De klimaatopportunisten van Duurzaamnieuws verliezen hun bestaansrecht/inkomsten als mensen niet meer bang zijn voor klimaatcatastrofes. Daarom melden ze nu dat Steven Sherwood een nieuw klimaatmodel bedacht dat alsnog de virtuele aarde in 2100 met 4 graden opwarmt in de computer doordat het wolkendek zou afnemen. Een succesnummer alvast in het subsidie-afhankelijke roddelcircuit:
Energienieuws (@energienieuws)
02-01-14 11:54
Opwarming aarde tot 2100 twee keer zo hoog als risicogrensen
Lars Boelen (@larsboelen)
01-01-14 09:00
Temperatuurstijging TEN MINSTE 4 graden in 2100. Gelukkig Nieuwjaar allemaal!!!
- Als klimaatjournalist kun je dan al vragen: hoe weten ze dat zo zeker? Is dat (hoge of lage bewolking of allebeide) dan al geméten of is dat een áánname terwijl we het klimaat voor 2100 niet kúnnen voorspellen omdat dit veel te complex is. Ik ga hier geen uitspraken over doen, dat is het terrein van Marcel Crok, dé klimaatjournalist van Nederland, schrijver van het beste klimaatboek sinds Kroonenberg. In tegenstelling tot krantenjournalisten die zich 8 minuten inlazen in het klimaatdebat doet Crok dat al 8 jaar. Ik ben slechts een wannabe-oloog die iets van ecologie weet.
Meest waarschijnlijke opwarming 2 graden of minder
Helaas voor klimaatopportunisten geeft het laatste IPCC-klimaatrapport AR5 Werkgroep 2 géén aanleiding meer tot paniek, doordat métingen minder opwarming aangeven dan modellen voorspellen. Een meting is geen mening, een model wel (de aannames van dat moment van een groep academici). Nadat sinds het eerste IPCC-rapport steeds werd gesteld dat de meest waarschijnlijke opwarming bij een verdubbelde CO2-concentratie sinds de Industriele Revolutie zou leiden tot 3 graden is deze ‘beste schatting’ nu voor het eerst sinds het ontstaan van het klimaatpanel komen te vervallen.
Op basis van de studies die het IPCC nu hanteert ligt de meest waarschijnlijke opwarming bij CO2-verdubbeling nu tussen 1,5 en 2 graden. Onze onkreukbare Crok en Nic Lewis brengen daar binnenkort een studie over uit, zoals onze huisingenieur Theo al blogde. Dat is binnen de veilige grens, en we kunnen dus nog een eeuw lang slimme koppen en creatieve geesten bij elkaar zetten om nieuwe energievormen te vinden waarmee we fossiele energie vervangen.
Voor zover er een Climategate.nl-standpunt is naar energiebeleid anno 2014 dan is het dit:
Je kunt
a. voor 2100 mondiaal een triljoen euro subsidies steken in nu al achterhaalde energievormen als windenergie, en dan misschien 0,2 graden of minder opwarming vermijden.
b. Je kunt ook een fractie van dat bedrag steken in energie-innovatie en spekkoper worden.
Ons VVD-kabinet kiest nu met Greenpeace onder toezicht van Ed Nijpels (Urgenda, de academische variant van Greenpeace) via het SER Energieakkoord voor strategie a.
Waarop is de ‘veilige grens’ gebaseerd?
Die ‘veilige grens’ is overigens gebaseerd op nattevingerwerk van de klimaatadviseur van Angela Merkel: Joachim Schelnnhuber, die zich zoveel zorgen maakt over aardopwarming dat hij een BMW 7-serie rijdt (stadsverbruik >10l/100km). De aanname is dat de aarde sinds de laatste ijstijd met maximaal 2 graden ten opzichte van de koudste periode (kleine IJstijd 1450-1850) opwarmde, te weten in het Holocene Optimum tussen 8000 en 6000 jaar geleden( toen de Groenlandse IJskap nog 60-80 kilometer verder landinwaarts lag: Svend Funder in Journal of Quaternary Science). Omdat de belangrijkste ecosystemen gewoon bleven functioneren bij die 2 graden extra warmte ten opzichte van het zeer koude 1850 zegt men dan: dat is de veilige grens. Dus hoewel de aarde in vergelijking met het koude 1850 is opgewarmd, is de aarde vergeleken met 6000-8000 jaar geleden niet opgewarmd. Het is maar net welk referentiepunt je wilt kiezen.
