Ketterse voorvader van Matt Ridley op de brandstapel
Matt Ridley – The Rational Optimist – heeft op 31 oktober in Edinburgh de Angus Millar Lecture 2011 gegeven over “Scientific Heresy”: Wetenschappelijke ketterij. Niet over wetenschapsfraude dus, maar over de manier hoe ketters soms wel en soms niet dichter bij de waarheid zaten dan de consensus van de elite. Ridley start de lezing trots dat hij een voorvader heeft die als ketter op de brandstapel is gestorven.
Deze lezing is volledig weergegeven in deze pdf en is MUST READ! We weten natuurlijk van zijn boek dat Matt Ridley een klimaatscepticus is. Maar nu in deze lezing pakt hij pas echt groot uit en legt hij in een stijl zo briljant als Feynman maar helderder en overtuigender uit waarom de reguliere wetenschap over klimaatverandering is verworden tot pseudowetenschap. MUST READ dus.
Blogosfeer
Ridley toont zich ook een fervent fan van de blogosfeer als hoeders van scepticisme in duistere tijden, met als enige minpuntje dat hij in een rijtje Nederland en Climategate.nl niet noemt. Zal hem eens tippen.
De Angus Millar lezing wordt jaarlijks georganiseerd door de Royal Society of Arts (RSA) die zichzelf ondanks of misschien dankzij de 25–jarige geschiedenis het motto “Ideas and actions for a 21st century enlightenment” heeft aangemeten. Hieronder als toegift een introductievideo van de RSA.
Ben diep onder de indruk van deze lezing, welke haarscherp aangeeft hoe de mechanisme's werken. Verbijsterd hoe een climate-outsider dit analyseert, inderdaad un-biased. In tegenstelling tot D.Stapel en R.Vonk was het veelal geen kwade opzet of intense haat jegens de medemens. Het leek het plausibel, en de gedachte dat homo sapiens zichzelf vernietigd met de vooruitgang is niet vreemd. Veelal geen leitmotif anders dan denken in zonde en verderf, en de neiging tot de veilige mainstream. Maar ook hier kentert de opinie.
Daar heeft in NL -zoals je zelf terecht trots aangaf- climategate.nl evenals klimaatgek.nl sterk aan bijgedragen. Overtuigend en zonder een cent subsidie, en op momenten ten koste van veel. Hajo, Hylke en Marcel weten als geen ander wat de prijs is van gedrevenheid.
Zoals bij de Euro, wie gaat nu de puinhopen welke vanwege de klimaathype nog steeds verder worden uitgebouwd opruimen. Denk aan windmolens, emissiehandel, CO2 opslag en klimaatheffingen. Maar vooral, hoe moet de onnoemelijke imagoschade van duurzaamheid worden hersteld. Moeten het aangeschoten Greenpeace, het WNF en andere subsidieslurpers dit doen, of politici als D.Samson en J.Cramer. Die hebben voor het publiek hun geloofwaardigheid verloren door op de verkeerde trein naar Kopenhagen te stappen. Of wellicht R. Dijkgraaf met het KNAW rapport.
Het echte probleem waar we nu voor staan is hoe we alsnog tot een duurzame samenleving kunnen komen, zonder slurpers als windmolens en emissiecorruptie. Zure regen was geen goed argument, biobrandstof blijkt een massamoordenaar, en klimaat nu ook niet, dus wat dan wel. Inderdaad, een geloofwaardige partner, en laat dit nu de mensen achter climategate en klimaatgek zijn, zonder anderen te kort willen doen.
Wat dus te doen: politici en beleidsmakers laten zien wat kan met betrouwbare partners. Daarvoor is de tijd nu rijp en daarmee krijgen de boys compensatie voor hun gederfde inkomen en hardship.
Zeer waardevolle lezing van Matt Ridley (altijd +1). Hij maakt niet alleen een heldere 'case' tegen de climate scare, maar beschrijft ook beklemmend hoe de critici de wind van voren krijgen, in de kou staan en zelfs een zekere persoonlijke dreiging ervaren van gevestigde klimaatbelievers.
