Diederik Samsom.

Van een onzer correspondenten.

Climategate.nl presenteert een selectie uit zijn meest recente column in de Volkskrant.

Samsom:

‘Al enige tijd turen klimaatwetenschappers naar kaarten en grafieken die ze niet kunnen begrijpen en nauwelijks kunnen geloven. Het betreft met name de grafiek van de temperatuur van het oppervlaktewater in de Noord-Atlantische Oceaan. Dat was altijd een baken van rust, want zo’n onvoorstelbare hoeveelheid water schiet niet snel in de stress. En dus schommelde ze sinds het begin van de metingen in 1979 kalmpjes een paar tienden van een graad rond het gemiddelde. De laatste twee jaar zit de temperatuur echter meer dan een hele graad daarboven en gaat de lijn steil omhoog. Dat is buitengewoon verontrustend, omdat ’s werelds oceanen de belangrijkste stabilisator van ons klimaatsysteem zijn.’

Wat nu gebeurt, is nog nooit vertoond.

‘De afgelopen vijf decennia hebben ze een hoeveelheid overtollige warmte opgenomen die gelijk staat aan de energie van vijf miljard (!) keer de atoombom die Hiroshima wegvaagde. Zonder oceanen was de temperatuur van de atmosfeer al lang op hol geslagen. Maar nu raakt de enorme watermassa zelf van slag, met grote gevolgen. Warmer zeewater betekent heviger orkanen, of – in onze regio – verwoestende clusterbuien zoals onlangs in Valencia.

Een opwarmende Noord-Atlantische Oceaan kan ook het verzwakken of zelfs stilvallen van de warme Golfstroom veroorzaken. Aan het onheil wat daaruit volgt, durfden veel wetenschappers tot nu toe nauwelijks te denken.’

De mens blijkt – alweer – tot iets magisch in staat.

‘En toch is er geen reden om in bed te kruipen en de dekens over het hoofd te trekken, in afwachting van de zondvloed. Al eerder in haar geschiedenis raasde de mensheid in steeds grotere vaart op een muur af, maar verzon ze op het allerlaatst een manier om er toch overheen te springen.‘

Samsom noemt voorbeelden, zoals de uitvinding van kunstmest die maakt dat we richting 12 miljard aardbewoners gaan. Hij is niettemin hoopvol:

‘Wereldwijd zijn dit jaar 2 miljard zonnepanelen geïnstalleerd. Dat is 5 duizend vierkante kilometer (!). Als zonnepanelen op een lopende band zouden worden geproduceerd, dan ontrolt dat lint zich met een onvoorstelbare snelheid van 400 km/u. Volcontinu.‘

‘Overal zie je exponentiële groeicurves. Vergeet het vuur, het wiel of zelfs de gehele industriële revolutie. Wat nu wordt gepresteerd is nog nooit vertoond. De mens blijkt – alweer – tot iets magisch in staat. Maar kunnen onze vermoeide maatschappijen de razendsnelle energietransitie aan, zonder grote ongelukken? Daarover een volgende column. Iets minder optimistisch dan deze.’

***

Bronnen: hier en hier bij Zaanse Rode Rakkers.

***