Bescherm je ons land het beste via miljarden euro's in CO2-emissiehandel, of via versteviging van onze dijken en waterbeheersing?

Atheisten – met als rabiaat exponent de bureaufilosoof Floris van den Berg– zijn vaak mensen met een blinde vlek voor hun eigen bijgeloof. Komt het aan op milieuzaken, dan is de linkse bureaugeleerde gelovig als een christenkind van 3 jaar.

Iedere opgeblazen milieuclaim is direct waar als het zich hult in een wetenschapperig jasje, een beroep op autoriteit en ‘consensus’is weer voldoende, en vleeseters zijn hufters. Men heeft ook een even simpel vijandbeeld van de ongelovigen, dat zijn ‘de ontkenners’. Het motto van de Verlichting – zelf waarnemen en nadenken zonder alleen op autoriteit af te gaan (dus ook geen autoriteit met dr of prof er voor)- gaat bij milieu over boord.

Ongelovige Thomas valt bij klimaat in katzwijm
Twee Vlaamse filosofen behandelen in een gids voor kritisch denken- de Ongelovige Thomas heeft een punt – de onzin waarin mensen kunnen geloven. Maar de groengelovige Van den Berg vond dat de filosofen ook tegen klimaatscepcis moesten schoppen. Lees hier Van den Berg zijn behandeling van klimaatscepcis, onder de titel ‘de ondraaglijke lichtgelovigheid van de mens‘.

Hoewel de auteurs enkele keren gewag maken van klimaatscepticisme besteden zij er geen aandacht aan. Dat is vreemd want juist klimaat- en milieuscepticisme zijn voorbeelden van waar er een grote en ernstige discrepantie is tussen consensus in de wetenschap enerzijds en het grote publiek anderzijds. De importantie van de kwestie van creationisme/ID versus evolutietheorie verbleekt in vergelijking met klimaatscepticisme.

Immers, ook al gelooft de hele mensheid in creationisme, dan hoeft er niet noodzakelijk veel te veranderen in de wereld, maar als iedereen (of in ieder geval de beleidsmakers) meent dat er geen sprake is van door mensen veroorzaakte klimaatverandering die desastreuze gevolgen voor mens en milieu hebben, dan zal dat juist leiden tot die desastreuze gevolgen, want er worden dan geen maatregelen genomen om dit te voorkomen.

John Blewitt, auteur van het handboek Understanding Sustainable Development (2009) plaatst klimaatscepticisme op een lijn met een pseudowetenschap: ‘It is as ridiculous to be a climate change denier as it is to believe the Earth is flat.’

    PROGRESSIEF URBANE GELOOFSBELIJDENIS:
    We zitten met zijn allen op de Titanic die koerst op de ijsberg – als analogie op de antropogene ecologische crisis waarvan klimaatverandering helaas slechts één facet is

– het is daarom van levensbelang om scepticisme over klimaatverandering en ecologische degradatie te kunnen weerleggen. Het is mijn hoop dat de mensen die het boek bestudeerd hebben de kennis en vaardigheden toepassen om klimaatscepticisme te doorzien.

Geoloog Ian Plimer en klimaatscepticus gebruikt ook de vergelijking met Intelligent Design in zijn voor rationele kritiek vatbare ‘Heaven and Earth’: maar dan om Klimaatalarmisme te typeren in de geest van Floris van den Berg.

Alleen ten opzichte van religie kan onze linkse salonatheist zijn kritische zin hervinden

Atheïsme is de conclusie van kritisch denken. Een (klimaatRZ)atheïst hoeft niet aan te tonen dat god/kabouters/Nessie(AGW RZ) niet bestaat; de bewijslast ligt bij degene die een existentiële claim maakt. Voor een existentiële claim is empirisch bewijs nodig. De kritisch denker weegt dit bewijs en zolang het bewijs niet sterk genoeg en voldoende is, schort zij haar geloof in de geclaimde entiteit op. Een (klimaat)atheïst is derhalve niet iemand die claimt dat god niet bestaat, maar iemand die geen voldoende aanleiding ziet om het bestaan van god (AGW RZ) aan te nemen.

Atheisme is sociale rancune in pretentieus jasje
Linkse bureaufilosofen profileren zich steevast als ‘intellectueel’ door tegen het christendom aan te schoppen (dat is lekker veilige Westerse consensuskritiek) en door atheisme gelijk te stellen met ‘de wetenschap’: om te verhullen dat atheisme geen noodzakelijke uitkomst is van de rede, maar gewoon een vorm van sociale rancune. Charles Darwin doorzag hun opgezwollen retoriek al, en wilde dan ook nooit atheist genoemd worden.

Darwin’s bulldog Huxley kwam met de term ‘agnost’ op de proppen: ‘kweetniet’is de uitkomst van rationeel denken. Zo is het ook zaak bij klimaat geen opgezwollen zekerheid te verkopen, voortkomend uit bureaucratisch academisch denken dat is losgeweekt van de praktijk.