Breaking: ‘Zonder klimaatbeleid was mondiaal landbouwoppervlak gekrompen’

Welvaart stimuleert technische innovatie die minder grondgebruik oplevert

Zonder de door klimaathysterie gestimuleerde groei van ‘energiegewassen’ was het mondiaal landbouwareaal gedááld sinds 1990. Dat blijkt uit de nieuwe studie Peak Farmland and the Prospect for land sparing‘, van Ausubel et al in Population en Development Review. De teelt van biobrandstoffen nam toe van 0 naar 3,6 procent van het areaal, en die groei deed de décultivering teniet: daar kan nu dus dankzij klimaatactivisten geen regenwoud meer groeien. Nu is het mondiale landbouwareaal al sinds 1990 ongeveer stabiel.

Peak Farmland: Armoede bestrijden en intensieve landbouw spaart natuur
Peak Farmland is het verschijnsel dat bij groeiende welvaart en populatie een afvlakking optreedt in de hoeveelheid benodigde landbouwgrond, en daarna een daling inzet. Toenemende welvaart stimuleert landbouwtechnische innovatie, waardoor meer bevolking met méér consumptiebehoeften steeds mínder landbouwgrond gebruikt. De welvarende landen in de EU en de Verenigde Staten produceren dan ook de helft van de mondiale voedselbehoefte. Minder landbouwareaal uit zich vaak in een toename van bosoppervlak.

Exploderend India gebruikt slechts 5 procent meer landbouwgrond dan 1960
Een voorbeeld dat de auteurs aanhalen is India: in 1960 moest India nog graan ímporteren, terwijl de bevolking 450 miljoen zielen telde. Nu is de bevolking bijna verdrievoudigd, het nationaal inkomen vervijftienvoudigd, de bevolking eet een zesde méér calorieen dan in 1960 en is de laatste 25 jaar in goede oogstjaren graanexporteur geworden.

Voor deze spectaculaire groei was slechts een landbouwareaal-vergroting van 5 procent nodig. De Groene Revolutie spaarde een lap grond ter grootte van Frankrijk uit, en tegelijk groeide het bosareaal met 15 miljoen hectare. Het zijn landbouwtechnologen die de tijger redden, niet het Wereld Natuur Fonds.

Zelfde effect bij vegetarische India en vleesetende Chinezen
De Indiase bevolking is nauwelijks meer vlees gaan eten. De Chinezen wel, en tweederde van de maisoogst gaat naar de varkens. Toch kon betere landbouwtechniek ook hier een landbouwoppervlak ter grootte van tweemaal Frankrijk uitsparen. De groei in vleesconsumptie blijkt driemaal minder gegroeid dan de welvaart.

the sparing of land from maize (corn) production in China, where two-thirds of the maize is fed to animals, tests the necessity of vegetarianism for land sparing. as in india, China’s population and income grew, and many moved to the cities since 1961. during the last half-century, China’s population doubled, while GdP multiplied over 45 times (world Bank 2012).
As they multiplied and prospered, the average Chinese consumed twice as many calories, including calories
from 8 times more eggs and 14 times more milk and meat. although rising meat consumption in China did contrast with that in india, the multiplication of meat consumption was far slower than the multiplication of affluence: 45 times more
affluence gave rise to only 14 times more meat consumption.

Consumptiegroei van voedsel houdt geen gelijke tred houdt met de groei van het BBP.
Zijn mensen rijker, dan gaan ze een steeds kleiner deel van hun inkomen aan voedsel besteden. Zo leidde een 498 maal groter BBP per capita sinds 1961 tot een 189 maal kleinere Kilocalorieconsumptie per BBP per capita. De mate waarin de calorieconsumptie dus met BBP meegroeide nam af met ongeveer 1 procent per jaar.

Welvaartsgroei relatief goed voor biodiversiteit
De Verenigde Staten gebruiken nog steeds het zelfde landbouwareaal als in 1925. En wij in Nederland gingen van pure welvaart maar 700.000 hectare Ecologische Hoofdstructuur aanleggen op voormalige landbouwgrond. Ik schreef het al in Het Parool en op deze site: meer welvaart is relatief beter voor natuur.

Mayas en Malthus hadden ongelijk
Met natuurlijk als kanttekening: de grootschalige landbouwintensivering in ons land heeft sinds 1990 in ieder geval een kaalslag opgeleverd in agrobiodiversiteit (patrijs, veldleeuwerik, hazenstand enz). Dus, je spaart misschien meer grond uit voor ‘echte natuur’, de scheiding wel/geen natuur wordt ook harder. Bovenstaande studie is vooral een argument tegen het ‘koek is op denken’van Malthus en milieuactivisten van de Club van Rome. Een hoopvolle boodschap zo aan het eind van het jaar, terwijl de wereld gisteren had moeten vergaan.

Maar goed, we hebben altijd nog de Brusselse bureaudictatuur die de boel kan verzieken voor ons. Dus voor de pessimisten is er nog hoop op een slechte afloop.