hermannott

Een van de effectiefste argumenten die ik in (vermoeiende) klimaatdiscussies gebruik is dat angst ALTIJD een slechte raadgever is. En dat dit niet alleen op de schaal van het individu geldt maar tot de grootste schaal van een land, een continent of de hele wereldpolitiek. Niet besteed aan Hermann Ott, de Groene politicus die namens de Duitse regering deelneemt aan de IPCC besprekingen in Stockholm (deze foto is niet gephotoshopt). In Spiegel Online lezen we:

Despite resistance from many researchers, the German ministries insist that it is important not to detract from the effectiveness of climate change warnings by discussing the past 15 years’ lack of global warming. Doing so, they say, would result in a loss of the support necessary for pursuing rigorous climate policies. “Climate policy needs the element of fear,” Ott openly admits. “Otherwise, no politician would take on this topic.”

Ott legt ook uit waarom Duitsland zo succesvol is in haar klimaatpolitiek (behalve dan dat het land alleen steeds meer CO2 uitstoot):

Since Helmut Kohl’s government, there has generally been consensus on the significance of climate protection, making it possible for a great deal of continuity and a high level of expertise to develop within Germany’s Federal Ministry for the Environment.

Dit is een veelzeggend statement. Het is een waarheid als een koe dat het vrije ondernemerschap en de vrije markt het best werk als een overheid consequent en consistent beleid voert met beleidsdoelen en regulering die voor een aanzienlijke periode vastliggen. Dus op de korte termijn zal een land welvaren bij welk meritocratisch doel (toefta) een overheid ook stelt. Stel je voor dat de overheid vanaf morgen de piketpaaltjes slaat voor een beleid dat zegt dat het streven is om in 2025:

hangende snelwegen van Babylon te hebben waar auto’s met magneetspoelen op zijn kop aanhangen en dat voor de op hun kop hangende automobilisten speciale kuipstoelen en drukpakken moeten worden ontwikkeld om de doorbloeding goed te houden en dat voor ieder huis een omkeerunit moet komen die de auto na het instappen van bestuurder en passagiers omkeert en op zijn kop aan het wegdek klikt.

Iedereen snapt dat de industrie gouden tijden beleeft in de eerste jaren na een dergelijk met genereuze subsidieregelingen gelanceerd beleid. Maar iedereen snapt ook dat een land dat op zijn kop gaat reizen geldmiddelen en inventief talent onttrekt aan de economie en dat dat geld en die inventiviteit als ze vrij konden bewegen meer(onvoorspelbare) welvaart zouden genereren. En dat de burgers van de op zijn kop reizende staat zodra ze merken dat ze armer worden dan de hen omringende landen zo hard aan hun ijzeren gordijn gaan trekken dat ook die muur valt.

Climate easing?
Het beroerde is nu dat het in Duitsland door de perverse werking van de EU en de euro (geen dure Deutschmark en goedkope arbeid uit het oosten) zo goed gaat, dat het nog aardig lang kan duren voor Duitsland verarmt. En zolang de meeste buurlanden van Duitsland degelijk blijven kiezen voor fossiel en kernenergie is het gevaar van duurzame blackouts ook nog net te managen. En dus hoeven we uit Berlijn misschien toch even niets te verwachten op het gebied van climate easing. Het is Pierre Gosselin die scherpzinning opmerkt dat Merkel als regeringsleider in feite de verkiezingen verloren heeft. Haar regering is gevallen. De meerderheid is weg. In een coalitie met de SPD is niet te verwachten dat de EEG op de schop gaat. Met de Groenen? Huiver! Eén schouderklopje van Merkel aan haar vrienden van de FDP was genoeg geweest om de partij in de bondsdag te houden en haar door te laten regeren. In het AD lezen we vanochtend de optie dat de coalitiebesprekingen zullen mislukken en dat er nieuwe verkiezingen komen. Dan de FDP weer terug? Zou een mooie truc zijn van Merkel om het leiderschap van de FDP te elimineren en dan met een jonge ploeg opnieuw te beginnen. Is ze zo gehaaid?

Is er dan geen redding? Is er dan helemaal geen redding voor Europa? Jawel. Me dunkt dat we het uiteindelijk gewoon van de wetenschap en de journalistiek moeten hebben. Van integere wetenschappers en journalisten wel te verstaan. Van weer integer geworden wetenschappers en journalisten wat mij betreft. Ik ben niet haatdragend en ben bereid ieders geschiedenis uit te gummen die vanaf vandaag weer redelijk kan zijn. Zo lezen we in hetzelfde artikel op Spiegel Online over Jochem Marotzke, directeur van het Max Planck Institut für Meteorologie in Hamburg:

Marotzke is fighting back against this refusal to face facts. Marotzke, who is also president of the German Climate Consortium and Germany’s top scientific representative in Stockholm, promises, “We will address this subject head-on.” The IPCC, he says, must engage in discussion about the standstill in temperature rise.

Marotzke calls the claim that a temperature plateau isn’t significant until it has lasted for over 30 years unscientific. “Thirty years is an arbitrarily selected number,” he says. “Some climate phenomena occur on a shorter timescale, some on a longer one.” Climate researchers, Marotzke adds, have an obligation not to environmental policy but to the truth. “That obligates us to clearly state the uncertainties in our predictions as well,” he says.

Luther, Galileo, Spinoza, Erasmus, Voltaire en Multatuli
En de Duitse main stream media zijn al wakker geworden. Steeds meer sceptische verhalen verschijnen (waardoor vazaljournalisten als Herr Knip en Herr van Calmthout nu ook al een beetje uit hun boze natte droom ontwaken). En dus mogen we hopen dat de wetenschap en de journalistiek steeds verder afstand zullen nemen van de politiek. En Merkel is machtig, maar Merkel is geen Poetin en Duitsland geen Rusland. Wij zijn EUROPA! Laten we eens trots zijn op het continent te wonen van grote geesten als Luther, Galileo, Spinoza, Erasmus, Voltaire en Multatuli. Als we die geest weer uit de fles zouden weten te halen, dan redden we ons continent misschien nog uit de klauwen van de waanzin.