(foto: Sebastiaan van Stam Fotografie)
NLVOW congres zet mijlpaal in winddiscussie
Vrijdagmiddag 20 juni vierde de Nederlandse Vereniging voor Omwonenden van Windturbines NLVOW haar éérste verjaardag met een uiterst degelijk congres in de Jaarbeurs. De presentaties vindt u als file én als videoverslag op de NLVOW site.
Nederlandse staat aangeklaagd!
Het belangrijkste nieuws van het congres was de aankondiging van een rechtszaak tegen de staat over het energieakkoord. Zie daarvoor beslist de paragraaf “Rechtszaak tegen de regering “ verderop in dit blog, want u bent daarbij nodig!
Steun uit de wetenschap
Verder waren de betogen van prof. Machiel Mulder van de RUG en Annemiek Verrips van het CPB een duidelijke mijlpaal in de winddiscussie. Beiden wonden er geen doekjes om dat ze een verduurzaming van de energievoorziening voorstonden, en Verrips kwam zelfs uit de kast als overtuigd lid van Natuurmonumenten, Greenpeace en WNF. Maar ze waren het ook roerend eens met de stelling die u al vaak van ons op climategate gehoord hebt: door het ETS CO2 handelssysteem leveren onze miljarden aan windparken geen gram CO2 besparing op. Verder is er toch al een overcapaciteit aan elektriciteit, en vraagt windenergie vooralsnog een enorm bedrag aan subsidie.
Ze waren dan ook tegen subsidiering van windenergie, en voor uitstel van het aangaan van verplichtingen van de overheid voor windparken.
Prof. Machiel Mulder (RUG) en Annemiek Verrips (CPB)
Mulder verwachtte wel dat op termijn wind ook zonder subsidie exploitabel zou worden. Maar dan eerder door stijging van de fossiele energieprijs dan door daling van de kosten van wind, want ook Verrips was daar duidelijk over: wind is een bijna uitontwikkelde technologie, en de 40% kostenbesparing die Kamp verwacht is utopisch. Het CPB vond 25% al uiterst optimistisch.
Dit was op zich geen nieuws: de inauguratierede van Mulder en het CPB rapport van Verrips hadden al meteen bij publicatie voor veel opschudding gezorgd. Maar het was erg nuttig en ook een verademing om eindelijk weer eens twee goede wetenschappers onafhankelijke conclusies te zien presenteren. Niet alleen dwars tegen de gangbare politiek correcte dwaasheden, maar ook hun eigen voorkeuren in.
Optimistische toekomstvisie
Als vooraanstaande trendwatcher permitteerde openingsspreker Adjiedj Bakas zich zoals altijd enig positivistisch optimisme over een aantal mogelijke oplossingen voor het energievraagstuk, wat zijn betoog lichtvoetig hield.
Adjiedj Bakas
Maar de kern van zijn verhaal stond als een huis, en hij legde (zoals eveneens gebruikelijk) wel degelijk de vinger op de vele zere plekken. In feite hebben de latere sprekers verder serieus uitgewerkt wat hij al aanstipte:
– Er wordt geen gram CO2 bespaard door de windenergie uit het energieakkoord vanwege de werking van het ETS systeem
– Subsidie aan wind doet niets voor innovatie en niets voor ons nageslacht: over 20 jaar zijn de miljarden uitgewaaid en veranderd in peperduur schroot
– Wél zinnig is het investeren in de ontwikkeling van echt nieuwe bronnen die over vijftig jaar een groot deel van de wereldenergievoorziening op zich kunnen nemen. Nadrukkelijk noemde hij de thorium MSR technologie, die zich inderdaad steeds duidelijker aandient als de sterkste kandidaat om als veilige, schone en goedkope technologie op termijn de fossiele brandstoffen terug te gaan dringen
Forum over kosten energieakkoord
Net als bij de symposia van de Nederlandse klimaatsceptici gebruikelijk is, was de positie van de organisatoren duidelijk, maar was er ook plaats voor inbreng van de opponenten.
