Malthus x Marx is Club van Rome


In aanloop naar de Earth Summit juni in Rio graaf ik in het verleden om het heden te begrijpen.

Alle wegen van RIO leiden naar het netwerk rond Maurice Strong/WWF en de Club van Rome, waarvan president Aurelio Peccei ook bestuurslid van het WWF was. De Club van Rome is vernoemd naar een door Peccei aangestuurde conferentie in 1968 aan de Academia dei Lincei.

Voor liefhebbers van symboliek, RIO betekent ook ´Reshaping the International Order´, RIO was een spinoff-beweging van de Club van Rome.

Institute for Applied System Analysis: Marx x Malthus
Peccei was ook de stichter van het IIASA in 1972, de broedplaats van het Europese ‘systeemdenken’, dat fungeerde als wetenschappelijke brug tussen de Sovjet Unie en het Westen.

Het IIASA levert veel IPCC- hoofdauteurs, waaronder ex-RIVM´er Joe Alcamo, nu lid van Club van Rome-spinoff de Balatongroep, waarvan de ontwerpers van de Ecologische Voetafdruk ook lid zijn. KNAW-lid Louise Vet is lid van de adviesraad van de moderne Club van Rome, met Milieudefensie-journalist Maurits Groen.

Het IIASA- waarvan klimaatretoricus Pavel Kabat nu onderzoeksdirecteur is als opvolger van Mr Zure Regen Leen Hordijk- heeft nog steeds jaarlijks de Aurelio Peccei-lezing. Zie ook deze 1974-presentatie van een ´wereldeconomisch multilevel computer model´. Het is initiator van Club van Rome conferenties, en de Club van Rome is nu gevestigd in Oostenrijk.

De Club van Rome broedde ook al op een voorloper van het IPCC
Dat lees je in Limits to Growth als ze de oprichting aanbevelen van

‘een wereldforum waarin staatslieden, beleidsvormers en wetenschapsmensen de gevaren en de verwachtingen voor het toekomstige mondiale systeem kunnen bespreken’.

RIO: Reshaping International Order met Marx en Malthus
De eerste presentaties van de bevindingen van de Club van Rome vonden ook plaats in Rio de Janeiro in oktober 1971. En in Moskou. Wat mij vooral boeit is hoe- wetenschappelijk omstreden stellingnames uit ´wereldomvattende modellen´, een combinatie van Marx en Malthus zo´n grote invloed konden krijgen in mondiaal beleid. Daarover gaat de rest van dit blog.

Grenzen aan de groei wekt Malthus tot leven
De Club van Rome wekte 40 jaar geleden- in 1972 Thomas Malthus weer op uit de economisch doodverklaarden met het boek ´Limits to Growth´van MIT-cyberneticus Dennis Meadows en eega Donella. Een uitvloeisel van het echtpaar Donella is weer de Balatongroup, waarvan ook veel RIVM´ers lid zijn.

Junk Science regeert de wereld na 1972
Het echtpaar Meadows borduurde voort op het werk van Jay Forrester ´World Dynamics´, het model ´World3´ dat draait op klassieke Malthusiaanse aannames- geldig voor dierpopulaties én bevolkingen die leven op een absoluut bestaansminimum. Zie hier hoe Yale-econoom William Nordhaus in 1973 het werk van Forrester affakkelt in ´World Dynamics, Measuring without Data´. De aannames in World Dynamics zijn

  • -Populatie groeit exponentieel
  • -Groei van de economie en voedselproductie moet exponentieel verlopen om die populatiegroei te ondersteunen,
  • -Grondstoffen en oppervlakte zijn eindig, en de mate waarin deze kunnen worden aangewend kan die exponentiele groei niet volgen
  • -Onvermijdelijk volgt dan ineenstorting van het op groei gebaseerde systeem

    • Nordhaus concludeert over het empirisch wetenschappelijke gehalte van World Dynamics, dé basis van de Club van Rome;

    Whereas most scientists would require empirical validation of either the assumptions or the predictions of the model before declaring its truth content,Forrester is apparently content with subjective plausibility. This discrepancy in scientific standards of acceptability is probably what lies behind the dispute about the value of World Dynamics.

    AU! Maar wetenschap was ook nooit het doel van de Club van Rome…Peccei was voorstander van een klassiek utopisch project voor wereldverandering.

    Aurelio Peccei wil radicale omslag
    Het in november 1971 geformuleerde voorwoord van Aurelio Peccei van de Club van Rome noemt de ´kritieke situatie van de mensheid´ als aanleiding, de ´diepe malaise van de maatschappij´ en een ´definierend moment in de geschiedenis´.. Op een moment dat het Westen nog nooit zo welvarend en gezond was.

    Agenda 21 is het zelfde als Club van Rome
    Let op hoe de aanzet van de Club van Rome exact gelijk is aan de preambule van Agenda 21, die werd gepresenteerd op de VN-conferentie in Rio de Janeiro in 1992. Je kunt Agenda 21 zien als de ´alomvattende strategie´die de Club in november 1971 al aanbeveelt voor de wereld. Ze beginnen met noodsignalen, die zouden duiden op ineenstorting van het wereldsysteem.

    Humanity stands at a defining moment in history. We are confronted with a perpetuation of disparities between and within nations, a worsening of poverty, hunger, ill health and illiteracy, and the continuing deterioration of the ecosystems on which we depend for our well-being.

    We kunnen eenvoudig vaststellen dat de claim ´worsening of poverty, hunger, ´in 1992 al niet meer opging, en in 1972 ook niet. Dat armoede én honger mondiaal afnam, is ook wat Lomborg vaststelde in ´the Skeptical Environmentalist´, één van de eerste lijvige en leesbare kritieken op de Malthusiaanse aannames van de Club van Rome, UNEP en het netwerk rond Maurice Strong.

