Energiekosten Duitsland exploderen dankzij 'duurzame'energiebelastingen
De Groene Rekenkamer berekende al onder toezicht van milieu-econoom Richard Tol, dat we dankzij subsidies aan windmolenaars en het verbranden van bos uit Georgia in kolencentrales liefst 90 euro energiebelasting per maand per huishouden moeten dokken in 2020.
Nu komen via de Telegraph ook in Groot Brittannie de ware kosten van windmolenaars boven tafel: liefst 100.000 pond (118 duizend euro) per baan in de windustrie in Engeland, en zelfs 154.000 pond ( 177.000 euro) in Schotland. In GB betalen energieconsumenten via de ‘Renewables Obligation’, wij betalen in Nederland via de SDE-opslag (3,2 miljard euro per jaar). Reken eens om: je kunt daar 4 leraren voor aan het werk zetten, of 6 thuiszorgers aan het bed.
Nergens is het zo erg als in Duitsland
In ‘voorbeeldland’Duitsland zijn energiekosten dankzij ‘duurzame’belastingen vervijftienvoudigd, sinds 1998. Waarbij ‘duurzame energie’belasting (de EEG) 2/3 van de onkosten voor rekening neemt, zo toont Die Welt in boven gepubliceerde grafiek, met een stijging van 25 procent in afgelopen jaar: allemaal om Greenpeace te plezieren. Hoe lang kan het in Duitsland nog goed gaan?
En tegelijk vonden in mei bij ons het grootste aantal faillissementen plaats sinds de jaren ’80: je zou zeggen, een verstandige overheid zou gaan voor een Deltaplan Lastenverlichting. Tot nu toe gebeurt het tegendeel.
Kwam gisteren thuis uit Haarlem laat en tijdens het kijken naar Teletekst ving ik door het zachte geluid twee tellen op van Andries “homie van Wijffels” Knevel en die andere biblebelt meneer, te gast was die meneer van dat marginale partijtje, die meneer van Ojik, die met zijn twee assistentes in de Kamer zit omdat ze zo’n enorm “groen” electoraat achter zich kregen bij de laatste verkiezingen dat zijn partij gedeeltelijk (niet helemaal helaas) is gedecimeerd, had het over dat “WE” gaan opnieuw onderhandelen over blijkbaar een energieakkoord, wie heeft die vent van dat marginale partijtje daarvoor uitgenodigd om aan te zitten bij die onderhandelingen en vooral: waarom?????
De ex kolonies zijn de grootste klant voor groene stedebouw