Er zijn mensen die stellig verkondigen dat God niet bestaat. Maar als er zelfs een Coalitie Natuurlijke Klimaatbuffers bestaat die zeegrastransplantaties uitvoert met subsidies van het Ministerie van Infrastructuur en Milieu …dan zou je toch haast zo’n overhaaste metafysische conclusie heroverwegen. De werkelijkheid is altijd absurder dan onze verbeelding en dus kijken wij met kinderlijke verwondering naar de verrichtingen van deze klimaatbufferaars onder zeeniveau. Waar een bedrijf Ark en Waddenvereniging ‘natuur ontwikkelen’ met ‘zaaddragende stengels’. Nieuwsgierig geworden?
Zeegras verdwenen na Afsluitdijk
Al sinds de jaren ’80 probeert het overtal academici dat een groene studie afrondde op de Waddenzee weer zeegras terug te krijgen, dat in de jaren ’30 na aanleg van de Afsluitdijk verdween. Een mondiaal toeslaande ziekte en de hogere dynamiek na aanleg van de Afsluitdijk zouden de schuldige kunnen zijn van het verdwijnen. Ik hou het uitblijven van terugkeer op de hogere dynamiek, sinds het verschijnen van de Afsluitdijk is het tijverschil in de Westelijke Waddenzee vele decimeters groter. Zeegras groeit vooral in de luwte, waardoor het op sommige plaatsen rond Deense eilanden wél groeit. Dan is er ook nog de zandhonger van het Nederlandse Wad, 8-12 miljoen kuub verzanding per jaar.
Zeegras tegen zeespiegelstijging
Aan dit zeegras worden allerlei magische eigenschappen toegedicht, afhankelijk van de heersende mode op dat moment. Momenteel is dat uiteraard de kwaliteit van dat gras tegen ‘De Zeespiegelstijging’, waarbij de in Groningen uitgevonden containerterm ‘Biobouwer’ het geheel een subsidiabel jasje geeft, het Waddenfonds geeft daar miljoenen euro’s aan en het betaalt de rekeningen van diverse academici. Het zeegras zou nu helpen Wadplaten ophogen tegen ‘de zeespiegelstijging’ (klimaatbuffer!) terwijl zoutboer Frisia die Wadplaten met goedkeuring van de overheid weer met 1 meter laat dalen, de NAM- grootste financier van het biobouwer-onderzoek-doet daar rond Ameland een kleine 30 centimeter bodemdaling bij. De zeespiegelstijging dus….(1-2 mm per jaar) want, zo lezen we:
een belangrijke vraag is of het zeegras zand en slib gaat invangen en daarmee wadplaten kan helpen ophogen. Dat is belangrijk met het oog op de toekomstige zeespiegelstijging
De wederkomst is weer uitgesteld
De Afsluitdijk heeft de hardnekkige neiging te blijven liggen waar hij ligt, en dus faalt steeds iedere poging hier dat zeegras terug te krijgen. Wie dacht van ‘nou, dan zullen ze toch wel eens ophouden’, die slaat de plank natuurlijk faliekant mis. Het is bij zeegrastransplanteurs als bij sektes met eindtijdverwachting. Hoe meer de pogingen falen, hoe harder men blijft proberen de wederkomst te bespoedigen.
Wat doet de Coalitie Natuurlijke Klimaatbuffers dus? Ze verzamelen- ik lees het echt in het Vakblad Natuur Bos en Landschap – ‘800 kilo zaaddragende zeegrasstengels’, in ‘netten en koelboxen’ rond het Duitse Waddeneiland Sylt. Die vervoeren ze naar Nederland en die zaaddradende stengels zaaien ze op het Nederlandse Wad, met een constructie van 2,5 kilometer touw, 540 paaltjes en 1080 drijvers. En dat jaarlijks sinds 2011 totdat de subsidie op is gebufferd.
Wat is het resultaat?Het resultaat is dat de subsidie is uitgegeven, de schoorsteen van Ark Natuurontwikkeling rookte weer en dus is het project alvast een succes te noemen. En oh ja: de zaaddragende stengels werden bij Schiermonnikoog het langste! Wel 80 centimeter. Je komt als Ark Natuurontwikkelaar aan de hemelpoort bij Petrus en die vraagt: ‘zo, wat heb je met je talenten gedaan?” Nou eeh, ik heb uh, zeegras getransplanteerd en zaaddragende zeegrasstengels van 80 centimeter laten groeien.Tegen de zeespiegelstijging terwijl de bodem met 30 centimeter daalde door Waddengaswinning, maar die bodem moest dalen omdat het Waddenfonds anders leeg bleef en dan werd ons onderzoek niet betaald.
Tot zover weer deze waardevolle bijdrage van Dé Wetenschap aan de strijd tegen Dé Klimaatverandering. Wat zijn wij toch een welvarend en wonderlijk land! Het leukste lezen we echter als laatste. Op 28 mei houdt de Coalitie Natuurlijke Klimaatbuffers een ‘feestelijke projectenparade’. Dus als u ook zaaddragende klimaatbuffercapaciteiten hebt, wees van de partij!
Wat een heerlijk stuk, iedereen die wel eens met een zeilboot op het wad komt weet wel beter, het zand verplaatst zich daar constant met grof geweld, 30cm compenseren? morgenochtend voor hoogwater geregeld.
Hoeveel bibliotheken hebben we moeten sluiten om deze grasplantonzin mogelijk te maken, geeft niet, lezen en leren de mensen toch niet, wel zo handig, domme mensen.
“Zaaddragende stengel”, dat was een nickname voor “de hansworst van de week”, toen ik nog dienstplichtig was. :-)
Ik denkt dat ik mijn bats en spade beide lichtgroen ga schilderen.
“zandhonger van het Nederlandse Wad, 8-12 miljoen kuub verzanding per jaar.”
Volgens mij gebruiken we het woord zandhonger indien er een tekort is. Bij verzanding is er teveel zand dan is er geen honger.
Een klimaatbuffer van zoute zaadstengels? Lijkt me wel iets voor de gemeente Amersfoort aan Zee.