In dit geval was Jaap Warnes van de Nederlandse Wind Energie Associatie (NWEA, de windindustrie lobbyclub) bereid gevonden om zitting te nemen in het kosten-forum. De overige forumleden waren de sprekers Mulder en Verrips, en ook ik mocht voor de zaal plaatsnemen.
Voorafgaand aan de discussie liet ik een paar plaatjes zien uit mijn VVM debat met wind-inpassingsspecialist Bart Ummels vorig jaar. Hierin visualiseer ik hoe ingrijpend de inpassing van het in het Energieakkoord geplande windaandeel de elektriciteitsvoorziening beïnvloedt. Aan de hand van de plaatjes legde ik uit dat je flinke rendementsverliezen en extra vervuiling krijgt door de inpassing van wisselvallige bronnen, maar vooral dat boven ca 5 GW aan wind het aandeel van de geproduceerde maar onbruikbare windenergie sterk begint toe te nemen. Wat nog zeer versterkt zal worden door de geplande ontwikkeling van enorme windvermogens in de ons omringende landen.
Op- en afregelen van centrales gedurende een etmaal vanwege windstroom; van geen wind, via de huidige situatie in Nederland (2,5 GW), en die in Duitsland (7,5 GW), naar die van het energieakkoord (10,5 GW).
Zwart: energievraag; groen windstroom; rood onder de lijn curtailment (onbruikbare stroom); overige lijnen zijn verschillende soorten centrales
De conclusie was dat de huidige windstroom in Nederland nog nuttig gebruikt wordt, maar dat de laatste gigawatts aan windcapaciteit die onder het energieakkoord gebouwd gaan worden nog maar zeer beperkt kunnen bijdragen aan de elektriciteitsproductie en dat de paar bruikbare megawatturen die er nog door geproduceerd zullen worden dus schreeuwend duur zullen zijn.
Naar aanleiding van vragen uit de zaal mocht ik er nog eens nadrukkelijk op wijzen dat de tweede kamer uitgebreid gedebatteerd had over het energieakkoord op basis van veronderstelde kosten van €14 miljard uit het misleidende EIB/ECN rapport, terwijl Minister Kamp inmiddels al €18 miljard voor wind op zee alleen heeft toegegeven, en een oplopen van de SDE bijdrage van de gezinnen tot €3 miljard per jaar (ca €500 per gezin per jaar) al vaststaat. Maar dat daar dus nog allerlei belastingderving, subsidies en toenemende kosten van de andere elektriciteitsproductie en -transport bovenop komen, zoals ook door Mulder was aangegeven, die allemaal uiteindelijk door ons betaald zullen moeten worden.
De helft van de door ons gesuggereerde €1000 per gezin per jaar is dus al bewezen, en het is aan Kamp om nu eindelijk eens uit te laten rekenen wat de overige kosten nu echt zijn.
Jaap Warnes (NWEA) hield als belangenbehartiger van de windindustrie krampachtig vast aan de geformuleerde duurzame doelstellingen en plaatste af en toe vraagtekens bij wat ik beweerde, maar steun voor zijn standpunt van de kant van Mulder en Verrips bleef uit. De wetenschap schaarde zich vrijdag duidelijk aan de kant van de windsceptici. Het moet een onprettige ervaring geweest zijn voor Warnes: ik heb waardering voor zijn moed om in dit forum plaats te nemen.
Gebakken Wind – doorprikken voor gebruik
In het forum werd uitgebreid ingegaan op de astronomische kosten van het energieakkoord en de desastreuze invloed daarvan op de koopkracht, en indirect dus op de detailhandel, de middenstand en zo de gehele economie.
