 33 procent dat Apple draait? Hoe is daar op de dood van de Grote Leider gereageerd?
Ik keek nog even naar Steve Jobs Bergrede op een podium van Stanford University uit 2005. Daar formuleerde Jobs zijn credo, dat voor zovelen op de wereld een leidraad is geworden.’Stay hungry, stay foolish‘ Het is wat anders dan ‘Heb uw naaste hef als uzelf’, maar het is ook een uitgangspunt.
Vlak voor zijn dood gaf Steve Jobs zijn ondergeschikten nog enkele adviezen over de lancering van de nieuwe iphone.
Of hij ook nog de hand heeft gehad in zijn eigen iconisering weet ik niet. Maar zijn lancering naar het Hogere was in elk geval een zeer geslaagde. Ik ga de hagiografie zeker kopen.

Na zoveel praise of change misschien een idee om eens mijn essay terug te lezen: Angst voor (klimaat)verandering is irrationeel.