En Klimwim, bedankt voor je goede post. Ik denk dat je een heel belangrijk punt hebt aangestipt:
"Het echte probleem waar we nu voor staan is hoe we alsnog tot een duurzame samenleving kunnen komen, …"
In essentie komt de milieubeweging neer op het afzetten tegen de huidige verspillende samenleving, die gedoemd is te mislukken. Dit komt precies overeen met de kern van de socialistische / anti kapitalistische bewegingen, vandaar dat groen en rood elkaar zo goed kunnen vinden.
De reden dat alle sceptische kritiek op de beweringen van de milieubeweging geen enkel houvast krijgt, is dat onwrikbare geloof in de gedoemde samenleving. Dat betekent dat, no matter what, er altijd nieuwe issues gevonden blijven worden die het failliet van de huidige (niet duurzame…) samenleving aantonen. Ga het rijtje van de scares maar na: Overbevolking, CO2, zure regen, GMs, DDT, anorganische bestrijdingsmiddelen, bosbouw, intensieve veehouderij etc.etc. Allemaal issues die rationeel geen enkel serieus probleem opleveren, vaak alleen maar voordelen, maar hardnekking in de kettershoek blijven zitten. Omdat ze zo effectief het vermeende falen van de huidige samenleving aantonen.
De grootste uitdaging die 'ons sceptici' te wachten staat is niet alleen om elke milieu-hoax te debunken, maar vooral om de houdbaarheid, wenselijkheid en duurzaamheid te verdedigen van onze huidige geglobaliseerde, kapitalistische en technologische samenleving. Want de meest duurzame samenleving is nou juist datgene wat we met zijn allen aan het bouwen zijn, waarbij economische groei (die hand in hand gaat met technologische vooruitgang) een synoniem is voor het verbeteren van de kwaliteit van leven voor mens, dier en natuur. Ja, ook die twee laatste, omdat deze laat-industriele samenleving genoeg rijkdom heeft vergaard om daar voor te zorgen.
Het is misschien wat scherp, maar de lessen van Adam Smith, Friedrich Hayek en Milton Friedman (met graagte toegepast door Ridley in de Rational Optimist) hebben oneindig veel meer toegevoegd aan het huidige wereldwijde welvaart en welzijnsniveau dan alle goedbedoelende Club van Romes, IPCCs, Greenpeaces en WWFs bij elkaar.
Ridley is hier wel heel overtuigend !
Wat een verademing na die warrige Richard Muller, die ons laatst hier met link naar Youtube vertelde dat wetenschappers achter Al Gore zullen blijven aanlopen en zullen blijven roepen dat de ijsberen uitsterven, ook als ze weten dat het niet waar is.
Je vraagt je af, waar betaal ik eigenlijk al die belasting voor ?
.
Wetenschappelijk bewijs is juist tot het tegendeel bewezen is.Politiek bewijs is consensus, als genoeg mensen het roepen dan zal het wel waar zijn ( zie greenpeace)Op het moment dat wetenschappers de wetenschap laten varen en uit winstbejag uitgaan van politiek bewijs kun je moeilijk verwachten dat de mensheid nog begrijpt wat er aan de hand is.
Vandaar het kritiekloos volgen van Mann en All Goor.Probleem is dan ook hoe kom je zover dat wetenschap weer wetenschap wordt en politiek politiek.Weel wel dat nu al vele studenten afstuderen en promoveren bij figuren uit de stal van het "co2 geloof". Leerlingen op de middelbare scholen krijgen een onvoldoende als zij iets anders verkondigen.
Zoals het nu loopt kan het nog wel 30 jaar duren voor de luchtbel wordt doorgeprikt.
Bedenk dat de helft van de mensheid een IQ heeft van 100 of minder en niet in staat zijn kaf van het koren te scheiden.