In dit verband was de aanwezigheid in de zaal van Marlies Mulder interessant, de drijvende kracht achter de onlangs opgerichte actiegroep “Gebakken wind”, waarin MKB bedrijven zich verenigen tegen het Energieakkoord en de daarin opgenomen windenergie. Zo langzaam aan begint het tot de werkelijke stakeholders (die niét bij de SER aan tafel mochten zitten!) zoals de middenstand door te dringen dat er iets catastrofaal aan het misgaan is, en dat deze waanzin gestopt dient te worden voor het te laat is.
De psychologische kant van het duurzame standpunt
Een buitenbeentje op het congres was RUG psychologe Goda Perlaviciute, die het verband tussen persoonlijke waardes en een duurzaam standpunt had onderzocht. Haar bevindingen waren niet verrassend, maar het was wel interessant dat ze aantoonde dat mensen vaak argumenten van de opponenten gebruiken om hun eigen standpunt te verdedigen, terwijl die botsen met hun eigen waarden. Het waarom daarvan was echter niet onderzocht
Een vrolijke noot ontstond naar aanleiding van een onderzoek in Stockholm dat had aangetoond dat men na het invoeren van een ingrijpende milieumaatregel daarover positiever oordeelde dan ervoor. Iets wat vóór het doordrukken van milieumaatregelen zou kunnen pleiten, maar wat door een aanwezige vakkundig ontkracht werd door het te verklaren vanuit het Stockholmsyndroom, dat we kennen van gijzelingssituaties!
Goda Perlaviciute (RUG)
Rechtszaak tegen de regering
Veel indruk maakte de laatste spreker Albert Koers, bestuurslid van de NLVOW en oud-hoogleraar internationaal recht, met de zorgvuldige aanpak van de rechtszaak die deze organisatie gaat aanspannen tegen de overheid, vanwege handelen in strijd met de ook door Nederland geratificeerde verdrag van Aarhus. Hierin worden allerlei voorwaarden opgelegd aan het uitvoeren van milieubeleid, om daarmee de rechten van de betrokkenen te waarborgen.
Bij het opleggen van de plannen uit het energieakkoord is de regering op bijna alle punten van de Aarhus conventie in gebreke gebleven. Een uiterst interessante rechtszaak die met behulp van crowd-funding gefinancierd wordt.
Albert Koers (NLVOW)
Grotere bijdragen zijn natuurlijk zeer welkom, maar al voor €100 wordt u opgenomen als mede-aanklager en helpt u de NLVOW geschiedenis te schrijven. Bijzonder warm aanbevolen!
(Stichting Milieu Wetenschap en Beleid, ANBI 822331767; IBAN NL04INGB0005526038, ovv “t.b.v. Aarhus proces; wel/geen vermelding in het register “)
De politici aan het woord
Het congres werd besloten met een forumdiscussie met politici.
Hierbij kwam voortdurend de meest schandalige kant van het windbeleid naar voren: men heeft wind ondergebracht in de zg. Crisis en Herstelwet.
De naam lijkt voor zich te spreken: in tijden van ernstige crisis of wederopbouw mag de overheid natuurlijk tijdelijk de individuele rechten van de burger aantasten en offers vragen in het algemeen belang.
Maar in werkelijkheid wordt de wet door de overheid misbruikt om haar duurzame symboolbeleid dwingend op te leggen aan de provincies, die ook weer gedwongen zijn dit op te leggen aan de gemeentes, die dus niets meer in te brengen hebben.
Bezwaren kunnen nog worden ingediend, maar 100% van de bezwaren worden in de praktijk verworpen, en dan sta je vervolgens weerloos tegen over een ronduit agressieve overheid. Een windturbine van Euromastgrootte kan tot op 400 meter van je huis geplaatst worden, en dan doe je op een winderige nacht geen oog meer dicht. Terwijl een wat overlast betreft vergelijkbare fabriek op 1400m afstand moet blijven.
Protest is onmogelijk, je zit er 15 tot 20 jaar aan vast.