    ´Herstel wereldevenwicht met noodzaak voor radicale verandering´
    De Club van Rome geeft na scenario´s voor ineenstorting van ´het wereldsysteem´ uit het MIT-wereldmodel in het nawoord 10 punten van aanbeveling. Het stelt als diagnose dat er een ´wereld uit evenwicht´bestaat. Waarbij dat mysterieuze –niet nader gedefinieerde- evenwicht vraagt om ´radicaal herstel´. E

    r is –typisch Malthusiaans- een ´kritiek punt in bevolkingstoename´bereikt. Die bevolkingsgroei is de grootste drijver achter ´algehele malaise´. Let wel, we hebben nu 40 jaar later anderhalf maar zoveel mensen op aarde als in 1972, én onze welvaart is mondiaal in absolute en relatieve zin gegroeid.

    De Club kent weinig bescheidenheid in haar diagnose en ambities.
     Het geeft in ´Limits to Growth´de keuze tussen ´geplande maatregelen´of een ´catastrofale´uitkomst. Het streeft bij het bereiken van ´Nieuw Wereldevenwicht´ naar een ´fundamentele herziening van menselijk gedrag en van de gehele structuur van de samenleving´- aanbeveling 1- maar ook aanbeveling 10 stelt dat´voor het bereiken van een duurzame evenwichtstoestand een via duidelijke planning moet zijn gegrondvest op een fundamentele verandering in waarden en doelstellingen op individueel, nationaal en mondiaal niveau. En aanbeveling 6 stelt

    ´totaal nieuwe benaderingen worden vereist om de samenleving om te buigen naar een streven naar evenwicht´

    Maurice Strong, Club van Rome, WWF en Rio nu exact zelfde proza
     Bij het scheppen van een nieuwe wereldorde moeten Noordelijke naties het voortouw nemen en hun welvaart afstaan. Waarom? Omdat – zo stelt Limits to Growth/ ‘zij het groeiideaal verbreid hebben´. Economische groei wordt dus als ideologie gepresenteerd, die inwisselbaar is voor andere moraalsystemen. Dus wanneer u een bedrijf start en groter wil worden, komt dat voort uit ideologie. Wilt u als ZZP’er meer verdienen dan nu, dan bent u een ‘growthist’, wanneer ik de terminologie gebruik van Donella Meadows gebruik in ´Groping in the Dark´, the first 10 years of Global Modelling.

      De nu rijke landen moeten dienen als ´bevoorradingsgebied van waaruit een meer billijke verdeling van rijkdom en inkomen over de gehele wereld georganiseerd kan worden´, zo valt op bladzijde 202 te lezen.

    De Noordelijke naties die het voortouw moeten nemen en ´radicale verandering´,echoot na in de nieuwe toespraak van Maurice Strong voor komende Earth Summit, die ik vorige week behandelde.

    Bestaan kritiek erkennen zonder er iets mee te doen.
     Ook voor een economische leek als mij, vallen bij het lezen van het rapport, in combinatie met wetenschappelijke kritieken als van William Nordhaus- enkele zaken op.

      De Club van Rome bewijst lippendienst aan alle kritiek zonder er iets mee te doen. Vergelijkbaar met regel 1 uit het handboek crisiscommunicatie, kritiek erkennen om het de wind uit de zeilen te nemen.
  • Zo NOEMEN zij de theorie van demografische transitie die stelt dat bevolkingsgroei juist sterk afvlakt bij toenemende welvaart. Zie Duitsland en andere landen waar zonder massa-immigratie de bevolking al was gekrompen. Maar deze demografische transitie zit niet verwerkt in het World Dynamics model van Forrester, waarop de Griekse tragedie van de Club van Rome leunt in hun scenario voor 2100.
  • De Club van Rome bewijst lippendienst aan het technische innovatie- argument als falsificatie voor doemvoorspellinge. Maar World Dynamics houdt géén rekening met innovatie en vervanging als manier om grondstoffenschaarste en problematiek uit te bannen.

    • Wie kritiek heeft is ´ideologisch bevooroordeeld´/´Growthist´
    De Club van Rome en haar nazaten gaan met kritiek om door het bestaan ervan te onderkennen, om de inhoud vervolgens te negeren. Kritiek van de ´growthists´zou al 200 jaar lang de tijd hebben gehad, zo stelt ook Donella Meadows later.

    De Club houdt eenvoudig vast aan één simpel idee, namelijk dat exponentiele groei tot ineenstorting MOET leiden. Iedere aanpassing of innovatie belooft slechts uitstel van ineenstorting. Het idee dat ´ergens´een grens zit is natuurlijk op zich onbetwijfelbaar waar, tenzij we een onbeperkte bron van goedkope energie vinden. Daarmee kun je entropie reduceren, en kun je bijna tot het oneindige recyclen.

    Conclusie: doodsangst is van alle tijden
    Iedere generatie moet het wiel van het leven opnieuw uitvinden, iedereen beseft de eenmaligheid van leven. Het verschil dat de Club van Rome maakte, is dat zij het gevoel van eenmaligheid van het leven – meer dan enig moment in de geschiedenis- met hulp van massamedia mondiaal konden etaleren, en zo konden appelleren aan ieder’s gevoel van eenmaligheid. En dankzij onze wetenschappelijke kennis, weten we dat de aarde eindig is, dat de mensheid op zal houden te bestaan. De vraag is enkel wanneer….Het uitvoerend comité eindigt met de woorden

    ‘de kern van de zaak is niet alleen of het mensdom zal blijven voortbestaan, maar nog meer of het kan blijven leven zonder te vervallen tot een bestaan zonder waarde’.

    Deel dit bericht a.u.b.
    LinkedInMastodonWhatsApp

    Gerelateerd: