Schiermonnikoog. Foto Shutterstock.

De zondagse beschouwing van Jan van Friesland.

Vanochtend kreeg ik een mail met een nieuwe oproep tot ondertekening van een petitie tegen het leggen van een loeizware windturbine-kabel dwars door het landschap van Schiermonnikoog. Die hoogspanningskabel zou nodig zijn om de stroom van grote windparken op de Noordzee naar de Eemshaven in Groningen te transporteren, vindt minister Sophie Hermans (VVD) van Klimaat en Groene Groei.

Men schrijft:

‘Destijds waren we verbaasd en vol ongeloof. Daarom startten we toen een petitie. Al snel bleek dat u, en nog 35.000 anderen het met de petitie eens waren. De petitie is toen in Den Haag aangeboden aan de Kamercommissie. De minister gaf opdracht om, rekening houdend met de bezwaren, opnieuw een voorstel te doen. We zijn onthutst dat nu, 4 jaar later, de minister komt met hetzelfde voorstel.’

Het bouwen van een nieuw windpark op de Noordzee boven Schiermonnikoog zat er de komende jaren niet meer in, toen het vorige kabinet de plannen voor een stroomkabel door het eiland voorlopig had geschrapt. Nu is er nieuwe duurzame politiek.

Wie Schiermonnikoog nog wil meemaken hoe het was, moet haast maken.

Jan van Friesland.

Maar de groene ‘kabel van Sophie’ kan uitgroeien tot een politiek bestuurlijk drama van de eerste orde, als de zaak wordt doorgezet. Deze adder in het gras heeft enorme nationale symboolwaarde. Veel bestuurders en politici zijn immers pertinent tegen de aanleg, en men strijdt in vreemd coalitie-verband tegen de natuurverwoestende gebleken grootschalige windenergie uit zee.

Politici van BBB, vanChristenunie, van SP, van PvdA, van GroenLinks en Partij van de Dieren, zouden tegen aanleg zijn. Ook boerenorganisatie LTO als Natuurmonumenten begrijpen helemaal niets van de keuze voor een grote stroomkabel onder Schiermonnikoog door.

Het eiland op zich is een icoon van duurzaam leven: je vindt er rust, er zijn amper auto’s, je kunt de gedachten de vrije loop laten met (nog) in het zicht van een strakke horizon van de zee. Maar de overdreven groene energie-politiek, zo blijkt, slokt gaandeweg de eigen nakomelingen op. Adders slikken kleine prooien in één keer door.

***

Voor de petitie, zie hier.

***