Gespreksleider Maurice Bakker (NLVOW), Zohair el Yassini (VVD statenlid), René Dercksen (PVV statenlid), Rob Rietveld (NLVOW), Albert de Vries (PVDA, 2e kamerlid)
René Dercksen (PVV) had het gemakkelijk: die heeft geen boodschap aan de crisis en herstelwet en stemt tegen alle windplannen. Prima, goed signaal, maar veel effect heeft dat op dit moment niet.
De Vries (PvdA) houdt zich aan de wet en probeert daar binnen te doen wat kan, en wil geen enkele bestaande afspraak ter discussie stellen, zeker het energieakkoord niet.
El Yassini (VVD) voelt zich gebonden aan de wet en het kabinetsbeleid, maar probeert er binnen dit kader zoveel mogelijk voor de burger uit te slepen.
Resultaat is in ieder geval dat de getroffen burger door de politiek met de crisis en herstelwet in de hand op dit moment gewoon in de kou gezet wordt.
Het is natuurlijk een gotspe dat deze wet door de regering gebruikt wordt om haar burgers ernstig in hun welzijn en soms zelfs gezondheid aan te tasten door gedwongen plaatsing van windmolens, terwijl haar eigen respectabele adviesorgaan CPB een vernietigend oordeel heeft geveld over de zinnigheid van het bouwen van diezelfde windmolens.
Dit is uiteraard een hoofdargument in de rechtszaak die tegen de overheid wordt aangespannen. Als u het met ons eens bent, zorg dan dat u minimaal die €100 overmaakt voor dit uitstekende initiatief!
Ja natuurlijk steun ik dit prima initiatief!
De crisis en herstelwet combineert procedures en slaat de bezwaarprocedure over. Normaal doe je eerst je inspraak, dan de zienswijze en na het besluit maak je bezwaar en daarna ga je naar de Raad van State (RvS). De bezwaarprocedure (de op een na laatste stap) wordt bij de Crisis en Herstelwet overgeslagen omdat die vrij weinig effect heeft. Je maakt bezwaar bij degene die het besluit genomen heeft. Het is een vriendelijkere stap dan meteen naar de rechter (RvS) en goedkoper. Het kost wel een paar extra maanden tijd.
Het samenvoegen van procedures biedt meer duidelijkheid. Bij een bouwplan kan je geen bezwaar maken tegen de bestemming en omgekeerd. Daar is bij vaak verwarring over en bron van veel misverstand en ergernis.
Wie bezwaar heeft kan rechtstreeks naar de RvS. Die beroepsmogelijkheid blijft in stand.
Het samenvoegen van procedures is volgens mij goed voor alle partijen zoals uit de praktijk blijkt.
Samenvattend, als je het niet eens bent met een besluit kan je vooraf zienswijzen indienen en achteraf bij de Raad van State bezwaar maken. Dat de RvS onvoldoende toetst op oa. internationale verdagen (Aarhus) doet aan een zorgvuldige procedure niets af. Want de wijze waarop de RvS toetst is het probleem, niet het overslaan van bezwaar.
Ik begrijp de redenen van de CHW maar al te goed: ik heb al in 1974 gevliegerd op het toen stilgelegde traject van de A4 Schiedam-Delft, dat nog steeds niet af is door de aanhoudende bezwaarprocedures.
Het gaat pas mis als het middel verkeerd wordt ingezet, nl om overheidshobbies te kunnen doordrukken zonder dat te hoeven motiveren aan de slachtoffers.
Het subsidiariteitsprincipe vereist dat beslissingen altijd op het zo laag mogelijke niveau genomen wordt. Zo wordt niet in Brussel beslist wat Nederland best zelf kan beslissen (tenminste zo zou het moeten zijn). De CHW legt net alle beslissingen op het hoogste niveau, en neemt alle bevoegdheden van lagere overheden af. Provincie en gemeente hebben niets meer te vertellen over hun eigen ruimtelijke ordening zo gauw de overheid iets onder de CHW schuift.
