Wij gaan bij Climategate.nl weer verder met vrienden maken bij Imares, het Bureau Beleidsrechtvaardiging BV. In het glibberige palingdossier buitelen de schattingen uit Imares-hoek over elkaar, hoeveel van deze als ‘kritiek bedreigd’ verklaarde vis er nu werkelijk is. Alle glibberige wegen leiden naar Willem Dekker van Imares die in 1999 een populatieschatting voor Europa deed, waar hij enkel over langjarige (vangst) gegevens kon beschikken voor het IJsselmeer, een stukje Ierland en een stukje Zweden met nog wat gegevens over de vangsten van glasaal in de Golf van Biskaije. (waar veel glasaal wordt gevangen die vervolgens in kwekerijen belandt, deels voor uitzet)
Wie uit de praktijk in het IJsselmeer en Ierland een schatting wil afleiden voor de totale palingstand in heel Europa moet zich verlaten op zoveel aannames dat je tot deze juweel van een zin komt, die ik uit de pen van Dekker opteken in het Ices Journal of Marine Science:
For yellow and silver eel, there is a close link between assumptions (=aannames), model parameters and corresponding results. Results can probably best be viewed as a re-formulation of existing assertions (=beweringen) in terms of
standard assessment methodology.
Hier staat: ik heb geen flauw idee hoeveel aal er in Europa is, wat ik in mijn modellen stop komt er daarom ook als resultaat weer uit. En dit is dan dé aal-expert van Europa die mee bepaalde dat de paling op de lijst van kritiek bedreigde diersoorten kwam, met een Europees Management Plan/ Aaldeskundigen-pensioenplan/Imares werkgenerator. Een deel van die status dankt de aal dus aan het feit dat niemand weet hoeveel er werkelijk zijn, waarbij eenoog koning is, de gene die zich het meest succesvol als ‘de expert’ weet te verkopen… Enkel dankend aan het feit dat de visveilingen rond het IJsselmeer al jaren de aalvangst registreren, waar in de rest van Europa de aal gewoon onderhands in de rokerij verdwijnt.
Waarbij het voorzorgprincipe vervolgens de noodzaak tot degelijke kennis bij beleid overbodig maakt, iets dat Dekker ook letterlijk in deze paper voorschrijft. Maar…. Zoals we al blogden, blijkt er in Nederland tweemaal zoveel paling te zijn dan aangenomen in het Nederlandse Aal Management Plan (Imares 2009), wanneer je polderslootjes en regionale wateren meerekent. Dus hoe kritiek bedreigd is deze vis nu écht, en wat kun je effectief doen om dat zo snel mogelijk te veranderen?
Leidt subsidie tot warhoofdigheid of leidt warhoofdigheid tot subsidie.
“Garbage in is Garbage out” . Oftewel als je lukraak selectief verzamelde gegevens en proxies bij elkaar in je model stopt en je gooit er een aantal filters en parameters (aannames) overheen, je stelt wat politieke doelstellingen centraal, concludeert dat de uitkomst klopt met de politieke wenselijkheid, en je beweert vervolgens dat je wetenschap bedrijft. Waar kennen we dat nog meer van?
Zo ik ben weer terug in ons mooie Nederland. Prachtige vakantie gehad in het tropische deel van ons mooie Nederland.
Rypke, mijn complimenten voor deze geweldige conclusie ! It is a one man show.
Wat ik voor mijn vakantie allemaal over aal/paling op mijn ipad had ge-download heb ik tijdens mijn vakantie gelezen. Nou wat Rypke hier schrijft klopt volledig. In alle documenten die ik tot nu over aal heb gelezen komt de naam Willem Dekker voor. Wat mij opvalt is dat deze man al ruim twintig jaar aan het knokken is om bescherming voor de aal, hij begon redelijk gematigd maar vervolgens gaat hij een grens over. Een grens die in mijn, niet geheel onbevangen, blik nooit overschreden had mogen worden door een wetenschapper. De grens tussen wetenschap bedrijven en beleid maken of nog erger beleid beïnvloeden mag nooit (met vette letters) worden overschreden. Een wetenschapper moet onderzoeken, vaststellen, rapporteren en dan stopt het. Dr. Dekker, de palingkenner, visserijbioloog, paling expert, palingdeskundige of welke titel hij zich ook aan heeft laten meten de laatste decennia heeft die grens overschreden. Reeds in 2004 schreef “Willempie” het volgende: Als er niets gebeurt, is de Europese paling over vijf jaar uitgestorven. Dat was de mening van paling”kenner” Willem Dekker tien jaar geleden. Wat had ie ongelijk, tot 2009 deed Europa helemaal niets. In het zuiden van Europa ging de export van grote hoeveelheden glasaal (klein broed) ongeremd door, nergens in Europa werd ook maar een vinger uitgestoken voor bescherming van deze slangachtige. In 2009 was er voldoende paling de supermarkten lagen vol en we waren op dat moment toch al vijf jaar na de onheilstijding die Dekker in 2004 deed. Voor mij is het een klein mannetje met een ego-probleem. Hoe ik tot die conclusie kom? Google maar een poosje met de zoektermen “Dekker Paling” wat een dwangmatig kereltje. Steeds maar roepen en maar op zijn eigen borst slaan als Bokito dat hij de palingdeskundige is. Wat weet Dekker wel? Aaname + aanname x aanname ÷ aaname = aaname. Baseer je kennis op je dagdromen en nachtmerries, roeptoeter dat je de grootste bent doe een voorspelling en als die glazenbollen voorspelling niet uitkomt zeg je gewoon ’t was een grapje.
Mijn mening, wat lekker dat het mag in een land met vrije meningsuiting: Dekker ik vind jou een prutser !