De aarde draait om geld, behalve bij wetenschappers

Voor wie aan zichzelf begon te twijfelen is er nu een nieuwe aanbieding!

Ik zit hier in Langweer een beetje ontspannen te zijn in mijn groene tuin, verliefde stelletjes eten rustig op het terras, moet je eens lezen wat voor levensbedreigende rampspoed allemaal je neus voorbij gaat wanneer je geen Dagblad Trouw zou lezen:

Een Rode Lijst voor Ecosystemen door de IUCN gemaakt
32 Miljoen Klimaatvluchtelingen
Boeren nemen alleen maar natuursubsidies om de natuur te verpesten, volgens een nogal beperkt houdbaar advies van de Raad voor de Leefomgeving
En volgens WWF-campagnes bedreigt de uitvoer van Australische steenkool het Great Barrier Reef

Veroorzaker klimaatvluchtelingen casht honderden miljoenen onderzoeksdollars Canadese overheid
Je krijgt bijna het idee op een andere planeet te leven, en gaat aan jezelf twijfelen. Ik had hier met schuldgevoel moeten zitten, en ben dus blijkbaar een afgestompte domme populist. Omdat het allemaal integere belangeloze mensen zijn met een academische graad die dit verkondigen, ‘gezaghebbende meneruh’ volgens Dagblad Trouw, moet het wel waar zijn en ben ik vast dom.

Zie, ik kan dan wel eens gaan kijken wie nu die klimaatdictator Gordon mc Bean is, waarvoor afgelopen jaar 32 miljoen miljoen mensen op de vlucht zijn geslagen volgens dagblad Trouw. Die onhebbelijke neiging iets verder te kijken hou je toch. Stel de ongeoorloofde populistische vraag als: wat verdient zo’n Gordon mc Bean nu aan verkondiging van klimaatrampen?

Een mooi groot overheidsgesponsord onderzoeksinstituut, dat mensen leert in één richting te denken, in de markt gezet met 110 miljoen Canadese overheidsdollars in 2000, en de overheidsdollars blijven binnenstromen nu opvolger Canadian Climate Forum – gerelateerd aan WWF- succesvol in de onderzoeksmarkt is gezet: alles ter bestendiging en uitbreiding van de milieubureaucratie. Dan raak je toch ontroerd van zoveel belangeloos gezoek naar de waarheid.

The Canadian Climate Forum is the successor to the Canadian Foundation for Climate and Atmospheric Sciences (CFCAS), which was established in 2000 with CAD $110 million of investment from the Canadian Government, to boost weather and climate research over a 10-year period. Since then it has provided almost $120 million to university-led research on Canadian priorities and helped lever further contributions from universities and other partners, to a total value of over $256 million.

The research has involved over 320 researchers from Canadian universities in 24 major inter-sectoral research networks, 160 major university-based research projects, 14 knowledge synthesis projects and five symposia on issues such as arctic conditions, extreme weather, water security, and the use of research results for policy development.

Er kwam net een KNAW-rapport uit over het vertrouwen in wetenschap van het publiek. Dat is groot, anderhalf tot tweemaal zo groot als in journalisten die lager scoren dan geestelijken. BLijkt uit Amerikaans onderzoek in 2009. Omdat ik een ongeoorloofde populist ben stelde ik mezelf toen de vraag; zouden milieu-alarmisten daarom zo roepen dat ‘de wetenschap het zegt’, of zoals Dagblad Trouw weer schrijft ‘de gezaghebbende Lord Stern’.

Marketing gebruikt autoriteiten, wij vragen om feiten
Zij gebruiken de autoriteit die wetenschap bij publiek heeft om hun eigen handel in de markt te zetten. Marketing gebruikt altijd autoriteiten, terwijl een journalist en wetenschapper zoeken naar feiten. Ik bedoel, wat is zo’n ‘klimaatvluchteling’nu, behalve een modieus hergedefinieerde armoedzaaier, die voor een overstroming moest wijken omdat zijn overheid niet investeert in infrastructuur. Die hadden we hier in Zeeland in 1953 ook. Nu hebben ze een Oosterscheldedam en dijken, dankzij ingenieurs.

De moderne milieubureaucratie heeft een nieuwe strategie bedacht om armoedzaaiers onder zeeniveau te beschermen. Met papierbergen geleuter, voorzien van academische credentials. Ik bedoel, wat deed de voorloper van dat Climate Forum nu met 110 miljoen dollar:

enhanced the nation’s capacity to address complex and critical environmental issues through the research production of its networks and training of the next generation. The approach of funding integrated, collaborative networks on topics of policy relevance and teams that included government, and where possible private sector scientists, has led to enhanced cooperation among research and policy sectors. In addition, it has led to an improved transfer of information to stakeholders, including industry and municipal officials; a sharing of infrastructure and other research resources; reinforcement of intellectual capital through national and international partnerships; the enhanced profile of Canadian scientists; and support for joint research efforts that help federal departments meet their scientific objectives.

Euhhh, hoe vat je zoiets samen: ze hebben elkaar mooi bezig gehouden? Ingenieurs gebruiken best beschikbare kennis van de natuur om risico’s te minderen. Milieubureaucraten doen het omgekeerde: ze gebruiken gebrekkige kennis van de natuur om risico’s uit te vergroten. Aan wie zou de wetenschap nu haar publieke vertrouwen ontlenen?

Mijn antwoord zou het einde betekenen van de Groen-bijlage van Dagblad Trouw. Zonder twijfel.