De CHW is dus bedoeld om de uitvoering van echt voor de hele natie belangrijke infrastructurele projecten niet nodeloos te vertragen door eindeloze procedures. Niet om de overheid in staat te stellen om zijn eigen symboolbeleid aan lagere overheden op te leggen, die hiervan wel enorme consequenties ondervinden.
Het gaat hier niet meer om het voorkomen van vertraging, maar om het doordrukken van principieel omstreden projecten. Dat noem ik misbruik van de CHW.
Noem me de Louis van Gaal onder de sceptici qua rechtlijnigheid, maar zolang mensen zich introduceren als in de derde alinea (Voor “duurzame” energie maar tegen windmolens als middel daartoe) blijf ik wantrouwig. Typisch Nederlandse windvanen die niet tot het bittere einde doorvechten. Ik ga overwegen of me dit het geld waard lijkt desondanks. Zonder compromissen met mensen die aan jouw kant zouden moeten staan maar dat met hun eerste introductie slechts maximaal voor de helft belijden kom je nergens helaas. Ik snap het ook wel, je moet in dit land tonen dat je verschillig bent, je met de misstanden in Egypte bemoeien, een mening hebben over de interne aangelegenheden in zowat elk land en in een discussie direct je standpunt m.b.t. “duurzaam” kenbaar maken, anders mag je niet meepraten. Zie mijn post over meningen die buiten de Hobbit-goegemeente consensus vallen. Snapt men niet.
Alhoewel ik wel een gokker ben is me dit toch geen 100 Euro waard voor een rechtszaak. Ik ben sceptisch (hier? op deze site??) over de uitkomst, ik denk dat er wel enige jurisprudentie is in het Milieudefensie vs de 100 km op de A13/Ring A10 is. Een rechter is niet vatbaar voor kulargumenten als het schijnbare algemeen belang van de Amsterdammers en Overschie-Rotterdammers in het geding is. Zou dit Energieakkoord niet meer iets zijn voor een betrouwbare, integere Ombudsman? Bovendien vind ik in het bovenstaande stuk toch teveel dubieuze figuren geportretteerd, I smell a rat.
Prima verslag. Biedt hoop voor de weldenkenden. Windenergie is niet duurzaam! Vooral de politiek “duurzame” ondernemers-vriendenclub van de “Liberalen” profiteren in NL van de windturbine gekte door het SER-energie-akkoord van minister Kamp. Schande voor Rode politiek die haar arbeidersklasse opscheept met toekomstige mega hoge “duurzame” energie kosten van dit onzinnige SER-energie-akkoord. Hoe lang nog duurt deze politieke contradictie?
Jammer dat de heer Bakas steeds de nadruk legt op de Thorium brandstofcyclus. Hoewel deze cyclus prima toepasbaar is (hoewel er nog de nodige technologische ontwikkeling nodig is om de volledige potentie te kunnen benutten), is het volslagen onzin om te suggereren dat deze cyclus belangrijke voordelen zou bieden ten opzichte van de volwassen uranium/plutonium cyclus. Het risico is dat mensen mogelijk gaan denken dat er iets mis is met de uranium/plutonium cyclus en dat de toepassing van deze cyclus daardoor (nog meer) vertraging oploopt.
Het is mijn hoop dat de heer Bakas, en alle andere Thorium enthousiastelingen, er tijdens hun promotieactiviteiten telkens op wijzen dat de Thorium cyclus slechts een (welkome) aanvulling is op de enorme mogelijkheden die kernenergietechnologie in brede zin biedt voor verduurzaming en verlaging van energiekosten. Laten we ons allemaal concentreren op de belangrijkste doelstelling, namelijk het zorgen dat Nederland de potentie van kernenergietechnologie (weer) omarmt en zo snel mogelijk gaat toepassen. Daarbij heeft de uranium/plutonium cyclus de voorkeur omdat deze technologie vooralsnog veel sneller en veel goedkoper kan worden geimplementeerd. Daarnaast dient de ondersteuning van de ontwikkeling van de thorium cyclus ook gewoon plaats te vinden natuurlijk, maar nooit ten koste van de uitrol van volwassen uranium/plutonium technologie. Het gevaar is dat de Thorium hype op slimme wijze gebruikt zal worden door anti-kernenergie propaganda groepen om de toepassing van uranium/plutonium technologie te blijven vertragen.