Nieuwkomers doen er goed aan ook mijn 4-punten spraakverwarring bij klimaatdebat te lezen. Het klimaatdebat gaat niet over wel/geen klimaatverandering maar één vraag: hoe gevoelig is het klimaat voor menselijke invloed. De menselijke invloed is- zoals wij al jaren schrijven- overschat, wanneer je METINGEN vergelijkt met MENINGEN (=modellen).Uiteindelijk weet niemand het zeker, het klimaat is daar te complex voor. Maar wij gaan uit van wat het meest waarschijnlijk is, niet wat mógelijk is. Want alles is mogelijk.
Een mooi uitgangspunt om door te gaan met de misleiding.
“Daarom melden ze nu dat Steven Sherwood een nieuw klimaatmodel bedacht dat alsnog de virtuele aarde in 2100 met 4 graden opwarmt in de computer doordat het wolkendek zou afnemen.”
Hierbij is de versterkende werking van waterdamp kennelijk weer in het model vertaalt door alleen naar waterdamp als broeikasgas te kijken.
Gaan we ook uit van meer wolkvorming als natuurlijke reactie op meer waterdamp in de atmosfeer dan krijg je een andere uitkomst. Ook dat zou je kunnen meenemen in het model maar dan nog blijven het aannames en de praktijk hoeft in deze de theorie achter het model niet te volgen de praktijk is meestal een stuk ingewikkelder als dat je met je computermodel kunt weergeven.
Wat heb je aan modellen als de beeldvorming bij het ontwerp van het model onvolledig is? Dan ben je bezig op het niveau van toekomst voorspellen die op een kermis thuis hoort.
Op een ander vlak namelijk de inzet van windvermogen op ons stroomnet in relatie tot co2 winst per extra geplaatste windmolen wordt ook erg veel met modellen gerekend. Kijk maar naar het promotieonderzoek van Ummels. ( Delft)
Dat onderzoek is wel gebruikt als de wetenschappelijke basis achter het door het ministerie gevoerde energiebeleid.
Ik denk dat er in de wetenschappelijke praktijk, wat modelberekeningen betreft een aantal afspraken gemaakt moeten worden.
Met een model kunnen we onze theorievorming van de werkelijkheid toetsen door daarna de uitkomsten van de modellen met de praktijk te vergelijken.
We moeten in de toekomst eisen gaan stellen aan deze “modelwetenschap” De eis kan zijn dat de uitkomsten van modelberekeningen in de praktijk verifieerbaar moeten zijn alvorens de conclusies wetenschappelijk te accepteren.
Zolang we modeluitkomsten maatschappelijk gezien beschouwen als feiten zonder adequate toetsing zijn we op de verkeerde, vaak alarmistische, weg die nergens toe leidt.
Met de juiste wetenschappelijke houding zou onze toekomst in deze wereld er op dit moment veel beter uit zien.
Mee eens: Wat heb je aan modellen als de beeldvorming bij het ontwerp van het model onvolledig is? Is er ooit door het IPCC een klimaatmodel opgesteld dat de realiteit van heden voorspelde? Nee! Wat heb je aan klimaatmodellen als die niet worden bijgesteld aan de werkelijke meetdata? Niets. Overigens de eerste weerkundige die het ontbreken van wolken in de IPCC-klimaatmodellen reeds in jaren ’90 aan de kaak stelde was Armand Pien, de Belgische weerman! Hij was wiskundige, straalstroom expert en sceptisch over de pseudowetenschappelijke statistieken, klimaatmodellen en rapporten door het IPCC. Reeds in de jaren ’90 !!!!!!!
Dit zou nou het soort waarschuwingen moeten zijn die we van de KNAW zouden moeten horen. Kanttekeningen en kleine lettertjes bij de wetenschap.
@hugo matthijsen: Inderdaad. Ik vergelijk de wetenschappelijke onderbouwing door de klimaatalarmisten in discussies wel eens met de korte termijn weersverwachtingen die we iedere dag voorgeschoteld krijgen. De verwachtingen worden al snel door de realiteit ingehaald en blijken dan juist of onjuist. Dat kun je als buitenstaander makkelijk overzien. Klimaatalarmisten gebruiken eigenlijk op dezelfde wijze verwachtingen om hun standpunt te onderbouwen en daar zelfs op verder te bouwen. Koppel je dat dan niet terug naar de realiteit dan is dat geen wetenschap bedrijven.
Als we dat ook bij de weersverwachting zouden doen, tellen uiteindelijk alleen de verwachte temperaturen, neerslaghoeveelheden enzovoort mee. Een kind begrijpt dan dat er geen juist beeld ontstaat.
Toch accepteren velen dat wel van klimaatalarmisten.