Zeeleven sterft dit voorjaar weer uit door ‘oceaanverzuring’ (maar er zijn nog onzekerheden)

Het Europese oceaanverzuringsprogramma Epoca- van ongeveer 30 miljoen euro waaraan ook het NIOZ-meewerkt, loopt dit jaar af. ‘Oceaanverzuring’is de verlaging van de pH in zee (die tussen 8 en 8,5 ligt), door het oplossen va CO2: hier oceaanfertilisatie gedoopt.

Omdat ook oceaanverzuurders van het goede leven houden, hebben ze hun finale conferentie in april aan de Cote ‘d Azur. Of nee, dat is gewoon omdat het zo centraal ligt… Ook heb je overigens goede mariene onderzoeksinstituten in de buurt zoals in Monaco, omdat de prins van Monaco een ruime eeuw geleden al pionierde in de oceanografie, en instituten en schepen financierde. We zullen er in onze pers wel weer over horen:

‘Oceaanverzuring is misschien wel de grootste ramp, maar er zijn nog onzekerheden’

(standaardformat bij wetenschapsmakelaardij van media)

Taking Ocean Acidification with a grain of salt
Omdat alarmisme bij oceaanverzuring de norm is/de pers haalt, vallen de besten in die val. Zelfs de anders zo scherpe geoloog/schrijver Simon Winchester was in de oceaanzuurpropaganda-machine getuind in ‘Atlantic’. Hij berichtte over de mythe dat koraalvissen die evolueerden bij 2000 ppm CO2 of meer nu bij 390 suicidaal in een haaienbek zouden zwemmen door ‘ocean acidification’, uit de Australische school der oceaanverzuurders. Blogde ik al over.

Zeldzamer zijn de rustiger, maar realistischer geluiden. Het blog van Hans Labohm tipt ons voor het artikel van Matt Ridley: taking ocean acidification with a grain of salt. Nieuw onderzoek laat andermaal weer zien dat alarmistische overdrijving de plank misslaat.

Ridley schetst eerst hoe de vlag er bij hangt bij de meest vocale oceaanverzuurders in media, om dan dé vraag te stellen: ‘but is it true?’

The effect of acidification, according to J.E.N. Veron, an Australian coral scientist, will be “nothing less than catastrophic…. What were once thriving coral gardens that supported the greatest biodiversity of the marine realm will become red-black bacterial slime, and they will stay that way.”

Humans have placed marine life under pressure, but the chief culprits are overfishing and pollution.
This is a common view. The Natural Resources Defense Council has called ocean acidification “the scariest environmental problem you’ve never heard of.” Sigourney Weaver, who narrated a film about the issue, said that “the scientists are freaked out.” The head of the National Oceanic and Atmospheric Administration calls it global warming’s “equally evil twin (dat is de creatie van Ove Hoegh Gouldberg, medewerker van Greenpeace en AR5-hoofdauteur).”

But do the scientific data support such alarm?

Nee dus. Lees verder hoofdstuk 6 van ‘De Staat van het KLimaat’van Marcel Crok, waarbij ik de literatuur over het onderwerp bespreek. Er zijn namelijk vele normale onderzoekers bezig met dit onderwerp, die niet de media halen maar wiens onderzoek een hoger realiteitsgehalte heeft. Dan blijkt de zaak een stuk genuanceerder te liggen. Natuurlijke variatie in een dag is vaak al groter als de verzuring over een hele eeuw. Het zou ook goed zijn, als men eens kritisch keek naar het realiteitsgehalte van de experimenten van oceaanverzuurders.

Stel vragen over de methodiek aub
Sommigen gebruikten zelfs zoutzuur, om dan te concluderen dat coccolithoforen erg ongelukkig werden, anderen dompelen een varieteit aan organismen PLOTSELING onder in een factor vijf aan CO2. Blogde ik ook al over. Wanneer je ze dat vraagt worden ze echter boos, omdat ze het stiekem zelf ook wel inzien. Het leven past zich aan, maar niet als je het de kans niet geeft.

Meer voor- dan nadeel van CO2 tot nu toe
Zoals Ridley al vervolgt

In a recent experiment in the Mediterranean, reported in Nature Climate Change, corals and mollusks were transplanted to lower pH sites, where they proved “able to calcify and grow at even faster than normal rates when exposed to the high [carbon-dioxide] levels projected for the next 300 years.” In any case, freshwater mussels thrive in Scottish rivers, where the pH is as low as five.

Laboratory experiments find that more marine creatures thrive than suffer when carbon dioxide lowers the pH level to 7.8. This is because the carbon dioxide dissolves mainly as bicarbonate, which many calcifiers use as raw material for carbonate.

Doorstart EPOCA: nieuwe rampen in media op komst
Waarschijnlijk willen de oceaanverzuurders een doorstart maken (en dus meer geld) In de loop van het jaar benaderen ze de pers dus weer, en worden we weer getracteerd op ‘kwaliteitsjournalistiek’, in de trant van ‘Ooh, oceaanverzuring is misschien wel de grootste bedreiging voor het mariene leven, maarr, er zijn nog onzekerheden’ (het standaardformat om toch genuanceerd te lijken als je onzin overpent en het niet begrijpt). Kun je de klok op gelijk zetten. Het is ook het format waarin wetenschappers gedwongen worden, velen hebben daar geen behoefte aan.

Oneliners al klaar om journalisten te laten happen
Niet gehinderd door de data, gaat EPOCA in haar PR door met alarmistisch-activistisch geschreeuw. Allerlei ‘catchy’simpele oneliners, als aas voor persvisjes, als ‘the Acid truth about our oceans’, en ‘Hot Sour and Breathless’, starring de voor Climategate-lezers bekende uberalarmist Carol Turley: inderdaad die van de klimaatfouten in het IPCC-rapport.

‘Dat mens is gek’.
Waarvan Hein de Baar (NIOZ) nog stelde ‘dat mens is gek’, maar dat mocht ik niet opschrijven want dan zou hij een rechtszaak beginnen, waarna hij met zijn communicatiegoeroe en fondsenwerver de redactie van een blad ging intimideren om plaatsing te voorkomen. Om De Baar tegen zichzelf te beschermen had ik het ‘dat mens is gek’citaat overigens al weggelaten.

Turley mocht dan ook volgens De Baar (die veel rustiger is/normaler en meer naar data kijkt) ergerlijk alarmistisch zijn, ze heeft ook invloed (IPCC). Dat je sommige uitspraken dan niet openbaar wilt terugzien, ik kan dat begrijpen. Toch, bij deze dan alsnog, wat ik schrijf is gewoon woordelijk waar. En is het waar, dan moet het openbaar.