@Joris
Technisch gezien heb je gelijk, zoals ik ook in mijn oude thorium blog al aangaf. Maar techniek en ratio zijn helaas niet (meer) de niveaus waarop over kernenergie beslist wordt.
De oorzaak daarvoor is dat de stroomvoorziening geprivatiseerd is. En als een particulier bedrijf een kerncentrale wil neerzetten, moet dat daarvoor een flinke rente betalen. Hoger dan voor een normale centrale, omdat de banken de risico’s groter achten.
Als het risico voor technische en maatschappelijke problemen bij de bank of het private bedrijf worden gelegd, is de rente zo hoog dat de kernstroom onbetaalbaar wordt. Dus zijn zeer uitgebreide staatsgaranties noodzakelijk, vooral op politiek gebied: een politiek gemotiveerde “Atomausstieg” op kosten van de energiemaatschappijen zoals in Duitsland moet volledig uitgesloten worden. Maar ook financieel moet de staat garant staan anders blijft de rente te hoog. Voor zover ik weet heet de UK een zeer hoge prijs- en afnamegarantie moeten geven voor de nieuw te bouwen kerncentrale daar. Daardoor wordt kernenergie peperduur, alleen omdat de banken op staatskosten hun zakken vullen. Dat is niet wat we moeten willen.
Je moet je afvragen of het dan nog wel zinnig is om dit privaat te doen: als Rutte en Dijsselbloem besluiten om als Nederlandse staat tien grote kerncentrales neer te zetten, betalen ze daarvoor op dit moment ongeveer nul procent rente, en is onze elektriciteit dus voor de komende 60 jaar praktisch gratis (zoals in Frankrijk!). Fantastisch voor de burgers en een paradijs voor het grote bedrijfsleven.
Maar een stevige en onherroepelijke keuze voor kernenergie is in de parlementen van de meeste landen op dit moment volstrekt onmogelijk. Het gaat nooit lukken de bevolking gerust te stellen en hierin mee te krijgen, zolang Greenpeace en WNF honderden miljoenen per jaar aan antipropaganda kunnen besteden. En dus zal het parlement nooit zijn nek uitsteken. Zeker na Fukushima niet meer.
De risico’s van de bestaande technologie schat iedereen nu eenmaal op emotionele basis in, en daarbij zal beïnvloeding de overhand houden.
Thorium MSR is kernenergie zonder de nadelen en is de komende decennia dus de beste – want enige – troef om op in te zetten.
“Thorium MSR is kernenergie zonder de nadelen en is de komende decennia dus de beste — want enige — troef om op in te zetten.”
Ik heb me ook verdiept in deze technologie, maar deze technologie heeft in essentie dezelfde nadelen. Alle claims van bijzondere voordelen van throrium blijken OF ook gewoon te gelden voor (4e generatie) uranium/plutonium cyclus (desnoods in een uranium/plutonium MSR) OF simpelweg onwaar te zijn.
Zo is er de claim dat thorium centrales onbruikbaar zijn om kernwapens mee te voorzien van brandstof. Onwaar. Het is juist erg makkelijk om zuivere U233 te produceren uit de thorium cyclus, namely door radioproactinium af the scheiden en te laten vervallen tot zuivere u233, waar zelfs nog betere bommen mee gemaakt kunnen worden dan u235.
Enfin, vanuit mijn optiek brengen veel (niet alle) thorium enthousiastelingen de kernenergiediscussie juist schade toe door veel te hoog van de toren te blazen door niet-bestaande voordelen te bejubelen waar de anti-kernlobbie dankbaar gebruik van zal maken om de hele sector te beschadigen. Een beetje in tomen en zich houden aan de feiten zou mooi zijn.
Verder beloof ik dat mensen in principe best tot omarming van kernenergie gebracht kunnen worden. Dat lukt mij vrij aardig tijdens de individuele gesprekken die ik voer met mensen, dus waarom zou het niet kunnen op grotere schaal? De antikernlobbie zal met net zoveel gemak de ontwikkeling van thoriumtechnologie kunnen gaan ondermijnen, wanneer het daar de noodzaak toe ziet. Inzetten op het tegengaan van de antikernpropaganda blijft essentieel en thorium biedt in die strijd geen nieuwe wapens die het verschil gaan maken, volgens mij.
Overigens, hoewel thorium drie keer zo overvloedig is als uranium kan het niet uit zeewater worden ontgonnen, waardoor thorium niet op zeer lange termijn (honderdduizenden jaren) voldoende potentie biedt. Uranium kan wel uit zeewater worden ontgonnen en biedt daarom daadwerkelijk zicht op een de facto onuitputtelijke – en dus duurzame – energievoorziening.
beloof = geloof …
Een paar forse blackouts en de publieke opinie slaat om.
Miljoenen Nederlanders wonen beneden de zeespiegel, ik bedoel maar….
Als laatste, en dan houd ik erover op, ik sprak kort over kernenergie met Liesbeth van Tongeren, en zei vertelde dat Groenlinks in principe niet tegen thorium technologie is. Daar heb je het probleem dus al. Thorium is – vanwege de hyperigheid – door Groenlinks omarmt ten koste van volwassen uranium/plutonium technologie en geeft hen daardoor de mogelijkheid om te volhouden dat ze ‘niet principieel’ tegen kernenergie zijn. In effect kunnen ze de nu beschikbare kerntechnologie op basis van uranium/plutonium blijven tegenhouden zonder te worden beschuldigd van anti-kernenergie-ideologie. Ik zie dat als ernstig probleem.
Nou ja ze hebben informeel door de desinteresse van het grote publiek veel (teveel) invloed, maar een fractie die met de hele fractie in een Prius past is electoraal geen factor van belang. Dat ze wel de darlings van de media zijn ondanks het geringe aantal zetels is iets dat je niet uitroeit. HBO’s en School voor Journalistiek blijven nu eenmaal mensen van een bepaalde verschillige signatuur afleveren.
Mee eens JNWLWK. Ik denk echter dat de (kleine) omvang van (bijvoorbeeld) groenlinks mindere relevant is dan het feit dat ze toch gezien worden als ‘de partij voor het milieu’. Als Groenlinks zou komen met een voorstel om geavanceerde kernenergie toe te staan in Nederland (is momenteel verboden, want er mogen alleen vergunning voor bestaande derde generatie centrales worden ingediend) dan zou dat volgens mij wel degelijk voor een belangrijke ommekeer in het politieke debat kunnen zorgen. Bovendien denk ik dat Groenlinks hier – mits ze het slim aanpakken – grote politieke voordelen uit zou kunnen putten. Om maar iets te noemen, ze zouden dit nieuws kunnen brengen als onderdeel van een ideologische koerswijzigingen richting *wat werkt* in plaats van *wat wij het beste vinden*. Zo’n koerswijziging is naar mijn mening dringende nodig en bevat daadwerkelijk allerlei voordelen voor alle delen van de maatschappij en ook het milieu.
Bakas heeft natuurlijk gelijk: beter 18 miljard investeren in nieuwe technologie (innovatie) dan in uitontwikkelde windenergie.
Dat blogde ik 5 jaar terug op climategate.nl. Bakas heeft iets meer exposure. Volgens mij heeft hij zijn ideeën opgedaan alhier.
Je moet investeren in dingen die (gaan) werken. Wind kan de energie niet leveren om de welvaart ook maar enigszins in stand te houden. Zelfs met grootschalige inzet van kernenergie zal dat nog een enorme klus worden.
Inderdaad, maar met kernenergie is het een klus die in principe zonder subsidie kan worden uitgevoerd, waardoor de klus markgedreven is. Dat is een verschil als tussen dag en nacht in vergelijking met een klus die afhankelijk is van permanente subsidies, zoals met windenergie het geval is. Martkgedreven ontwikkelingen gaan veel sneller en efficienter dan subsidiegedreven klussen. Vandaar dat ik het succes van klimaatbeleid beoordeel aan de hand van de mate waarin kernenergie er onderdeel van vormt. Het klimaatbeleid in Nederland krijgt daarom van mij het cijfer nul.
Zodra de Rijksoverheid niet meer destructief “duurzaam” intervenieert op de energiemarkt met rijkssubsidies en met “duurzame” energie-contractgaranties, met groene subsidies aan indoctrinerende “draagvlak”-NGO’s van onze huidige en toekomstige belastingbijdragen kunnen nieuwe R&D (en ook kernenergie) in diverse vormen worden ontwikkeld en geimplementeerd. Nu is de “duurzame energie”-R&D zowel niet duurzaam als niet economisch renderend, en komen kolencentrales met houtpellets vanuit totaal vernielde zeldzame natuur USA-moerasbossen om zogenaamd duurzame energie te leveren als back-up voor weer-afhankelijke wind- en zonne-energie.
Kafka (= minister Kamp) aan het roer van destructieve politieke Klimaat & Milieu abnormaliteiten.
Ocean Thermal Energy Conversion is schonere energie dan kernenergie binnen 15 jaar is, en er is geen sprake van radioactieve reststoffen. Waterstof is de energiedrager die in lege olievelden in Groningen opgeslagen kan worden. 17 OTEC Power Plants van 1000 Megawatt kunnen in de elektriciteitsbehoeften van Nederland voorzien. Ik ben hierop gekomen door mijn contacten met burgers in het door Ebola getroffen Sierra Leone die ik wil helpen door een consortium van Nederlandse bedrijven te formeren die een 100 MW OTEC Power Plant voor de kust van Sierra Leone kunnen bouwen. Deze Power Plant voorziet in electiciteitbehoefte van 1 miljoen inwoners van de hoofdstad Freetown, waarvoor Nederland ‘in return’ toestemming voor Nederland voor de bouw van OTEC Power Plants die in onze energiebehoefte kunnen voorzien. Burgers en Bedrijven pls neem contact met mij op om dat samen te kunnen organiseren. Lees feiten & cijfers op mijn webpagina: http://www.antistress.solutions/ocean-thermal-energy-conversion-sierra-leone-nederland/ waarvoor mijn dank
@ JdV: Alles kan! Wat is echter de EROEI en wat zijn de kosten?
The efficiency is so low — just 3 to 4 percent — that it may take more electricity to pump the deep cold water to the surface than is generated by the process.
http://energyskeptic.com/2014/wave-tide-current-otec-power/
Groene ideeën spatten uiteen op keiharde natuurkundige limieten.
Als er uit een temperatuurverschil van enige tientallen graden zinvol energie te winnen was, dan zou er naast elke fossiele en kerncentrale een gigantische OTEC centrale staan:
Het is op land dus goedkoop te bouwen, er is onbeperkt heet en koud water beschikbaar, er is een elektriciteitsnet met een hoogspannings-feed-in, allemaal gratis, zowel energetisch als financieel.
En dan is een peperdure installatie in zee, met eigen infrastructuur en transformatoren opeens een zinnige, betaalbare energiebron?
Ik zie graag de sommetjes (energetisch en financieel) tegemoet!